Τό προσωπικὸ μου Μυστήριο
«Κ.Π.»
Καιρὸς κατάνυξης καὶ συντριβῆς,
καιρὸς συνειδητῆς Μετανοίας. Ψυχή μου, ἑτοιμάσου γιὰ τὸ λουτρὸ τῆς ἐξομολογήσεως.
Μεγάλο, προσωπικὸ Μυστήριο «τὸ Δεύτερο Βάπτισμα» στὸ ἁπλὸ καὶ ζεστὸ ἐξομολογητήριο.
«Ἐνώπιος ἐνωπίω», ὁ Κύριός μου καὶ ἐγώ, μέσω τοῦ σεβαστοῦ μου πνευματικοῦ
Πατέρα. Δίπλα μας διακριτικὰ ὁ Ἄγγελός μου, μὲ τὸ χειρόγραφο τῶν ἁμαρτιῶν μου
στὰ χέρια του περιμένει καρτερικά τήν ἐξαγόρευσή μου. Καὶ ἀπὸ πάνω μας ἐκκέχυται
πλουσία ἡ χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, γιὰ νὰ τελεστεῖ τὸ Μυστήριο τῆς καθάρσεως
στὴν ψυχή μου… Ὑποβλητικὸ τὸ σκηνικό. Σκύβει ὁ Οὐρανὸς γιὰ τὴ δική μου χάρη. Ἄφατη
ἡ εὐλογία.
Εἶμαι ἕτοιμη μὲ δέος καὶ εἰλικρίνεια χωρὶς δικαιολογίες, αὐστηρὴ μὲ τὸν ἑαυτό μου καὶ τὸ φορτίο μου. Πρῶτα θὰ εὐχαριστήσω τὸν Θεό, ποὺ μὲ δέχεται «πάλιν καὶ πολλάκις» μὲ πατρικὴ ἀγάπη. Ὕστερα θὰ καταθέσω ὅ,τι κακὸ «ἐν λόγω καὶ ἐν ἔργω» μὲ τὸ νοῦ καὶ τὴν καρδιά, ἐξαιτίας τοῦ ἐγωισμοῦ μου, ποὺ κηλίδωσε τὸν χιτώνα μου… Κατόπιν θὰ καταθέσω ὅ,τι καλὸ δὲν ἔπραξα ἐξαιτίας τῆς ἀμέλειάς μου…
Δὲν θὰ ἀναφέρω ἄλλα ὀνόματα ὡς συνεργοὺς στὰ δικά μου θέματα, μόνο ἐγὼ φταίω μὲ τὰ ἐγωιστικά μου κίνητρα, ἐγὼ καὶ ὁ ἐαυτός μου. Ὅσους ἔχουν ἐμπλακεῖ μαζί μου, τοὺς δικαιολογῶ, τοὺς συγχωρῶ καὶ τοὺς ἀγαπῶ, γιὰ νὰ συγχωρήσει καὶ ἐμένα ὁ Κύριός μας… Μὲ τί ταραχή, ντροπή, βάρος προσῆλθα καὶ τί ἀνακούφιση καὶ χαρὰ μὲ πλημμυρίζει ὅσο ἡ ὥρα κυλάει καὶ ἡ δοκιμασία μου τελειώνει...!Θεέ μου, ζῶ τὸ μυστήριο τῆς ἀγάπης
Σου! Τὸ χειρόγραφο σκίστηκε, ἡ ψυχὴ ὡς χιών ἐλευκάνθη ἀπὸ τὸ στοργικὸ χέρι τοῦ
Πανοικτίρμονα. Εἶμαι πάλι ἐλεύθερος, μεταμορφωμένος. Τώρα ἂς ζητήσω πολὺ
σύντομα τὴ γνώμη τοῦ πνευματικοῦ μου γιὰ κάποια σοβαρὰ θέματα καὶ ἂς γονατίσω μὲ
δάκρυα εὐγνωμοσύνης, γιὰ νὰ συγχωρηθῶ. Ἀνέκφραστο τὸ μεγαλεῖο τῆς ἱερῆς αὐτῆς ὥρας!
Φεύγω. Δὲν πατῶ, πετῶ καὶ κρατῶ πολὺ σφιχτὰ στὴν ἀγκαλιά μου ὅ,τι ἄκουσα ἐκεῖ ἀπὸ
τὸν οὐρανό, ὅ,τι ἀποφάσισα, καὶ τὴν πεντακάθαρη ψυχή μου κάτω, μὲ προσοχὴ καὶ
λαχτάρα, ὅπως τότε ὁ Ταρσίζιος.
Νιώθω εὐλογημένος! «Τὰς ἀνομίας
μου πάριδε, Κύριε, καὶ τὴν καρδίαν μου καθάρισον…». Πάντοτε! Σὲ εὐχαριστῶ!
3 σχόλια:
Ένα υπέροχο πνευματικό κείμενο. Από όλα κρατώ και προβάλω το:
«Δὲν θὰ ἀναφέρω ἄλλα ὀνόματα ὡς συνεργοὺς στὰ δικά μου θέματα, μόνο ἐγὼ φταίω μὲ τὰ ἐγωιστικά μου κίνητρα, ἐγὼ καὶ ὁ ἐαυτός μου.»
Πολλές φορές έχω διαπιστώσει πως ‘’αδελφοί’’ πήγαν να ξεμολογηθούν και μέσα σε όλα με έχουν ρουφιανέψει. Φταίει ο εξομολογούμενος που δεν γνωρίζει και νομίζει ότι βοηθά ‘’καταδίδοντας’’ ονόματα. Φταίει και ο πνευματικός που τον γαργαλά να μάθει λεπτομέρειες για τους άλλους. Δυστυχώς άκριτα λαμβάνουν το οφίκιο του Πνευματικού άνθρωποι που δεν γνωρίζουν. Όταν ήμουν στο βιβλιοπωλείο διάβασα και το βιβλίο του Αρχιμ. Χριστόφορου Γ. Σταυρόπουλου «Η ποιμαντική της μετανοίας» με δίδαξε πολλά όπως και άλλα βιβλία παρομοίου περιεχομένου. Λυπάμαι για το επίπεδο της πνευματικότητας των Πνευματικών. Θυμάμαι κάποτε είπα στον μακαριστό Αρχιμ. Κωνσταντίνο Οικονόμου για κάποιο πνευματικό του παιδί που τον ευχαρίστησε στην χειροτονία του για την «πνευματική καθοδήγηση» από τον π. Κωνσταντίνο. Μετά από χρόνια, έγινε και αρχιμανδρίτης, οπότε σε κάποια στιγμή για κάτι δημόσια που είπε το τέκνο του λέω στον π. Κωνσταντίνο δώστε καμιά συμβουλή στο πνευματικό σας παιδί και μου απάντησε «έχω να τον δω από την συμμαρτυρία».
Άρα ας λάβουμε σοβαρά την υπόδειξη: Δὲν θὰ ἀναφέρω ἄλλα ὀνόματα ὡς συνεργοὺς στὰ δικά μου θέματα, μόνο ἐγὼ φταίω μὲ τὰ ἐγωιστικά μου κίνητρα, ἐγὼ καὶ ὁ ἐαυτός μου.»
Ένας καλός πλοηγός για το ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ μας Μυστήριο.
Ευχαριστίες.
Η μαύρη αλήθεια κ.Αναστάσιε ,παντελώς μαυρογένηδες νεαροί ιερείς γίνονται πνευματικοί,ας μη ξεχάσω και τα νεαρά "αρχιμανδριτάρια" κατά τον +Κοζάνης Διονύσιο Ψαριανό......
Δημοσίευση σχολίου