ΑΝΑΦΟΡΆ ΣΤΗΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΗΣ ΣΚΗΤΗΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΑΝΝΑΣ - ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΟΤΤΑΔΑΚΗΣ

 ΑΝΑΦΟΡΆ  ΣΤΗΝ  ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ  ΤΗΣ   ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΗΣ ΣΚΗΤΗΣ
ΤΗΣ  ΑΓΙΑΣ  ΑΝΝΑΣ

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ  ΚΟΤΤΑΔΑΚΗΣ 

     Ήτοι, για «το τολμηρόν και ανίερον κείμενον», συν φανταστικό, που «ανηρτήθη από τον θεολόγον κύριον Χάρη Κότσυφα εξ Αμαλιάδος Ηλείας» ως «παρακαταθήκη» ή «μήνυμα» προς αυτόν «του πολυαγαπημένου αδελφού» τους Ιερομόναχου Χρύσανθου, μακαριστού πια. Αλλά και, προσθέτω, στη λίαν ευδιάκριτη «περί την μασκοφορίαν» ταραχή, και όχι μόνο, των μοναχών συντακτών της ανακοίνωσης και άλλων τινών συνοδοιπόρων, και τον όλο διάτρητο λόγο τους !

    Επαναφορά, λοιπόν, κατά τα υπεσχημένα, μετά τη Μεγάλη Εβδομάδα, με πιο αναλυτική, και όσο μπορώ πιο διακριτική προσέγγιση στο ανωτέρω θέμα.

1.          Αναρωτιέμαι, κατ’ αρχήν, γιατί τόση επιμονή σε όλη την Ανακοίνωση για εξαίρεση, και όχι μόνο, του ανωτέρω θεολόγου από πνευματικό τέκνο του ιερομόναχου Χρύσανθου. Δεν τον γνωρίζω, ούτε παίρνω το μέρος του. Και ούτε ζήτησα να μου πει την περί αυτού γνώμη του ο πολύ-πολύ σεβαστός μου Άγιος Αγίου Ηλείας Γερμανός, πάλαι ποτέ συμφοιτητής και όχι μόνο, λίαν αγαπητός. Αλλά, έτσι που έχει συνταχθεί η Ανακοίνωση, παραπέμπει σε τυχόν υπάρχοντα  “Index”, «Κατάλογο εγκεκριμένων πνευματικών παιδιών του», όπου δε βρήκαν το όνομα αυτού.

2.        Αλλά ! Αλήθεια γιατί δεν μπορεί κάποιος να νιώθει πνευματικό τέκνο ενός Γέροντα, δεν ξέρω από πού ή πώς,  να τον σέβεται, να τον αισθάνεται μέσα του βαθιά ως της ζωή οδηγό. Και  αυτό να το γνωρίζει μόνο ο ίδιος και ο Θεός; Ερώτημα παραπλήσιο. Ο μοναχός που συνόδευσε το Χρύσανθο ως το Νοσοκομείο-αφήστε ότι αφότου παρελήφθη ο Ιερομόναχος για τη ΜΕΘ, έμεινε αλάργα και μακριά-ασφαλώς πήγε ως βοηθός και συμπαραστάτης στις αναγκαίες προσωπικές χρείες. Όχι, βέβαια, ως μυστικός αστυνομικός ή της ΚΥΠ, για να παρακολουθεί και να καταγράφει ποιος τον επισκέπτεται ή ποιος τον  βλέπει. Οπότε μήπως είναι ατυχής η γραφή «χωρίς να συναντήσει κανέναν»; 

3.          Περνάμε στο πιο σπουδαίο, καίριο και ουσιαστικό, και αυτό σύμφωνα και με την Ανακοινώση είναι ότι ο μακαριστός πια Αγιαννανίτης ιερομόναχος Χρύσανθος κλήθηκε από το Θεό να ταξιδέψει και ταξίδεψε για πάνω με το «ελικόπτερο» της γραμμής Κόβιτ19 !  α.  Όποιος ξέρει και στοιχειώδη ανάγνωση διαβάζει στην Ανακοίνωση τα εξής. «Ο πατὴρ Χρύσανθος ἀπὸ τὴν ἐμφάνισιν του “κορωνοϊοῦ  δὲν ἐξῆλθε ἀπὸ τὸ Ἅγιον Ὄρος. Ἐξῆλθε ἐφ’ ὅσον ἐνόσησε καὶ ἐπιδεινώθηκε ἡ κατάστασις τῆς ὑγείας του, καὶ ἐπῆγε κατ’ εὐθεῖαν εἰς τὸ Νοσοκομεῖον Παπαγεωργίου τῆς Θεσσαλονίκης …». Αλλά, και βέβαια, και φυσικά προσθέτει ότι, δε γύρισε πίσω στην Αγιορείτικη Σκήτη του ζωντανός !   β.  Πού, λοιπόν, «παραχώρησε» ο Θεός να τον βρει, να του στήσει καρτέρι, και να τον πετύχει ο αόρατος  Κόβιτ19; Μα σ’ αυτό τούτο «το περιβόλι της Παναγιάς», εκεί στη Σκήτη τους πράγματι και αληθινά. «Ο πατὴρ Χρύσανθος ἀπὸ τὴν ἐμφάνισιν του “κορωνοϊοῦ  δὲν ἐξῆλθε ἀπὸ τὸ Ἅγιον Ὄρος».   γ.  Το απροκάλυπτα και αποκαλυπτικά και προκλητικά προκύπτον από τα ως τώρα, παρά ή και εις πείσμα της ένθεν κακείθεν λιπαρά διαχεόμενης «λαλίστατης αθεολογησίας» -π. Νικόλαος Λουδοβίκος- είναι δυστυχώς και το ακόλουθο γραφόμενο στην Ανακοίνωση. «Ὁ πατὴρ Χρύσανθος δηλώνουμε, ὅτι δὲν ἦτο ἐκτὸς πραγματικότητος, καὶ δὲν ἀρνήθηκε τὴν ὕπαρξι τοῦ κορωνοϊοῦ». Καλά, λοιπόν, ρώτησα στην πρότερη ανάρτηση, «αλήθεια καταλαβαίνουν τι γράφουν;». Ότι δηλαδή έτσι αυτοαναιρούνται, και τούτο το καταλαβαίνει και ο πιο απλός ! Ο μακαριστός, «δὲν ἀρνήθηκε τὴν ὕπαρξι τοῦ κορωνοϊοῦ».  Πώς να την αρνηθεί πια. Άλλωστε δεν μπορεί, είχε ακούσει ότι μυριάδες άνθρωποι στον κόσμο ήταν ήδη θύματα του θανατερού «αόρατου ιού». Και ευάριθμα και εντός των Αγιορείτικων τειχών. Όπως και από τον ευρύτερο χώρο των εκτός των τειχών του Όρους ευσεβώς αφελών κληρικών, και κάποιων Επισκόπων με όνομα τρανταχτό !  δ. Πάμε τώρα στην παρά το θανατερό αγκάθι του Κόβιτ19-«δὲν ἦτο ἐκτὸς πραγματικότητος, καὶ δὲν ἀρνήθηκε τὴν ὕπαρξι τοῦ κορωνοϊοῦ»-δική του στάση και συμπεριφορά. «Ὅσον γιὰ τὸ μέτρον τῆς μασκοφορίας δὲν τοῦ ἐχρειάσθηκε ποτέ, ὅπως καὶ σὲ ὅλους μας ὅσοι ζοῦμε στὴν Σκήτη …». Άνευ όρων παράδοση δηλαδή στην παγίδα του άνευ όρων ! «Και τι έτι χρείαν έχομεν μαρτύρων»; Ήγουν μοναχοί αυτοί έχουν συνείδηση του κινδύνου, αλλά και δεν παίρνουν μέτρα να προστατεύσουν ως έχουν χρέος εαυτούς ! Και στο μέτρο που υπάρχει αυταπόδεικτος κίνδυνος ότι ενδέχεται και αυτοί να φορεθούν Κοβιτ19, ουδαμώς σκέπτονται, ούτε ανησυχούν, το χειρότερο, δεν παίρνουν προφυλάξεις μήπως από αυτούς φορεθούν Κόβιτ19 και έτεροι ! Στάση … λίαν χριστιανκή, βέβαια, λίαν αγαπητική, λίαν αδελφική !  ε. Τι να πει κανείς τώρα για το ότι είχαν ειδοποιηθεί έγκαιρα και έγκυρα για τη φοβερότητα της απειλής και απλά, και ρητά και κατηγορηματικά από πολύ ψηλά, δε γίνεται πιο ψηλά. Από τον πνευματικώς προεστώτα και του Αγίου Όρους, ως και της όλης καθ’ ημάς Ορθόδοξης Ανατολής, εκκλησιαστικό θεσμό, το Οικουμενικό Πατριαρχείο. «Δεν κινδυνεύει η πίστη από τον Κόβιτ19, οι πιστοί κινδυνεύουν», !  Κινδυνεύουν όλοι να χάσουν τη ζωή τους, και να πάνε, ο Θεός να με συγχωρέσει, «σαν το σκυλί στο αμπέλι» ! Μα τώρα τι θες βρε αδερφέ και τα λες αυτά ! Βαλτός θα είσαι, γνωστός άλλωστε καραμπινάτος … ¨»οικουμενιστής»! Να ακούσουμε ποιον; Το Βαρθολομαίο, τον έτσι κι έτσι κι αλλιώς κι αυτό και τούτο και κείνο … Αυτόν θ’ ακούγαμε ! Μα εμείς σε τέτοια θέματα, και όχι λίγοι άλλοι κληρικοί, απέναντι του και σε τέτοια θέματα έχουμε κληθεί να παίρνουμε, και παίρνουμε  θέση και στάση Αγίου Μάξιμου του Ομολογητή ! Παλιά ιστορία και όχι άγνωστη. Όπως ο ιερέας -παπάς και ο λευίτης- διάκος συμβολικά, αλλά όχι ο Σαμαρείτης στη σχετική Παραβολή ! «Απόνοια εωσφωρική», που θα έλεγε ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, «αθεολογησία λαλίστατη»- π. Νικόλαος Λουδοβίκης. Διαλέγετε και παίρνετε, δική σας η επιλογή. Από την πλευρά μου δεν ξέρω αν ή τι μπορεί να πει κανείς γι αυτή την τόσο … «χριστιανική» προκύψασα θέση και στάση από εκεί που δεν θα περίμενε ποτέ κανείς !

4.        «Εκείνο που μας λυπεί περισσότερον … είναι ότι το κείμενο αυτό-«Χαράλαμπε …»-χρησιμοποιείτε … ακόμη και από Αρχιερείς». Αλήθεια, υπάρχει πιο  ωραία, για τη λιτότητά της, και για το από άμεση σχέση και γνώση αυθεντικό αυτής, πιο θαυμάσια, υπέροχη, κατάθεση για το μακαριστό Χρύσανθο από αυτή του Αγίου Αργολίδος Νεκτραρίου; «Γνώριζα, γράφει, από παλιά έναν υπέροχο άνθρωπο, συμφοιτητή στο πανεπιστήμιο. Πάντα τον θαύμαζα για την καλοσύνη, την ευγένεια, το μόνιμο χαμόγελο του. Πολύ νέος έφυγε για το Άγιον Όρος. Υπόδειγμα μοναχού. Πριν μερικές μέρες προσβλήθηκε από κορωνοϊό. Απ’ ό, τι έμαθα, ταλαιπωρήθηκε αφάνταστα. Ο θάνατός του μας προξένησε σ’ όσους τον γνωρίσαμε και τον αγαπήσαμε, πολύ θλίψη. Χθες ήρθε από κάποιον κοινό φίλο το τελευταίο του μήνυμα». Και είναι πιο πάνω από αυτή τη σύσταση η περιβόητη «παρακαταθήκη» ή «μήνυμα» του … Χαράλαμπου;

