Επιτύμβιον
Απ' τους αιθέρες
στο βυθό.
Από τον βρυχηθμό του αεροσκάφους
στων υποθαλασσίων τη σιωπή.
Απ' της ταχύτητας τον ίλιγγο
στον αδιόρατο βύθιο λικνισμό.
Ευστάθιε
μονάχος τώρα
και επιτέλους ευσταθής
αναπαύεσαι.
Ή μάλλον, άλλους ουρανούς διασχίζεις
με την ταχύτητα του ουράνιου φωτός.
Αλεξανδρεύς
3 σχόλια:
Τιμή και δόξα σε όσους έπεσαν υπέρ πατρίδος
Κανένας δεν ξεχνά, τίποτα δεν ξεχνιέται...
Η τόσο πετυχημένη παρήχηση του θήτα, σε παραπέμπει στη νυν ιδιότητά τους: ΑΘΑΝΑΤΟΙ!
Πανέμορφο ποίημα - επιτύμβιον!
Υπέροχο!
Δημοσίευση σχολίου