ΠΩΣ ΗΜΕΙΣ ΑΚΟΥΟΜΕΝ ΕΚΑΣΤΟΣ ΤΗ ΙΔΙΑ ΔΙΑΛΕΚΤΩ; - π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός

ΠΩΣ ΗΜΕΙΣ ΑΚΟΥΟΜΕΝ ΕΚΑΣΤΟΣ ΤΗ ΙΔΙΑ ΔΙΑΛΕΚΤΩ; 

π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός

 «Καὶ πῶς ἡμεῖς ἀκούομεν ἕκαστος τῇ ἰδίᾳ διαλέκτῳ ἡμῶν ἐν ᾗ ἐγεννήθημεν;» (Πράξ. 2, 8)

«Μὰ αὐτοὶ ὅλοι ποὺ μιλᾶνε δὲν εἶναι Γαλιλαῖοι; Πῶς, λοιπόν, ἐμεῖς τοὺς ἀκοῦμε νὰ μιλᾶνε στὴ δική μας μητρικὴ γλώσσα;». 

            Εορτάζουμε την Πεντηκοστή. Στην ιουδαϊκή παράδοση ήταν η ανάμνηση της κίνησης του Θεού να δώσει τον Δεκάλογο στον Μωυσή και στους Ιουδαίους, ώστε να ρυθμίζονται οι σχέσεις με τον Θεό και μεταξύ τους σε επίπεδο αυθεντίας. Αφού ο Θεός έτσι θέλει, έτσι πρέπει και οι άνθρωποι να πορεύονται. Στην χριστιανική παράδοση δεν έχουμε στην Πεντηκοστή τη δωρεά κάποιων εντολών, αλλά εορτάζουμε την φανέρωση του Αγίου Πνεύματος, του τρίτου προσώπου της Αγίας Τριάδος, το οποίο αποστέλλει ο Χριστός ως παράκλητο στον κόσμο, για να παρηγορήσει αυτούς που πιστεύουν στον Χριστό για το ότι ο Κύριος δεν είναι με το σώμα Του παρών στη ζωή τους. Το Άγιο Πνεύμα συγκροτεί τον θεσμό της Εκκλησίας. Με την παρουσία Του κάνει τον άνθρωπο να μετέχει στον σταυρό, στην ταφή και στην ανάσταση του Χριστού κατά τη στιγμή του βαπτίσματος. Να μετέχει στο τρισσόν αξίωμα του Κυρίου, το βασιλικό, το ιερατικό  και το προφητικό, κατά την ώρα του Χρίσματος. Να νιώθει την πατρότητα που συγχωρεί κατά την ώρα της εξομολόγησης. Να ευλογείται για να έχει οικογένεια κατά την ώρα του γάμου και να παλέψει να κρατήσει την αγάπη για τον σύζυγο ή τη σύζυγό του ως αφετηρία για να γίνει ο τρόπος της αγάπης τρόπος της σύνολης ζωής. Να μετέχει στο μυστήριο του ευχελαίου στην αγιαστική χάρη που λυτρώνει την ψυχή και το σώμα από τις συνέπειες των αμαρτιών και να νιώθει ότι το έλεος του Θεού  τον καταδιώκει πάσας τας ημέρας της ζωής του. Να γίνεται διάκονος των πάντων με το μυστήριο της ιερωσύνης και, ταυτόχρονα, ύπαρξη ευγνωμονούσα. Να μετέχει στο σώμα και στο αίμα του Χριστού, καθιστώντας τον Χριστό κατοικούνται στην καρδιά και σ’  όλη την ύπαρξή του στο μυστήριο της θείας ευχαριστίας. Όλα αυτά και η αγιότητα συνολικά ως ευλογία για την ύπαρξη που δεν θα πεθάνει όταν πεθάνει, αλλά θα ζει σε κοινωνία με τον Χριστό είναι σημεία της φανέρωσης του Αγίου Πνεύματος εν τη Εκκλησία.
            Σημείο της φανέρωσης στην Πεντηκοστή είναι ότι οι άνθρωποι που έρχονται να δούνε τι συνέβη στο υπερώο, έχοντας ακούσει τον δυνατό ήχο, σαν σεισμό, που συνόδευσε την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος, ζούνε το εξής ανερμήνευτο για τη λογική θαύμα: ακούνε τους αποστόλους να τους μιλούνε στη γλώσσα που οι ίδιοι μιλούνε, χωρίς οι απόστολοι να γνωρίζουν τη γλώσσα τους. Και αυτό είναι σημείο του Αγίου Πνεύματος. Η χάρις παραμερίζει τις διαφορές μεταξύ των ανθρώπων και τους ενώνει σε μια νέα γλώσσα: αυτή της πίστης στον Χριστό, της αγάπης, της ανάστασης, της συνάντησης στην Εκκλησία. Δεν είναι Βαβέλ πλέον ο κόσμος, σύγχυση, όπου αποθεώνεται η διαφορετικότητα και, ταυτόχρονα, ο καθένας πορεύεται χωρίς να συνυπάρχει με τον άλλον, αλλά εξουσιάζοντας τον άλλον και εξουσιαζόμενος από εκείνον. Είναι Εκκλησία ο κόσμος, όπου ο καθένας συναντά τον άλλον ως πλησίον, ως αδελφό του, ως εικόνα Θεού, χωρίς να καταργούνται οι διαφορές, αλλά και χωρίς να είναι τα ειδοποιά στοιχεία της ύπαρξης. Τώρα προτεραιότητα έχει ό,τι μας ενώνει: η εικόνα του Θεού, η χάρις, ο αγιασμός, η αγάπη, η πίστη στον Χριστό. Και η γλώσσα γίνεται αντιληπτή.
            Από την ημέρα της Πεντηκοστής και μετά ο κόσμος άλλαξε. Το μήνυμα του Ευαγγελίου, η παρουσία του Χριστού, η αναγωγή στον Πατέρα, η χάρις του Αγίου Πνεύματος καλεί τους ανθρώπους σε μία διαρκή συνάντηση εν τη Εκκλησία, εν τοις μυστηρίοις, με προϋπόθεση την πίστη, με επίγνωση ότι όποιοι κι αν είμαστε, κληθήκαμε να πορευόμαστε προς την ενότητα της  αγάπης, χωρίς να συμβιβαζόμαστε με το ψέμα, χωρίς να υποκύπτουμε στο κοσμικό πνεύμα, αλλά και χωρίς να βλέπουμε τους πάντες ως εχθρούς. Με την αμαρτία πρέπει να είμαστε ασυμβίβαστοι, όχι με τη ζωή. Και να νιώθουμε τον Χριστό παρόντα, ώστε να αντέχουμε στις δοκιμασίες, αλλά και να επιδιώκουμε τη χάρη του Πνεύματος, ώστε να παρηγοριόμαστε για όσα μας κάνουν να λυπόμαστε, χωρίς όμως να νικιόμαστε.
            Χρόνια πολλά! 
 
8 Ιουνίου 2025
Κυριακή της Πεντηκοστής