Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πισιδίας κ. Ιώβ,
Υπέρτιμος και Έξαρχος Σίδης και Ατταλείας
Προς τον ευλαβή κλήρο και τον ευσεβή λαό
της Ιεράς Μητροπόλεως Πισιδίας
Αγαπητοί εν Χριστώ Πατέρες, Αδελφοί και Αδελφές,
Ο Κύριος μας αξίωσε και πάλι να ζήσουμε το σωτήριο Πάθος Του και να γίνουμε
μάρτυρες της ενδόξου Αναστάσεώς του. Και όλοι μαζί ψάλλουμε με μα
φωνή: «Ἀνάστασιν Χριστοῦ
θεασάμενοι, προσκυνήσωμεν Ἅγιον Κύριον
Ἰησοὺν τὸν μόνον ἀναμάρτητον. Τὸν
Σταυρὸν Σου, Χριστέ, προσκυνοῦμεν καὶ τὴν ἁγίαν Σου Ἀνάστασιν
ὑμνοῦμεν καὶ δοξάζωμεν».
Χρόνο με τον χρόνο εορτάζουμε τη λαμπρή εορτή του Πάσχα, «τὴν κλητὴ καὶ ἁγία ἡμέρα, τὴν μίαν τῶν Σαββάτων, τὴν Βασιλίδα καὶ Κυρίαν, τὴν ἑορτὴν τῶν ἑορτῶν καὶ τὴν πανήγυριν τῶν πανηγύρεων». Όμως, ο εορτασμός μας δεν θα πρέπει να περιορίζεται στην ανάμνηση ενός γεγονότος του παρελθόντος, το οποίο προσπαθούμε να το διατηρήσουμε στη μνήμη μας με κάθε τρόπο. Όχι, ο εορτασμός της Αναστάσεως του Χριστού είναι ο εορτασμός ενός αιωνίου μυστηρίου, διότι, «ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς ἐχθὲς καὶ σήμερον ὁ αὐτὸς καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας» (Ἑβρ. 13:8).
Πράγματι, ο Χριστιανός, ο οποίος όντως ζει «ἐν Χριστῷ», από την ημέρα του
βαπτίσματός του έχει την εμπειρία του μυστηρίου της Αναστάσεως του Χριστού
σε καθημερινή βάση.
Και η εμπειρία
της Αναστάσεως είναι αναπόσπαστη από
το μυστήριο του
Σταυρού, διότι ο
Σταυρός και η Ανάσταση είναι δύο πτυχές του ενός και του
αυτού μυστηρίου: «ἰδοὺ γὰρ ἦλθεν διὰ τοῦ Σταυροῦ χαρὰ ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ. Σταυρὸν
γὰρ ὑπομείνας δι’ ἡμᾶς θανάτῳ θάνατον ὤλεσεν».
Και σε αυτές τις άγιες ημέρες, ο Θεός μάς αξίωσε να ζήσουμε πάλι τα Πάθη
του Χριστού και να ακούσουμε πάλι την τελευταία του εντολή: την εντολή της
αγάπης. Πράγματι, πνευματικά οδηγηθήκαμε με τους αγίους μαθητές του και
αποστόλους στη Γεσθημανή και ακούσαμε τους λόγους του : «Μείνατε ἐν τῇ ἀγάπῃ τῇ
ἐμῇ. Ἐὰν τὰς ἐντολὰς μου τηρήσητε, μενεῖτε ἐν τῇ ἀγάπῃ μου, καθὼς ἐγὼ τὰς ἐντολὰς
τοῦ πατρὀς μου τετήρηκα καί μένω αὐτοῦ ἐν τῇ άγάπῃ»
(Ιω. 15:9-10). Και ποιες είναι
οι εντολές του; «Αὕτη
ἐστὶν ἡ ἐντολὴ ἡ ἐμή, ἵνα ἀγαπᾶτε ἀλλήλους καθὼς ἠγάπησα ὑμᾶς» (Ιω.15:12). «Ἐν
τούτῳ γνώσονται πάντες ὅτι ἐμοὶ μαθηταί ἐστε, ἐὰν ἀγάπην ἔχητε ἐν ἀλλήλοις
(Ιω.13:35).
Και σε αυτές τις άγιες ημέρες ο Θεός μάς αξίωσε να γίνουμε μάρτυρες αυτής της
κληρονομίας: «εἰρήνην ἀφίημι
ὑμῖν, εἰρήνην τὴν ἐμὴν δίδωμι ὑμῖν,·οὐ καθὼς ὁ κόσμος δίδωσιν ἐγὼ
δίδωμι ὑμῖν. Μὴ ταρασσέσθω ὑμῶν ἡ
καρδία μηδὲ δειλιάτω»(Ιω. 14:27). Και
γι’ αυτόν τον
λόγο «οὔσης οὖν ὀψίας τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ τῇ μιᾷ τῶν
σαββάτων, καὶ τῶν θυρῶν κεκλεισμένων ὅπου ἦσαν οἱ μαθηταὶ συνηγμένοι διὰ τὸν
φόβον τῶν Ἰουδαίων, ἦλθεν ὁ Ιησοῦς καί ἔστη εἰς τὸ μέσον καὶ λέγει αὐτοῖς· εἰρήνη
ὑμῖν» (Ιω.20:19). «Καὶ μεθ᾿ ἡμέρας ὀκτὼ πάλι… ἔρχεται ὁ Ἰησοῦς καὶ ἔστη εἰς τὸ
μέσον καὶ εἶπεν, εἰρήνη ὑμῖν» (Ιω.20:26).
Αγαπητοί Αδελφοί και Αδελφές,
Ο Σταυρωθείς και Αναστάς Χριστός, μας έδωσε την εντολή της αγάπης και άφησε
την ειρήνη του
ως κληρονομία. Μας παρήγγειλε: «ἐντολὴν καινὴν δίδωμι ὑμῖν ἵνα ἀγαπᾶτε ἀλλήλους
καθὼς ἠγάπησα ὑμᾶς ἵνα καὶ ὑμεῖς ἀγαπᾶτε ἀλληλους»
(Ιω. 13:24). Και μας
δίδαξε: «μακάριοι οἱ εἰρηνοποιοὶ ὅτι αὐτοὶ υἱοὶ
Θεοῦ κληθήσονται» (Μτ. 5:9).
Έτσι εγκαινίασε ένα πολιτισμό
μη-βίας λέγοντας: «τῷ τύπτοντί σε ἐπὶ τὴν σιαγόνα, πάρεχε καὶ τὴν ἄλλην·»
(Λκ.6:29).
Δυστυχώς στις ημέρες
μας πολλοί είναι
οι ψευδοπροφήτες, «οἵτινες ἔρχονται πρὸς ὑμᾶς ἐν ἐνδύμασι προβάτων
ἔσωθεν δέ εἰσιν
λύκοι ἅρπαγες» (Μτ. 7:15), οι
οποίοι προσπαθούν με
τεχνάσματα να δικαιολογήσουν τον
πόλεμο, ο οποίος είναι το πιο αποτρόπαιο
έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, ακόμη υπερασπιζόμενοι την έννοια του «ιερού πολέμου»,
ο οποίος είναι ασύμβατος με τη διδασκαλία του Χριστού. Πολλοί είναι εκείνοι
που σπέρνουν διαιρέσεις
και μίσος όχι
μόνον στον κόσμο, αλλά ακόμη και στην Εκκλησία, δημιουργώντας
αντιπαραθέσεις μεταξύ τους,
διαδίδοντας συκοφαντίες στα
μέλη της ακόμη
και εναντίον των κληρικών
και του ποιμενάρχη
τους. «Οὐαί αὐτοῖς»!
Διότι, όπως ο
σοφός βασιλεύς Σολομών, ο
υιός του βασιλέως
Δαβίδ, μας διδάσκει:
«Υἱός πανοῦργος ὑπήκοος τῷ πατρί, υἱός δέ ἀνήκοος ἐν άπωλείᾳ»
(Παρ.13:1).
Όντως, όσοι σπέρνουν διχόνοια και τροφοδοτούν τη βία δεν υπηρετούν τον Χριστό,
αλλά τον διάβολο
και τις ταξιαρχίες
του. Όμως, ας μην
ταρασσόμεθα, γιατί αυτήν
την ημέρα «εορτάζουμε
την κατάργηση του θανάτου, την ανατροπή της κολάσεως, τους
πρώτους καρπούς της αιωνίου ζωής». Σήμερον ο Χριστός «καθεῖλεν τὴν δύναμιν τοῦ Ἅδου
καὶ ἀνέστη ὡς νικητὴς γυναιξὶ μυροφόροις
φθεγξάμενος, χαίρετε καὶ τοῖς σοῖς ἀποστόλοις εἰρήνην δωρούμενος, ὁ τοῖς
πεσοῦσιν παρέχων ἀνάστασιν».
Είθε ο Αναστάς Χριστός να μας αξιώσει να τηρήσουμε την εντολή της αγάπης
και να διαφυλάξει την ειρήνη Του, ώστε στ’ αλήθεια να είμαστε υιοί και
θυγατέρες της βασιλείας Του.
Χριστός Ανέστη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου