“Αγνωμοσύνη είναι η λησμοσύνη της
ευεργεσίας που έγινε και η έλλειψη κάθε φιλικού αισθήματος προς τον
ευεργέτη.
Αχαριστία είναι η απροθυμία να ανταποδώσει κανείς τη χάρη που έλαβε. Ο αγνώμων έχει αναίσθητη ψυχή, γιατί είναι αναίσθητος στην ευεργεσία που δέχτηκε. Ο αγνώμων έχει ασυμπαθή καρδιά, γιατί καμία συμπάθεια δεν γεννιέται για τον ευεργέτη, ούτε αναπτύσσεται κανένα συναίσθημα αγάπης προς αυτόν. Η καρδιά του είναι άδεια από αγάπη.
Ο αγνώμων δεν αγαπάει ούτε τον
Θεό που τον γέμισε με αγαθά ικανοποιώντας τις επιθυμίες του. Γιατί, αφού τον
ευεργέτη που βλέπει δεν αγαπάει, πως θα μπορούσε να αγαπάει τον Θεό που δεν
βλέπει; Ο αγνώμων έχει διεστραμμένο μυαλό, γιατί πείθει τον εαυτό του με
παραλογισμούς, ότι δεν οφείλει καμία χάρι στον ευργέτη του και καμία
ευγνωμοσύνη”.
Αγίου Νεκταρίου Αιγίνης
2 σχόλια:
Η αγνωμοσύνη από την ευγνωμοσύνη απέχουν μόνο λίγα γράμματα. Ίσως γι’ αυτό οι άνθρωποι τις μπερδεύουν τόσο συχνά. Ας είμαστε όμως ευγνώμονες στους αγνώμονες. Μας υπενθυμίζουν την αξία ενός ευχαριστώ αλλά και πως πρέπει να το αναζητούμε εκεί που έχουν μάθει να το προσφέρουν.
π. Νεόφυτος
Άγιε μου Νεκτάριε μια χαρά τα γράφεις διότι και εσύ δέχθεκες μέχρι το τέλος της οσιακής ζωή σου την αγνωμοσύνη.
Οὕς ἔθρεψε τό μάννα, ἐκίνησαν τήν πτέρναν, κατά τοῦ Εὐεργέτου. Οὕς ἔθρεψε τό μάννα, φέρουσι τῷ Σωτῆρι, χολήν ἅμα καί ὄξος.
Πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν οι άνθρωποι που νομίζουν ότι υπηρετούν την ευσέβεια αλλά ως προβατόσχημοι λύκοι στάζουν φαρμάκι με λόγια και πράξεις σε αυτούς που τους ευεργέτησαν. Αυτοί όλοι με τους λεγόμενους μακριούς Σταυρούς και την σεμνοπρεπή ενδυμασία και τον καλό λόγο στο στόμα είναι φίδια που πολεμούν και φτύνουν τους ανθρώπους ου έπρεπε να ευγνωμονούν. Το γνωρίζεις Άγιε του Θεού ποτέ σου δεν καταφέρθηκες εναντίων τους γιαυτό και εσύ μεν αγίασες αυτοί όμως δέχθηκαν την μισθαποδοσία που τους άρμοζε.
Παναγιώτης
Δημοσίευση σχολίου