Κόντρα στα εγκληματικά κηρύγματα που σκοτώνουν - π. Τιμοθέου Γεωργίου

 

Κόντρα στα εγκληματικά 

κηρύγματα που σκοτώνουν

Του Αρχιμ. Τιμοθέου Γεωργίου, 

Εφημερίου του Ιερού Ναού Ευαγγελισμού 

της Θεοτόκου Χαροκόπου Καλλιθέας

Σε πρόσφατο βίντεο που ανέβασε ο π. Βασίλειος Βολουδάκης δεν είπε Εκκλησιαστικούς λόγους: Δεν μπορεί να είναι γιατί σε αντίθετη περίπτωση θα σέβονταν την επιστήμη, στις δύσκολες ώρες θα υποκλίνονταν στην υπέρτατη αγωνία κάθε μάχιμου γιατρού, θα σιωπούσαν για να ακουστούν αυτοί που πρέπει, που είναι στην πρώτη γραμμή. Δεν θα στιγμάτιζαν την μνήμη του Μητροπολίτη Ιωάννου που πριν την κοίμησή του είχε μιλήσει ξεκάθαρα για το κακό που κάνουν οι κορονοδιακινητές, θα τιμούσαν τη μνήμη του πνευμονολόγου που αναπαυόταν να δίνει μάχη κοντά στους ασθενείς του, που νόσησε και έφυγε νικημένος από τον ϊό, αφήνοντας 2 παιδιά ορφανά θα είχε ένα παρήγορο λόγο για τα νειάτα του 32χρονου ρομά από τα Τρίκαλα που δεν πρόλαβε να μπει σε ΜΕΘ και πέρασαν στην αντίπερα όχθη, για τον 25χρονο Θοδωρή Παυλίδη από τις Σέρρες, για τον οποίο γράφουν οι φίλοι του: «σήμερα ο φονικός ιός σήμερα στέρησε την ζωή από έναν 25χρονο. Χάσαμε έναν φίλο, έναν συμμαθητή, έναν συγχωριανό. Έτσι απλά, χωρίς πολλά πολλά». Έτσι γράφουν οι φίλοι του π. Βασίλειε, σε όσους δεν παραδέχονται τον ϊό, όμως πραγματικά ήθελα να σας ρωτήσω αυτά που λέτε στο βίντεο, τις επιστημονικές σας απόψεις, ιατρικά αποδεδειγμένες και εμπεριστατωμένες γιατί δεν τις εκφωνήσατε στις εξοδίους ακολουθίες των θυμάτων του ϊού αν έχουν συνέπεια, αλήθεια και εντιμότητα και δίνουν παρηγοριά; Πως να τα πείτε στους νεκρούς κι αν αυτοί δικάσουν τα ευφάνταστα αλλά ψεύτικα σέναριά σας, που μας κοστίζουν πολύτιμες και αληθινές ανθρώπινες ζωές αγαπημένων ανθρώπων;
Αλήθεια – την ώρα που η παγκόσμια κοινότητα γονατίζει κάτω από τη λοιμική ασθένεια του covid-19, στην πατρίδα μας πεθαίνει καθημερινά πλήθος αδελφών μας (και οι Αρχιεπίσκοποι Αθηνών και Αλβανίας νοσηλεύονται σε ΜΕΘ), άλλο πλήθος νοσούντων συνανθρώπων μας είναι διασωληνωμένοι και δεν γνωρίζουμε πόσοι εξ αυτών θα επιζήσουν, α υ τ ή  την ώρα ακριβώς καθόμαστε και ασχολούμαστε με τους ασύνετους λόγους του παρελθόντος, ακούμε τις απαρχαιωμένες ιδεοληψίες ενός αρχηγίσκου θρησκευτικής σέκτας και μελλοντολόγου που διχάζει, απαξιώνει τους πάντες και κινδυνολογεί ασύστολα; Αν τυχόν δίναμε αξία αυτό θα μετέτρεπε και εμάς σε ασύνετους διαχειριστές ενός επικίνδυνου ϊού που δεν κάνει διακρίσεις και θα μας έφερνε πιο κοντά στο να γίνουμε υποψήφια θύματα. Τις στιγματίζουμε για να τις αποδοκιμάσουμε και να τις υπερβούμε. Όχι γιατί ο στιγματισμός ανήκει στα προνόμια της Εκκλησίας αλλά διότι κάποιοι δεν καταλαβαίνουν διαφορετικά.
Δεν ξεχνιέται ο εκ μέρους σας ο στιγματισμός – όλο το προηγούμενο διάστημα και σε κρίσιμες στιγμές για την ανθρωπότητα και για την Εκκλησία, πάνω στην κορύφωση του πρώτου κύματος της πανδημίας,  την Μεγάλη Παρασκευή στα ΜΜΕ – κατά των μέτρων που αναγκάστηκε να λάβει η κυβέρνηση. Δεν ξεχνιέται πως «ξεσπαθώνατε» εναντίον κάθε θεσμικού παράγοντα Εκκλησίας και Πολιτείας. Αυτό άραγε ανήκει στις πρακτικές όσων επιθυμούν την συνοχή του κοινωνικού ιστού και οικοδομούν την σταθεροποίηση του όπως εσείς; Η πρόσφατη συμπεριφορά μας θυμίζει τον λόγο σας (κήρυγμα Μ. Παρασκευής, 18-4-2020), που δεν ήταν απλώς παραληρηματικός, ήταν και φαρισαϊκός: Λέγατε «Θα έρθει η οργή και η κατάρα του Θεού στα κεφάλια όλων εκείνων που αποφάσισαν να στερήσουν το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου από τους πιστούς…». Τι καλό βγάλατε από το να εκθέτετε την Πολιτεία ως εχθρικά διακείμενη έναντι της Εκκλησίας, ότι τάχα δεν επιθυμεί την Εκκλησία ούτε ως συνοδοιπόρο; Μόνο φόβο μας προξένησε και ότι είχαμε να αντιμετωπίσουμε μια Κυβέρνηση ‘διωκτών’ της πίστης που είχαν στοχοποιήσει την Εκκλησία. Τίποτα δε συμβαίνει από τα σενάρια φανταστικής συνωμοσίας σας τα οποία δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, πάτερ Βασίλειε. Κατηγορούσατε Πολιτεία και Εκκλησία που συνεργάστηκαν με αλληλεγγύη και με αίσθημα ευθύνης για τους ανθρώπους μας. Όλο αυτό το διάστημα των εννέα μηνών πότε υπολογίσατε τη δημόσια υγεία; Όταν επιδιώκατε να έχετε την πρόθεση να ακυρώσετε και να απαξιώσετε το έργο φιλότιμων Ιερέων που διαχειρίστηκαν με προσοχή τα μέτρα που πρότειναν οι επιστήμονες, που ενέπνευσαν συνειδητοποιημένους και ευαισθητοποιημένους αδελφούς, σε ναούς πλήρως εφοδιασμένους με τον απαραίτητο υγειονομικό εξοπλισμό; Μήπως είστε πάνω από την Εκκλησία και την κρίνετε εωσφορικά; Με ποιο δικαίωμα υποτιμάτε στη συλλογική συνείδηση του λαού μας μια Σύνοδο που στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων, συκοφαντείτε την ευθύνη που όλοι μαζί – με προεξάρχοντες τους Ιεράρχες της Ιεράς Συνόδου – αναλάβαμε, δηλητηριάζετε τη συλλογική προσπάθεια του Σώματος της Εκκλησίας εν Ελλάδι, η οποία ήρθη στο ύψος των περιστάσεων, μετέλαβε της αγωνίας των ανθρώπων, τήρησε κενωτική στάση, συνεργάστηκε θυσιαστικά με την Πολιτεία, έμπονα στερήθηκε για να δώσει προτεραιότητα στη ζωή και παρά τις ολίγιστες παραφωνίες κάποιων γραφικών φονταμενταλιστών, έκανε την προσευχή, επίβαση θεωρίας και πράξης. Πόσο αποκομμένος είστε από το κριτήριο της φιλάνθρωπης κρίσης του Επισκόπου μας, Εκείνου που βρίσκεται εις τόπο και τύπο Του, που Μέσος έστηκε μεταξύ Θεού και ανθρώπων, αντί να μεταμεληθείτε – επενδύσατε στην δημοκρατικότητα του μακρόθυμου Αρχιεπισκόπου μας, εκμεταλλεύεστε την ελευθερία του ότι η θεσμική Εκκλησία δεν σας έχει απομονώσει και συνδέετε την φωνή σας με τους τάχα «διωκόμενους» και κατατρεγμένους ένεκεν της «πίστης». Να σας θυμίσω ότι πίστη χωρίς ταπείνωση είναι «κύμβαλον αλαλάζον» και εκπίπτει σε ιδεολογία.
Φωνές ήταν όντες γραφικές, αλλά έδρασαν συχνά ανασταλτικά στην αποτελεσματικότητα των μέτρων προφύλαξης. Το μόνο κέρδος ήταν η αποκάλυψη του πραγματικού προσώπου των αρνητών του ϊού, ως αρνητών του θεόσδοτου δώρου της ζωής. Όταν παριστάνουμε τους «καθαρόαιμους» και γνήσιους χριστιανούς αυτό εμπεριέχει πνευματική αλαζονεία και θέλουμε και αν η πλανημένη προπέτεια μας να έχει τον τελευταίο λόγο, εκτιθέμεθα.Δεν έχουμε την παραμικρή επίγνωση ότι ακούγοντας μας κάποιος μπορεί να μην αναγνωρίσει σε εμάς Εκείνον που ταύτισε τον Ευατό Του με τον ασθενή, δεν θα καθρεφτίσουμε το Πρόσωπο Εκείνου που μας έκανε δώρο πολυτίμητο την υγεία μας, να σεβαστούμε υπερβαλλόντως αυτή τη ζωή, πριν πούμε «αιωνία η μνήμη ή πριν μιλήσουμε για Αιώνια ζωή.
Εμείς ως άτομα έχουμε κάθε δικαίωμα για άρνηση προς τη ζωή, ο Εκκλησιαστικός όμως τρόπος ύπαρξης μας απαγορεύει να παίζουμε στα ζάρια τις ζωές άλλων. Μέσα από σκοταδισμούς σαν τους δικούς σας, η Εκκλησία μας συζητιέται να τίθεται στο περιθώριο, να μην λαμβάνεται στα σοβαρά ο δημόσιος λόγος της, να στερείται η κοινωνία από την ευεργετική επίδραση της, επειδή κάποιοι σαν εσάς δεν έχουν την οποιαδήποτε σχέση με την πραγματική πραγματικότητα, δεν κατευθύνουν στην πραγματική Ελπίδα Του, παρά μόνο κατακερματίζουν το λαό Του, λέτε και είναι ιδιοκτησία τους. Με ποιο τρόπο λάβατε τα μέτρα κατά της πανδημίας, εκδίδοντας τάχα ανακοινώσεις του τύπου : “Οι υπεύθυνοι του ναού, σεβόμενοι την θεοειδή προσωπικότητα κάθε πιστού αρνούνται να αστυνομεύουν τους εκκλησιαζόμενους στο χώρο της θείας χάριτος και της εν Χριστώ ελευθερίας». Έτσι τηρούσατε στην Ενορία σας, τα υπό των ειδικών προβλεπόμενα μέτρα προστασίας της δημόσιας υγείας; Έτσι οικοδομούσατε την ασφάλεια και την υγεία; Μα πρόκειται για οδηγίες προς πειθήνια όργανα που υποτάσσονται στη λογική της μάζας και τους δείχνει και τον τρόπο να κάνουν την Εκκλησία το άλλοθι για την μη εφαρμογή των μέτρων, δεν αποτελεί πρόσκληση υγείας προς Υιούς της εν Χριστώ ελευθερίας και Τέκνα της Αναστάσεως. Στο τέλος βέβαια απομένει να χρεώσουμε στην Εκκλησία το λογαριασμό για την απρονοησία μας;
Όταν εθελόντριες νοσηλεύτριες απὸ όλη τὴν επικράτεια αφήνουν τα σπίτια τους – σπεύδουν όπου υπάρχει π ρ ό β λ η μ α και πέφτουν στο καθήκον φορώντας τις άσπρες στολές και μπαίνουν στην φωτιά – διακινδυνεύουν να καούν, την υγεία τους (επιμολυνθούν) για να σώσουν  έ ν α  άνθρωπο εμείς α π α γ ο ρ ε ύ ε τ α ι  δια ροπάλου πάτερ Βασίλειε, να είμαστε στο δικό μας μήκος κύματος αποσυρμένοι στις ιδεοληψίες μας αλλά παρόντες προσευχητικά δίπλα τους στην εντατική, εκεί που σώζεται μια ζωή και όλος ο Θεός κοινωνείται. Μήπως έχετε αμφιβολία ότι είναι παρών ὁ Χριστός εκεί στην εντατική της ευθύνης, ότι η Παναγία δεν ευλογεί την ευσυνειδησία, την προσφορά τους και ότι όλη η Εκκλησία δεν είναι εκεί παρούσα; Όλοι υποκλινόμαστε και δεν μπορούμε να φτάσουμε ούτε την αφοβία, ούτε την ανδροφροσύνη τους και μπορεί να δικαιολογείται να υπάρχει θρησκευτικός λειτουργός που βρίσκεται απέναντι, που γκρινιάζει άγονα που άδειασαν οι ναοί και δεν το κάνει αυτό θέμα προσευχής; που συντελεί στα όρια ευθύνης του να ανοίγει την πόρτα στο χάος και αφήνει την Εκκλησία να παρασυρθεί στην αμορφία του λαϊκισμού και της δημαγωγίας ανεύθυνων ανθρώπων, χωρίς να ευαισθητοποιεί, χωρίς να αφυπνίζει κανένα αλλά μάλλον να συντελεί στο αντίθετο: Να καθησυχάζει πειθήνια όργανά και να μην απευθύνει εγερτήριο ευθύνης προς Υιούς της εν Χριστώ ελευθερίας και Τέκνα της Αναστάσεως. Έτσι φαντάζεστε και την ελευθερία, ξέχωρη από την ευθύνη;
Αν ο Θεὸς οικονομήσει νὰ χρειαστεί νὰ νοσηλευτείτε στὶς ΜΕΘ καὶνὰ σας στείλει αυτοὺς τοὺς αγγέλους γιὰ νὰ σας διακονήσουν, μην πιστέψετε ότι τους αξίζετε. Για φανταστείτε να χρειαστείτε νοσηλεία εσείς ή κάποιο μέλος της οικογένειας σας και να σας πουν: Δυστυχώς δεν θα μπορέσουμε: Δεν είναι ότι δεν θέλουμε αλλά όλα τα κρεβάτια της ΜΕΘ μας είναι σχεδόν κατειλημμένα: Από την φαρισαϊκή σας πίστη που την χρησιμοποιήσατε ως άλλοθι για να μην εφαρμόσετε τα μέτρα, μια πίστη που ως υπεράνθρωπη και παντοδύναμη που ένιωσε, έβαλε το Θεό σε πειρασμό να μας προσέχει αντί για να μας εμπνεύσει ωριμότητα και χριστιανικό ήθος. Αυτή τη λάθος πορεία που οδηγεί στην έκθεση σε κίνδυνο, στην χαλάρωση της προστασίας, στο θ ά ν α τ ο. Όταν επικρέμεται θάνατος, τότε, καλά ειπώθηκε, “μαγκιές” δεν επιτρέπονται. Οι ευλαβείς εγωισμοί… σκοτώνουν!», όπως αναφέρει χαρακτηριστικά και ο Μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως. Και όταν μυρίζει θάνατος όλα τα καλύπτει η σιωπή και οι εγωιστικές μας φλυαρίες πάνε περίπατο πάτερ Βασίλειε. Εκεί δεν υπάρχουν θεωρίες και ιδέες. Εκεί θάβεις με άλαλους στεναγμούς και ο θάνατος πολλών δυστυχώς δεν αφορά μόνο το μικρόκοσμο της μειοψηφίας κάποιων, αλλά βαραίνει ολόκληρη την παγκόσμια κοινότητα χωρίς καμία διάκριση.Πως να το κάνουμε είμαστε υπεύθυνοι για όλα οι Χριστιανοί. Τι να την κάνω μια Εκκλησία «ενταφιάστρια» που λέει «αιωνία η μνήμη» για κάποιο θύμα του ϊού, όταν δεν έχει αγωνιστεί για την ελπίδα να ζήσει ο κόσμος, όταν είναι αμέτοχη της αγωνίας των ανθρώπων και όταν τον τελευταίο λόγο τον έχει ο θάνατος; Ειδικά σὲ ανεξέλεγκτες καταστάσεις όπως αυτή που ζούμε,αν δεν συμπορεύεταιμε τον Σταυρό τούτου ανθρώπου, αν με υπομονή και συστολή καρδίας δεν σκουπίζει την αγωνία απὸ το μέτωπό του, πως θα διεκδικήσει να είναι δίπλα του στην Ανάσταση;
Πολύ λάθος ώρα για την επιθυμία κάποιων να πουλήσουν έξτρα πνευματικότητα που όχι μόνο είναι θεμιτή και δεν πρόκειται να υλοποιηθεί μα ούτε με εκκλησιαστικό μανδύα θα περιβληθεί με το ρόλο του “μάρτυρα” σαν plan B.  Ο ζηλωτισμός σας μπορεί να αναζητήσει άλλες παιδικές χαρές εκτός, όπου ήδη βρίσκεται. Αφήστε μας στη ησυχία μας, στην υπακοή μας στην Εκκλησία που σέβεται και ακούει τους ειδικούς επιστήμονες για αυτό που σημαίνουν και είναι. Αν δεν μεταμορφώνετε ζωές εν Χριστώ τουλάχιστον μην μας τις παραμορφώνετε από το εγώ σας, μη μας βάζετε σε θυμό, μην προβάλετε πάνω μας τα σκοτάδια της ημιμάθειάς σας, τα κόμπλεξ της μη αποδοχής του κινδύνου, και το φόβο σας.
Ε φ α ρ μ ό σ τ ε  αποφάσεις, π ι ά σ τ ε τὸ κομποσχοίνι καὶ φέρτε το βόλτες μέρα-νύχτα για όσους είναι στην πρώτη γραμμή και κρατήστε τις αυθεντιακές απόψεις σας για τον ευατό σας και για κάποιους οπαδούς σας, εμείς ακούμε τις αυθεντικές Εκκλησιαστικές. Προτιμήστε την συνετή σιωπή για την πάσχουσα ανθρωπότητα και φορέσετε την μάσκα σας, αρκετά πια: Προσαρμοστείτε, συνεργαστείτε, δεν είναι επιλογή, ούτε πολυτέλεια, είναι μονόδρομος. Ζούμε κατάσταση ανάγκης. Εκεί που κάποιοι ἀσφυκτιούν καὶ πνευστιῶντες παραδίδουν τὸ πνεῦμα, ἄλλοι βρίσκονται στὸ μέτωπο δίνοντας μάχη μὲ τὸ θάνατο εσείς μην εγκλωβίζεστε με μοιρολατρία μέσα στους τοίχους των άδειων χώρων λατρείας. Αφού ξέρετε ότι τα όρια της Εκκλησίας εκτείνονται πέρα από τα τείχη του εγώ μας, του ναού μας, γίνονται δυνατότητες απεριόριστες από την Εκκλησία όμως και για την Εκκλησία. Εκείνος όποτε και αν το κρίνει μπορεί να μας εκπλήξει, να τα κάνει δυνατότητες συνάντησης.
Καλή μετάνοια.

Πηγή:Άρχων