Η διαφήμιση, στις πιο δημιουργικές της μορφές, συχνά δανείζεται
εκφραστικά μέσα της τέχνης: αισθητική, αφήγηση, χρώμα, κίνηση, καινοτομία. Ένα
διαφημιστικό σποτ ή μια εγκατάσταση με drones στον ουρανό μπορούν να προκαλέσουν δέος, όπως ένα
έργο τέχνης σε μια γκαλερί. Όμως, το βασικό ερώτημα παραμένει: όταν ο σκοπός
είναι εμπορικός, μπορούμε να μιλάμε για τέχνη;
Η απάντηση ίσως βρίσκεται στον προσανατολισμό του
έργου. Η τέχνη δημιουργείται πρωτίστως για έκφραση, προβληματισμό ή συγκίνηση,
ενώ η διαφήμιση αποσκοπεί στην προώθηση ενός προϊόντος ή υπηρεσίας. Αν και τα
όρια κάποιες φορές συγχέονται, η πρόθεση πίσω από το έργο είναι καθοριστική.
Όταν μια διαφημιστική δράση πραγματοποιείται σε έναν αρχαιολογικό χώρο, το ζήτημα γίνεται περισσότερο ηθικό και πολιτισμικό. Οι αρχαιολογικοί χώροι δεν είναι απλώς τοποθεσίες· αποτελούν φορείς ιστορίας, μνήμης και ταυτότητας. Η χρήση τους ως σκηνικό για την προώθηση ενός προϊόντος μπορεί να εκληφθεί ως προσβολή, ακόμη κι αν η εκτέλεση είναι αισθητικά άρτια. Η παρουσία εμπορικών μηνυμάτων σε χώρους πολιτιστικής κληρονομιάς ενδέχεται να αλλοιώσει την ιερότητα και το νόημα του μνημείου.
Η διαφορά ανάμεσα σε ένα έργο τέχνης σε μια
πινακοθήκη και ένα διαφημιστικό σόου με drones είναι, τελικά, διπλή: αφορά αφενός τον σκοπό
(έκφραση ή προώθηση) και αφετέρου τον χώρο (ουδέτερος ή ιστορικά φορτισμένος).
Ένα έργο τέχνης σε μια γκαλερί σέβεται το πλαίσιο στο οποίο παρουσιάζεται. Ένα drone show με διαφημιστικό περιεχόμενο, όσο εντυπωσιακό κι αν είναι, όταν εκτελείται
πάνω από έναν αρχαιολογικό χώρο, εγείρει ερωτήματα για το κατά πόσο αναβαθμίζει
ή εκμεταλλεύεται το πολιτιστικό τοπίο.
Η διαφήμιση μπορεί να εμπνέεται από την τέχνη και
να αξιοποιεί την αισθητική της. Όμως, όταν εισέρχεται σε χώρους παγκόσμιας
πολιτιστικής σημασίας, απαιτείται αυτοσυγκράτηση, σεβασμός και διάκριση ανάμεσα
στο εντυπωσιακό και στο πρέπον.
Μητροπολίτης Χονγκ Κονγκ Νεκτάριος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου