Τρίτη 14 Σεπτεμβρίου 2021

«Μακαρία η οδός η πορεύη σήμερον», σεβαστέ π. Παναγιώτη Μεντζά

….καί ἤκουσα φωνῆς ἐκ τοῦ οὐρανοῦ λεγούσης· γράψον, μακάριοι οἱ νεκροί οἱ ἐν Κυρίῳ ἀποθνήσκοντες ἀπ  ἄρτι. Ναί, λέγει τό Πνεῦμα, ἵνα ἀναπαύσωνται ἐκ τῶν κόπων αὐτῶν· τά δέ ἔργα αὐτῶν ἀκολουθεῖ μετ  αὐτῶν» (Αποκάλυψη).

Με αισθήματα ανθρώπινης θλίψης και συνοχής καρδίας, προπέμπουμε στην αιωνιότητα τον μακαριστό
Πρεσβύτερο π. Παναγιώτη Μεντζά.

Είναι για αυτόν  έξοδος και συγχρόνως είσοδος. Έξοδος από το φθαρτό και παρερχόμενο και είσοδος στο αιώνιο και άληκτο, εκεί όπου «τά πάντα ἔστηκεν», όπου βασιλεύει η αγάπη του Θεού, όπου «τά πάντα καί ἐν πᾶσι Χριστός».

Ο αγαπητός αγωνιστής ιερέας π. Παναγιώτης μετέστη προς τα ουράνια.  Μετέστη στην μακαρία εκείνη πόλη, όπου δεν υπάρχει χειρότευκτος ναός, αλλά «Κύριος ὁ Θεός ὁ Παντοκράτωρ ναός αὐτῆς ἐστί καί τό ἀρνίον», και η οποία πόλη «οὐ χρείαν ἔχει τοῦ ἡλίου οὐδὲ τῆς σελήνης, ἵνα φαίνωσιν αὐτῇ, ἡ γὰρ δόξα τοῦ Θεοῦ ἐφώτισεν αὐτήν». (Αποκ. Ιωάν. κα΄, 22-23).

 Η πρόνοια του Θεού οδήγησε τους νεανικούς του βηματισμούς στον Αρχιμανδρίτη Χαραλάμπη Δέδε, Ιεροκήρυκα Ναυπακτίας για να ανδρωθεί πνευματικά κοντά του. Ήλθε στην Πάτρα και νυμφεύθηκε την Πρεσβυτέρα του Σταματία, με την οποία απέκτησε ευλογημένη πνευματική οικογένεια. Χειροτονήθηκε κληρικός  και ολοκλήρωσε τις  θεολογικές του σπουδές.

Σε όλη την ιερατική του πορεία δεν τον φοβίζει «ἡ λαίλαψ τοῦ χειμῶνος καί ὁ κλύδων τῶν κυμάτων» (Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος), Φροντίζει στην Πάτρα να συνδεθεί πνευματικά με ευλογημένους ιερείς και μονάχους, που τον βοηθούν και τον κατευθύνουν στην κατά Χριστόν προαγωγή του.

Συμβουλεύεται τον σπουδαίο και φημισμένο Ιεροκήρυκα της Πάτρας, που διέγραψε ιστορία, τον Αρχιμανδρίτη Χριστόδουλο Παπαγιάννη, και έχει ως Πνευματικό του τον ασκητικό Αρχιμανδρίτη Ιερόθεο Τσαντίλη μετέπειτα Μητροπολίτη Ύδρας.

Από νεαρός αφιερώνει τον εαυτόν του όλον στην υπηρεσία της Εκκλησίας. Στα ώτα της ψυχής του πάντα αντηχούσαν οι λέξεις του Κυρίου: «ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός. ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθησιν ὑπὲρ τῶν προβάτων». Το πρόγραμμά του ήταν το πρόγραμμα της Εκκλησίας. Γνώριζε καλώς την αποστολή του: «Οὐκ ἦλθε διακονηθῆναι, ἀλλά διακονῆσαι». Βρισκόταν πάντοτε πρόθυμος στη διακονία της αγάπης, «μηδεμίαν ἐν μηδενὶ δίδων προσκοπήν, ἵνα μὴ μωμηθῇ ἡ διακονία,  ἀλλ᾿ ἐν παντὶ συνιστῶν ἑαυτόν ὡς Θεοῦ διάκονος, ἐν ὑπομονῇ πολλῇ, ἐν θλίψεσιν, ἐν ἀνάγκαις, ἐν στενοχωρίαις, ἐν πληγαῖς, ἐν κόποις, ἐν ἀγρυπνίαις, ἐν νηστείαις ἐν ἁγνότητι, ἐν γνώσει, ἐν μακροθυμίᾳ, ἐν χρηστότητι, ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ, ἐν ἀγάπῃ ἀνυποκρίτῳ ἐν λόγῳ ἀληθείας, ἐν δυνάμει Θεοῦ» (βλ. Β΄ Κορ., στ΄ 3-7). 

Ο  εκλιπών με κόπους και θυσίες ίδρυσε την «Ενοριακή Κίνηση» και συνέγραψε πολλά άρθρα και βιβλία.

Ο π. Παναγιώτης «ἐδούλευσε εἰς τό Εὐαγγέλιον».  Υπήρξε ακέραιος χαρακτήρας με ιερατικό ήθος απαράμιλλο, διακονώντας θεαρέστως, με ιδιαίτερο ζήλο, πίστη, αφοσίωση και υψηλό αίσθημα ευθύνης τον πιστό. Υπήρξε ακούραστος λειτουργός και φιλακόλουθος.

 «Μακαρία η οδός η πορεύη σήμερον»,
σεβαστέ π. Παναγιώτη, «ότι ητοιμάσθή σοι τόπος αναπαύσεως». Πορεύου εν ειρήνῃ την αγαθή πορεία την άγουσα εις την αληθή και άληκτο ζωή.

Ο Θεός να παρηγορήσει με την δύναμη της θεϊκής παρηγοριάς και ελπίδας την εκλεκτή Πρεσβυτέρα σου Σταματία, τα εξαίρετα παιδιά και τα λατρεμένα σου εγγόνια.

Ας είναι η μνήμη σου αιωνία και άληστος και να εύχεσαι για όλους μας.

Αναστάσιος Κωστόπουλος

Η Εξόδιος Ακολουθία του θα τελεσθεί την Πέμπτη 16 Σεπτεμβρίου στις 11 το πρωί στον Ιερό Ναό του Αγ. Γεωργίου  Ρίου, ενορία στην οποία προσδιορίσθηκε ως εφημέριος,  και θα ακολουθήσει η ταφή του στο κοιμητήριο Αγίου Αθανασίου στη Δάφνη Ναυπακτίας.

24 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Αιωνία άς είναι η μνήμη του, Ο Χριστός να τον έχει στόν Παράδεισο.
Υπήρξε ένας μαχητικός ιερέας μαζί με τον αείμνηστο λαϊκό θεολόγο Νικόλαο Σωτηρόπουλο ερχόμενος σε σύγκρουση με κάποια Εκκλησιαστικά κατεστημένα τα οποία έλεγξε με αποτέλεσμα να στοχοποιηθεί, όπως άλλωστε πάντα συμβαίνει σε παρόμοιες περιπτώσεις..Τό περιοδικό το οποίο έβγαζε ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΚΙΝΗΣΗ καθώς και τα βιβλία του, λένε πολλά και καλό είναι να διαβαστούν γιά μία σφαιρική γνώση τών τοπικών εκκλησιαστικών αλλά και άλλων γενικότερων θεμάτων...

Ιερομνήμων

Unknown είπε...

Που και πότε η εξοδιος ακολουθία;

Ανώνυμος είπε...

Αιωνία η μνήμη του....ο καθένας έχει την χάρη του καί φεύγοντας από το μάταιο τούτο κόσμο , αφήνει δυσαναπλήρωτο κενό... πάντα θα τον θυμόμαστε για την δυναμικότητα καί τον ιερό ζήλο του...

Ανώνυμος είπε...

Έφυγε διωγμένος κ κυνηγημένος. Οι πικρίες του εγράφησαν. Ο Θεός ας τον δικαιώσει. Μακαριος

Ανώνυμος είπε...

Πιστός στις ιδέες του. Δεν τις πούλησε «έναντι πινακίου φακής». Ανένδοτος υπέμεινε πολλά. Έφυγε με το κεφάλι ψηλά.
Είναι πρότυπο αγωνιστή για πολλούς από μας τους κληρικούς.
Τώρα θα πάρει τα βραβεία στην Θριαμβέβουσα Εκκλησία που στερήθηκε αναίτια από την στρατευομένη Εκκλησία εδώ.

Ανώνυμος είπε...

Κύριε «διά τους λόγους των χειλέων σου εγώ εφύλαξα οδούς σκληράς» μπορεί να το πει αυτό ο συλλειτουργός μας π. Παναγιώτης. Στην ιεροσύνη του βάδισε τη στενή και γεμάτη δυσκολίες οδό που οδηγεί στη ζωή· και είναι λίγοι εκείνοι που τη βρίσκουν. Δεν έκανε πίσω. Αυτός φεύγει πλέον δικαιωμένος. Άνοιξε δρόμους.
Αιωνία σου η μνήμη αδελφέ και συλλειτουργέ.
π. Χρήστος

Unknown είπε...

Ένας ιερέας από τους τελευταίους μιας γενιάς άλλου ήθους που δεν ανχνευεταιεύκολα στις νεώτερες γενιές. Αδικηθηκε, πάλεψε,αλλά η δικαίωση έρχεται από τον ουρανό. Αιώνια του η μνήμη.
Ιφ

Ανώνυμος είπε...

Χθες στην αγρυπνία του Ι. Ναού Ευαγγελιστριας ο αγαπητός μας π. Αμβρόσιος ανέφερε ότι "σύμφωνα με την παράδοση οποίος αποθνησκει την ημερα του Σταυρου, αποφεύγει τα τελωνια".