5.         Ποια, προσβολή του μακαριστού Ιερομόναχου Χρύσανθο συνιστά η αναρτηθείσα ως «παρακαταθήκη» ή «μήνυμα» του προς Χαράλαμπο, αυτή τίποτε παραπάνω από αφελής ευσεβής ιστορία ! Κάθε άλλο παρά άγνωστη ή ανύπαρκτη στα εκκλησιαστικά Συναξάρια, και μάλιστα σε δόση κάθε άλλο παρά λίγη ή μικρή. «Ο θεολόγος κύριος Χάρης Κότσυφας. Μας είπε ότι ίσως υπερέβαλε, αλλά ο σκοπός του ήτο «να βοηθήσει τους μαθητές του και τους συνανθρώπους του». Με άλλα λόγια και απλά. «Έκανα μια ευσεβή μυθοπλασία, όχι από κακή πρόθεση, ούτε από σκοπό πονηρό». Πού έγκειται, αλήθεια, αγαπητοί αδελφοί και σεβαστοί Αγιορείτες πατέρες «το ασεβές εγχείρημα και τόλμημα της θεολογικής(;)-υπό αμφισβήτηση, δηλαδή -η ιδιότητα- του κ. Χ.Κ.»; Μη και είναι άγνωστα στον εκκλησιαστικό χώρο τα αυτά και τα τοιαύτα. Ότι, δηλαδή, πλήθουν τα ευσεβή φανταστικά αφηγήματα στα Συναξάρια; Να παραθέσω, λοιπόν, ξανά, κάτι από ανάρτησή μου παλιά* βάζοντας στο πλάι τον Κάρολο Κοτμπάχερ για να μη γίνει το ποτήρι πολύ πισκρό. «Οπότε, μετά τον Κάρολο Κρουμπάχερ έπιασα να διαβάζω το «Αγιολόγιον της Ορθοδόξου Εκκλησίας», του Μητροπολίτη Λεοντοπόλεως Σωφρόνιου Ευστρατάδη. Και δε χρειάστηκε να προχωρήσω πολύ, στη σελίδα θ΄ δέχτηκα τη χαριστική βολή. «Τα Αγιολογικά κείμενα, γράφει, βρίσκονται κυριολεκτικά στο έλεος της αχαλίνωτης ευσεβούς φαντασίας των Συναξαριστών ! Που θα πει, κανείς δεν ξέρει τι να θεωρήσει πηγαίο και αληθινό και τι όχι. «Ποίος θα περικόψη, γράφει, της αχαλινώτου φαντασίας τας πτέρυγας; Ποίος θα καθαρίση τον άλωνα, και θα καύση το άχυρον, και θα συνάξη τον σίτον εις την αποθήκην; Ποίος θα αποδώση το φυσικόν κάλλος εις το ιερόν τούτο αγιολογικόν άγαλμα, το οποίον η ευσεβής φαντασία έφθειρε, ηλλοίωσε και μετεβίβασεν εις ημάς ημαυρωμένον και αγνώριστον; Η Εκκλησία μόνη άνευ της βοηθείας της επιστήμης και χειραγωγίας αυτής, όσον και αν έχη καλήν θέλησιν, είναι αδύνατον να επιτύχη σήμερον πλήρως του ιερού αυτής σκοπού».–Αναστάσιος, Τετάρτη, 20.9.17- «Η αφανής αγιοσύνη της κατ΄ οίκον εκκλησίας*».

6.         Πρό τελευταίο. Επιμένοντας στη γραμμή για «το τολμηρόν και ανίερον κείμενον», που αναρτήθηκε στο Διαδίκτυο, και παρέσυρα ακόμα και … Αρχιερείς επικαλούνται οι συντάκτες της Ανακοίνωσης από Όσιο Παϊσιο το εξής. «Εἶχε εὑρεθῆ καὶ νὰ κλαίῃ ἀκόμη, ὅταν ἐμάθαινε τὶς παραποιήσεις καὶ διαστρεβλώσεις τῶν λόγων του ἀπὸ κάποιους, οἱ ὁποῖοι ἐπίστευον, ὅτι χρησιμοποιῶντας τὴν ἁγιότητα καὶ τὸ κῦρος τοῦ Ἁγίου, οἱ ἀπόψεις τους γιὰ διάφορα θέματα θεολογικά, ἐθνικὰ κ.λπ. θὰ εἶχαν ἄλλην βαρύτητα καὶ ἀποδοχήν. Μάλιστα, ὁ Ἅγιος ἔλεγε: «Καὶ νὰ δῆτε τὶς σάλτσες ποὺ ἔχουν νὰ βάλουν στὰ λόγια μου, ὅταν πεθάνω…». Δεν αμφιβάλλω γι αυτό, αλλά αλλιώς. Η μικρή μου εμπειρία περί αυτού, μου έχει δημιουργήσει την αίσθηση ότι πολλοί, πολλά δικά τους, πολλές δικές τους εκδοχές τις έχουν σερβίρει ως δικές του διδαχές δυστυχώς ! Ας πούμε από παλιά. «Ο Παϊσιος διέκοψε το λειτουργικό μνημόσυνο του Αθηναγόρα» ! Αλλά ο Γέροντας Παϊσιος είχε υπογράψει σε Επιστολή Βασίλειου Γοντικάκη, όπου ο γνωστός αυτός Γέροντα εξηγούσε γιατί μόνος αυτός αποφάσισε να μη διακόψει το περί ου ο λόγος λειτουργικό μνημόσυνο. Και αν δεν πείθεστε περί αυτού, ότι δηλαδή, αυτό που γράφει η Ανακοίνωση ισχύει αλλά αλλιώς, δεν έχετε παρά να διαβάσετε όλοι όμως, ως ενιαίο σώμα την περίφημη επιστολή του, και αν έχετε μάτια και νου χωρίς παρωπίδες -«Αναστάσιος», 20.3.17, «Επιστολής «μοναχού ερημίτη Γέροντα Παϊσιου» Ανάγνωση», Αθανάσιος Κοτταδάκης

7.        Τέλος και η δόξα στο Θεό. Στην προηγούμενη ανάρτηση έγραψα περίπου. Καλό είναι οι μοναχοί της καθ’ ημάς ορθόδοξης Ανατολής, ιδιαίτερα αυτά τα δίσεχτα χρόνια να εντείνουν πιο πολύ αυτό στο οποίο κυρίως έχουν ταχθεί, «την προσευχή της καρδίας του Ιησού» και μάλιστα αλλιώς. Ας μου συγχωρεθεί σήμερα να προσθέσω από Άγιο Ιωάννη το Χρυσόστομο κάτι πολύ-πολύ, πάρα πολύ για όλους μας σημαντικό, καθώς προσδιορίζει τη θέση και στάση του καθενός. «Ο μεν παρθενεύων και νηστεύων εαυτώ χρήσιμος, ο δε ελεών κοινός των ναυαγούντων λιμήν εστί, τας των πλησίον διορθούμενος πενίας και τας ετέρων λύων ανάγκας» !! Έτι δε και ακόμα πιο πολύ. «Των δε κατορθωμάτων, εκείνα μάλιστα ευδοκιμείν είωθεν, άπερ αν προς το συμφέρον ετέροις γίνεται»-«Εκείνος που ακολουθεί την ασκητική ζωή και νηστεύει, είναι χρήσιμος στον εαυτό του, ενώ εκείνος που ασκεί την ελεημοσύνη-αγάπη γίνεται λιμάνι για τους ναυαγούς της ζωής, αλλάζει προς το καλύτερο τις συνθήκες ζωής του φτωχού, ανακουφίζει τις ανάγκες των άλλων. Και ως συνηθίζεται από τα αθλήματα-τα πνευματικά, τις αρετές- ξεχωρίζουν ως ανώτερα εκείνα που γίνονται για το καλό των άλλων».

«Χριστός ανέστη όντως, θανάτω θάνατον πατήσας»

«Με «την αγάπην την πρώτην, ην ουκ αφήκα …»

Αθανάσιος Κοτταδάκης