Χριστιανισμός χωρίς θυσία είναι νόθος, κάλπικος Χριστιανισμός!

«Τί ποιήσας ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω;»  

Πόσες φορές κι εμείς πλησιάζουμε τον Χριστό με εξωτερικό σεβασμό και ευλάβεια, συγχρόνως όμως και με μια κρυφή επιφυλακτικότητα! Είμαστε πρόθυμοι να ανοίξουμε μακριές συζητήσεις για σπουδαιότατα θέματα μαζί του, για το νόημα της ζωής, για τη δικαιοσύνη, για τον θείο νόμο κλπ. Μόλις όμως ο Κύριος βάλει το χέρι του στην κρυφή μας πληγή, στη συγκεκριμένη αδυναμία μας, συννεφιάζουμε. Στις γενικότητες πηγαίνουμε καλά. Σ’ αυτά όμως που μας ενδιαφέρουν άμεσα, που μας πονούνε, αντιδρούμε. Παράλληλα με την κρυφή επιφυλακτικότητα υπάρχει και η τάση για την εύκολη ζωή, που τα θέλει όλα με το αζημίωτο και αντιδρά σε κάθε είδους θυσία και μολύνει την καρδιά πολλών Χριστιανών.

 Όμως σιγά σιγά το πνεύμα του συμβιβασμού διάβρωσε τις καλές της προθέσεις: Και με τον Θεό, να μην τα χαλάσουμε και με τις αδυναμίες μας να ζούμε. Και στη δική μας τη ζωή ο Χριστός θα ζητήσει κάτι παραπάνω απο αυτό που ίσως προβλέπουμε. Μη διστάσουμε να του το δώσουμε. Χριστιανισμός χωρίς θυσία είναι νόθος, κάλπικος Χριστιανισμός!