ΜΙΑ ΠΥΡΙΝΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ - Ζαν-Φιλίπ

ΜΙΑ ΠΥΡΙΝΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Ζαν-Φιλίπ

ΕΛΕΗΣΕ, ΚΥΡΙΕ,...

Και αυτή τη νύχτα Κύριε, μη μας κρίνεις.

Συγκράτησε τη δικαιοσύνη Σου συναναμιγνύοντάς την, μία ακόμη μέρα, με το πολύ έλεός Σου και χάρισέ μας τη φιλανθρωπία Σου. Τολμώ να Σου απευθύνω αυτό το αίτημα ζητώντας τις πρεσβείες της Παναγίας Μητέρας Σου αλλά και παρακαλώντας τη Χάρη Σου που εκχύνεται προς εμάς από την αγωνία της Γεθσημανή: Αυτή είναι η Χάρη που προστατεύει όλους τους χαμένους τούτη τη νύχτα.

Και αυτή τη νύχτα, Κύριε, πάρε μας στα χέρια Σου, ύψωσέ μας μέχρι στην καρδιά Σου, αγκάλιασέ μας και ελέησέ μας.

Ελέησε Κύριε εμένα τον ανάξιο υπηρέτη Σου, που καταδέχεσαι να Σε υπηρετώ όσο μπορώ. Εσύ γνωρίζεις τη μιζέρια μου, γνωρίζεις τις μάχες μου, γνωρίζεις τις θλίψεις μου. Εσύ ξέρεις ποιες είναι οι πληγές τις ψυχής μου, ξέρεις ποιες είναι οι αδυναμίες της ύπαρξής μου. Εσύ ξέρεις τη δειλία των αμαρτιών μου, τη μηδαμινότητά μου και όλες τις αστοχίες μου. Εσύ ξέρεις από πού προέρχομαι, και από ποιες κακοτοπιές και ποια χαντάκια με έλκυσες προς Εσένα. Είμαι ακριβώς όπως η πόρνη γυναίκα, που μόνο την κοίταξες με το βλέμμα Σου και την ανόρθωσες!

Αναπέμπω ευχαριστίες για την Φιλεύσπλαχνη καρδιά Σου που καθάρισε τα περιττώματα της μιζέριας μου και τις στάχτες που άφηναν μέσα μου οι φλόγες του πόνου. Εσύ μου έτεινες το χέρι Σου για να με τραβήξεις και να με σώσεις από τις δοκιμασίες. Έδωσες να γνωρίσω στη ζωή μου μάρτυρες της αγάπης Σου, που με κοίταξαν σεβόμενοι την αξιοπρέπεια του προσώπου μου. Αυτοί οι μάρτυρες χάρισαν στη ζωή μου έναν καινούριο προσανατολισμό προς ό,τι είναι αληθινό. Αργά, με υπομονή και διακριτικότητα, χωρίς τίποτε να εκβιάσουν και χωρίς σε τίποτε να με υποχρεώσουν. Και η αλήθεια που μου έδειξαν είναι αυτή της αγάπης ενός Θεού, που μέχρι τότε έφτυνα και περιφρονούσα. Εσύ Κύριε είσαι πάνω στο Σταυρό, γιατί πιστεύεις σε μένα.[1]

Κύριε με αγάπησες ακριβώς όπως ήμουν. Και η συνειδητοποίηση αυτής της αλήθειας μετέτρεψε τη λάσπη της ψυχής μου σε χρυσάφι. Αυτές οι ουλές, αυτά τα σημάδια, αυτές οι πληγές μεταμορφώθηκαν με τη δύναμη της Χάριτός Σου, τόσο ώστε να γίνουν η κινητήρια δύναμη της αποστολής μου: Να αναγγείλω το χαρμόσυνο ευαγγέλιο της Αγάπης Σου σε όλους όσοι δεν έχουν παρά άσχημα νέα στη ζωή τους. Έκτοτε, σε όλη τη ζωή μου, μου λες: «Δώσε μου την καρδιά σου και ανάφερε στην αγάπη Μου στην καρδιά όλων των πονεμένων που συναντάς στο διάβα σου». Αυτό προσπαθώ να κάνω Κύριε, με όλη μου την καρδιά.

Ελέησε, Θεέ μου, αυτά τα πρόσωπα των «κοριτσιών».

Ελέησε και τους δύστυχους από τα πάθη και την μοναξιά πελάτες τους, αυτά τα αρπακτικά, αυτούς τους μοχθηρούς.

Ελέησε αυτούς που δεν είναι παρά άνδρες χαμένοι και στερημένοι, που αναζητούν απεγνωσμένα λίγη αγάπη.

Ελέησε, Κύριε, όλους τους φυλακισμένους, είτε πιστεύουν, είτε δεν πιστεύουν σε Σένα.

Ελέησε, Κύριε, τους τοξικομανείς, που είναι έγκλειστοι του κορμιού τους και της φυλακής του δηλητηρίου στο οποίο είναι εξαρτημένοι.

Ελέησε, Κύριε, όλους εμάς τους πτωχούς αμαρτωλούς, που είμαστε φυλακισμένοι στα πάθη μας.

Ελέησε, Κύριε, όλα τα παιδιά, που είναι εγκαταλελειμμένα, χτυπημένα, κακοποιημένα. Παρηγόρησέ τα, Κύριε, φρόντισέ τα, όπως έκανες και με εμένα. Σε ευχαριστώ πολύ για αυτό.

Ελέησε, Κύριε, τους γονείς μας, τα αδέρφια μας, ελέησε όλους αυτούς που μας πλήγωσαν και μας βίασαν γιατί ήταν και οι ίδιοι πληγωμένοι.

Ελέησέ μας, Κύριε, γιατί όλοι είμαστε πληγωμένοι, από καταβολής. Γι’ αυτό το λόγο εξάλλου έστειλες τον Μονογενή Σου Υιό για τη σωτηρία μας και γι’ αυτό εμείς Σε ευχαριστούμε.

Σε ευχαριστούμε ακόμη για την Εκκλησία Σου, που τόσο συχνά αστοχούμε να την αγαπήσουμε όπως πρέπει και τόσο συχνά την απορρίπτουμε χωρίς να τη γνωρίσουμε εν αληθεία. Όμως η Εκκλησία Σου δε ζει παρά μόνο από Εσένα, για να μπορεί να σε ακολουθήσει μέχρι το Σταυρό Σου, που είναι το υπέρτατο σύμβολο της αγάπης Σου για τον καθέναν από μας.

Σε ευχαριστούμε και για την Παναγία Μητέρα Σου, που μας την προσέφερες και δική μας Μητέρα για να μας δείξεις την τρυφερότητά Σου, ώστε να την έχουμε οδηγό προς Εσένα.

Για όλα αυτά σε δοξολογώ, Κύριε και Θεέ της τρυφερότητας και του ελέους, τώρα και για πάντα.

Αμήν.

(H προσευχή του πατέρα Ζαν-Φιλίπ, κάθε φορά που γυρνούσε από τις βραδυνές περιπολίες που έκανε στο δάσος της Βουλώνης για να δώσει ένα ζεστό ρόφημα και να πει ένα γλυκό λόγο στις «εργαζόμενες» γυναίκες στη σκοτεινή Βουλώνη...)

[1] Στμ. Κάνει νοηματικό σύμπλεγμα στα Γαλλικά με τις ομόηχες λέξεις στα Γαλλικά (κρουά) Σταυρός = Croix και πιστεύω = crois