Δευτέρα 19 Μαΐου 2025

Εγκάρδια συνάντηση του Οικουμενικού Πατριάρχου με τον Πάπα Λέοντα 14ο

 Η Α.Θ. Παναγιότης ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος συναντήθηκε κατ’ ίδιαν με την Α. Αγιότητα τον Πάπα Λέοντα 14ο, σήμερα, Δευτέρα, 19 Μαΐου 2025, στο Βατικανό. 

Κατά την εγκάρδια συνάντησή τους, ο Παναγιώτατος συνεχάρη και διά ζώσης τον νέο Πάπα για την εκλογή του και στην συζήτηση που είχαν, μεταξύ άλλων, υπογράμμισε τη σημασία να συνεχιστεί η προαγωγή και εμβάθυνση του θεολογικού διαλόγου μεταξύ των δύο Εκκλησιών, Ορθοδόξου και Ρωμαιοκαθολικής, αλλά και η συνεργασία τους επί θεμάτων κοινωνικού ενδιαφέροντος, όπως η αποκατάσταση και επικράτηση της ειρήνης στον κόσμο, η στήριξη των δοκιμαζόμενων συνανθρώπων μας  και η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος. Επίσης, αναφέρθηκε στην αδελφική επικοινωνία και συνεργασία που είχε με τον αείμνηστο Πάπα Φραγκίσκο, με τον οποίο συναντήθηκε περισσότερες από δέκα φορές.

Ο Πάπας Λέων 14ος εξέφρασε τις ευχαριστίες του προς τον Παναγιώτατο για την παρουσία του στην χθεσινή τελετή για την επίσημη έναρξη της παπικής διακονίας του, και τόνισε και εκείνος τη σημασία προώθησης του διαχριστιανικού διαλόγου και συνεργασίας. Τον διαβεβαίωσε δε για την έντονη επιθυμία του να επισκεφθεί την Τουρκία, εντός τους τρέχοντος έτους και σε χρόνο που θα οριστεί, προκειμένου να τιμήσουν από κοινού με τον Πατριάρχη την εφετινή επέτειο των 1700 ετών από την σύγκληση της Α’ Οικουμενικής Συνόδου της Νικαίας. Υπενθυμίζεται ότι ο Οικουμενικός Πατριάρχης είχε προσκαλέσει για τον σκοπό αυτό τον αείμνηστο Πάπα Φραγκίσκο, και ανανέωσε την πρόσκλησή του προς τον διάδοχό του Λέοντα. 

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης προσέφερε στον Πάπα Λέοντα 14ο μία εικόνα της Παναγίας Οδηγητρίας, που αγιογραφήθηκε προς τούτο στο Άγιον Όρος, μοσχοθυμίαμα που παρασκεύασαν Αγιορείτες μοναχοί, καθώς και δικά του βιβλία. Ο Πάπας προσέφερε στην Α.Θ. Παναγιότητα καλλιτεχνική παράσταση της βαπτίσεως του Κυρίου. 

Ακολούθως, στην Αίθουσα Κλεμεντίνα του Βατικανού, ο Πάπας υποδέχθηκε και ομίλησε προς τους εκπροσώπους των Εκκλησιών και άλλων θρησκειών, που παρέστησαν χθες στη θεία λειτουργία για την ενθρόνισή του, και χαιρέτησε αλληλοδιαδόχως όλες τις αντιπροσωπείες.

Νωρίς το απόγευμα ο Πατριάρχης με την συνοδεία του επισκέφθηκαν την Πρεσβεία της Τουρκικής Δημοκρατίας παρά τω Κυρηναλίω, όπου τους υποδέχθηκε με τιμή και εγκαρδιότητα η Πρέσβυς Εξοχ. κ. Elif Çomoğlu Ülgen με τους συνεργάτες της.

Από εκεί, ο Οικουμενικός Πατριάρχης μετέβη με την συνοδεία του στην Βασιλική της Santa Maria Maggiore, όπου προσευχήθηκε και άφησε λευκά τριαντάφυλλα στον τάφο του Πάπα Φραγκίσκου, ακολούθως δε προέβη σε σχετικές δηλώσεις προς τα Μέσα Ενημερώσεως, στην ιταλική, ελληνική και τουρκική γλώσσα.

Στη συνέχεια ο Πατριάρχης επισκέφθηκε με συγκίνηση το παρακείμενο Ποντιφικό Ινστιτούτο Ανατολικών Σπουδών, όπου είχε φοιτήσει κατά τα έτη 1963-1966, ειδικευθείς στο Κανονικό Δίκαιο. 



 

_________

Φωτογραφίες: L’ Osservatore Romano

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Με χαρά διάβασα την επιθυμία του Πάπα να πάει στην Κωνσταντινούπολη. Ο Θεός να ευλογήσει την συνάντηση όταν έλθει η ευλογημένη ώρα.
π. Νεόφυτος

Ανώνυμος είπε...

Δέν αρκεί να γίνει η συνάντηση. Για νά έχει ουσιαστικό νόημα, θα πρέπει ο Πάπας να εμπνευστεί από την Ορθόδοξη Εκκλησία καΊ
να επιφέρει τις απαραίτητες αλλαγές στη ρωμαιοκαθολική κοινότητα.

jean alatzo είπε...

Μερικοί από εμάς έπρεπε να ζούσαν πολλές -πολλές δεκαετίες πρίν ,όπου το μίσος εκατέροθεν ήταν μεγάλο έως ........ ψόφια ποντίκια και γάτες οι μεν στις λιτανείες των δε, όπου υπήρχαν μεικτοί πληθυσμοί. Τώρα δόξα τω Θεώ διαλεγόμαστε ,αλληλοενημερωνόμαστε, πότε-πότε συμπροσευχόμαστε (ας μαίνονται οι Ηρωδιάδες) για το κοινό ανθρώπινο καλό .Πάντως δεν κινδυνεύουμε να γίνουμε...."αιρετικοί" .

Ανώνυμος είπε...

Τήν απαγόρευση των συμπροσευχών με σχισματικούς καί αιρετικούς δέν την επιβάλλουν οι Ηρωδιάδες, αλλά οι Θεοφόροι Πατέρες, τους οποίους η Εκκλησία εορτάζει σε όλη την διάρκεια του έτους, ανεγείρει ναούς προς τιμήν τους, αγιογραφεί εικόνες καί θέτει τα λείψανα τους προς προσκύνησιν από τους πιστούς.
Φυσικά είναι απαράδεκτα τα ποντίκια καί οι γάτες, αλλά αιρετικοί κινδυνεύουμε να γίνουμε ανά πάσαν στιγμήν, αν σκεφθούμε ότι τον 15ο αιώνα είχαμε γίνει Ουνίτες για μερικές δεκαετίες.