Καθώς πλησιάζει η περίοδος των Πανελληνίων εξετάσεων, σε πολλές ενορίες
ανά την Ελλάδα διοργανώνονται ευκαιρίες προσευχής για τους υποψηφίους μαθητές.
Ορισμένοι προσπαθούν να γελοιοποιήσουν το θέμα και να κατηγορήσουν την
Εκκλησία. Αγνοούν ή σκοπίμως παραβλέπουν πως αυτή η πρόσκληση για συμμετοχή σε
Παρακλήσεις ή Θεία Λειτουργία απευθύνεται από εκκλησιαστικές κοινότητες στα
νεαρά μέλη τους και ότι εκτός από το θρησκευτικό νόημα προσφέρει και ψυχολογική
και συναισθηματική στήριξη.
Οι εξετάσεις αυτές αποτελούν για πολλούς νέους ένα από τα πιο αγχωτικά σημεία της σχολικής τους πορείας. Η αγωνία για την απόδοση, οι προσδοκίες των γονιών, η πίεση του χρόνου και η κόπωση από την προετοιμασία δημιουργούν ένα φορτίο που δεν είναι εύκολο να το διαχειριστεί ένα παιδί. Σε αυτό το πλαίσιο, η παρουσία της Εκκλησίας και η πρόσκληση σε προσευχή μπορεί να λειτουργήσει ως ανάσα.
Η προσευχή δεν είναι απλώς μία θρησκευτική πράξη –
είναι μία στιγμή εσωτερικής ηρεμίας, εμπιστοσύνης και ελπίδας. Είναι πνευματικό
στήριγμα σε μία κρίσιμη στιγμή. Όταν οι μαθητές συγκεντρώνονται στον ναό,
πλαισιωμένοι από τις οικογένειές τους και την κοινότητα, νιώθουν πως δεν είναι
μόνοι τους σε αυτή την προσπάθεια. Η ευλογία του ιερέα, τα λόγια ενθάρρυνσης, η
παρουσία φίλων και συγγενών προσφέρουν ένα κλίμα που ενδυναμώνει ψυχικά.
Για τους πιστούς, η προσευχή είναι και μία πράξη
παράδοσης στα χέρια του Θεού. Ενισχύει την πίστη πως, ανεξαρτήτως
αποτελέσματος, υπάρχει ένας βαθύτερος σκοπός και μία ελπίδα που ξεπερνά την
ανθρώπινη αγωνία. Αυτή η θεώρηση βοηθά πολλούς νέους να βρουν εσωτερική γαλήνη
και να αντιμετωπίσουν τις εξετάσεις με καθαρό μυαλό.
Η αξία της προσευχής στη διαχείριση του άγχους δεν
επιβεβαιώνεται μόνο από τη θρησκευτική εμπειρία, αλλά και από την επιστημονική
έρευνα. Μία μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Journal of Religion and Health (2017) έδειξε ότι οι μαθητές που
προσεύχονταν τακτικά πριν από εξετάσεις ανέφεραν αισθητά χαμηλότερα επίπεδα
άγχους σε σύγκριση με όσους δεν είχαν τέτοιες πρακτικές (Laurin, Shariff, Henrich, & Kay, 2017).
Σύμφωνα με τους ερευνητές, η προσευχή προσφέρει
ένα αίσθημα νοήματος και ψυχικής σταθερότητας. Λειτουργεί ως ένας εσωτερικός
"αποσυμπιεστής", που επιτρέπει στον μαθητή να απομακρυνθεί για λίγο
από τις αρνητικές σκέψεις και να επανακτήσει την ψυχραιμία του. Ιδιαίτερα
αποτελεσματική θεωρείται η προσευχή που εστιάζει στην αποδοχή — όπως το
"ας γίνει το θέλημά Σου" — καθώς βοηθά το άτομο να επικεντρωθεί στην
προσπάθεια και όχι αποκλειστικά στο αποτέλεσμα.
Σε ψυχολογικό επίπεδο, οι μαθητές που συμμετέχουν
σε αυτές τις ευκαιρίες προσευχής συχνά δηλώνουν πως αισθάνονται πιο ήρεμοι και
σίγουροι. Ακόμα κι αν κάποιος δεν είναι ιδιαίτερα θρησκευόμενος, το
τελετουργικό και η συλλογικότητα της στιγμής μπορεί να προσφέρει ανακούφιση και
αίσθημα ασφάλειας.
Παράλληλα, αυτή η πρακτική ενισχύει τη σχέση
μαθητή–κοινότητας. Οι ενορίες δείχνουν έμπρακτα πως νοιάζονται για τα παιδιά
τους, πως τα στηρίζουν και τα ενθαρρύνουν. Είναι μια στιγμή ενότητας, όπου η
Εκκλησία λειτουργεί όχι απλώς ως θρησκευτικός θεσμός, αλλά ως πνευματική
οικογένεια.
Η πραγματοποίηση Παρακλήσεων ή θείας Λειτουργίας
πριν τις εξετάσεις δεν είναι κάτι ξεπερασμένο ή απλώς συμβολικό. Είναι μία
πράξη αυθεντικής υποστήριξης, με πνευματική και ψυχολογική αξία. Σε μία εποχή
που πολλοί νέοι νιώθουν πίεση και απομόνωση, τέτοιες πρωτοβουλίες υπενθυμίζουν
πως υπάρχει φροντίδα, πίστη και αγάπη γύρω τους.
Καλή επιτυχία σε όλα τα παιδιά. Με πίστη,
προσπάθεια και προσευχή, όλα είναι δυνατά.
Μητροπολίτης Χονγκ Κονγκ Νεκτάριος

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου