Ήντα δώρον τζιαι το ποψεσινον... - Γιάννης Πεγειώτης

Τα τραγούδια τα παλιά λαϊκά του παλαιου τρόπου γεμιζουν το οινομαγειριον ενώ το τηηανιν τραγούδει την αλευρωμενην μεριδά καλαμαριού φρεσκοτατου.Το οχταποδιν κοσμει την τράπεζαν του πρωτινου ξωμαχου οστις με ολιγοστον οινον Φοινιου ξακουστον παρηγορει την κοπωσην της δύσκολου ημερας.
Εις την τράπεζαν την πλησιον του παγκου πινουν τα τελευταία ποτηρακια με φιστικια φρεσκοκαβουρδισμενα,ψημένα εις φούρνο παλαιον των ψουμιων.Ταχιστα η συζητησις περίπατει εις τας κερκιδας του ΓΣΟ και τες κούννες και τα φιστουτζια που κοσμουσαν το ημιχρονον και τους διαλογους περι της αποδοσεως των ομαδων του Κρυσταλλη ,του Παπά ι ωαννου. και του Πακκου.
Αιφνης ομιλος ΚΑΛΑΝΤΙΣΤΩΝ εισερχεται εις το ταβερνειον.Καλην εσπεραν αρχοντες κι αν είναι ορισμος σας..
Οι οφθαλμοι σκιρτουν και οι αναμνήσεις καταρρακτωδως εισβαλλουν εις παγκους και τράπεζας εμπλεες δωρηματων της Κυπριακής γης.
Μετά τα πλουμιστιτζια οι μικρόι επιμενουν Να πούμεν και τα Κυπριακά ΚΑΛΑΝΤΑ...
Το πασκαν πουν να τρωεται εις το Αρχοντικον σας δωστέ τζιαι κανένου φτωχου απου το φαγητόν σας...
Ο άυλος της ολιγαριθμου χορωδιας
τερπει τους λαϊκους πρωτινους ακροάτες.Ο γηραιοτερος συδδακρυς.Κι από χρόνου παιθκιά μου.Το ταβερνειον έλαμπεν εως του μεσονυχτιου...
Νύχτες που γυρίζα την Λεμεσόν τζιαι ελάλουν τα ΚΑΛΑΝΤΑ...
Ήντα δώρον τζιαι το ποψεσινον....

Γιάννης Πεγειώτης