Χρόνια πολλά και οικογενειακή ευτυχία

Το Προσωπικό της Μ.Φ.Η. «Η ΑΓΙΑ ΣΚΕΠΗ» που είχε σήμερα υπηρεσία μου έστειλε -στην Κύπρο όπου ευρίσκομαι αυτές τις ημέρες- αυτές τις φωτογραφίες. Σήμερα εόρταζε για μια ακόμα φορά ο Ναός μας χωρίς την συμμετοχή των εργαζομένων λόγω των μέτρων του covid-19. Σήμερα έκλεισαν 24 χρόνια από τα εγκαίνια του Ναού. Έτσι το προσωπικό πήγε μόνο του να εναποθέσει τις προσευχές του στην Παναγία μας.

 Η προσευχή  μας στον Θεό, για την υγεία μας, την υγεία του διπλανού μας, την υγεία του κάθε τρόφιμου ως μοναδική προσωπικότητα είναι θερμή και καθημερινή. Η περίοδος αυτή του κορωνοϊού, δεν συνταυτίζεται μονοδιάστατα με ένα φαινόμενο μείζονος υγειονομικού κινδύνου, αλλά πολύ περισσότερο με μία κρίση, κοινωνική και βαθιά ηθική.

Έχω ξεχάσει ποια ήταν η  τελευταία φορά που ο οποιοσδήποτε με ρώτησε με απτό ή έστω με όψιμο ενδιαφέρον αν είμαι καλά. Η πρώτη ερώτηση  εστιάζει πάντοτε στα δεδομένα της διακονίας που μου έχει ανατεθεί, είναι σύντομη, κοφτή, και απαρτίζεται από τρεις βασικές λέξεις που ως επί τω πλείστων ξεχειλίζουν από φόβο και οίκτο:  «Είχατε κανένα κρούσμα;» νομίζω ότι το ίδιο συμβαίνει και σε σας.

Υπάρχουν αγαπητό προσωπικό μέρες και νύχτες που δεν ξέρω που να ακουμπήσω το κεφάλι μου. Ίσως δεν θα έπρεπε να χρησιμοποιώ ταυτόχρονα λογική και συναίσθημα, όμως στο τέλος της κάθε ημέρας θέλω να είμαι σίγουρος ότι έχω κάνει τα πάντα για τους ηλικιωμένους, για τους οποίους φέρω ευθύνη. Σαν να ήταν ο δικός μου πατέρας, η δική μου μητέρα. Το χειρότερο όλων ότι δεν υπάρχει συμπαράσταση από  αυτούς που δεν γνωρίζουν ούτε φαντάζονται την καθημερινότητά μας

Εξάλλου όλοι εσείς δεν ξεχνάτε ότι  ο ακρογωνιαίος λίθος της φροντίδας εν γένει δεν είναι παρά η  ίδια η αγάπη για τον  άνθρωπο, τον ευπαθή, τον ευάλωτο, τον ανυπεράσπιστο.

Με την ευκαιρία αυτή της αποστολής των εύγλωττων φωτογραφιών σας, θα ήθελα να εκφράσω τις θερμές μου ευχαριστίες προς εσάς, καθώς τις διαπιστευμένες -λόγω πανδημίας- επισκέπτριες συνεργάτισσες.

Χρόνια πολλά και οικογενειακή ευτυχία.

Αναστάσιος Κωστόπουλος