«Ὁ
Ἱερός Κλῆρος, ἒδωσε τό αἷμα του γιά τήν ἐλευθερία τῆς Ἑλλάδος», ἐτόνισε
ὁ Σεβασμιώτατος στήν ὁμιλία του στόν Ἱερό Ναό τῆς Παναγίας Ἀλεξιωτίσσης Πατρῶν,
ὃπου ἐτιμήθη γιά μιά ἀκόμη φορά ὁ Ἐθνοϊερομάρτυς Ἱερεύς Γεώργιος, πού ἐσφαγιάσθη,
ἐνῶ τελοῦσε τήν Θεία Λειτουργία, στήν Ἁγια-Ἀλεξιώτισσα, ἀνήμερα τῶν Βαΐων τό
1821.
Ἡ ἐκδήλωση αὐτή πραγματοποιήθηκε στόν Ἑσπερινό τῆς παραμονῆς τῆς Κυριακῆς τῶν Βαΐων, στόν Ἱερό Ναό τῆς Παναγίας Ἀλεξιωτίσσης.
Ἐπίσης ὁ Σεβασμιώτατος εἶπε μεταξύ ἂλλων: «Δέκα (10) Πατριάρχαι, ἑκατό (100) Ἀρχιερεῖς καί 6.000 χιλιάδες ἂλλοι Κληρικοί, ἐθυσιάσθησαν ὑπέρ πίστεως καί πατρίδος κατά τά πικρά χρόνια τῆς Τουρκικῆς σκλαβιᾶς.
Πρίν ἀπό λίγες ἡμέρες, τήν Ε’ Κυριακή τῶν Νηστειῶν, ἡ Ἱερά Μητρόπολις Πατρῶν, ἐτίμησε
ἐπίσημα γιά πρώτη φορά τούς 10.000 Πατρινούς, πού ἐσφάγησαν, ἐκάησαν, ἐσουβλίσθησαν,
ἐπωλήθησαν ὡς δούλοι, ἐξεπατρίσθησαν κατά τήν φοβερά σφαγή καί καταστροφή τῆς
Πάτρας, ὑπό τῶν Τούρκων, ἀνήμερα τῶν Βαΐων, τό 1821. Ἡ Θεία Λειτουργία στόν Ναό
τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου, τό ἱερό Μνημόσυνο, τό Μνημεῖο στό προαύλειο συνέθεσαν συγκινητική
ἃμα καί ἑορταστική ἀτμόσφαιρα...
Ἀνάμεσα στά θύματα αὐτά ἦτο καί ὁ Παπα- Γιώργης τῆς Ἀλεξιωτίσσης, ὁ ὁποῖος μαχαίρᾳ ἐτελειώθη, ἐνῶ τά τρία παιδιά του αἰχμαλωτίστηκαν καί ἐπωλήθησαν ἀπό τούς Τούρκους.
Ἡ παπαδιά μέ γενναιότητα καί αὐταπάρνηση, γύρισε τόπους πολλούς καί κατάφερε νά βρῇ τό ἓνα της παιδί τόν Κωνσταντῆ, πού τόν ἒφερε πίσω στήν Πάτρα...»
Στή συνέχεια ὁ Σεβασμιώτατος ἀνεφέρθη στό ἱστορικό τοῦ ἑορτασμοῦ καί στόν ἀείμνηστο Πρωθιερέα τοῦ Ἁγίου Γεωργίου Καρύτση Ἀθηνῶν, π. Νικόλαο Παπαδόπουλο, ὁ ὁποῖος, ἀνέσυρε ἀπό τά ἱστορικά Ἀρχεῖα τοῦ Κράτους τήν μαρτυρικήν ὑπόθεση τοῦ παπα-Γιώργη.
Ἀπό τόν Κωνσταντῖνο, τόν γυιό τοῦ παπα- Γιώργη, πληροφορούμεθα σχετικῶς:
«Πρὸς τὴν ἐπὶ τῶν ἀγώνων Σεβαστὴν Ἐπιτροπὴν διὰ τοῦ Κυρίου Νομάρχου Ἀχαϊοήλιδος.
