Δευτέρα 3 Ιανουαρίου 2022

Εκοιμήθη ο Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας Κοσμάς

Εκοιμήθη ο Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας Κοσμάς

«Γινώσκει Κύριος τὰς ὁδοὺς τῶν ἀμώμων,
καὶ ἡ κληρονομία αὐτῶν εἰς τὸν αἰῶνα ἔσται». (Ψαλ. 36,18)

Ο αείμνηστος Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κυρός Κοσμάς ήτο γαλουχημένος από της παιδικής του ηλικίας με τα ορθόδοξα νάματα, παρουσιάστηκε παραδοσιακός, μη αφιστάμενος της πατρώας ευσέβειας.. Διακονώντας σε μόνιμη βάση το μυστήριο της εξομολογήσεως οδήγησε πολλούς στην αλλαγή πλεύσης και στη σωτηρία. Λειτουργώντας και ομιλώντας ανελλιπώς, αγίαζε και τον εαυτό του και τον λαό του Θεού. Γινόταν πάντα «τύπος των πιστών εν λόγω, εν αναστροφή, εν αγάπη, εν πνεύματι, εν πίστει, εν αγνεία».

Στη συμπεριφορά του ήταν απλούς, ευθύς και ειλικρινής. Στην προσωπική του ζωή λιτός, ασκητικός, απέριττος και πάντα ανυπόκριτος. Ένας, φωτεινός λύχνος μετεκινήθη από τον παρόντα κόσμο στην αιωνιότητα.

Ο κλήρος και ο λαός της Μητροπόλεως του αλλά και όσοι καλώς τον γνωρίσαμε  είμαστε βέβαιοι ότι «απόκειται αυτώ ο της δικαιοσύνης στέφανος», αναφωνούμε μαζί με τον Μέγα Βασίλειον: «Ουκ απεστηρήθημεν του αγαπητού αδελφού, αλλ’ απεδώκαμεν τούτον τω Κυρίω. Ουδέ ηφανίσθη αυτού η ζωή, αλλ’ επί το βέλτιον διημείφθη. Ουχ η γη κατακρύψει τον αγαπητόν ημών, αλλ’ ουρανός υποδέξεται.» Κι όπως διδάσκει ο Γρηγόριος ο Θεολόγος, την ημέρα εκείνη που θα ακουστεί η σάλπιγγα του Αρχαγγέλου «οψόμεθα αυτόν μηκέτι εκδημούντα, μηκέτι φερόμενον υπό τεσσάρων, μηκέτι πενθούμενον,...αλλά λαμπρόν, ένδοξον, υψηλόν....»

Σας ασπάζομαι Σεβασμιώτατε και…

Μαρτυρώ για την ευγένεια του χαρακτήρος σας, την συγχωρητικότητα και την ανεξικακία σας, αλλά προπαντός την ακεραιότητα του ήθους σας,

 Σας ευχαριστώ για την αγάπη που μου προσφέρατε από Αρχιμανδρίτης, και σας ζητώ συγνώμη, για όσα δεν σας πρόσεφερα, 

Γονατίζω με ευλάβεια στη θωριά του σκηνώματος σας.

«Μητροπολίτου Κοσμά,
του Αιτωλίας και Ακαρνανίας  αγαθού Αρχιθύτου,
αιωνία είη και άληστος η μνήμη»!

 

Γένοιτο.

Αναστάσιος Κωστόπουλος

 

20 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Απόδειξη θεοεγκατάλειψης της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Ο Θεός να μας ελεήσει.
Να έχουμε την ευχή του.
π. ΑΚΓ

Unknown είπε...

Αποτειχισου λοιπόν να γλυτώσεις! Πώς αντέχεις να είσαι σε μια Εκκλησία που την έχει εγκαταλείψει ο Θεός;
πβρ

Ανώνυμος είπε...

Κρίμα που ένας τόσο αξιόλογος ιεράρχης εθυσίασε εαυτόν στο ιδεολόγημα του "Αντιεμβολιασμού".
Οι ατάκες του π.ΑΚΓ αποδεικνύουν το πνεύμα του. Διπλό κρίμα

Ανώνυμος είπε...

Τι είναι αυτά που γράφεις, πΑΚΓ;
Λυπάμαι πολύ, γιατί κάποτε σε θεωρούσα καλό θεολόγο...

Που την είδες τη εγκατάλειψη; Μάλλον σε σένα κάτι έχει συμβεί!
Γι' αυτό ψάξε καλύτερα μέσα σου να βρεις τι σου συμβαίνει...

Αλήθεια, αν πιστεύεις πραγματικά ότι η εκκλησία της Ελλάδος είναι τόσο φαύλη και ότι ο Θεός την έχει εγκαταλείψει, εσύ γιατί συνεχίζεις εντός της;; Γιατί την υπηρετείς;; Διότι, από όσο ξέρω, συνεχίζεις να είσαι ενταγμένος στο δυναμικό της Ιεράς Μητροπόλεως Πατρών και να μισθοδοτεισαι από αυτήν. Για ένα μισθό, λοιπόν;;;

Γιάννης Ιωαννίδης είπε...

Ευχαριστούμε τον Αναστάσιο για τον υπέροχο επικήδειο.
Εμείς δεν γνωρίσαμε τον Σεβασμιώτατο, παρά μόνον από την διαδικτυακή παρουσία του και από το περιοδικό που εξέδιδε η υπ'αυτόν Ιερά Μητρόπολη.
Και μία φορά να τον έβλεπε κανείς, όπου και να τον έβλεπε, όποιος και να ήταν αυτός που τον έβλεπε, ευχερώς σχημάτιζε την εντύπωση ότι επρόκειτο περί σπουδαίου εκκλησιαστικού ανδρός. Ορθότερα,περί αγίου εκκλησιαστικού ανδρός.
Ετίμησε την Εκκλησία και τιμήθηκε από αυτήν.
Έδωσε τον ορθό τύπο του αρίστου Επισκόπου.
Ποτέ δεν παρεξέκλινε με λόγο ή έργο από το υγιές εκκλησιαστικό φρόνημα.
Ποτέ δεν αθέτησε εντολή του Χριστού. Ήταν δίκαιος και άμεμπτος σε όλα.
Άραγε το ποίμνιό του και η Εκκλησία γενικότερα, εκτίμησαν το μεγάλο αυτό έργο και ωφελήθηκαν από την παρουσία του;
Ο ίδιος, ως πρότυπο ταπεινού ηγέτου, ήταν ικανοποιημένος από την ανταπόκριση της οποίας έτυχε.
Επειδή ήταν πρότυπο υγιούς ταπείνωσης, ποτέ δεν θα μπορούσε να είναι ηγέτης οποιουδήποτε κινήματος και δη παρεκκλησιαστικού, πολιτικού και με βραχύβιους στόχους.
Η παρουσία του ως μέλους της Ιεράς Συνόδου αποτέλεσε εκ Θεού ευλογία για την Εκκλησία μας και η μετάθεσή του στην ασάλευτη βασιλεία θα αποδειχθεί ακόμη μεγαλύτερη ευλογία.
Η μικρή προστριβή που είχε με την Ιεραρχία τον τελευταίο καιρό έχει ιστορικό βεβαίως ενδιαφέρον για το πώς δημιουργήθηκε και ποιοι την προκάλεσαν, είτε εκ των συνεργατών του είτε εκ τρίτων, αλλά επ'ουδενί αναιρεί την τεράστια προσφορά του και προπαντός δεν δύναται να αποτελέσει σπίλο στο άμωμο εκκλησιαστικό του φρόνημα και έργο. Για να μην πω ότι εδώ προπαντός έλαμψε, δια της απόλυτης, χριστομίμητης σιωπής του.

Ανώνυμος είπε...

Να φανταστώ ότι δεν εννοείτε τελεία θεοεγκατάλειψη της Εκκλησίας πάτερ, ε; Εσείς, π.χ., εξαιρείστε από αυτήν και στο πρόσωπο το δικό Σας και κάποιων σαν Εσάς, η Εκκλησία σώζει την ιδιοπροσωπία Της. Πατριάρχες, Αρχιεπίσκοποι, Σύνοδοι, Μητροπολίτες κ.λπ.,για πέταμα...

Ανώνυμος είπε...

Λυπάμαι Αναστάσιε ρίχνεις πολύ το επίπεδο. Πολύ κουτσομπολιό βρε παιδί μου. Δεν μπορείς να απενεργοποιήσεις τα σχόλια; Ε βέβαια δε θα έχει κίνηση το μαγαζί σου!

Ανώνυμος είπε...

Πάτερ ΑΚΓ δεν είναι τόσο δύσκολο να καταλάβεις ότι όλοι κάνουν λαθη. Και ζητούν κ συγγνώμη. Όλα στο βωμό των εμμονών σου πια. Κι αν είσαι σε πλάνη εσύ;

Σταθουλιας Νικόλαος είπε...

Εναρετος ταπεινός και αξιόλογος άνθρωπος,μακάρι να μπει ενα τέλος στον παραλογισμό που επικρατεί και να μην χάσουμε άλλους ανθρώπους...

Ανώνυμος είπε...

Ας αφήσουν τα ανώριμα σχόλια οι μικρόμυαλοι παπάδες.

Αιωνία του η μνήμη του Μητροπολίτη Κοσμά. Τώρα κριτής του είναι μόνο ο Θεός!

ORTHODOXIA ORTHO είπε...

Καλή χρονιά με υγεία!

Θέλω να πιστεύω όπως ίσχυε παλιά το ίδιο και σήμερα πως κάποια μέλη της Ορθ.Εκκλησιας έχουν μια ευαισθησία όταν προκειπτουν σοβαρές δυσκολίες αλλά κ
--------------
δογματικά θέματα.Γιατι όλους αυτούς που αγωνίστηκαν για την πίστη,δεν θα τους είχαμε για αγίους.
Το να υπάρξει ένα πνεύμα κ το αυτό μέσα στην εκκλησία,εξαρτάται εάν οι άνθρωποι το επιθυμούν αλλά κ που η μετοχή τους εξαρτάται από τον σύνδεσμο με την Αλήθεια που είναι Ο Χριστός!!
Η Εκκλησία έργο της είναι να χρησιμοποιεί τον μετά πειθούς λόγο,την έμπρακτη αγάπη,την προσευχή,το μαρτύριο.
Αγάπη +Αλήθεια ταυτίζονται στην Εκκλησία!
Τι έχω συλλέξει έως τώρα?
Θα συμφωνήσω με τον 11.18.

Ανώνυμος είπε...

Θα τον δοξάσει ο Θεός γιατί για Εκείνον ζούσε

Αθανάσιος Κοταδάκης είπε...

«Ω της απονοίας(παραφροσύνη), Θεέ και Κύριε» ! Να γνωρίζει το πανελλήνιο καταλεπτώς τε και ακριβώς το πώς και τι της κοίμησης του μακαριστού Μητροπολίτη Αιτωλίας κυρού Κοσμά, του ενός από τους δύο και επίσημα γνωστούς ως ενεργήσαντες παρά, πέρα και πάνω από τη Συνοδική Έκφραση, Απόφαση, και Εντολή της Εκκλησίας της Ελλάδος στα της αντιμετώπισης της Πανδημίας Κοβιτ19. Του ως την έσχατη ώρα αμετακίνητου στο γνωστό προσχηματικό «πνευματικό» υπόβαθρο του αντιεμβολιαστή, που τώρα στέκει εμπρός στην άβυσσο της ανεξιχνίαστης Ευσπλαχνίας του Θεού ! Κι εδώ, βέβαια και ασφαλώς, οι πάντες «στώμεν καλώς» !
Κι εμείς να διαβάζουμε π.ΑΚΓ αποφαινόμενο ως συνήθως παπικά, αλλά «ο νοών νοείτω» γιατί γράφοντα νυν ούτω πως κρυπτογραφικά, και όχι, «Πρωτοπρεσβύτερος Αναστάσιος Κ. Γκοτσόπουλος» φαρδιά πλατια, ότι η κοίμηση αυτού αποδείχνει και μαρτυρεί: «Θεοεγκατάλειψη της Εκκλησίας της Ελλάδος» ! Και δεν επισημαίνει καθαρά, ξάστερα και ουσιαστικά, ως μπορεί να καταλάβει και ο πιο απλοϊκός, το τραγικό αδιέξοδο όσων βραχυκυκλωμένοι και ανεπαίσθητα ίσως από τον «μετασχηματιζόμενο σε άγγελο φωτός» ακατονόμαστο, κατεβαίνουν το ένα μετά το άλλο τα σκαλιά του : «Ζήλον Θεού έχουσι, αλλ’ ου κατ’ επίγνωσιν, καθώς αγνοούντες την δικαιοσύνην του Θεού, και την ιδίαν δικαιοσύνην ζητούντες στήσαι»-Ρωμ.10,3. Και, φτάνουν να κουβαλούν στους ώμους τους, δεν ξέρω εγώ, ξέρει όμως άριστα και εις βάθος ο Θεός, ποιο μερίδιο ευθύνης για θανάτους, ας πούμε, σαν εκείνον που ένιωσε όλη η Πάτρα ως «εν αιθρία κεραυνό» !
Γιατί αλήθεια, σεβαστέ για το ιερό Λειτούργημα π.ΑΚΓ με προκαλείτε να εισέλθω στον πειρασμό να σας πω ευθέως, εκείνο που σας έγραψα διακριτικά, στον αναρτημένο αποχαιρετισμό του, αποχαιρετισμό λέξη προς λέξη δάκρυ ! Δάκρυ κατάπικρα πικρό ! Ποιος το περίμενε, ποιος μπορούσε να το φανταστεί, ότι όχι λίγοι τιμηθέντες από το Θεό που «αγάπη εστί» με κλήση στην Αγία, την Αγιότατη Ιερωσύνη ως εκφραστές και οδηγοί. ιδιαίτερα σε κρίσιμες ώρες, ωσάν την προκείμενη θανατερή, αυτού του πνεύματος ακριβώς, θα έφταναν με τα απερίσκεπτα καμώματά τους, κοντά στα άλλα, να προκαλούν και οικογενειακά δράματα !
Ναι, λοιπόν, όντως, και ανάγκη μέγιστη, και κατεπείγουσα ικεσία θερμή, «ο Θεός να μας ελεήσει» ! Γιατί, και από κείνο, και από τούτο, και απ’ αυτό γίνεται όλο και πιο ευδιάκριτο, πως «δεν έχει πάτο ο εξευτελισμός» ! Αθανάσιος Κοτταδάκης

Unknown είπε...

Ολόσωστα και ορθότατα τοποθετηθήκατε! Καμία "αστοχία" (εάν υπήρξε όντως από τον ίδιο ή ήταν “κατασκεύασμα“ τρίτων για συκοφάντηση του σεπτού ιεράρχου. Η ιστορία θα το δείξει, χωρίς βεβαίως αυτό να φθείρει σε κάτι το μεγαλείο του πατρός Κοσμά) ΔΕΝ ΑΝΑΙΡΕΙ ΤΗΝ ΤΑΠΕΙΝΟΤΗΤΑ, ΤΗΝ ΑΚΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΝΔΡΟΣ! Μακάρι κάποτε να εκτιμήσουμε τέτοια εκκλησιαστικά αναστήματα που μας χάρισε ο Θεός για να ωφεληθούμε! Αντ' αυτού, εμείς προτιμήσαμε την εγωιστική μας περι-(παρα)πλάνηση σε μικρότητες, διχαστικές παρατάξεις, δήθεν Υπερ-ορθόδοξους ηρωισμούς για ικανοποίηση της εθελοθρησκείας που έφτιαξε ο καθένας μας με αφορμή την πανδημία.
Βγάλαμε τον Θεό της ταπείνωσης και της αληθινή αγάπης και φτιάξαμε ένα Θεό στα μέτρα του καθενός μας!
Μήπως λοιπόν ήρθε ο καιρός της σιωπής και του καρδιακού "Κύριε ελέησον με";;;;; Μήπως τελικά είπαμε παααααρα πολλά στην περίοδο της πανδημίας και πράξαμεν ουδέν;;;;
Με τις πρεσβείες του Αγίου Πατρός και Ιεράρχου κ.Κοσμά, του ταπεινού και σεμνού, του αφανούς και φιλανθρώπου, του κηρύξαντος και πράξαντος, του ευεργετήσαντος και διακονήσαντος, του ενθέου και χριστομίμητου, του καλού Ποιμένος κατά πάντα και δια πάντα, ας παρακαλέσουμε τον Άγιο Θεό να μάς ελεήσει και να μας δώσει την αληθινή ενότητα!
Εύχου Άγιε Γέροντα π. Κοσμά, συ που έχεις παρρησία ενώπιον του Θεού υπέρ απάντων ημών!
ΜΣΤ

Ανώνυμος είπε...

μηπως να εξηγησει ο πΑΚΓ πως εννοει τη θεοεγκαταλειψη με την εκδημια του Π Κοσμα;;; Τι δε μας αγαπά ο Θεος πλεον;;; Αν μας εγκαταλέιπει παλι μεσα στο πελαγος της αγαπης Του για καλο το κανει. Αλλα τι;; ας δευτερολογησει

Ανώνυμος είπε...

Εσένα να δούμε ποιος και πότε θα σε ελεήσει πάτερ μου...!!! Τα κρίματά σου πολλά! Καλή μετάνοια!
Την ευχή του γέροντος να έχουμε!

Ανώνυμος είπε...

Πάντα όταν κάποιος προκαλεί με το σχόλιο του, και όταν το κάνει κατά εξακολούθηση, το πετάω στο καλάθι των αχρήστων για να μην δώσω αφορμή αυξήσεως του κόμπλεξ και του δαιμονικού εγωισμού που διαθέτει. Παρακαλώ και του άλλους αδελφούς να κάνουν το ίδιο. Όταν διαπιστώσει ότι δεν του δίνουν σημασία μπορεί να ξαναβρεί τον εαυτό του.
π. Δημήτριος

Ανώνυμος είπε...

Θεοεγκατάλειψης υπάρχει στην Εκκλησία της Ελλάδας, αλλά όχι μισθοεγατάλειψης. Αυτές οι χειροπέδες δεν αφήνουν να βρουν τον Θεό έστω στην αποτείχιση. Οι δειλοί να μην μιλούν γιατί προκαλούν το κοινό αίσθημα του λαού.

Ανώνυμος είπε...

"Δευτερολογία" και διασάφηση περί θεοεγκατάλειψης:
http://anastasiosk.blogspot.com/2022/01/blog-post_15.html.

Για να συνεννοούμαστε...
π. ΑΚΓ

Αθανάσιος Κοταδάκης είπε...

Το άκουσα από το πρώτο βράδυ μετά τα μεσάνυχτα. Η απόνοια σας, βέβαια δεν έχει όρια ! 1. «Πού είναι ο Χριστός, που είναι οι Απόστολοι-πού είναι οι Μεγάλοι Πατέρες και Οικουμενικοί Διδάσκαλοι της Εκκλησίας, προσθέτω-πού είναι η Εκκλησία; Όλα έχουν σκοτεινιάσει κάτω από την τεράστια σκιά του Γέροντα !»-σ. 423 2. «Πολύ συχνά οι άνθρωποι που … αναζητούν την πνευματικότητα είναι στενόμυαλοι, αδιάλλακτοι, ανιαροί, άχαροι, και αρκετά συχνά κατηγορούν άλλους πως δεν είναι αρκετά πνευματικοί … Κανείς δεν ανθίζει κοντά τους. Ακριβώς το αντίθετο, μαραζώνει». -σ.64. Και, 3. Το και πιο σπουδαίο, και πέρα για πέρα αληθινό. «Το Ευαγγέλιο είναι αρκετά σαφές: Αυτοί που αγαπούν το Θεό είναι οι Άγιοι και οι-μεγάλοι, προσθέτω- αμαρτωλοί ! Οι «θρησκευόμενοι» άνθρωποι δεν τον αγαπούν, και όποτε μπορούν τον σταυρώνουν».σ.215. Πατήρ Αλέξανδρος Σμέμαν, «Ημερολόγιο». Ασφαλώς για να συνεννοούμαστε π.ΑΚΓ.-Αθανάσιος Κοτταδάκης