Είμαι αυτιστικός αλλά έχω τα ίδια αισθήματα με όλους τους άλλους | Βασίλης Μπερέτσος | Σοφία Χατζή

Είμαι αυτιστικός αλλά έχω τα ίδια αισθήματα με όλους τους άλλους | Βασίλης Μπερέτσος | Σοφία Χατζή
Θυμώνω όταν με χλευάζουν
Είμαι αυτιστικός αλλά έχω τα ίδια αισθήματα με όλους τους άλλους
με τον Βασίλη Μπερέτσο
____
2 Απριλίου είναι η παγκόσμια ημέρα ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης για τον Αυτισμό. Βλέπουμε από τα στατιστικά πως είναι μια ραγδαία αναπτυσσόμενη αναπηρία ή ιδιαιτερότητα ή νευροδιαφορετικότητα. Χρησιμοποιούνται όλοι αυτοί οι όροι για να περιγράψουν τους συνανθρώπους μας που λίγο “παράξενοι” στην συμπεριφορά, στις κινήσεις ή στην χροιά της φωνής τους βρίσκονται γύρω μας και τραβούν την προσοχή μας αλλά γρήγορα τους ξεχνάμε...

(Μια παρέμβαση από τον Ιστολόγο: Την Κυριακή το βράδυ στην ακολουθία του Νυμφίου, στο Ιερό ήταν ένα παιδάκι χαριτωμένο υπερκινητικό. Ρώτησα τον καλό ιερέα και μου είπε ότι ήταν αυτιστικό, προσθέτοντας ότι βρίσκει την αμέριστη συμπαράσταση της μητέρας του.
Σας παρακαλώ αγαπητοί μου αδελφοί, ακούστε αυτό τον Κύριο που μιλάει στην εκπομπή και την Μητέρα του, και αγαλλιάστε αυτά τα παιδία με αυτισμό. Έχουν ανάγκη την αγάπη μας, το ενδιαφέρον μας, την ουσιαστική μας συμπαράσταση στα ίδια και στην οικογένειά τους. Α. Κ. Κ.)

Σήμερα ας ενημερωθούμε με τα λόγια του Βασίλη, ενός αυτιστικού νέου που αγαπά την κοινωνία, την εκκλησία και προσπαθεί όπως και όλοι να ενταχθεί εδώ, στον κόσμο που ο Θεός μάς τοποθέτησε ίσως για να διδάξουμε να διδαχτούμε, και εν τέλη να αποδεχτούμε και να “αγκαλιάσουμε” τους διαφορετικούς αδελφούς μας.
 
Ονομάζομαι Βασίλης και γνωρίζω ότι είμαι αυτιστικός από 10 ετών. Ήταν μια περίοδος τότε που κοίταζα έντονα τα αυτιά των ανθρώπων και για αυτό τον λόγο δεν μπορούσα να φάω,
ένιωθα από τα 5 μου ότι ήμουν διαφορετικός, το ήξερα, δεν ήξερα τον λόγο, δεν ήξερα το γιατί!
-Στο δημοτικό ήμουν προστατευμένος. Με πάρα πολλές εντάσεις και νεύρα και με ανθρώπους που με γνώριζαν και μου στάθηκαν. Ακόμα τους ευγνωμονώ.
-Γυμνάσιο: ο κύκλος των ανθρώπων μεγαλώνει, μαζί με τα ξεσπάσματα. Δεν με καταλάβαιναν. Πολλά παιδιά με αποδέχονταν ή με ανέχονταν, διότι τρεις μόνο μου κάνανε παρέα.
Άλλα παιδιά μου κάναν την ζωή δύσκολη... έναν γολγοθά.
Δεν ξέχασα ποτέ τους συμμαθητές που κατάλαβαν ότι φοβόμουν τη φωτιά και έρχονταν και άναβαν μπροστά στα μούτρα μου αναπτήρες και σπίρτα, έσπαγαν πλάκα με τις αντιδράσεις μου. Θα ήθελα πάρα πολύ οι γονείς τους να τους είχαν μιλήσει για τον σεβασμό στην διαφορετικότητα και για το σεβασμό στα όρια των άλλων.
Η ελπίδα πως σε ειδικό σχολείο θα ήταν καλύτερα, έκαναν την μητέρα μου να με γράψει εκεί, αντί για το τυπικό λύκειο.
Όχι μόνο δεν ήταν καλύτερα αλλά ήταν πολύ χειρότερα, αντιμετώπισα βία από συμμαθητές, πρωτόγνωρη για εμένα... τα τέσσερα χρόνια που πέρασα εκεί θα ήθελα να μην τα είχα ζήσει...κρατάω όμως όμορφες αναμνήσεις από κάποιους καθηγητές και θεραπευτές, για να μη λέμε μόνο τα κακά και να είμαστε και θετικοί.
Όμως πια είμαι ενήλικας και Δόξα Τω Θεώ αρκετά ανεξάρτητος και έμαθα κάπως να χειρίζομαι καταστάσεις και γεγονότα...
Αλλά φτάνει να μαθαίνω μόνο εγώ;
Σε ένα λεωφορείο γεμάτο κόσμο ακούμπησα έναν κύριο... ζήτησα συγνώμη κι αυτός μου απάντησε βρίζοντας με απίστευτη αγένεια... δυσκολεύτηκα να ξαναβρώ την ηρεμία μου... έτριβα τα χέρια μου και ήθελα να βάλω τα κλάματα. Ένιωθα αδικημένος.
Πηγαίνω σε μια υπηρεσία και κανένας δεν μου δίνει τον χρόνο που χρειάζομαι, πολλές φορές μου παίρνουν τη σειρά... Άλλες φορές ενοχλούνται οι άνθρωποι μαζί μου χωρίς να έχω καταλάβει γιατί. Μου αρέσει να μου μιλούν κυριολεκτικά, χωρίς δυνατές φωνες που με κάνουν να τα χάνω.
Στην καθημερινότητά μου που δεν είναι εύκολη, υπάρχουν άνθρωποι που μη γνωρίζοντας τι είναι ο αυτισμός με αντιμετωπίζουν με καχυποψία και φόβο.
Θα ήθελα λοιπόν να γνωρίζουν όλοι πως το να είναι κανείς αυτιστικός δε σημαίνει αυτομάτως ότι είναι και επικίνδυνος για τον εαυτό του ή τους άλλους.
Κάθε μέρα δίπλα μας συναντάμε ανθρώπους που φωνάζουν, βρίζουν και επιτίθενται λεκτικά σε συνανθρώπους τους. Αυτό σας κάνει πολύ μικρότερη ή και καθόλου εντύπωση. Γιατί; μήπως έχετε επιτρέψει να γίνει η βία και η αγένεια ανεκτή σαν συμπεριφορά;
Μπορώ με τις ώρες να σας περιγράφω γεγονότα...πως με πιάσαν από το γιακά, πως με τρομοκράτησαν απειλώντας με με την αστυνομία, επειδή πέρασα, “εγώ ο παράξενος” έξω από ένα σπίτι ή ένα μαγαζί...κι άλλα, κι άλλα...
Δεν μου αρέσει αυτό... θέλω να αλλάξω τα δεδομένα της κοινωνίας μας
Ξέρω πως θα μπορώ να ζήσω και να εργαστώ σε μια κοινωνία που η αγένεια και η απόρριψη δεν είναι καθημερινό φαινόμενο. Κι αυτό είναι “θεραπευτικό”
 
Ξέρω πως μπορώ να κάνω σχέσεις με ανθρώπους τυπικούς, που δεν με κρίνουν και με απορρίπτουν με το που με βλέπουν αλλά δίνουν χρόνο και χώρο σε εμένα μέχρι να νιώσω ασφαλής, κι αυτό είναι “θεραπευτικό”.
Μπορώ να ονειρευτώ την ευλογημένη μέρα που αν θα είμαι κουρασμένος ή αναστατωμένος,θα μπορώ να τρίψω τα χέρια μου ή να “φτερουγίσω”, χωρίς να ντρέπομαι για τον εαυτό μου, μιας και αυτό δεν είναι κάτι κακό. Ή ακόμα και να μπορώ να γελάσω με μια έντονη σκέψη μου ή με ένα γεγονός που με φορτίζει χωρίς να αντιμετωπίζω ματιές που με κάνουν να νιώθω τόσο πολύ αμήχανα...
Μπορώ να ονειρευτώ μια μέρα που πια θα είναι αποδεκτό το να είσαι αυτιστικός και οι αντιδράσεις οικίες ή απλά γνώριμες, διότι οι άνθρωποι που αποτελούν την κοινωνία θα θελήσουν να μάθουν για την διαφορετικότητά μου...
Περιμένω την ημέρα που ο αυτισμός από μόνος του δεν θα θεωρείται αρρώστια που θα πρέπει να εξαλείψουμε, αλλά νευροδιαφορετικότητα που θα είναι αποδεκτή. Αυτή θα είναι η πιο σπουδαία θεραπεία!
Σας δίνω μια υπόσχεση, ελπίζω να μην ακουστεί σαν απειλή... ξέρω πως ο κόσμος αλλάζει δύσκολα, αλλά το πείσμα των αυτιστικών είναι γνωστό. δε θα σταματήσω να προσπαθώ. Μα θα
τα καταφέρω μόνο μαζί σας
Και Αυτό είναι θεραπευτικό!
Βασίλης
____
Ραδιοπαραμυθία 10.04.2023 - Καθημερινή εκπομπή στο ραδιόφωνο της Πειραϊκής Εκκλησίας, 91.2 FM
Επιμέλεια - παραγωγή: Σοφία Χατζή
 
δείτε περισσότερες εκπομπές στο Youtube, στο playlist:
ΡΑΔΙΟΠΑΡΑΜΥΘΙΑ Σοφία Χατζή
https://youtube.com/playlist?list=PLVOw7e45N8AfBDlBujCCViMyx36BQGksz
 
 
Spotify (podcast): https://open.spotify.com/show/5X318QLNpY9Og41FIVelGS
 
 
δημιουργία βίντεο: kkaratz@gmail.com
 
 
#sofiachatzi