Την Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου στις 8.30μμ συζητάω με τον Giorgos Floridis και τον Ξενοφών Μπρουντζάκης στον Ianos Cafe για το εάν υπάρχει τρόπος η Ελλάδα να ξεπεράσει την παρακμή της. Και παρότι προσπαθώ να σκεφτώ κατι το αισιόδοξο δυσκολεύομαι αφάνταστα. Μάλιστα επειδή γνωρίζω ιστορία και ἐχω την αίσθηση των ιστορικών αναλογιών, όλα τα δεδομένα μοιάζουν απολύτως αρνητικά. Δημογραφική κατάρρευση, παραγωγική αποσάθρωση, εκπαιδευτική αγλωσσία, καταρράκωση του δημόσιου και ιδιωτικού ήθους, συρρίκνωση του πατριωτικού φρονήματος. Πώς μπορούμε να βγούμε από αυτή την παρακμή; Μόνο με τη βουληση, ίσως. Απαισιοδοξία του λογικού, αισιοδοξία της βουλήσεως, έλεγε ο Αντόνιο Γκράμσι.
Τη θέληση που έκανε τους Εβραίους
μετά το Ολοκαύτωμα να αποφασίσουν πως θα επιβιώσουν με όλα τα μέσα, ακόμα κια
τα πλέον βάρβαρα - εναντίον των Παλιστινίων. Γι'αυτο γεννάνε τουλάχιστον τρία
παιδιά ανά οικογένεια, κάνανε κήπο την έρημο, πρωτοπορούν στην αμυντική
βιομηχανία και την ηλεκτρονική και βέβαια πάνε όλοι φαντάροι, άνδρες και
γυναίκες.
Εκεί που φτάσαμε μόνο μια
επανασταση της βούλησης -και της μνήμης μπορεί να μας σώσει. Της μνήμης για να
τροφοδοτήσει τη βούληση. Γι'αυτό προσφεύγουμε στους Περικλήδες, τους
Αλέξανδρους,τους Βατάτζηδες, και τους Παλιολόγους, τους Κολοκοτρώνηδες και τους
Βενιζέλους,στον Σολωνό κια τον Σεφέρη για να αποτινάξουμε τον βουρκο των
Καϊλήδων που απειλεί να μας πνίξει. -
Γι' αυτό πριν από όλα οι γρακυλοι
φρόντισαν τις τελευταίες δεκαετίες να σκοτώσουν τη μνήμη. Γι'αυτό μετάβαλαν το
1922 σε μια λιτανεία στην Αρχιεπισκοπή.
Μνήμη και βούληση λοιπόν.
Γιώργος Καραμπελιάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου