ΣΧΟΛΙΟ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΕΥΡΥΤΕΡΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΟΤΤΑΔΑΚΗΣ
Α. Το σχόλιο. «Χριστός Ανέστη» "..γράφει ο Παύλος, ο και κολοσσός της αρετής, ο και ανυπέρβλητος στην «των Εθνών» Ιεραποστολή !..."Αυτά μας γράφετε για τον κορυφαίο Απόστολο των εθνών και φυσικά η μικρή μου ένσταση δε μ' αφήνει παρά να σας ερωτήσω το εξής: Ο κορυφαίος Απόστολος μας λέει" Εβρ. 10,4 ἀδύνατον γὰρ αἷμα ταύρων καὶ τράγων ἀφαιρεῖν ἁμαρτίας." το οποίο έρχεται σε αντίθεση με το και πολλά παρόμοια μαυτό "Λευ. 4,20 καὶ ποιήσει τὸν μόσχον, ὃν τρόπον ἐποίησε τὸν μόσχον τὸν τῆς ἁμαρτίας, οὕτω ποιηθήσεται· καὶ ἐξιλάσεται περί αὐτῶν ὁ ἱερεύς, καὶ ἀφεθήσεται αὐτοῖς ἡ ἁμαρτία" Στο Λευιτικό λοιπόν διαβάζουμε για άφεση αμαρτιών κατά την θυσία! Τι συμβαίνει; ; Δε γνώριζε ο απ. Παύλος τί γράφει το Λευιτικό;;; Δε μπορώ να πιστέψω κάτι τέτοιο! Ενώ γνώριζε έγραφε άλλα;;; κι αυτό απίστευτο!, Εσείς ως θεολόγος πώς το βλέπετε; Πέτρος Τυριντζής
Β. Η απάντηση. «Αληθώς Ανέστη», κ.Π.Τ. Ο Σαύλος ως νομικός, μαθητής του ονομαστού νομοδιδάσκαλου Γαμαλιήλ γνώριζε όσα γράφετε. Και ως «εβραίος εξ εβραίων και κατά νόμον φαρισαίος», τα πίστευε, και τα σεβόταν. Μάλιστα πιο πολύ από κάθε άλλο συνομίληκο-«Ζηλωτής υπάρχων των πατρικών μου παραδόσεων υπέρ πολλούς συνηλικιώτας εν τω γένει μου». Αλλά και τα υπερασπιζόταν με πάθος διώκοντας τους χριστιανούς-«Ο δε Σαύλος έτι εμπνέων απειλής και φόνου εις τους μαθητάς του Κυρίου». Τόσο πάθος που. «Κατά τους οίκους εισπορευόμενος σύρων τε άνδρας και γυναίκας εις φυλακήν».
Όλα αυτά όμως έως έξω από τα τείχη της Δαμασκού ! Όπου. «Εν τω … εγγίζειν αυτόν τη Δαμασκώ, και εξαίφνης περιήστραψεν αυτόν φως
από του ουρανού. Και πεσών επί την γην ήκουσε φωνήν λέγουσαν
αυτώ. ¨Σαούλ, Σαούλ, τι με διώκεις¨». Και να το πω εδώ απλά, αλλά όχι λίγο συμβολικά. «Έπεσαν απ’ τα χέρια του με μιας όλα τα ¨χαρτιά¨»-οι
συστατικές επιστολές ! Και, άρχισε γι αυτόν η πίστη. Είναι ο Παύλος τώρα,
είναι. «Ει τις εν Χριστώ, καινή κτίσις»-καινούργια
δημιουργία, καινούργια εποχή. Έτι δε και του παλαιού η διαγραφή. «Τα αρχαία παρήλθεν, ιδού γέγονε καινά τα
πάντα» ! Και ένα επίσης πολύ-πολύ σπουδαίο, περνάει στην αντίπερα όχθη,
αυτοθυσιάζεται για τους συμπατριώτες του. Εύχεται να χάσει αυτός τον παράδεισο,
αν είναι να πιστέψουν και να τον κερδίσουν αυτοί. «Ηυχόμην γαρ αυτός εγώ ανάθεμα είναι από του Χριστού, υπέρ των αδελφών
μου, των συγγενών μου κατά σάρκα, οίτινες εισίν Ισραηλίται»
«Ικανόν εστί», αρκετά για την ώρα αυτά. Με
μόνη προσθήκη την εξής. Η Εκκλησία υμνεί τον Απόστολο Παύλο ως «φωστήρα τρισμέγιστον», όχι μία, αλλά
τρεις φορές, ήγουν ανυπέρβλητα μέγιστο. Έτι δε και. «Οικουμένης αγλάισμα»,
Παγκόσμια δόξα της !
Αθανάσιος Κοτταδάκης
23 σχόλια:
Χριστός Ανέστη,
αγαπητέ κ. Κοτταδάκη ήλπιζα πως θα δίνατε μια απάντηση στην απορία μου αλλ'αντ'αυτού μας θυμίσατε μόνο πώς ο Σαύλος μετεστράφη σε Παύλο.
Αν θέλουμε να μην υπάρχει σκιά σε κάτι πρέπει να το φέρουμε σε άπλετο φως.
Λοιπόν, αν ο απ. Παύλος δεν ξέχασε το Λεϋιτικό τότε αυτό που κάνει είναι γκρέμισμα, στην κυριολεξία, του Νόμου! Τέτοια αν διαβάσει ένας άθεος σίγουρα θα καταλήξει στο συμπέρασμα ότι στον αρχαίο Ισραήλ αφού δεν είχαμε άφεση αμαρτιών τότε όλες οι θυσίες ήταν "για να περνά" η ώρα!
Ενώ ο Κύριος μας λέει: "Ματθ. 5,17 Μὴ νομίσητε ὅτι ἦλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἢ τοὺς προφήτας· οὐκ ἦλθον καταλῦσαι, ἀλλὰ πληρῶσαι."
βλέπουμε τον απ. Παύλο στην ουσία να καταλύει τον Νόμο μιας και αρνείται ένα από τα πλέον βασικά, την αφεση αμαρτιών μέσω των θυσιών!
Δεν είναι ή πρώτη φορά που ο Απ. Παύλος θέλει να αποκόψει τους πιστούς από τον Νόμο και τις υποσχέσεις του Θεού στους Εβραίους..
Στο παρόν ιστολόγιο έχω αναφερθεί και στην προσπάθειά του να ακυρώσει την υπόσχεση του Θεού για την Γη της Επαγγελίας και μας λεει ότι ο Δαβίδ στην ουσία αναφέρεται σε έναν μόνο σαββατισμὸ που ἀπολείπεται τῷ λαῷ τοῦ Θεοῦ κι οτι αυτός είναι της ουράνιας αναπαύσεως στην μέλλουσα Πόλη πράγμα που δεν συμπεραίνεται διαβάζοντας τον ψαλμό του Δαβίδ....
Δείτε αν θέλετε, τι έγραφα:
https://www.blogger.com/comment.g?blogID=8731717389815652265&postID=8537081547601767084&isPopup=true
Ούτε ο Κύριος, ο πλέον αρμόδιος, δεν ακύρωσε έτσι χύμα, αν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αυτήν την έκφραση, την υπόσχεση για την Γη της Επαγγελίας:
"Πραξ. 1,6 οἱ μὲν οὖν συνελθόντες ἐπηρώτων αὐτὸν λέγοντες· Κύριε, εἰ ἐν τῷ χρόνῳ τούτῳ ἀποκαθιστάνεις τὴν βασιλείαν τῷ Ἰσραήλ;
Πραξ. 1,7 εἶπε δὲ πρὸς αὐτούς· οὐχ ὑμῶν ἐστι γνῶναι χρόνους ἢ καιροὺς οὓς ὁ πατὴρ ἔθετο ἐν τῇ ἰδίᾳ ἐξουσίᾳ"
Άρα, όπως και να το δούμε το πράγμα ο Απόστολος Παύλος ακυρώνοντας αυτά στην ουσία πλήττει την αξιοπιστία του Θεού και μας βάζει σε σκέψεις κατά πόσον θα πρέπει εμείς να τον εμπιστευόμαστε!
Αν ο Θεός 1500 χρόνια δεχόταν θυσίες χωρίς να δίνει άφεση ε! Τότε υπάρχει θέμα....
Θα χαρώ πολύ αν απαντήσετε επί της ουσίας!
Πέτρος Τυριντζής
Ο διάλογος δεν θα βγάλει πουθενά. Θυμάμαι έναν που έγραφε για να γράφει.
Σας συνιστώ μην υπάρξει συνέχεια δεν αξίζει τον κόπο.
Λυπουμαι αλλα ή δεν ξερετε να διαβαζετε ή διαβαζετε οπως εσεις θελετε να διαβασετε. Αθαν. Κοτταδακης
« ...τὸ βάπτισμα Ἰωάννου πόθεν ἦν, ἐξ οὐρανοῦ ἢ ἐξ ἀνθρώπων;» (Ματθ. κα΄25).
Ἐν Χριστῶ ἀδελφέ Πέτρο, Χριστός Ἀνέστη!
Σχετικά μέ τό ἐν λόγω ἁγιογραφικό χωρίο καί τίς ἀπορίες καί τούς προβληματισμούς πού ἐκφράζεις,
ὁ Ἱερός Χρυσόστομος ἐπεξηγεῖ:
«...Καὶ ἕτερον δὲ ἐμφαίνων, τοῦτό φησι· Ἥτις παραβολὴ εἰς τὸν καιρὸν τὸν ἐνεστηκότα· τουτέστιν, ὁ
τύπος γέγονε. Καθ' ὃν δῶρά τε καὶ θυσίαι προσφέρονται, μὴ δυνάμεναι κατὰ συνείδησιν τελειῶσαι τὸν λατρεύοντα. Εἶδες πῶς σαφῶς ἔδειξεν ἐντεῦθεν τί ἐστι τὸ, Οὐδὲν 63.119 ἐτελείωσεν ὁ νόμος, καὶ τὸ, Εἰ ἡ πρώτη ἦν ἄμεμπτος; Πῶς; Κατὰ συνείδησιν. Αἱ γὰρ θυσίαι οὐ τὸν ἀπὸ τῆς ψυχῆς ῥύπον ἠφίεσαν, ἀλλ' ἔτι περὶ σῶμα ἦσαν· Κατὰ νόμον γὰρ ἐντολῆς σαρκικῆς, φησίν. Οὐ γὰρ δὴ μοιχείαν, οὐδὲ φόνον, οὐδὲ ἱεροσυλίαν ἀφιέναι ἠδύναντο.
.....
Καὶ διαφόροις βαπτισμοῖς, καὶ δικαιώμασι σαρκὸς, μέχρι καιροῦ διορθώσεως ἐπικείμενα. Αὕτη γὰρ ἡ δικαιοσύνη τῆς σαρκός. Ἐνταῦθα καταβάλλει τὰς θυσίας, δεικνὺς ὅτι οὐδεμίαν εἶχον ἰσχὺν, καὶ ὅτι μέχρι καιροῦ διορθώσεως ἦσαν· τουτέστιν,ἔμενον τὸν καιρὸν τὸν διορθοῦντα πάντα.
......
Εἰ γὰρ τὸ αἷμα ταύρων καὶ τράγων, καὶ σποδὸς δαμάλεως ῥαντίζουσα τοὺς κεκοινωμένους, ἁγιάζει πρὸς τὴν τῆς σαρκὸς καθαρότητα· πόσῳ μᾶλλον τὸ αἷμα τοῦ Χριστοῦ, ὃς διὰ Πνεύματος ἁγίου ἑαυτὸν προσήνεγ 63.120 κεν ἄμωμον τῷ Θεῷ, καθαριεῖ τὴν συνείδησιν ὑμῶν ἀπὸ νεκρῶν ἔργων, εἰς τὸ λατρεύειν Θεῷ ζῶντι; Εἰ γὰρ σάρκα, φησὶ, δύναται καθαρίσαι τὸ αἷμα τῶν ταύρων, πολλῷ μᾶλλον τῆς ψυχῆς τὸν ῥύπον ἀποσμήξει τὸ αἷμα τοῦ Χριστοῦ...»
Ἀπό τήν πρός Ἑβραίους ΙΕ΄Ομιλία.
Οἱ ἀπαντήσεις λοιπόν βρίσκονται στό προηγούμενο κεφάλαιο τῆς Ἐπιστολῆς τοῦ Ἁποστόλου Παύλου: «εἰ γὰρ τὸ αἷμα ταύρων καὶ τράγων καὶ σποδὸς δαμάλεως ῥαντίζουσα τοὺς κεκοινωμένους ἁγιάζει πρὸς τὴν τῆς σαρκὸς καθαρότητα, πόσῳ μᾶλλον τὸ αἷμα τοῦ Χριστοῦ, ὃς διὰ Πνεύματος αἰωνίου ἑαυτὸν προσήνεγκεν ἄμωμον τῷ Θεῷ, καθαριεῖ τὴν συνείδησιν ὑμῶν ἀπὸ νεκρῶν ἔργων εἰς τὸ λατρεύειν Θεῷ ζῶντι;» (Ἑβρ θ΄ 13-14).
Ἐάν παρά ταῦτα ἐμμένεις στίς ἀπορίες σου νομίζω ὅτι τήν ἀπάντηση θά τήν λάβεις ἄν ἀπαντήσεις καί σύ σέ μιάν ἐρώτηση.
Στήν ἐρώτηση πού ἀπήυθυνε ὁ Χριστός στούς ἀρχιερεῖς καὶ τούς πρεσβυτέρους τοῦ λαοῦ:« ...τὸ βάπτισμα Ἰωάννου πόθεν ἦν, ἐξ οὐρανοῦ ἢ ἐξ ἀνθρώπων;» (Ματθ. κα΄25).
Μέ ἐκτίμηση
Θεόδωρος Σ.
Ο ταυτόσημος εμμονικά διαστροφικος του λόγος ίδιος,με άλλο όνομα υπογράφοντας.Αλλόφρων με την κτιστή κόλαση,αλλόφρων και τώρα.Εδώ ο κόσμος χάνεται και ο Πέτρος(;) ή Ανέστης Παρασκευόπουλος(;) ή Πέτρος Τυριντζής(;) χτενίζεται🙊
Η επιστολή η προς Εβραίους στο 9ΚΦ 23-28 λέγει πως η θυσία ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ήταν μοναδική.
Στο 10 Κεφ λεγειαπο το 1-18, ότι η θυσία αυτή π α ρ α μ ε ρ ι σ ε τις Μωσαικες θυσίες γιατί ήταν σαφώς ανώτερη μιας κ ήταν θέλημα Θεού,όπου θυσίασε τον Υιόν Του Δία τας αμαρτίας μας,αλλά δεν είναι θέμα μόνον συγχωρήσεως των αμαρτιων, αλλά και
θέμα αναγκης της κοινωνίας Του Αγίου Πνεύματος!
Έλεγε ο αγ Νικολαος Καβάσιλας ότι κάποιοι μετεσραφηκαν στην ορθ.Πιστη κ αποδίδει την μεταστροφή τους στην κοινωνία τους μέσω του αγ.Πνευματος η οποία συντελέστηκε στο Βαπτισμα.
Έτσι τον γνώρισαν κ τον αγάπησαν επειδή όταν Βαπτίσθηκαν έγιναν καινούργιοι αφού έλαβαν νέα Ζωή εν Χριστω!
Έτσι αγιαζονταν από την Χάρη Του ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ και έπαιρναν όλο κ περισσότερη Χάρη,ενώ καθάριζαν το δοχείο της ψυχής τους με τα Μυστήρια της Εκκλησίας και τον αγώνα.
Χριστός ΑΝΕΣΤΗ!!
Χριστός Ανέστη
Αγαπητέ Θεόδωρε, είναι δυνατόν να μας λέει ο ιερός Χρυσόστομος:
"Εἰ ἡ πρώτη ἦν ἄμεμπτος; Πῶς; Κατὰ συνείδησιν.
Αἱ γὰρ θυσίαι οὐ τὸν ἀπὸ τῆς ψυχῆς ῥύπον ἠφίεσαν, ἀλλ' ἔτι περὶ σῶμα ἦσαν..."
όταν διαβάζουμε:
"Λευ. 17,11 ἡ γὰρ ψυχὴ πάσης σαρκὸς αἷμα αὐτοῦ ἐστι, καὶ ἐγὼ δέδωκα αὐτὸ ὑμῖν ἐπὶ τοῦ θυσιαστηρίου
ἐξιλάσκεσθαι περὶ τῶν ψυχῶν ὑμῶν·
τὸ γὰρ αἷμα αὐτοῦ ἀντὶ ψυχῆς ἐξιλάσεται."
Άρα οι θυσίες γινόντουσαν για εξιλασμό των ψυχών!!! Τώρα γιατί και ο απ. Παύλος και ο ιερός Χρυσόστομος μιλάνε για καθαρότητα σωμάτων μόνο είναι απορίας άξιον!!!!
"Οὐ γὰρ δὴ μοιχείαν, οὐδὲ φόνον, οὐδὲ ἱεροσυλίαν ἀφιέναι ἠδύναντο."
μας λέει ο ιερός Χρυσόστομος αλλά ξεχνάει τον Δαβίδ και την εκούσια μοιχεία του αλλά και τον "φόνο" του Ουρίου και φυσικά την τελική άφεση των αμαρτιών του σύμφωνα με τη διαβεβαίωση του Νάθαν:
"Β Βασ. 12,13 καὶ εἶπε Δαυὶδ τῷ Νάθαν· ἡμάρτηκα τῷ Κυρίῳ. καὶ εἶπε Νάθαν πρὸς Δαυίδ· καὶ Κύριος παρεβίβασε τὸ ἁμάρτημά σου, οὐ μὴ ἀποθάνῃς!"
Τώρα πώς μετά από εκούσια βαριά αμαρτήματα μοιχείας και φόνου έχουμε άμεση άφεση είναι μέγα θέμα!! Πώς το λένε οι νομικοί;;
"Υπάρχει το δεδικασμένο" , άρα κι εδώ οι δύο κορυφαίοι δεν ξέρω τι θα έλεγαν!!!
Ή θέλει να μας πει ότι αυτά που λέει ο απ. Παύλος:
" Εβρ. 10,11 Καὶ πᾶς μὲν ἱερεὺς ἕστηκε καθ᾿ ἡμέραν λειτουργῶν καὶ τὰς αὐτὰς πολλάκις προσφέρων θυσίας,
αἵτινες οὐδέποτε δύνανται περιελεῖν ἁμαρτίας·"
Και
"Εβρ. 10,4 ἀδύνατον γὰρ αἷμα ταύρων καὶ τράγων ἀφαιρεῖν ἁμαρτίας"
αφορούν αποκλειστικά τις βαριές αμαρτίες όπως φόνος, μοιχεία, ιεροσυλία;;;
Μου φαίνεται αδιανόητο!!! Σα να διέπρατταν όλοι τέτοια αμαρτήματα κι ήταν κάτι πολύ συνηθισμένο!
Εν ολίγοις η άφεση αμαρτιών στον αρχαίο Ισραήλ είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός! Η φράση "ἀφεθήσεται αὐτοῖς ἡ ἁμαρτία" υπάρχει πολλές φορές στο Λεϋιτικόν
Η δε ένσταση πως υπάρχει μώμος στην παλαιά Διαθήκη λόγω μη συγχώρεσης βαριών αμαρτιών ακυρώνεται μιας και υπάρχει το παράδειγμα του Δαβίδ!
Άσε που το να λες ότι
"μὴ δυνάμεναι κατὰ συνείδησιν τελειῶσαι τὸν λατρεύοντα. Εἶδες πῶς σαφῶς ἔδειξεν ἐντεῦθεν τί ἐστι τὸ, Οὐδὲν ἐτελείωσεν ὁ νόμος,"
είναι σα να μην υπήρξε όλο αυτό το πλήθος των δικαίων της παλαιάς Διαθήκης!
Είναι δυνατόν οι δίκαιοι αυτοί να μην είχαν αγιασμένη συνείδηση; ;;
Αδιανόητο!
Μιας και αναφέρατε τον αγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο πώς το αναγινώσκετε, κατηγορούσε για μοιχεία τον Ηρώδη για να τον οδηγήσει σε θάνατον όπως απαιτούσε ο Νόμος ή για να τον κάνει να έρθει σε μετάνοια όπως έκανε ο Νάθαν στον Δαβίδ; ;;
Το δίχως άλλο το δεύτερο άρα κι ο Πρόδρομος ακολουθεί την διδαχή της παλαιάς Διαθήκης 1000 χρονια πριν αποζητώντας φυσικά την άφεση αμαρτιών και μάλιστα μεγάλων όπως η μοιχεία !
Κύριε Κοτταδακη, παρακαλώ να ξαναδείτε τα όσα γράφονται ώστε να συνεισφέρετε όσο δύνασθαι.
Πέτρος Τυριντζής
Κε Πέτρε Τυριντζή
Για να πάμε στο ζουμί: πως εσείς αντιλαμβάνεστε το «εάν τινών αφίεται τις αμαρτίες» στα πλαίσια της δήθεν ασφάλειας του «…ούκ ήθλον καταλύσαι.. αλλά πληρώσαι..»;
Με ποία εξουσία μπορεί κάποιος να παραχωρήσει σε ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ τέτοια δικαιοδοσία;
στράφι πάνε οι δίκαιοι και τα 1500 χρόνια θυσιών;
Κατάλυση του νόμου και μάλιστα κραυγαλέα δεν έχουμε;
Ο Παύλος μας φταίει;
Κε Πέτρο Τ.
ρωτήσατε κάτι συγκεκριμένο. Αντιγράφουμε την ερώτηση σας
" Δε γνώριζε ο απ. Παύλος τί γράφει το Λευιτικό;;;"
Ο κος Κοταδάκης απάντησε επίσης συγκεκριμένα
"(ναι) γνώριζε όσα γράφετε..."
Τί παραπάνω θέλετε και πού ακριβώς το πάτε;
@ 15 Μαΐου 2024 στις 2:00 μ.μ.
Αν 1000 χρόνια πριν την έλευση του Κυρίου υπήρξε άφεση αμαρτιών του Δαυΐδ, μοιχείας και φόνου σε χρόνο ρεκόρ χωρίς καν να αναφέρεται θυσία περί τούτου
" καὶ εἶπε Δαυὶδ τῷ Νάθαν· ἡμάρτηκα τῷ Κυρίῳ.
καὶ εἶπε Νάθαν πρὸς Δαυίδ· καὶ Κύριος παρεβίβασε τὸ ἁμάρτημά σου, οὐ μὴ ἀποθάνῃς·"
και ακολούθησε νηστεία 7 ημερών όχι για τις αμαρτίες αυτές αλλά για την υγεία του παιδιού καρπού της μοιχείας
ΚΑΙ όπως ξεκάθαρα διαβάζουμε στο Λεϋιτικόν :
" ἐὰν δὲ ψυχὴ μία ἁμάρτῃ ἀκουσίως ἐκ τοῦ λαοῦ τῆς γῆς, ἐν τῷ ποιῆσαι μίαν ἀπὸ πασῶν τῶν ἐντολῶν Κυρίου, ἣ οὐ ποιηθήσεται, καὶ πλημμελήσῃ" Λευ. 4,27....
..."ἐξιλάσεται περὶ αὐτοῦ ὁ ἱερεὺς περὶ τῆς ἁμαρτίας, ἧς ἥμαρτε, καὶ ἀφεθήσεται αὐτῷ"Λευ. 4,35
και παρ'όλ'αυτά μετά από 1000 χρόνια (απ. Παύλος) και 1400 χρόνια (ιερός Χρυσόστομος) επιμένουν να μας λενε ότι στην Παλαιά Διαθήκη είχαμε ΜΟΝΟ αγιασμό "πρὸς τὴν τῆς σαρκὸς καθαρότητα" παραθεωρώντας τα του προφητάνακτος Δαυΐδ αλλά και τα του Λεϋιτικού και δε μας έρχεται μια ανησυχία για το ότι οι δύο κορυφαίοι μας τα λένε κάπως περίεργα ε! κάτι μας συμβαίνει!!!
Όποιος έχει νου ας τα σκεφτεί λίγο παραπάνω
Πέτρος Τυριντζής
4.56
Από αρχής του κόσμου ο άνθρωπος αμαρτάνει κ πλήρωνε την ασέβεια αυτή.
Είναι χαρακτηριστικό ότι η Π.Δ ομιλεί περί δικαίων.
Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ ΓΕΝΙΚΑ,καλεί την ελευθέρα βούληση μας να προχωρήσει προοδευτικά σε διάφορους βαθμούς τελειότητας,σύμφωνα με την προαίρεση κ τις δυνάμεις μας κ αγιαζεται πνευματικά κάθε ψυχή που θέλει να εργαστεί πνευματικά γι'αυτό κ έχουμε ποικιλία Μακαρισμών ακόμα κ στην Π.Δ ΟΠΟΥ ο ψαλμωδος λεγει " Μακάριοι αυτοί που φοβούνται Τον Κύριο!) ψλμ 127,1).
Χριστιανισμός θα πει σχέση με Τον Χριστό!
Έτσι δικαιολογώ αυτό το χωριο που λέει ότι δεν θα μπουν στην Β.Του Θεού όλοι οι αμαρτανωντες κ μη μετανοουντες αλλά οι βιαστές λαμβάνουν την ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ,όταν επιβάλλονται στον εαυτόν τους και ζητούν κ αξιώνουν την Αγάπη Του Θεού κ αρπάζουν όπως λέει η γραφή την βασιλεία των ουρανών.
Άλλωστε όταν γίνει η Δευτέρα Παρουσία Του Κυρίου, θα κριθούμε βάσει Ευαγγελίου .
Το λοιπόν ζούμε κάτω από την Χάρη υπό την προϋπόθεση πως ακολουθούμε τις προσταγές Του Πνεύματος και αυτοί που ακολουθούν το ΑΓ.ΠΝΕΥΜΑ,ΕΙΝΑΙ αυτοί οι αναγεννημένοι από Το Πνεύμα.Αυτη η Χάρις μας καθοδηγεί να αρνηθούμε την ασέβεια και τις κακές επιθυμίες και να ζήσουμε με σωφροσύνη ,δικαιοσύνη κ ευσέβεια περιμένοντας την δόξα Του Ι.Χ.Αυτος έδωσε τον εαυτόν του για μας για να μας καθαρίσει κ να μας λυτρώσει από κάθε ανομία και να μας κάνει έναν λαό που να ανήκει μόνον σε αυτόν και αυτός ο λαός να καταγίνεται με ζήλο στα καλά έργα.Τα λέγει ο απ Παύλος στον Τίτο 2,12-14)...
Αληθώς Ανέστη ο Κύριος!
« ...άρα κι ο Πρόδρομος ακολουθεί την διδαχή της παλαιάς Διαθήκης 1000 χρονια πριν αποζητώντας φυσικά την άφεση αμαρτιών και μάλιστα μεγάλων όπως η μοιχεία !»
Ἀγαπητέ Πέτρο,
πολύ σωστά χρησιμοποιεῖς τή λέξη «ἀποζητῶντας» τήν ἄφεση ἁμαρτιῶν διότι πράγματι τό βάπτισμα τοῦ Ἰωάννη ἦταν βάπτισμα μετανοίας ὅπως καί τό κήρυγμά του.
Τό Εὐαγγελικό κείμενο ὅταν ἀναφέρει «καὶ ἦλθεν εἰς πᾶσαν τὴν περίχωρον τοῦ Ἰορδάνου κηρύσσων βάπτισμα μετανοίας εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν» (Λουκ. γ΄3) σέ καμία περίπτωση δέν ἐννοεῖ ὅτι ἔδινε ἄφεση ἁμαρτιῶν.
Ἦταν λοιπόν βάπτισμα μετανοίας καί δὲν παρεῖχε οὔτε τὴ Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, οὔτε ἄφεση ἁμαρτιῶν.
Ἦταν μιά προετοιμασία γιά νά δεχτοῦν τό βάπτισμα τοῦ Χριστοῦ «ὡς γέγραπται ἐν βίβλῳ λόγων Ἡσαΐου τοῦ προφήτου λέγοντος· φωνὴ βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ, ἑτοιμάσατε τὴν ὁδὸν Κυρίου, εὐθείας ποιεῖτε τὰς τρίβους αὐτοῦ·» (Λουκ. γ΄4).
Γι’αὐτό καί «ἀπεκρίνατο ὁ Ἰωάννης ἅπασι λέγων· ἐγὼ μὲν ὕδατι βαπτίζω ὑμᾶς· ἔρχεται δὲ ὁ ἰσχυρότερός μου, οὗ οὐκ εἰμὶ ἱκανὸς λῦσαι τὸν ἱμάντα τῶν ὑποδημάτων αὐτοῦ· αὐτὸς ὑμᾶς βαπτίσει ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ καὶ πυρί.» (Λουκ. γ΄16).
Κατ’ ἀναλογία τό ἴδιο ἰσχύει καί γιά τό ἐπίμαχο θέμα πού ἀναφέρεις.
Πῶς λοιπόν ἐγκαλοῦμε τόν Ἀπόστολο Παῦλο γιά «γκρέμισμα, στην κυριολεξία, του Νόμου» καί γιά δῆθεν «προσπάθειά του να ακυρώσει την υπόσχεση του Θεού για την Γη της Επαγγελίας»;
Πῶς συμπεραίνουμε ὅτι «θέλει να αποκόψει τους πιστούς από τον Νόμο και τις υποσχέσεις του Θεού στους Εβραίους.»
Βεβαίως οὔτε τό ἕνα συμβαίνει, οὔτε τό ἄλλο.
Ἁπλά ὁ Ἀπόστολος προσπαθεῖ νά εἰσάγει τούς συμπατριῶτες του στή νέα ἐποχή πού ἐγκαινιάζει ὁ Χριστός, τήν ἐποχή τῆς Χάριτος.
Καί οἱ θυσίες πού γίνονταν καί τό βάπτισμα τοῦ Προδρόμου, κατόπιν μάλιστα ἐξομολόγησης, δέν «ήταν "για να περνά" η ώρα!» ἀλλά εἴχαν ὡς βασική προϋπόθεση τήν μετάνοια καί τήν ἀπόφαση γιά τήν ὁριστική μεταστροφή τους ἔτσι ὥστε νά ἁγιάζονται ὡς "πρὸς τὴν τῆς σαρκὸς καθαρότητα".
Οἱ ἐρμηνείες πού δίνουν ὄλοι οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας ἔρχονται σέ πλήρη συμφωνία μέ τή διατύπωση πώς ἡ Παλαιά Διαθήκη προφητεύει γιά τήν ἔλευση τοῦ Χριστοῦ καί προετοιμάζει τούς ἀνθρώπους γιά τήν ὑποδοχή του.
Ὁ Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος ἀναφέρει περὶ Παλαιᾶς καὶ Καινῆς Διαθήκης:
«Προέλαβεν τὴν Καινὴν ἡ Παλαιὰ, καὶ ἡρμήνευσε τὴν Παλαιὰν ἡ Καινή. Πολλάκις εἶπον, ὅτι δύο Διαθῆκαι, καὶ δύο ἀδελφαὶ, καὶ δύο παιδίσκαι, τὸν ἕνα Δεσπότην δορυφοροῦσι. Κύριος παρὰ Προφήταις καταγγέλλεται, Χριστὸς ἐν Καινῇ κηρύσσεται· οὐ καινὰ τὰ καινά· προέλαβε γὰρ τὰ παλαιά· Οὐκ ἐσβέσθη τὰ παλαιά· ἡρμηνεύθη γὰρ ἐν τῇ Καινῇ.»
Ὅπως βλέπουμε δέν καταργεῖ οὔτε καί «γκρεμίζει» ἡ μία τήν ἄλλη.
Ἀντίθετα ἡ μία εἶναι συνέχεια τῆς ἄλλης.
Ἄν λείψει ἡ μία εἶναι ἀδύνατη ἡ κατανόηση τῆς ἄλλης.
Θεόδωρος Σ.
Έχει απασχολήσει με τα όσα γράφει ξανά το μπλοκ. Όσοι απαντούνε χάνουν τον χρόνο τους. ο διαχειριστής να σταματήσει να βάζει τα σχόλια του είναι επαγγελματίας της αντίδρασης.
Αγαπητέ Θεόδωρε,
Α. δεν βλέπω να μου υποδεικνύεις σε ποιο σημείο του 94ου Ψαλμού ο Δαβίδ ορίζει νέα κατάπαυση. Ο απ. Παύλος το είδε, εγώ δεν τα κατάφερα! Εσύ μήπως το βρήκες ώστε να λυθεί το ζήτημα; Αν δε το βρήκες τότε πώς λες ότι ο αποστ. Παύλος "δήθεν" ακυρώνει την επαγγελια για κατάπαυση του λαού στη Γη της Επαγγελίας;
Β. Με αναγκάζεις να παραθέσω μεγάλο κομμάτι του Λεϋιτικού όπου φαίνεται ότι έχουμε άφεση αμαρτιών όχι μόνο για τα ακούσια αμαρτήματα αλλά και για τα εκούσια
π. Χ. για την ψευδορκία:
"Λευ. 5,21 ψυχὴ ἣ ἐὰν ἁμάρτῃ καὶ παριδὼν παρίδῃ τὰς ἐντολὰς Κυρίου καὶ ψεύσηται τὰ πρὸς τὸν πλησίον ἐν παραθήκῃ ἢ περὶ κοινωνίας ἢ περὶ ἁρπαγῆς ἢ ἠδίκησέ τι τὸν πλησίον
Λευ. 5,21 “εάν κανείς αμαρτήση παραβλέπων και παραβαίνων τας εντολάς του Κυρίου, και είπη ψέματα προς τον πλησίον του δια πράγμα που έχει κατατεθή εις αυτόν προς φύλαξιν η δι' ενέχυρον η δι' αρπαγήν η δι' άλλην τινά αδικίαν εναντίον του πλησίον,
Λευ. 5,22 ἢ εὗρεν ἀπώλειαν καὶ ψεύσηται περὶ αὐτῆς καὶ ὀμόσῃ ἀδίκως περὶ ἑνὸς ἀπὸ πάντων, ὧν ἐὰν ποιήσῃ ὁ ἄνθρωπος, ὥστε ἁμαρτεῖν ἐν τούτοις,
Λευ. 5,22 η εύρε χαμένον πράγμα και είπη ψέματα δι' αυτό και ορκισθή ψευδώς, και γενικώς αν διαπράξη άλλην τινά αμαρτίαν παραβαίνων τας εντολάς του Κυρίου, ώστε να γίνη παραβάτης αυτών,
Λευ. 5,23 καὶ ἔσται ἡνίκα ἐὰν ἁμάρτῃ καὶ πλημμελήσῃ, καὶ ἀποδῷ τὸ ἅρπαγμα, ὃ ἥρπασεν, ἢ τὸ ἀδίκημα, ὃ ἠδίκησεν, ἢ τὴν παραθήκην, ἥτις παρετέθη αὐτῷ, ἢ τὴν ἀπώλειαν, ἣν εὗρεν,
Λευ. 5,23 εάν λοιπόν αμαρτήση και κατόπιν συναισθανθή το αμάρτημά του, θα αποδώση αυτό το οποίον ήρπασεν η θα αποκαταστήση την αδικίαν που διέπραξεν η θα επιοτρέψη την παρακαταθήκην που του είχαν εμπιστευθή η θα αποδώση το χαιμένον πράγμα που ευρήκεν στον κύριόν του,
Λευ. 5,24 ἀπὸ παντὸς πράγματος, οὗ ὤμοσε περὶ αὐτοῦ ἀδίκως, καὶ ἀποτίσει αὐτὸ τὸ κεφάλαιον καὶ τὸ ἐπίπεμπτον προσθήσει ἐπ᾿ αὐτό· τίνος ἐστίν, αὐτῷ ἀποδώσει ᾗ ἡμέρᾳ ἐλεγχθῇ.
Λευ. 5,24 δια κάθε γενικώς πράγμα, δια το οποίον εψευδόρκησε θα δώση ολόκληρον το κεφάλαιον και επί πλέον το εν πέμπτον του κεφαλαίου ως πρόστιμον. Θα επιστρέψη αυτό στον ιδιοκτήτην του, όταν συναισθανθή και κατανοήση το σφάλμα του.
Λευ. 5,25 καὶ τῆς πλημμελείας αὐτοῦ οἴσει τῷ Κυρίῳ κριὸν ἀπὸ τῶν προβάτων ἄμωμον, τιμῆς, εἰς ὃ ἐπλημμέλησε.
Λευ. 5,25 Δια την αδικίαν αυτήν, που διέπραξε, θα προσφέρη προς τον Κυριον από τα πρόβατά του προς θυσίαν κριον αρτιμελή αξίας αναλόγου προς την αδικίαν, που διέπραξε.
Λευ. 5,26 καὶ ἐξιλάσεται περὶ αὐτοῦ ὁ ἱερεὺς ἔναντι Κυρίου,
καὶ ἀφεθήσεται αὐτῷ περὶ ἑνὸς ἀπὸ πάντων, ὧν ἐποίησε καὶ ἐπλημμέλησεν αὐτῷ"
Άρα αυτά τα περί "πρὸς τὴν τῆς σαρκὸς καθαρότητα" του απ. Παύλου και του ιερού Χρυσοστόμου δε μπορούν να σταθούν σε καμία περίπτωση!
Τι σχέση έχουν οι αρπαγές, οι ψευδορκιες και αλλα αδικήματα εις βάρος του πλησίον με "τὴν τῆς σαρκὸς καθαρότητα" !
Πέτρος Τυριντζής
«γκρέμισμα, στην κυριολεξία, του Νόμου»
«προσπάθειά του να ακυρώσει την υπόσχεση του Θεού για την Γη της Επαγγελίας»;
«θέλει να αποκόψει τους πιστούς από τον Νόμο και τις υποσχέσεις του Θεού στους Εβραίους.»
Ἀγαπητέ Πέτρο,
ἄν πράγματι ἰσχύουν τά ἀνωτέρω, τότε τό ἴδιο μποροῦμε νά ἰσχυριστοῦμε πώς ἰσχύει καί γιά τόν Ἰωάννη τόν Πρόδρομο.
Καί στόν Πρόδρομο ἔχουμε τό ἐξῆς παράδοξο, ὄχι τοῦ «γκρεμίσματος» ἀπό ἄλλον ἀλλά τῆς «αὐτοαναίρεσης».
Διότι πῶς ἀλλιώς ἐξηγεῖται τό γεγονός νά ἀπευθύνεται στούς ἀνθρώπους «λέγων· μετανοεῖτε· ἤγγικε γὰρ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν» (Ματθ. γ΄2) καί νά τούς βαπτίζει καί νά τούς ἐξομολογεῖ μάλιστα «καὶ ἐβαπτίζοντο ἐν τῷ Ἰορδάνῃ ὑπ᾿ αὐτοῦ ἐξομολογούμενοι τὰς ἁμαρτίας αὐτῶν.» (Ματθ. γ΄6) καί παράλληλα νά τούς λέει πώς «ἐγὼ μὲν βαπτίζω ὑμᾶς ἐν ὕδατι εἰς μετάνοιαν· ὁ δὲ ὀπίσω μου ἐρχόμενος ἰσχυρότερός μου ἐστίν, οὗ οὐκ εἰμὶ ἱκανὸς τὰ ὑποδήματα βαστάσαι· αὐτὸς ὑμᾶς βαπτίσει ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ καὶ πυρί.» (Ματθ. γ΄11);
Δέν «αὐτοαναιρεῖ» ἔτσι ὅλο τό ἔργο του;
Δέν «γκρεμίζει» ὁ ἴδιος αὐτά πού κηρύττει, τό βάπτισμα, τήν ἐξομολόγηση καί τήν ἄφεση;
Κί ἄν αὐτά δέν τά ἔλεγε ὁ ἴδιος ὁ Πρόδρομος, ἀλλά μᾶς τά ἐπεξηγοῦσε ὁ Ἀπόστολος Παῦλος,δέν θά τόν χρεώναμε καί αὐτό τό «γκρέμισμα»;
Ἀγαπητέ Πέτρο,
ἄν δέν κατανοήσουμε τόν Κυριακό λόγο «Μὴ νομίσητε ὅτι ἦλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἢ τοὺς προφήτας· οὐκ ἦλθον καταλῦσαι, ἀλλὰ πληρῶσαι.» (Ματθ. ε΄17) τότε θά φθάσουμε στό σημεῖο νά ζοῦμε «αὐτάρκεις» μέ τό Νόμο τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης χωρίς τό «πληρῶσαι» τοῦ Χριστοῦ.
Καί ὁ νοῶν νοείτω!
Θεόδωρος Σ.
Θεόδωρε,
έχεις μείνει στο σχόλιό μου στις 14 Μαΐου!
Έχω σχολιάσει και στις 17 Μαΐου!
Διάβασέ το αν σου διέφυγε και σχολίασέ το!
Σχετικά με το βάπτισμα Ιωάννου δε κατάλαβα που αποσκοπεί το σχόλιό σου!
Το χρονικό διάστημα που έλαβε χώρα αυτό το βάπτισμα είναι μικρό και βασικά ήταν προδρομο του Βαπτίσματος στην Αγία Τριάδα. Το δηλώνει κι ο ίδιος ο Πρόδρομος! Πού βλέπεις αυτοαναίρεση μου είναι ακατανόητο!
Αν ο Πρόδρομος μας έλεγε ότι στην Παλαιά Διαθήκη δεν είχαμε άφεση αμαρτιών τότε και πάλι θα είχαμε θέμα.
Πέτρος Τυριντζής
«...διὸ καὶ ὁ Θεὸς αὐτὸν ὑπερύψωσε καὶ ἐχαρίσατο αὐτῷ ὄνομα τὸ ὑπὲρ πᾶν ὄνομα»
(Φιλιπ. β΄9)
Ἀγαπητέ Πέτρο,
ἰσχυρίζεσαι πώς εἴχαμε ἄφεση ἁμαρτιῶν στήν Παλαιά Διαθήκη σύμφωνα βεβαίως μέ τό Δευτερονόμιο.
Ὅμως, ὅπως βλέπουμε στά Ἱερά Εὐαγγέλια μόνο ὁ Χριστός κάνει λόγο γιά ἄφεση ἁμαρτιῶν τήν ὁποία καί παρέχει στούς ἀνθρώπους.
Καί μάλιστα δέχεται καί ἀντιμετωπίζει καί τούς λογισμούς τῶν γραμματέων:«τί οὗτος οὕτω λαλεῖ βλασφημίας; τίς δύναται ἀφιέναι ἁμαρτίας εἰ μὴ εἷς ὁ Θεός;» (Μαρκ. β΄7).
Μόνο ὁ Θεός παρέχει ἄφεση ἁμαρτιών.
Ἡ ἄφεση ἁμαρτιῶν πού γίνεται λόγος στήν Παλαιά Διαθήκη, ναί μέν βοηθοῦσε τόν πεπτωκότα νά ἀνανήψει πλήν ὅμως δέν παρεχόταν ἄφεση ἀμαρτιῶν ὅπως αυτή πού παρεῖχε ὁ Χριστός καί συνέχισαν οἱ Μαθητές Του καί οἱ διάδοχοί τους μετέπειτα.
Ἦταν μιά ἀνακούφιση πώς ὁ Θεός δέχτηκε τή μετάνοιά τους ὡς «πρὸς τὴν τῆς σαρκὸς καθαρότητα» ὅπως ὀρθοτομεῖ ὁ Ἱερός Χρυσόστομος.
Ἐξάλλου, ἄν εἴχαμε πράγματι ἄφεση ἁμαρτιῶν στήν Παλαιά Διαθήκη, δέν προκύπτει ἀβίαστα τό ἐρώτημα ποιός ὁ λόγος νά ἐνανθρωπήσει τό δεύτερο Πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος, ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ;
Ἄν ὁ ἄνθρωπος σωζόταν, ἁγίαζε μέ «τὸ αἷμα ταύρων καὶ τράγων, καὶ σποδὸς δαμάλεως ῥαντίζουσα τοὺς κεκοινωμένους» ὑπῆρχε λόγος νά γεννηθεῖ ὁ Χριστός;
Ἀγαπητέ Πέτρο,
μόνο ὁ Κύριος ἔχει τήν ἐξουσία νά παρέχει ἄφεση ἁμαρτιῶν κατά τόν λόγον Του: «ἵνα δὲ εἰδῆτε ὅτι ἐξουσίαν ἔχει ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπὶ τῆς γῆς ἀφιέναι ἁμαρτίας - τότε λέγει τῷ παραλυτικῷ· ἐγερθεὶς ἆρόν σου τὴν κλίνην καὶ ὕπαγε εἰς τὸν οἶκόν σου.» (Ματθ. θ΄6).
Μόνο ὁ Κύριος παρέχει ἄφεση ἁμαρτιῶν καί ὄχι μόνο μία φορά, ἀλλά ὅσες φορές κι ἄν ἁμαρτήσουμε καί ζητήσουμε συγχώρηση.
Αὐτόν περίμενε ἡ ἀνθρωπότητα γιά νά λυτρωθεῖ ἀπό τή φθορά καί τό θάνατο.
Πρίν τόν ἐρχομό Του καί χωρίς τόν ἐρχομό Του δέν θά ὑπῆρχε σωτηρία στούς άνθρώπους.
Εἶναι τό ὑπὲρ πᾶν ὄνομα κατά τόν Ἀπόστολο Πέτρο: «καὶ οὐκ ἔστιν ἐν ἄλλῳ οὐδενὶ ἡ σωτηρία· οὐδὲ γὰρ ὄνομά ἐστιν ἕτερον ὑπὸ τὸν οὐρανὸν τὸ δεδομένον ἐν ἀνθρώποις ἐν ᾧ δεῖ σωθῆναι ἡμᾶς.» (Πράξ. δ´ 12).
Αὐτός μᾶς ἐξαγόρασε «ἐκ τῆς κατάρας τοῦ νόμου» καὶ μᾶς ἔκανε υἱοὺς Θεοῦ καὶ θεοὺς κατὰ χάριν μὲ τὸν Σταυρὸ καὶ τὴν Ἀνάστασί Του.
Πῶς λοιπόν μποροῦμε μιλᾶμε γιά ἄφεση ἁμαρτιῶν καί σωτηρία στήν Παλαιά Διαθήκη;
Θεόδωρος Σ.
Θεόδωρε,
πολλά θα μπορούσα να γράψω για το θέμα μας αλλά νομίζω πως δε θα σε πείσω..
Ολόκληρο Λεϋιτικόν και δε σε πείθει!
Θα μείνω σε τούτο μόνο:
ο Δαυΐδ που ήταν ενοχος θανάτου μια χαρά σχωρέθηκε από τον Κύριο και ο απ. Παύλος και ο ιερος Χρυσόστομος μια χαρά χρησιμοποιούν τα όσα γράφει στους ψαλμούς ως εχέγγυα των δικών τους ερμηνειών!
Το γιατί οι Πατέρες έχουν συνδέσει με τόσο απόλυτο τρόπο την ενανθρώπηση με την άφεση αμαρτιών σε σημείο να υποβαθμίζουν τόσο πολύ τις Θεόδοτες θυσίες είναι δικό τους θέμα!
Είναι μάλιστα απίστευτο οταν διαβάζει κανείς τον ιερό Χρυσόστομο να λέει πως ο Θεός αν και δεν ήθελε τις θυσίες γιατί τις θεωρεί "ὡς ἀνονήτους καὶ ἀνωφελεῖς" παρόλα αυτά, "συγκαταβαίνων" έδωσε λεπτομερέστατες και αυστηρότατες οδηγίες στον Μωϋσή για το πώς αυτές θα γινόντουσαν, φυσικά όπως μας λες εσύ συμφωνώντας με τους δύο κορυφαίους, εις "ατελή"-άφεσιν αμαρτιών!
ΥΓ.
Για την ακύρωση της επαγγελίας για την καταπαυση στη γη της επαγγελίας δεν έγραψες κάτι, γιατί;
Πέτρος Τυριντζής
«Πρὸ δὲ τοῦ ἐλθεῖν τὴν πίστιν ὑπὸ νόμον ἐφρουρούμεθα συγκεκλεισμένοι εἰς τὴν μέλλουσαν πίστιν ἀποκαλυφθῆναι. ὥστε ὁ νόμος παιδαγωγὸς ἡμῶν γέγονεν εἰς Χριστόν, ἵνα ἐκ πίστεως δικαιωθῶμεν·» (Γαλ. γ΄24).
Ἀγαπητέ Πέτρο,
ἄν κάποιος ἦταν κάτοχος ὅσο λίγοι τῆς Ἰουδαϊκῆς θεολογίας, αὐτός εἶναι ὁ Ἀπόστολος Παῦλος.
Μαθητής τοῦ μεγαλύτερου νομοδιδάσκαλου τῆς ἐποχῆς του, τοῦ ραββίνου Γαμαλιήλ, ἔλαβε σπουδαία μόρφωση καί ἔγινε ἄριστος ἐρμηνευτής τῶν ἐπίμαχων ζητημάτων τοῦ Μωσαϊκοῦ Νόμου μέ ἀκράδαντη πίστη στίς διατάξεις του ὅτι «ὁ ποιήσας αὐτὰ ἄνθρωπος ζήσεται ἐν αὐτοῖς».
Μόνο ἔνας βαθύς γνώστης τῆς Γραφῆς καί τηρητής τῶν Ἰουδαϊκῶν παραδόσεων, ὅπως ὁμολογεῖ καί ὁ ἴδιος ὅτι: «προέκοπτον ἐν τῷ Ἰουδαϊσμῷ ὑπὲρ πολλοὺς συνηλικιώτας ἐν τῷ γένει μου, περισσοτέρως ζηλωτὴς ὑπάρχων τῶν πατρικῶν μου παραδόσεων.» (Γαλ. α΄14) θά μποροῦσε νά ἐρμηνεύει δυσνόητα χωρία τῆς Ἁγίας Γραφῆς.
Καί αὐτόν τόν ἄνθρωπο διάλεξε ὁ Θεός πορευόμενο πρός τή Δαμασκό, νά γίνει Ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν καί ἔνθερμος κήρυκας τοῦ Εὐαγγελίου στούς Ἰουδαίους.
Σ’αὐτόν μίλησε ὁ Ἀνανίας κατά θείαν ἐντολή ὅτι: «ὁ Θεὸς τῶν πατέρων ἡμῶν προεχειρίσατό σε γνῶναι τὸ θέλημα αὐτοῦ καὶ ἰδεῖν τὸν δίκαιον καὶ ἀκοῦσαι φωνὴν ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ, ὅτι ἔσῃ μάρτυς αὐτῷ πρὸς πάντας ἀνθρώπους ὧν ἑώρακας καὶ ἤκουσας.» (Πραξ. κβ΄14-15).
Διότι μόνο αὐτός, μετά τήν θαυμαστή ἐξ οὐρανοῦ μεταστροφή του, θά μποροῦσε νά σταθεῖ καί νά διδάξει τούς συμπατριῶτες του μέ κίνδυνο τῆς ἴδιας του τῆς ζωῆς ὅτι «οὐ δικαιοῦται ἄνθρωπος ἐξ ἔργων νόμου ἐὰν μὴ διὰ πίστεως Ἰησοῦ Χριστοῦ» (Γαλ. β΄16).
Καί γιά αὐτόν ἀναφέρει ὁ Ἀπόστολος Πέτρος ὅταν μέμφεται ὡς ἀμαθεῖς κάποιους πού δέν κατανοοῦσαν τίς ἐπιστολές του καί τίς διαστρέβλωναν:« ...καθὼς καὶ ὁ ἀγαπητὸς ἡμῶν ἀδελφὸς Παῦλος κατὰ τὴν αὐτῷ δοθεῖσαν σοφίαν ἔγραψεν ὑμῖν, ὡς καὶ ἐν πάσαις ταῖς ἐπιστολαῖς λαλῶν ἐν αὐταῖς περὶ τούτων, ἐν οἷς ἐστι δυσνόητά τινα, ἃ οἱ ἀμαθεῖς καὶ ἀστήρικτοι στρεβλοῦσιν ὡς καὶ τὰς λοιπὰς γραφὰς πρὸς τὴν ἰδίαν αὐτῶν ἀπώλειαν.» (Β΄ Πετρ. γ΄16).
