Α΄ Κυριακή των Νηστειών – Της Ορθοδοξίας

 Σήμερα, Α΄ Κυριακή των Νηστειών, προβάλλεται πανηγυρικά η Αγία Ορθόδοξος Εκκλησία και ο θρίαμβός της εναντίον όλων των νοθευμένων διδασκαλιών και των κακοδόξων που προσπαθούν να επιβληθούν ως αυθεντικοί εκφραστές τής αλήθειας και του αληθινού φωτός που εκπηγάζουν μόνο από το Ιερό Ευαγγέλιο και την Ιερή Παράδοση της Εκκλησίας.
Oι πιστοί τιμούμε με κάθε μεγαλοπρέπεια το ιστορικό γεγονός της επικράτησης της ορθής διδασκαλίας για την εξεικόνιση του προσώπου του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού, της Θεοτόκου και όλων των Αγίων.
Για έναν αιώνα συγκλονίστηκε κυριολεκτικά η Εκκλησία από την κακοδοξία της  Εικονομαχίας. Ένας σπουδαίος Πατέρας και Διδάσκαλος της Εκκλησίας από αυτούς που έδωσαν τη δική τους μαρτυρία ήταν ο Ιωάννης ο Δαμασκηνός, ο οποίος τον 8^ο μ.Χ. αιώνα επαναδιατύπωσε και ερμήνευσε τη διδασκαλία που εξέφρασε ο Μέγας Βασίλειος Αρχιεπίσκοπος Καισαρείας της Καππαδοκίας τον 4^ο μ.Χ. αιώνα.
Η θεολογική διδασκαλία δηλώνει ότι η προσκύνηση των εικόνων από τους πιστούς δε μένει στην ύλη, στην εικόνα, αλλά διαβαίνει στο πρωτότυπο του εικονιζόμενου προσώπου. Τη θέση αυτή διατύπωσε ως όρο πίστεως η Ζ΄ Οικουμενική Σύνοδος στη Νίκαια το 787 μ.Χ.
Πραγματικά και ουσιαστικά λατρεύεται μόνο ο Τριαδικός Θεός, δηλ. ο Πατέρας, ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα. Εξεικονίζουμε τον Ιησού Χριστό, το β΄ πρόσωπο της Αγίας Τριάδας, διότι προσέλαβε την ανθρώπινη φύση και την ανθρώπινη υπόσταση. Επίσης, εξεικονίζουμε τους Αγίους, για να τιμήσουμε το Δεσπότη Χριστό.
Σήμερα τελείται στους ναούς λιτάνευση των ιερών εικόνων, ψάλλεται ευχαριστήριος ύμνος, ομολογείται το Σύμβολο της Πίστεως και διαβάζεται το Συνοδικό της Ορθοδοξίας της Ζ΄ Οικουμενικής Συνόδου: «Αύτη η πίστις των Αποστόλων, αύτη η πίστις των Πατέρων, αύτη η πίστις των Ορθοδόξων, αύτη η πίστις την Οικουμένην εστήριξεν».
Με αυτή την πίστη γεννιόμαστε και ζούμε οι Χριστιανοί, με αυτή την πίστη αναπνέουμε και με αυτή πεθαίνουμε μεταβαίνοντας στην αιωνιότητα.
Το απόγευμα, όπως όλες τις Κυριακές της Αγίας Τεσσαρακοστής, τελείται ο Κατανυκτικός Εσπερινός, ο οποίος με τα ψαλλόμενα μάς εισάγει, μετά τη διακοπή ένεκα του αναστάσιμου της Κυριακής, και πάλι στη χαρμολύπη της Σαρακοστής.

Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου