Στις 16 Ιουλίου 1972 η Σύνοδος του Πατριαρχείου εξέλεξε νέο Οικουμενικό Πατριάρχη τον Ιμβρου και Τενέδου Δημήτριο.

Στις 16 Ιουλίου 1972 η Σύνοδος του Πατριαρχείου εξέλεξε νέο 

Οικουμενικό Πατριάρχη τον Ίμβρου και Τενέδου Δημήτριο.

 
Τη ζωή του κοσμούσαν η βαθιά πίστη, και αμέσως μετά η ανεξικακία και η σεμνότητα, η διάκριση και η σύνεση, η γνήσια ευγένεια και η προσήκουσα σοβαρότητα, η ευσπλαχνία και η συγχωρητικότητά του. Και όλες αυτές οι ψυχικές αρετές με τα παρακλάδια τους συνέθεταν την ταπείνωση και την ανεξάντλητη αγάπη του.

«ΔΕΝ ΕΠΙΘΥΜΩ ΝΑ ΜΕ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ,

ΘΕΛΩ ΜΟΝΟ ΝΑ ΖΕΙ ΤΟ ΦΑΝΑΡΙ»

Ο Πατριάρχης Δημήτριος υπήρξε Οικουμενικός, αλλά και πνευματικός ηγέτης του γένους, άξιος της μακραίωνης παράδοσης της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας. Τα λόγια του ιδίου, αποκαλύπτουν όλο το ψυχικό του μεγαλείο: «Δὲν ἐπιθυμῶ νὰ μὲ γράψη ἡ ἱστορία ὅταν θὰ πεθάνω. Οὔτε νὰ μὲ θυμοῦνται οἱ ἄνθρωποι. Τὸ μόνο ποὺ θέλω εἶναι νὰ ζῆ τὸ Φανάρι, γιὰ νὰ ζωντανεύη τὴν ἀκοίμητη συνείδησι τοῦ Γένους».

Ο Τρισάγιος Θεός να τον αναπαύει μετά των Αγίων και Δικαίων.

Ας έχουμε την ευχή του.