Ἀγαπητέ Πέτρο,
ὅλα τά ἀνωτέρω πού πολύ συνοπτικά μεταφέρω γιά τόν Ἀπόστολο Παῦλο, εἶναι γιά νά κατανοήσουμε γιά ποιόν ἄνθρωπο μιλᾶμε.
Μιλᾶμε γιά τό «σκεῦος ἐκλογῆς» τοῦ Θεοῦ: «εἶπε δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ Κύριος· πορεύου, ὅτι σκεῦος ἐκλογῆς μοί ἐστιν οὗτος τοῦ βαστάσαι τὸ ὄνομά μου ἐνώπιον ἐθνῶν καὶ βασιλέων υἱῶν τε Ἰσραήλ·» (Πραξ. θ΄15).
Ἄς ἔχουμε λοιπόν ἐμπιστοσύνη στήν κρίση τοῦ Θεοῦ.
Καί ἡ ἐπισήμανση-παρατήρηση τοῦ Ἀποστόλου Πέτρου γιά τούς «ἀμαθεῖς» τῆς ἐποχῆς του, ἡ ὁποία εἶναι διαχρονικῆς ἰσχύος καί ἀφορᾶ ὄσους ἀπό ἐμᾶς δέν μποροῦμε νά κατανοήσουμε κάποια «δυσνόητά τινα» χωρία τῶν ἐπιστολῶν τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, ἄς γίνεται τροχοπέδη στήν ἔκφραση ἀποριῶν πού ἀποκτοῦν ἀρνητική χροιά μέ κίνδυνο «τήν ἰδίαν ἀπώλειαν».
Μέ ἐκτίμηση,
Θεόδωρος Σ.
Αγαπητέ Θεόδωρε,
φίλος ο Πλάτων, φιλτάτη η Αλήθεια!
Λίγους στίχους παρακάτω από το χωρίο που παραθέσατε διαβάζουμε:
" Τί οὖν ὁ νόμος; τῶν παραβάσεων χάριν προσετέθη, ἄχρις οὗ ἔλθῃ τὸ σπέρμα ᾧ ἐπήγγελται, διαταγεὶς δι᾿ ἀγγέλων ἐν χειρὶ μεσίτου." Γαλ. 3,19
Διαταγείς δι'αγγέλων ἐν χειρὶ μεσίτου !!!
Δηλαδή ο απ. Παύλος μας λέει ότι ο Νόμος εκοινοποιήθη με διαταγές διά μέσου των αγγέλων αλλά ποιος δεν γνωρίζει ότι ο Νόμος δόθηκε από τον ίδιο τον Θεό στον Μωϋσή;;;!!!
Λοιπόν, μετά την υποβάθμιση του Νόμου με την ακύρωση της αφέσεως αμαρτιών πράγμα που υπάρχει ξεκάθαρα στο Λεϋιτικόν αφού 12 φορές βρίσκουμε το
"ἀφεθήσεται αὐτοῖς ἡ ἁμαρτία" τώρα διαβάζουμε οτι ο Νόμος υπάρχει "διαταγεὶς δι᾿ ἀγγέλων ἐν χειρὶ μεσίτου"!!!
Ο δε ιερός Χρυσόστομος πήγε κάπως να το διορθώσει αλλά νομίζω πως το πράγμα έγινε χειρότερο.
Δες τι γράφει περί τούτου σε ομιλία του για την 'προς Γαλάτας επιστολή':
"Διαταγεὶς δι' ἀγγέλων ἐν χειρὶ μεσίτου.
Ή τοὺς ἱερέας ἀγγέλους καλεῖ,
ἢ καὶ αὐτοὺς τοὺς ἀγγέλους ὑπηρετήσασθαί φησι τῇ Νομοθεσίᾳ.
Μεσίτην δὲ ἐνταῦθα τὸν Χριστόν φησι, δεικνὺς ὅτι προῆν, καὶ τὸν νόμον
αὐτὸς ἔδωκεν. Ὁ δὲ μεσίτης ἑνὸς οὐκ ἔστιν· ὁ δὲ Θεὸς εἷς ἐστι."
Τελικά ποιον να πιστέψουμε;;
Οι απορίες λοιπόν γεννιούνται από ασαφείς εκφράσεις οι οποίες σε τόσο σοβαρά θέματα κλονίζουν την αξιοπιστία ακόμη και των έως τώρα κορυφαίων!!!
Πώς να το κάνουμε! Εξάλλου το ερευνάτε τας γραφάς τι άλλο να σημαίνει!;
Άρα τις πταίει; Ο έχων απορίες ή αυτός που δεν μπορεί να τις λύσει;
Αν μπορείτε να τις λύσετε μιας και νομίζετε πως όλα βαίνουν καλώς, κάντε το!
Πέτρος Τυριντζης
Αγαπητέ μου Θεόδωρε,
Για να μη νομίσεις πως μόνο μια φορά αναφέρθηκε ο απ. Παύλος στο
" δι' ἀγγέλων" παραδοθέντα Νόμο:
"εἰ γὰρ ὁ δι᾿ ἀγγέλων λαληθεὶς λόγος ἐγένετο βέβαιος, καὶ πᾶσα παράβασις καὶ παρακοὴ ἔλαβεν ἔνδικον μισθαποδοσίαν"
Εβρ. 2,2
Πέτρος Τυριντζής
Ἀγαπητέ Πέτρο,
ἐμμένω στό τελευταῖο μου σχόλιο μέ μιά προσθήκη.
Ὅταν ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος ἐρμήνευε τίς Ἐπιστολές τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, ὁ ἴδιος ὁ Ἀπόστολος τοῦ ἔλεγε τή σημασία τῶν νοημάτων τους.
Αὐτό κάτι πρέπει νά μᾶς λέει.
Θεόδωρος Σ.
Θεόδωρε,
τα κάνετε χειρότερα...
Αν του τα έλεγε ο ίδιος ο απ. Παύλος τότε ο ιερός Χρυσόστομος δε θα έλεγε
ἢ το ένα εννοούσε ο Παύλος
ἢ το άλλο:
" Ή τοὺς ἱερέας ἀγγέλους καλεῖ,
ἢ καὶ αὐτοὺς τοὺς ἀγγέλους ὑπηρετήσασθαί φησι τῇ Νομοθεσίᾳ"
Κι εκείνο το "Μεσίτην δὲ ἐνταῦθα τὸν Χριστόν φησι, δεικνὺς ὅτι προῆν, καὶ τὸν νόμον"
πείτε μου, στέκει;;;!!!
Όλοι γνωρίζουν πως μεσίτης του Νόμου ήταν ο Μωϋσής...
Το να πιστεύεις το ένα ή το άλλο είναι δικό σου θέμα αλλά η αλήθεια είναι μόνο μία και πρέπει να λέγεται!
Η υποβάθμιση του Νόμου που δόθηκε από τον ίδιο τον Θεό δεν είναι και μικρό πράγμα για να κάνουμε τα στραβά μάτια !
Όποιος αμφισβητεί κάτι απο τον Νόμο πρέπει τουλάχιστον να μη σκοντάφτει στις απορίες ενός αδαούς ωσάν και του λόγου μου αλλιώς ποια η αξία των λεγομένων του;;!!
Πέτρος Τυριντζής
Δημοσίευση σχολίου