Επίσκεψη στο Αίγιο και μερικές σκέψεις από την επιστροφή... - Της Σοφίας Καυκοπούλου

 Επίσκεψη στο Αίγιο και μερικές σκέψεις από την επιστροφή...

 

Της Σοφίας Καυκοπούλου

 
Επισκεπτόμενη το όμορφο Αίγιο, την περασμένη Κυριακή, παρ' όλη την παγωνιά που είχε, συνάντησα ζεστούς ανθρώπους και αληθινή φιλοξενία. Το χιόνι στο βουνό, έκανε αντίθεση με τον ήλιο που έπεφτε στο δρόμο, όπως και η παγωμένη ατμόσφαιρα, με την φιλόξενη διάθεση του οικοδεσπότη μας. Ο μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας λοιπόν, από τους νέους μητροπολίτες της Ελλαδικής Εκκλησίας, μας περίμενε στην πόρτα του μητροπολιτικού μεγάρου για να μοιραστεί μαζί μας ανησυχίες, να δαπανήσει από τον χρόνο του για το καλό της περιοχής και των ανθρώπων της. Αυτή άλλως τε δεν πρέπει να είναι η μέριμνα ενός καλού ποιμένα; Να ενδιαφέρεται για το ποίμνιό του αλλά και για το κοινωνικό σύνολο. Χωρίς μισαλλοδοξία ή φανατισμό, αλλά και χωρίς φανφάρες και ψευτοπροοδευτισμούς, με γλώσσα απλή και καρδιά ανοιχτή, ο κ Ιερώνυμος κερδίζει την προσοχή και τη συμπάθεια! Η προσέγγισή του στον συνομιλητή, αυθεντική -αν μη τι άλλο σαν τον χειμαρρώδη προκάτοχό του- μιλά με ανοικτά χαρτιά° άλλος χαρακτήρας, αλλά το ίδιο αληθινός. Άνθρωποι που δεν γνωρίζουν την διπροσωπία...
Φεύγοντας κρατώ μια κουβέντα του: "Εγώ είμαι καλόγερος, 20 χρόνια στο μοναστήρι, κάποια πράγματα μου είναι εντελώς ξένα..." Κρατώ επίσης κι ένα δώρο. Τον προσεγμένο τόμο των Κ. Βελαώρα - Γ. Τζεραβίνη, <<Αίγιο, ‪1940 - 2010>>, εξαιρετικά ενδιαφέρον βιβλίο τοπικής ιστορίας. Γιατί η ιστορία έχει περισσότερο ενδιαφέρον όταν σου μιλά για τον τόπο και τους ανθρώπους γύρω και κοντά σου. Γιατί η ιστορία πάντα θα φέρνει τους μεταγενέστερους στη θέση του κριτή, αλλά σπάνια θα μας κάνει να καταλάβουμε τις πράξεις των πρωταγωνιστών της. Μακάριοι όσοι πράττουν κατά συνείδηση, ακόμη και αν κάνουν λάθος. Και ας τους κρίνουν αργότερα οι φαύλοι, οι χωρίς συνείδηση, όσο σκληρά θέλουν....