«Ὁ εὐσεβάστως ὑποσημειούμενος Κωνσταντῖνος ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ, ἀναφέρω ταπεινῶς ὅτι, κατὰ τὸ ἔτος 1821, καθ’ ἢν ἐποχὴν οἱ Ἕλληνες ἔλαβον τὰ ὄπλα κατὰ τῶν Ὀθωμανῶν, ὁ πατὴρ τοῦ ὑποφαινομένου Γεώργιος Ἱερεύς, ἐφονεύθη παρὰ τῶν Ἀγαρηνῶν, ἐνῶ ἐτέλει τὴν Θείαν Μυσταγωγίαν ἐν τῷ ἐνταῦθα Ἱερῷ Ναῷ τῆς Ἀλεξιωτίσσης, ὅτι ὁ ὑποφαινόμενος καὶ ἕτεροι δύο ἀδελφοί μου αἰχμαλωτίσθησαν παρὰ τῶν Ἀγαρηνῶν καὶ ὅτι τρέξασα ἡ μήτηρ ἡμῶν εἰς διάφορα τοῦ Ὀθωμανικοῦ Κράτους μέρη, μόλις ἠδυνήθη νὰ σώσῃ καὶ νὰ λάβῃ τὸν ὑποφαινόμενον, μὴ δυνηθεῖσα οὐδόλως ν’ ἀνεύρῃ τοὺς ἑτέρους δύο ἀδελφούς μου καὶ εἰσέτι μένουσι ἐν αἰχμαλωσίᾳ ἀγνοουμένου τοῦ τόπου τῆς διαμονῆς των, ὡς προκύπτει ἐκ τοῦ συννημένου πιστοποιητικοῦ πολιτῶν μαρτυρούντων τ’ ἀνωτέρω.
Τὰ δυστυχήματα ταῦτα εἶναι ἄξια λόγου ὅπως ληφθῆ καὶ ὁ ὑποφαινόμενος ἐν καιρῷ ὑπ’ ὄψιν καὶ λάβω τὴν δέουσαν καὶ ἀπαιτουμένην ἀμοιβήν.
Διά ταῦτα παρακαλῶ θερμῶς τὴν Σεβαστὴν Ἐπιτροπήν, ὅπως εὐαρεστουμένη λάβῃ ὑπ’ ὄψιν της ἐν καιρῷ καὶ τὸν ὑποφαινόμενον, ἀποδίδουσα ὅ, τι νόμιμον καὶ δίκαιον.
Ὁ κύριος Νομάρχης Ἀχαϊοήλιδος παρακαλεῖται νὰ διαβιβάσῃ τὴν παροῦσαν ὅπου δεῖ.
Εὐπειθέστατος
Κωνσταντῖνος Παπαγεωργίου»..
Τὸ γράμμα τοῦ Κωνσταντῆ, συνοδεύεται ἀπό τήν γραπτὴ μαρτυρία τῶν Προεστῶν τῆς Ἀχαΐας, ἔχουσαν ὡς ἑξῆς:
«Οἱ ὑπογραφόμενοι μεθ’ ὅρκου ὅτι κατὰ τὸ ἔτος 1821 καθ’ ἢν ἐποχὴν οἱ Ἕλληνες ἔλαβον τὰ ὄπλα, ὁ συμπολίτης μας Γεώργιος Ἱερεύς, ἐκτελῶν τὴν Θείαν Μυσταγωγίαν ἐν τῷ Ναῷ τῆς Ἁγίας Ἀλεξιωτίσσης, ἐφονεύθη παρὰ τῶν Ἀγαρηνῶν, αἰχμαλωτισθέντων καὶ τριῶν τέκνων του, πρὸς ἀπολύτρωσιν τῶν ὁποίων ἡ μήτηρ των τρέξασα εἰς διάφορα τοῦ Ὀθωμανικοῦ κράτους μέρη, μόλις ἐδυνήθη νὰ σώσῃ καὶ λάβῃ τὸ ἕνα ἐκ τούτων ὀνόματι Κωνσταντῖνον, τῶν δύο ἑτέρων μενόντων ἐν αἰχμαλωσίᾳ καὶ ἀγνοουμένης τῆς διαμονῆς των.
Κατ’ αἴτησιν ὅθεν τοῦ ἀπελευθερωθέντος Κωνσταντίνου δίδοται τὸ παρὸν αὐτὸ ἳνα χρησιμεύσῃ ὅπου δεῖ καὶ ὑποσημειούμεθα.
Ἐν Πάτραις τὴν α’ Ἰουνίου.
Μπενιζέλος Ροῦφος
Κ. Μπουκαούρης
Γεώργιος Γιαννόπουλος
Ζ. Νεράγκαθος
Κ. Θωμόπουλος
Ἀναστάσιος Ἡλιοπουλος
Ἄγγελος Ξηρομερίτης
Ἀναγν. Ἀνδρικόπουλος.
Τὸ 1971, στήθηκε μνημεῖο πρὸς τιμὴν τοῦ παπα- Γιώργη, ἔξω ἀπὸ τὸν Ναὸ τῆς Παναγίας Ἀλεξιωτίσσης Πατρῶν, ἀπὸ τὴν Ἀχαϊκὴ Ἑταιρεία, τό ἒργον τῆς ὁποίας συνεχίζει ἡ Ἱστορικὴ καὶ Ἐθνολογικὴ Ἑταιρεία Πελοποννήσου.
Μετὰ τὸ πέρας τοῦ Ἑσπερινοῦ, ἐτελέσθη ἐπιμνημόσυνη δέηση ἐνώπιον τοῦ μνημείου, στὸν προαύλειο χῶρο τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ, ἐνῶ στεφάνια κατέθεσαν ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος, ὁ Πρόεδρος τῆς Ἱστορικῆς καί Ἐθνολογικῆς Ἑταιρείας κ. Χρῖστος Μούλιας καί οἱ Ἐκπρόσωποι τῶν Ἀρχῶν καὶ Φορέων τῆς πόλης μας.
Σὲ ὅλους ὁ Σεβασμιώτατος εὐχήθηκε Καλὴ Μεγάλη Ἑβδομάδα καὶ Καλὴ Ἀνάσταση.
Ἡ ἐκδήλωση αὐτή πραγματοποιήθηκε στόν Ἑσπερινό τῆς παραμονῆς τῆς Κυριακῆς τῶν Βαΐων, στόν Ἱερό Ναό τῆς Παναγίας Ἀλεξιωτίσσης.
Ἐπίσης ὁ Σεβασμιώτατος εἶπε μεταξύ ἂλλων: «Δέκα (10) Πατριάρχαι, ἑκατό (100) Ἀρχιερεῖς καί 6.000 χιλιάδες ἂλλοι Κληρικοί, ἐθυσιάσθησαν ὑπέρ πίστεως καί πατρίδος κατά τά πικρά χρόνια τῆς Τουρκικῆς σκλαβιᾶς.
Ἀνάμεσα στά θύματα αὐτά ἦτο καί ὁ Παπα- Γιώργης τῆς Ἀλεξιωτίσσης, ὁ ὁποῖος μαχαίρᾳ ἐτελειώθη, ἐνῶ τά τρία παιδιά του αἰχμαλωτίστηκαν καί ἐπωλήθησαν ἀπό τούς Τούρκους.
Ἡ παπαδιά μέ γενναιότητα καί αὐταπάρνηση, γύρισε τόπους πολλούς καί κατάφερε νά βρῇ τό ἓνα της παιδί τόν Κωνσταντῆ, πού τόν ἒφερε πίσω στήν Πάτρα...»
Στή συνέχεια ὁ Σεβασμιώτατος ἀνεφέρθη στό ἱστορικό τοῦ ἑορτασμοῦ καί στόν ἀείμνηστο Πρωθιερέα τοῦ Ἁγίου Γεωργίου Καρύτση Ἀθηνῶν, π. Νικόλαο Παπαδόπουλο, ὁ ὁποῖος, ἀνέσυρε ἀπό τά ἱστορικά Ἀρχεῖα τοῦ Κράτους τήν μαρτυρικήν ὑπόθεση τοῦ παπα-Γιώργη.
Ἀπό τόν Κωνσταντῖνο, τόν γυιό τοῦ παπα- Γιώργη, πληροφορούμεθα σχετικῶς:
«Πρὸς τὴν ἐπὶ τῶν ἀγώνων Σεβαστὴν Ἐπιτροπὴν διὰ τοῦ Κυρίου Νομάρχου Ἀχαϊοήλιδος.
«Ὁ εὐσεβάστως ὑποσημειούμενος Κωνσταντῖνος ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ, ἀναφέρω ταπεινῶς ὅτι, κατὰ τὸ ἔτος 1821, καθ’ ἢν ἐποχὴν οἱ Ἕλληνες ἔλαβον τὰ ὄπλα κατὰ τῶν Ὀθωμανῶν, ὁ πατὴρ τοῦ ὑποφαινομένου Γεώργιος Ἱερεύς, ἐφονεύθη παρὰ τῶν Ἀγαρηνῶν, ἐνῶ ἐτέλει τὴν Θείαν Μυσταγωγίαν ἐν τῷ ἐνταῦθα Ἱερῷ Ναῷ τῆς Ἀλεξιωτίσσης, ὅτι ὁ ὑποφαινόμενος καὶ ἕτεροι δύο ἀδελφοί μου αἰχμαλωτίσθησαν παρὰ τῶν Ἀγαρηνῶν καὶ ὅτι τρέξασα ἡ μήτηρ ἡμῶν εἰς διάφορα τοῦ Ὀθωμανικοῦ Κράτους μέρη, μόλις ἠδυνήθη νὰ σώσῃ καὶ νὰ λάβῃ τὸν ὑποφαινόμενον, μὴ δυνηθεῖσα οὐδόλως ν’ ἀνεύρῃ τοὺς ἑτέρους δύο ἀδελφούς μου καὶ εἰσέτι μένουσι ἐν αἰχμαλωσίᾳ ἀγνοουμένου τοῦ τόπου τῆς διαμονῆς των, ὡς προκύπτει ἐκ τοῦ συννημένου πιστοποιητικοῦ πολιτῶν μαρτυρούντων τ’ ἀνωτέρω.
Τὰ δυστυχήματα ταῦτα εἶναι ἄξια λόγου ὅπως ληφθῆ καὶ ὁ ὑποφαινόμενος ἐν καιρῷ ὑπ’ ὄψιν καὶ λάβω τὴν δέουσαν καὶ ἀπαιτουμένην ἀμοιβήν.
Διά ταῦτα παρακαλῶ θερμῶς τὴν Σεβαστὴν Ἐπιτροπήν, ὅπως εὐαρεστουμένη λάβῃ ὑπ’ ὄψιν της ἐν καιρῷ καὶ τὸν ὑποφαινόμενον, ἀποδίδουσα ὅ, τι νόμιμον καὶ δίκαιον.
Ὁ κύριος Νομάρχης Ἀχαϊοήλιδος παρακαλεῖται νὰ διαβιβάσῃ τὴν παροῦσαν ὅπου δεῖ.
Εὐπειθέστατος
Κωνσταντῖνος Παπαγεωργίου»..
Τὸ γράμμα τοῦ Κωνσταντῆ, συνοδεύεται ἀπό τήν γραπτὴ μαρτυρία τῶν Προεστῶν τῆς Ἀχαΐας, ἔχουσαν ὡς ἑξῆς:
«Οἱ ὑπογραφόμενοι μεθ’ ὅρκου ὅτι κατὰ τὸ ἔτος 1821 καθ’ ἢν ἐποχὴν οἱ Ἕλληνες ἔλαβον τὰ ὄπλα, ὁ συμπολίτης μας Γεώργιος Ἱερεύς, ἐκτελῶν τὴν Θείαν Μυσταγωγίαν ἐν τῷ Ναῷ τῆς Ἁγίας Ἀλεξιωτίσσης, ἐφονεύθη παρὰ τῶν Ἀγαρηνῶν, αἰχμαλωτισθέντων καὶ τριῶν τέκνων του, πρὸς ἀπολύτρωσιν τῶν ὁποίων ἡ μήτηρ των τρέξασα εἰς διάφορα τοῦ Ὀθωμανικοῦ κράτους μέρη, μόλις ἐδυνήθη νὰ σώσῃ καὶ λάβῃ τὸ ἕνα ἐκ τούτων ὀνόματι Κωνσταντῖνον, τῶν δύο ἑτέρων μενόντων ἐν αἰχμαλωσίᾳ καὶ ἀγνοουμένης τῆς διαμονῆς των.
Κατ’ αἴτησιν ὅθεν τοῦ ἀπελευθερωθέντος Κωνσταντίνου δίδοται τὸ παρὸν αὐτὸ ἳνα χρησιμεύσῃ ὅπου δεῖ καὶ ὑποσημειούμεθα.
Ἐν Πάτραις τὴν α’ Ἰουνίου.
Μπενιζέλος Ροῦφος
Κ. Μπουκαούρης
Γεώργιος Γιαννόπουλος
Ζ. Νεράγκαθος
Κ. Θωμόπουλος
Ἀναστάσιος Ἡλιοπουλος
Ἄγγελος Ξηρομερίτης
Ἀναγν. Ἀνδρικόπουλος.
Τὸ 1971, στήθηκε μνημεῖο πρὸς τιμὴν τοῦ παπα- Γιώργη, ἔξω ἀπὸ τὸν Ναὸ τῆς Παναγίας Ἀλεξιωτίσσης Πατρῶν, ἀπὸ τὴν Ἀχαϊκὴ Ἑταιρεία, τό ἒργον τῆς ὁποίας συνεχίζει ἡ Ἱστορικὴ καὶ Ἐθνολογικὴ Ἑταιρεία Πελοποννήσου.
Μετὰ τὸ πέρας τοῦ Ἑσπερινοῦ, ἐτελέσθη ἐπιμνημόσυνη δέηση ἐνώπιον τοῦ μνημείου, στὸν προαύλειο χῶρο τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ, ἐνῶ στεφάνια κατέθεσαν ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος, ὁ Πρόεδρος τῆς Ἱστορικῆς καί Ἐθνολογικῆς Ἑταιρείας κ. Χρῖστος Μούλιας καί οἱ Ἐκπρόσωποι τῶν Ἀρχῶν καὶ Φορέων τῆς πόλης μας.
Σὲ ὅλους ὁ Σεβασμιώτατος εὐχήθηκε Καλὴ Μεγάλη Ἑβδομάδα καὶ Καλὴ Ἀνάσταση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου