Ιερά Μητρόπολις Πισιδίας - Η μετάσταση από τα επίγεια

Ιερά Μητρόπολις Πισιδίας

Η μετάσταση από τα επίγεια (15/08/2021)

Κεντρική θέση στην Ορθόδοξη λατρεία κατέχει η Υπεραγία Θεοτόκος Μαρία. Η Εκκλησία ζητεί επανειλημμένα τις πρεσβείες της Παναγίας και την προβάλλει στους πιστούς ως υπόδειγμα ταπεινοφροσύνης, αγιότητας, πίστης και αφοσίωσης στον Υιό και Θεό της Ιησού Χριστό. Η Παναγία μας, όμως, είναι υπέροχο παράδειγμα και για την προετοιμασία της, προκειμένου να αναχωρήση από τη γη στον ουρανό.

Κατά το Συναξάριον, που διαβάζεται στον Όρθρο της Εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, η Παναγία Μητέρα έλαβε ουράνιο μήνυμα, στα Ιεροσόλυμα που κατοικούσε, ότι μετά από τρεις ημέρες ο Θεάνθρωπος Υιός της θα την πάρει κοντά Του, στην αθάνατη ζωή. Η Θεοτόκος, με τον πόθο να συναντήσει τον Υιό και Θεό της, ανέβηκε πρώτα στο όρος των Ελαιών, για να προσευχηθεί, όπως άλλωστε συνήθιζε συχνά να κάνει. (Εκεί είχε προσευχηθεί και ο Υιός της λίγο πριν συλληφθεί και οδηγηθεί στον Γολγοθά).

Αφού προσευχήθηκε αρκετά, γύρισε στο σπίτι της, όπου άρχισε τις προετοιμασίες του σπιτιού της και του εαυτού της, όπως συνηθίζουμε να κάνουμε, όταν πρόκειται να φύγουμε για μακρινό ταξίδι. Κάλεσε τους συγγενείς και γείτονες να τους αποχαιρετήσει. Όταν εκείνοι άρχισαν να θρηνούν για τον αποχωρισμό, η Θεοτόκος τους παρηγόρησε με τη διαβεβαίωση ότι θα τους έχει, καθώς και όλο τον κόσμο, κάτω από την προστασία της. Ύστερα πρόσφερε τους δύο χιτώνες της σε δυό φτωχές χήρες, τις οποίες με στοργή φρόντιζε από καιρό.

Ερωτούν συχνά οι χριστιανοί μας: Πώς πρέπει να προετοιμαστώ για την άλλη ζωή; Την απάντηση μας τη δίνει η Θεοτόκος με το παράδειγμά της.

Πρώτα απ' όλα πρέπει να ξέρει ο χριστιανός ότι, γι αυτόν που ενώθηκε δια του Αγίου Βαπτίσματος με τον Χριστό, και συμμετέχει στη ζωή της Εκκλησίας, δεν υπάρχει θάνατος και να μη φοβάται. Ωραία εκφράζεται η αλήθεια αυτή στην προτελευταία Ευχή της Γονυκλισίας της Πεντηκοστής: "Δεν υπάρχει για τους πιστούς θάνατος. Όταν εκδημούν οι ψυχές μας από τα σώματα και ενδημούν σε Σένα τον Θεό, γίνεται μετάστασις από τα λυπηρότερα στα χρηστότερα και πιο ευχάριστα. Η εκδημία μας είναι ανάπαυση και χαρά". Γι αυτό και ο Απόστολος γράφει: "επιθυμώ να φύγω απ' αυτόν τον κόσμο και να είμαι μαζί με τον Χριστό, που είναι το καλύτερο απ' όλα" ( Φιλιπ. 1,23). Ο πιστός χριστιανός ξέρει ότι, όταν η ψυχή αποχωρήσει από το σώμα, δεν θα φύγει για κάτι το άγνωστο, αλλά θα μεταβεί εκεί όπου οι δίκαιοι αναπαύονται, κοντά στον Χριστό, τον οποίον αγάπησε και προσπάθησε να ευαρεστήσει. Εξ άλλου ο φύλακας Άγγελος, που από τη στιγμή του Αγίου Βαπτίσματος έστεκε δίπλα του καθόλη τη διάρκεια της ζωής του, θα παραλάβει και θα οδηγήσει την ψυχή του στον ουρανό εκεί από όπου θα βλέπει το κάλλος το άρρητο του προσώπου του Κυρίου και θα χαίρεται μαζί με όλα τα μέλη της θριαμβεύουσας Εκκλησίας. Ο Απόστολος Παύλος, που αξιώθηκε να φθάσει εως εκεί, μας πληροφορεί: "Μάτι δεν τα είδε και ούτε τα άκουσε αυτί, κι ούτε τα έβαλε λογισμός του ανθρώπου, όσα ετοίμασε ο Θεός για εκείνους που τον αγαπούν"· (Α' Κορ. 2,9). Τόσο ωραία και υπέροχα είναι όλα εκεί στον ουρανό!

Επομένως ο φόβος και η λύπη δεν έχουν θέση στην καρδιά του πιστού, για την ενδεχόμενη αναχώρηση για τον ουρανό! Ο πιστός εμπιστεύεται στο αίτημα του Ιησού, κατά την τελευταία Του προσευχή: "Πατέρα, αυτοί που μου έδωσες θέλω όπου είμαι εγώ να είναι και εκείνοι μαζί μου, για να μπορούν να βλέπουν τη δόξα μου..." (Ιωάν. 17,24). Ο Κύριος μας θέλει όλους κοντά Του αιώνια· γι' αυτό τον σκοπό σταυρώθηκε· για να μας λυτρώσει από τον θάνατο και τον Άδη και να απολαμβάνουμε εμείς αιώνια τη χαρά της κοινωνίας μαζί Του!

 

Εφόσον λοιπόν, από τη ζωή αυτή, ως μέλη ζωντανά της Ορθοδόξου Εκκλησίας, ζούμε με μετάνοια, συγχωρούμε όλους και κοινωνούμε το Άγιο Σώμα και Αίμα Του με πίστη και ευλάβεια, είναι φυσικό επακόλουθο η μετάβαση της ψυχής μας κοντά στον Χριστό! Ο Άγιος Πορφύριος έλεγε: αυτό είναι σαν να ανοίγεις μια πόρτα και από το ένα δωμάτιο να πηγαίνεις στο άλλο! Τόσο απλό!

Από τα όσα έκανε η Παναγία μας κατά την προετοιμασία της για την άνοδό της στον ουρανό, ας κρατήσουμε τα εξής δύο στοιχεία:

Το πρώτο. Όπως εκείνη πήγε στο όρος των Ελαιών και προσευχήθηκε εντατικά, κι εμείς να επιδιώκουμε η προσευχή να μη μας λείπει.

Το δεύτερο. Όπως η Παναγία μέχρι την τελευταία μέρα της ευεργετούσε, έτσι κι εμείς να μη παραλείπουμε να προσφέρουμε ό,τι μπορούμε σε όσους έχουν ανάγκη.

Όπως ήδη γνωρίζουμε, η ελεημοσύνη δίνει φτερά στην προσευχή και φθάνει κατ' ευθείαν μέχρι τον Θρόνο του Θεού! Έτσι θα είμαστε πάντα έτοιμοι για το ουράνιο κάλεσμα, για τη μετάβαση στην αιώνια πατρίδα, σύμφωνα και με την προειδοποίηση του Κυρίου: "Να είστε κι εσείς έτοιμοι, γιατί ο Υιός του Ανθρώπου θα έρθει την ώρα που δεν τον περιμένετε" (Ματθ.24,44).

Αγαπητοί μου αδελφοί και αδελφές, εάν ένας μη χριστιανός έβλεπε ότι οι χριστιανοί γιορτάζουν με τόση χαρά και με τόσες πανηγυρικές εκδηλώσεις την ημέρα που πέθανε η Μητέρα του Ιησού, το Οποίον μάλιστα πιστεύουν ως Θεό, θα τους πέρναγε για τρελούς και στερημένους ανθρωπίνων αισθημάτων. Το ίδιο θα παραξενευόταν και αν έβλεπε μια γνωστή μας κυρία, που όταν διαπιστώθηκε ιατρικά ότι πλησίαζε το τέλος της, αυτή, αντί να λυπηθεί, κερνούσε τους επισκέπτες της γλυκά, "για τη χαρά" -όπως έλεγε- που έφευγε να πάει να συναντήσει τον Χριστό!

Η αγάπη στον Χριστό είναι τρέλα! όπως έλεγε ο Άγιος Πορφύριος. (Όχι όμως σαν τη τρέλα που θα νόμιζε ο μη χριστιανός!) Είναι τρέλα χαράς και ευτυχίας, η ένωση της νύμφης ψυχής με τον Νυμφίο της Εκκλησίας Χριστό!