Η Εορτή της Υπαπαντής του Κυρίου, ημέρα ‘’γιορτής της μάνας’’ δια τους Ορθοδόξους - Του Β. Χαραλάμπους

Η Εορτή της Υπαπαντής του Κυρίου, ημέρα ‘’γιορτής της μάνας’’ δια τους Ορθοδόξους

Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

__________

Εορτή της Υπαπαντής του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού, από τον Ορθόδοξο λαό καλείται και Εορτή της Παναγίας.  Τα παλιά χρόνια την ημέρα της Υπαπαντής του Χριστού, στις 2 Φεβρουαρίου γιόρταζαν τη γιορτή της μάνας. 
 
Τούτο εγίνετο και επίσημα στα σχολεία. Μάλιστα ορίσθηκε από το Υπουργείο Παιδείας στην Ελλάδα το έτος 1929 να γιορτάζεται η γιορτή της μάνας στις 2 Φεβρουαρίου, την εορτή της Υπαπαντής. 
 
Δυστυχώς κατά τη δεκαετία του 1960 άρχισε να γιορτάζεται η γιορτή της μάνας, τη δεύτερη Κυριακή του Μαίου, σύμφωνα με τα παιχνιδίσματα του δυτικότροπου συναισθηματισμού.  Όλα τούτα άρχισαν από της ΗΠΑ, όπως πολλά άλλα ‘’έθιμα’’ τα οποία δεν συνάδουν με την Ορθόδοξη παράδοσή μας και τα οποία παρεισφρύουν και την καταργούν.
 
Αυτή την εόρτιο μέρα της Υπαπαντής του Κυρίου, που κατά τον Άγιο Ανδρέα Κρήτης «η Ιερά Μήτηρ, και του Ιερού υψηλοτέρα, επί το Ιερόν παραγέγονεν, εμφανίζουσα τω κόσμω, τον του κόσμου Ποιητήν», ο Ορθόδοξος λαός συνήθιζε να γιορτάζει και τη γιορτή της μάνας, τιμώντας την του Θεού Μητέρα, που κατ’ εξοχή έχει ως πρότυπο μητέρας.
Ο απλός Ορθόδοξος λαός την Εορτή της Υπαπαντής, την καλεί και γιορτή της Παναγίας. Το Θεομητορικό πρόσωπο της Παναγίας, αποτελεί πρότυπο για παραδειγματισμό για κάθε Χριστιανή μητέρα, που θέλει να αγαπά σωστά τα παιδιά της, υπερβαίνοντας την κατά φύσιν αγάπη. Όπως επισημαίνει ο Άγιος Βασίλειος, η κατά φύσιν αγάπη μήτε επαινετή είναι, μήτε κατακριτέα. Η υπέρ φύσιν αγάπη είναι επαινετή. 
 
Έχοντας λοιπόν ως πρότυπο μητέρας την Παναγία μας, τη μάνα των ορφανών, των πονεμένων, των αδικημένων, είναι δυνατό η κάθε Χριστιανή μητέρα να υπερβεί την κατά φύσιν αγάπη, μια αγάπη που δοκιμάζεται μόλις το παιδί της δρασκελίσει το κατώφλι του σπιτιού της για να παίξει με τα γειτονόπουλα.
 
Πρότυπο έχει την αγάπη εκείνη που έχει την ευωδία μια άλλης αρχοντιάς. Τότε λοιπόν η Χριστιανή μητέρα θα υποδεικνύει στα παιδιά της, όπως και ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος το «Εκείνον δει αυξάνειν, εμέ δε ελαττούσθαι» (Ιω. 3,30). Το παράδειγμα εκείνης της υπέρ φύσιν αγάπης, που δεν περιορίζεται στους «αγαπώντας ημάς», είναι επαινετό.
Αξίζει να αναφέρουμε την προσπάθεια σε κάποιες ενορίες να επιστρέψουν στην παράδοσή μας, όπως θυμάμαι   στην ενορία του Τσεραμιού της Ιεράς Μητροπόλεως Μονεμβασίας και Σπάρτης, όπου τα παιδιά των Κατηχητικών τίμησαν την Ορθόδοξη γιορτή της Μητέρας, μετά την Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία. Αποτελεί αξιέπαινο παράδειγμα προς μίμηση για τα παιδιά όλων των Κατηχητικών.
 
Ανεξάρτητα από το τι όρισε και ορίζει το ξενόφερτο αυτό έθος, το οποίο ήλθε να καταργήσει την Ορθόδοξη γιορτή της μητέρας, θα πρέπει σε επίπεδο Κατηχητικών τουλάχιστον, να γιορτάζεται η γιορτή της μάνας στις 2 Φεβρουαρίου, την εορτή της Υπαπαντής του Κυρίου.