«ΦΩΤΙΣΜΑΤΑ» - π.Θεοδόσιος Μαρτζούχος

Κυριακὴ μετὰ τὰ Φῶτα

«ΦΩΤΙΣΜΑΤΑ»  

  π.Θεοδόσιος Μαρτζούχος

Σήμερα είναι η Κυριακή μετά τα Φώτα, και το μικρό κομμάτι του Ευαγγελίου που διαβάσαμε περιέγραφε ένα απόσπασμα μιας προφητείας από τον προφήτη Ησαΐα που λέει περί του Χριστού, ότι θα φύγει από τους Εβραίους και θα πάει και στους εθνικούς. Η Γαλιλαία ήταν μια περιοχή η οποία κατοικείτο την εποχή την Ελληνιστική από ειδωλολάτρες κατά βάσιν, παρ’ ότι ανήκε μέσα στην περιοχή της Παλαιστίνης, και στην οποία εμφανίστηκε ο Χριστός.

Και λέει λοιπόν τώρα ο Προφήτης ότι θα πάει και στη Γαλιλαία, και τότε οι άνθρωποι που ζουν στο σκοτάδι θα αποχτήσουν πλούσιο φως, και όσοι κατοικούν στη χώρα που τη σκιάζει ο θάνατος, θα ανατείλει για χάρη τους ένα υπέρλαμπρο φως που θα φωτίσει τον θάνατο.

Έχουμε πάρα πολύ εύκολη την κατηγορία για τους άλλους ανθρώπους, ότι όσοι δεν είναι χριστιανοί είναι ειδωλολάτρες. Πολλές φορές συμβαίνει, έτσι είναι. Κάποιοι είναι ειδωλολάτρες. Εκείνο όμως που έχει αξία και σημασία είναι να ξεμπλέξουμε μέσα στο μυαλό μας κάτι τραγικότερο. Ότι, χειρότερα και από την ειδωλολατρεία είναι η αυτολατρεία. Γιατί στην ειδωλολατρεία έχεις κάτι, ένα κριτήριο, που είναι έξω από σένα, που το αποδέχεσαι και το τιμάς. Αν το συνειδητοποιήσεις ότι αυτό είναι σκοτάδι, το αφήνεις στην άκρη και προχωράς να αναζητήσεις ένα φώς.

Στην περίπτωση της αυτολατρείας, ο άνθρωπος έχει τον πελώριο κίνδυνο να βουλιάξει μέσα στο πιο αγαπημένο τέλμα. Του εαυτού του. «Εγώ ξέρω. Εγώ μπορώ. Γιατί εγώ να μη θέλω;». Και ανάμεσα σ’ αυτά τα τρία δυναστικά ρήματα -θέλω, ξέρω, μπορώ-, οι άνθρωποι βουλιάζουμε σε μια κατάσταση χειρότερη από την ειδωλολατρεία. Στην ειδωλολατρεία λατρεύουμε κάποιον άλλον. Στην αυτολατρεία λατρεύουμε τον εαυτό μας.

Γι’ αυτό, αφού τα είπε αυτά στο μικρό κομμάτι που διαβάσαμε, ο Ευαγγελιστής βάζει τον Χριστό να επαναλαμβάνει αυτό που πάρα πολλές φορές επαναλάμβανε σε ενεστώτα χρόνο και έλεγε: «Μετανοεῖτε, ἤγγικεν ἡ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν». Όχι μετανοήστε. Μετανοείτε. Σε χρόνο ενεργητικό, παρόντα. Όχι κάντε το στο παρελθόν, να κλείσει ένα κεφάλαιο, αλλά «Μετανοεῖτε, ἤγγικεν ἡ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν». Η Βασιλεία των Ουρανών είναι ακριβώς η συνειδητοποίηση του ποιον έχει κανείς Πατέρα και το ποιον λατρεύει.

Όταν αυτό αρχίσουμε σιγά-σιγά να το καταλάβουμε, σε πρώτη φάση θα αγωνιστούμε να κατανοήσουμε ότι το θέλω, το μπορώ και το ξέρω είναι νοσηρά τις περισσότερες φορές. Έχουμε νοσήσει εσωτερικά και μας κάνουν να επιστρέφουμε στον εαυτό μας. Είναι αυτό που λέει η έκφραση «αυτοαναφορικά». Αναφερόμαστε, για όποια επιθυμία, για όποια σκέψη, για όποια επιλογή, συνεχώς στον εαυτό μας. Η μετάνοια σημαίνει ότι αλλάζω αυτή τη νοοτροπία, αυτή την αντίληψη. Δεν σημαίνει «μετανιώνω για κάτι που έκανα». Είναι γεμάτη μετανιώματα η ζωή μας. Δηλαδή, πράξεις για τις οποίες έχουμε τσατιστεί με τον εαυτό μας γιατί τις κάναμε! Δεν είναι αυτό όμως μετάνοια. Θυμώνω με τον εαυτό μου, και τον αφήνω εκεί που είναι και τα επαναλαμβάνει. Μετανοώ σημαίνει αλλάζει νοοτροπία ο εαυτός μου, και από εκεί και μετά δεν λατρεύει την ψυχή του, τον εαυτό του, το μυαλό του, το κορμί του, αλλά λατρεύει τον Χριστό και έχει κριτήριο των ενεργειών του, της ψυχής, του μυαλού, του κορμιού, το θέλημα του Θεού. Όταν αυτό το καταλάβουμε, τότε θα γίνουμε ανθρωπινότεροι στους άλλους που μπορεί να είναι ειδωλολάτρες. Θα καταλάβουμε με ποιο δυναμικό τρόπο πρέπει να ταξινομήσουμε την δική μας αυτολατρεία. Και θα ακολουθήσουμε τον Χριστό που μας λέει: «Μετανοεῖτε, γιατί ἤγγικεν ἡ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν». Σημαίνει: «Είναι μπροστά σας, απλώστε να την πιάσετε». Και σ’ ένα άλλο σημείο του Ευαγγελίου ο Χριστός λέει: «Η Βασιλεία του Θεού περνάει βιαστικά μπροστά σου και πρέπει κι εσύ βιαστικά να την αρπάσεις». Όταν λέει «Ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν βιάζεται, καὶ βιασταὶ ἁρπάζουσιν αὐτήν» δεν σημαίνει αυτά που σημαίνουν σήμερα οι λέξεις… Σημαίνει ότι: «Περνάει μπροστά σου η Βασιλεία του Θεού και αν δεν τρέξεις να την πιάσεις, θα φύγει πριν το πάρεις είδηση».