Μακάριε π. Παναγιώτη! Ευχου υπέρ ημών...

Ανώνυμος είπε...

Η ενορία Αγίου Νικολάου τον αγάπησε. Ήταν ακέραιος χαρακτήρας με ευθύτητα. Περίμενα η νεκρώσιμη ακολουθία να γίνει στην ενορία μας. Θα είσαι στην καρδιά μας π. Παναγιώτη.

Ανώνυμος είπε...

Ακολούθησε τα ίχνη του Χριστού, έζησε μια περίοδο από λίγους κληρικούς ζωή εσταυρωμένη, κένωσε τον εαυτό του διά της ταπεινώσεως βάσταξε τα στίγματα του Χριστού με τους ποικίλους πειρασμούς που του εκτόξευαν. Ας είναι αιωνία η μνήμη σου και όσοι σε πίκραναν και σε αδίκησαν συγχώρησέ τους.

Ανώνυμος είπε...

Εκδιώχθηκε από την ενορία του αφού παραιτήθηκε... Είχε να δώσει πολλά

Ανώνυμος είπε...

Θλιβερό το άγγελμα. Στον Αι Νικόλα ήταν αγαπητός.
Ως άνθρωπος έκλεισε τον κύκλο του εδώ ας έχει καλό Παράδεισο.

Ανώνυμος είπε...

Μου άρεσαν τα κηρύγματά του…
Άφησε έργο. Κατάφερε μόνος του να φτιάξει κτίριο (πνευματικό κέντρο) και να δραστηριοποιήσει ανθρώπους.
Αιωνία η μνήμη.

eskoulis είπε...

Ο πατήρ Παναγιώτης Μεντζας ήταν ο πνευματικός μου πατέρας για πολλά χρόνια. Με βοήθησε πάρα πολύ και στα πνευματικά ζητήματα αλλά και στα βιοποριστικά επαγγελματικά και στα οικογενειακά. Καλό Παράδεισο.

Ανώνυμος είπε...

Και βλέπεις τους σημερινούς Αρχιμανδρίτες στην Μητρόπολη Πατρών και σε πιάνει απελπισία πως θα είναι δίπλα στον δεσπότη να ανέβουν στο αξίωμα...καλό παράδεισο πάτηρ Παναγιώτη

Ανώνυμος είπε...

Κυνηγήθηκε όσο λίγοι γιατί είχε λάβει την απόφαση να είναι ευθύς, να μην καλοπιάνει, να μην ελίσσεται, να μην κοροϊδεύει, να μην συσχηματίζεται, να μην γίνεται αυλοκόλακας. Δεν πούλησε την ψυχή του και την αξιοπρέπεια του για το οφφίκιο του πρωτοπρεσβυτέρου. Δεν έκανε υποκλίσεις. Γονάτιζε μόνο στον Κύριο μας και Θεό μας, κοντά στον οποίο βρίσκεται τώρα. Την ευχή του να έχουμε...

Ανώνυμος είπε...

Σήκωσε σταυρό στην ενορία του... Πέθανε του Σταυρού. Ο Θεός να τον αναπαύσει. Ακέραιος άνθρωπος

Ανώνυμος είπε...

Τον Παράδεισο τον κέρδισε και η μνήμη του είναι μακάρια να σκεφθούνε το που θα βρεθούν όσοι τον πολέμησαν άδικα γιατί υπάρχει και η κόλαση για τους αμετανόητους.

Ανώνυμος είπε...

καλό παράδεισο π Παναγιώτη

Ανώνυμος είπε...

Ότι και να γράψεις θα είναι το ελάχιστο για να περιγράψεις την σπουδαία προσφορά του π. Π. Μ. όχι μόνο στην Πάτρα αλλά γενικά στην Εκκλησία. Δυστυχώς μικρόμυαλοι δεν μπόρεσαν να κατανοήσουν ότι έτρεχε μπροστά ακολουθώντας την παράδοση της Εκκλησίας και δημιουργώντας νέους δρόμους. Ο χρόνος θα αποδείξει την αξία του.
π. Χρήστος

Ανώνυμος είπε...

Σοφός στα λόγια του καί θεολογικός..Αιωνία η Μνήμη Αυτού.

Ανώνυμος είπε...

Πάντα υπερασπιζόταν όσα πίστευε. Απουσιάζουν σήμερα κληρικοί που να τολμούν να υποστηρίξουν τα πιστεύω τους χωρίς να συμβιβαστούν με την κοινωνία.

Ανώνυμος είπε...

Ήταν πιστός στο θεό αλλά κ στην αλήθεια του. Αυτό τον πήγε πολύ πίσω στη συνεργασία. Ο Θεός να τον αναπαύσει

Ανώνυμος είπε...

Αιώνια η μνήμη του, ας είναι αναπαυμένος εκεί που η αγάπη του Θεού θα τον κατατάξει