Ποιός με άγγιξε; - Μητροπολίτης Χονκ Κονγκ Νεκτάριος

 Πλήθος πολύ συνωστίζεται γύρω από τον Ιησού.
Ο Ιησούς ρωτά: Ποιός με άγγιξε;
Η ερώτηση δεν φανερώνει άγνοια. Ο Ιησούς γνωρίζει ποιός τον άγγιξε. Και θέλει να καταστήσει σαφές στην άρρωστη γυναίκα ότι αυτός είναι που της έδωσε την θεραπεία.
Σε όλους εμάς φανερώνει με ποιόν τρόπο πρέπει να πλησιάζουμε τον Θεό. Η άρρωστη γυναίκα τον πλησίασε, έπεσε στα πόδια του με ταπείνωση και έπιασε την άκρη του ρούχου του εκφράζοντας ικεσία και πίστη.
Ο Ιησούς είδε την ταπείνωση της πονεμένης αυτής γυναίκας και πλούσια την ευλόγησε.
Κι άλλοι άγγιξαν τον Ιησού. Από περιέργεια ή από ψεύτικο θαυμασμό. Άλλοι για να τον συκοφαντήσουν. Για να τον λιθοβολήσουν. Για να τον προδώσουν. Για να τον σταυρώσουν.
Τους αγνόησε...
Ο Ιησούς εισέρχεται σε μία οικία όπου ένα δωδεκάχρονο κορίτσι πέθανε. Θρήνος και οδυρμός.
Ο Ιησούς τους κοιτά και λέει: Μή κλαίτε.
Γελούν οι παριστάμενοι ειρωνικά με τον «εξυπνάκια»...
Δεν κατάλαβαν. Αναμεσά τους είναι ο Κύριος της Ζωής και του Θανάτου. Αυτός που απλόχερα παρέχει ζωή και χαρά. Πως είναι δυνατόν να θρηνείς όταν μπροστά σου έχεις τον Χορηγό της Ζωής;
Πόσο ανόητοι έχουμε καταντήσει εμείς οι χριστιανοί! Υποστηρίζουμε ότι πιστεύουμε στο Θεό. Και μπροστά στις ποικίλες δυσκολίες, μπροστά στον πόνο και τον θάνατο, λυγίζουμε και θρηνούμε με απόγνωση.
Θρηνούμε όπως ο λοιπός κόσμος που δεν έχει ελπίδα.
Αν πιστεύεις στον Χριστό, τότε γιατί κλαίς και απελπίζεσαι; Γιατί φοβάσαι; Ο Χριστός για σένα δεν είναι πηγή Ζωής και Χαράς;
Δεν μπορείς να το νιώσεις; Γιατί άραγε;

Μητροπολίτης Χονκ Κονγκ Νεκτάριος