ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ - π. Δημητρίου Μπόκου

ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ

π. Δημητρίου Μπόκου

Η τάση του ανθρώπου είναι πάντα ανοδική. Είναι αυτός που βάζει στόχους, που κοιτάζει προς τα άνω, που θέλει να ανεβαίνει όλο και πιο ψηλά. Πάνω στη βαθειά αυτή επιθυμία του πάτησε ο διάβολος και του πρότεινε: Γίνε θεός. Αλλά με τις δικές σου δυνάμεις, με τον δικό σου ιδιαίτερο τρόπο. Κόψε τις εξαρτήσεις σου από άλλους, μην περιμένεις από τρίτους τίποτε και κυρίως από τον Θεό. Και ο άνθρωπος εύκολα γοητεύτηκε απ’ την προοπτική να γίνει μεγάλος, ανεξάρτητος, χωρίς αφεντικά. Αυτό ήταν το προπατορικό αμάρτημα. Ο πόθος για αυτοθέωση.

Έκτοτε δεν σταμάτησε ποτέ να προσπαθεί για αναβάθμιση. Να σπάσει το φράγμα των περιορισμών. Να ξεπεράσει τα όριά του. Να μεταμορφωθεί σε κάτι ανώτερο. Νιώθει το πεπερασμένο των δυνατοτήτων του σαν κέλυφος στενό που τον φυλακίζει και τον κάνει να ασφυκτιά. Πάντοτε εύρισκε έδαφος μέσα του οτιδήποτε μπορούσε να διευρύνει τους ορίζοντές του. Η φαντασία του δεν σταμάτησε να εξάπτεται από τις προοπτικές που υπόσχονται έξοδο από τα περιορισμένα πεδία δραστηριοποίησής του.

Πάντα τον μάγευαν ο Δαίδαλος και ο Ίκαρος, τον γοήτευαν ήρωες, γίγαντες, ημίθεοι, τιτάνες, υπεράνθρωποι. Στην εποχή μας η τεχνολογία τον βοήθησε να φτιάξει μια ιδιαίτερα θελκτική εικονική πραγματικότητα, όπου δρουν όντα με εξαιρετικές ικανότητες, Σούπερμαν, Άιρον Μαν, Κάπταιν Αμέρικα, Σπάιντερ Μαν κ.λ π., ή, σε συνδυασμό με την τεχνητή νοημοσύνη, άνθρωποι-μηχανές (σάιμποργκ), Ρόμποκοπ, εξολοθρευτές.

Παράλληλα η επιστήμη έδωσε στον άνθρωπο πραγματικά τα μέσα να ξεπεράσει την περιορισμένη ακτίνα δράσης του. Του χάρισε όντως εκπληκτικές δυνατότητες, διευρύνοντας φιλόδοξα το πλαίσιο κίνησής του από τον βυθό των ωκεανών ως το άπειρο (υποβρύχιο, αυτοκίνητο, αεροπλάνο, διαστημόπλοιο).

Ο άνθρωπος κατάφερε να αποκτήσει δύναμη και ευελπιστεί να αποκτήσει ακόμα περισσότερη. Μπορεί να υποτάξει ενδεχομένως ολόκληρη την κτίση. Μα η αυτοθέωσή του δεν επιτεύχθηκε. Δεν μπόρεσε και δεν θα μπορέσει ποτέ να νικήσει τον θάνατο.

Και εδώ έρχεται ο Χριστός με τη δική του εκδοχή. Στο όρος Θαβώρ δείχνει προσωρινά την προοπτική που από καταβολής κόσμου έχει ετοιμάσει για τον άνθρωπο. Μεταμορφώνεται σε αυτό που είναι ο ίδιος πραγματικά, παρουσιάζει το μοντέλο αναβάθμισης στο οποίο μας προτρέπει να φτάσουμε. Ο Χριστός πήρε την ανθρώπινη φύση και την ένωσε στο πρόσωπό του με τη θεία του φύση. Την ανέδειξε έτσι στο τέλειο μεγαλείο της, της έδωσε διαστάσεις υπερανθρώπινες. Η ανθρώπινη φύση μεταμορφώθηκε, μεγαλύνθηκε, έγινε αθάνατη, αγέραστη, άφθαρτη. Αρρώστια, φθορά, πόνος, λύπη, θάνατος, έγιναν εντελώς ξένα προς αυτήν. Ο άνθρωπος μπορεί να ζήσει πλέον με τον τρόπο του Θεού αιώνια. Να γίνει κοινωνός «θείας φύσεως» (Β΄ Πετρ. 1, 4). Να φτάσει στην πραγματική θέωση.

Αρκεί γι’ αυτό να απαρνηθεί το δικό του πλάνο ψευτοθέωσης που τον ταλανίζει από την εποχή του Αδάμ. Να βγει από τη μάταιη, αρρωστημένη, αυτονομημένη, εγωκεντρική επιδίωξη παντοδυναμίας, με την οποία θα συντρίβει οτιδήποτε τον απειλεί. Ο Χριστός προσκαλεί σε έξοδο από τον εαυτό μας, σε άνοιγμα προς Αυτόν και προς κάθε δημιούργημα. Σε ένωση μαζί του σε μια σχέση αληθινής αγάπης. Για να γίνουμε θεάνθρωποι όπως Αυτός. Δεν υπάρχει τελειότερη προοπτική.

Η διαφορά μας μαζί του θα είναι μόνο, ότι δεν θα πάρουμε τη φύση, αλλά τη χάρη του Θεού.

Καλή ευλογημένη εβδομάδα! Καλό Δεκαπενταύγουστο!

Καλή Παναγιά!