Η υπομονή για τους χριστιανούς
δεν είναι μια παθητική κατάσταση. Δεν περιμένω κάτι μοιρολατρικά. Η υπομονή
κρύβει μέσα της ενέργεια και αγώνα.
Ο Κύριός μας στην παραβολή του Σπορέως θα μας τονίσει πως αυτός που
έχει υπομονή είναι και δεκτικός στον λόγο του Θεού. Και χρησιμοποιεί ως
παράδειγμα τον σπόρο που πέφτει σε καλλιεργημένη γη. Για να καλλιεργήσεις την
γη, για να την οργώσεις και να την ετοιμάσεις για την καλή σπορά απαιτείται
κόπος, ιδρώτας, εργασία.
Αυτή η πνευματική εργασία σχετίζεται άμεσα και με την πίστη προς τον
Θεό.
Στην Αγία Γραφή η πίστη δεν έχει την σημασία της αποδοχής της υπάρξεως του Θεού ή κάτι παρόμοιο. Πίστη σημαίνει ότι εμπιστεύομαι τον Θεό. Εμπιστεύομαι το θέλημά Του. Εμπιστεύομαι τις εντολές Του. Η πίστη αυτή δεν είναι θεωρητική. Εμπιστεύομαι και κάνω πράξη τις εντολές του Θεού. Όταν ο Χριστός είπε να σηκώσουμε τον σταυρό μας και να τον ακολουθήσουμε μιλούσε για αυτή την σημασία της πίστεως. Εμπιστέψου τον Χριστό. Ακολούθησέ τον. Και τήρησε τις εντολές Του.
Καταλαβαίνουμε λοιπόν γιατί η Εκκλησία δεν μπορεί να θεωρήσει ότι
είναι χριστιανός κάποιος ο οποίος λέει ότι πιστεύει στον Θεό με τον δικό του
τρόπο ή εκτός εκκλησίας. Η πίστη δεν είναι θεωρητική. Είναι πρακτική άσκηση.
Πιστεύεις σε ένα συγκεκριμένο πρόσωπο, τον Θεάνθρωπο Χριστό. Ακολουθείς τις
εντολές Του. Αν ακολουθείς τις δικές σου δοξασίες και ιδεοληψίες τότε δεν
μπορείς να ισχυρίζεσαι ότι είσαι χριστιανός.
Μητροπολίτης Χονγκ Κονγκ Νεκτάριος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου