Ἱερωσύνη οὔτε ἐπάγγελμα οὔτε ἀνεξέλεγκτη ἐξουσία

Ἱερωσύνη οὔτε ἐπάγγελμα οὔτε ἀνεξέλεγκτη ἐξουσία

    “Ἡσχύνθην ὑπέρ τῶν ἄλλων, ὅσοι, μηδέν τῶν πολλῶν ὄντες βελτίους, μέγα μέν οὖν, εἰ καί μή πολλῷ χείρους, ἀνίπτοις χερσίν, ὅ δή λέγεται, καί ἀμυήτοις ψυχαῖς τοῖς ἁγιωτάτοις ἑαυτούς ἐπεισάγουσι· καί πρίν ἄξιοι γενέσθαι προσιέναι τοῖς ἱεροῖς, μεταποιοῦνται τοῦ βήματος, θλίβονταί τε καί ὠθοῦνται περί τήν ἁγίαν τράπεζαν, ὥσπερ οὐκ ἀρετῆς τύπον, ἀλλ’ ἀφορμήν βίου τήν τάξιν εἶναι νομίζοντες, οὐδέ λειτουργίαν ὑπεύθυνον, ἀλλ’ ἀρχήν ἀνεξέταστον.”

 “Ντροπιάστηκα γιά τούς ἄλλους, γιά ἐκείνους ὅσοι χωρίς νά εἶναι καλύτεροι ἀπό τούς πολλούς, πράγμα πού εἶναι μεγάλο, χωρίς καί νά εἶναι πολύ χειρότεροι, μέ ἀκάθαρτα χέρια, ὅπως τό λέμε καί μέ ἀδίδακτες ψυχές προωθοῦν τόν ἑαυτό τους στά ἁγιώτατα μυστήρια. Καί προτοῦ γίνουν ἄξιοι νά πλησιάσουν τά ἱερά, ἰδιοποιοῦνται τό ἱερό βῆμα, στριμώχνονται καί συνωθοῦνται γύρω ἀπό τήν ἁγία τράπεζα, σάν νά μή θεωροῦν ὅτι ἡ ἱερωσύνη εἶναι δεῖγμα ἀρετῆς, ἀλλά βιοποριστικό ἐπάγγελμα καί οὔτε ὅτι εἶναι ὑπεύθυνο λειτούργημα, ἀλλά ἀνεξέλεγκτη ἐξουσία.”

(Γρηγορίου Θεολόγου: Ἀπολογητικός τῆς εἰς Πόντον φυγῆς, ΕΠΕ, τ. 1, σελ. 82-84) 

Τό ἄρθρο αὐτό δημοσιεύθηκε στό περιοδικό «Ἐλεύθερη Πληροφόρηση», φύλλο 316, Μάϊος 2012