Σχολιασμός στην περικοπή Ματθαίος 14:14-22 (Η᾽ Κυριακή Ματθαίου) - Μητροπολίτης Χονγκ Κονγκ Νεκτάριος

 Σχολιασμός στην περικοπή Ματθαίος 14:14-22 

(Η᾽ Κυριακή Ματθαίου)

Στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο (14:14-22), ο ευαγγελιστής περιγράφει το πρώτο από τα δύο θαύματα του πολλαπλασιασμού των άρτων που καταγράφονται στη Καινή Διαθήκη. Tο θαύμα αυτό συνέβη δύο φορές:

Το πρώτο καταγράφεται στα Ματθ. 14:13-21, Μάρκ. 6:30-44, Λουκ. 9:10-17 και Ιω. 6:1-14: πέντε άρτοι, δύο ιχθύες, και πέντε χιλιάδες άνδρες.

Το δεύτερο καταγράφεται στα Ματθ. 15:32-39 και Μάρκ. 8:1-10: επτά άρτοι, λίγα ψάρια, και τέσσερις χιλιάδες άνδρες.

Η Εκκλησία δεν αντιμετωπίζει τα γεγονότα αυτά ως απλές επαναλήψεις, αλλά ως δύο διακριτά θαύματα με σημαντικό θεολογικό μήνυμα. Ο Ιησούς, ως ο Νέος Μωυσής, προσφέρει «μάννα» στον λαό Του, προεικονίζοντας το αληθινό ψωμί της ζωής — τη Θεία Ευχαριστία.

Η Έρημος

Το θαύμα συνέβη «ἐν ἐρήμῳ τόπῳ» πλησίον της Βηθσαϊδάς. Η έρημος έχει ιδιαίτερη σημασία στη Γραφική παράδοση. Είναι ο χώρος της απομόνωσης, της εξορίας, της πάλης με τους δαίμονες, αλλά και ο τόπος της συνάντησης του ανθρώπου με τον Θεό. Όπως ο λαός Ισραήλ στην Παλαιά Διαθήκη τράφηκε με το μάννα στην έρημο, έτσι και τώρα ο νέος λαός του Θεού τρέφεται από τον Χριστό.

Ο Άρτος και ο Ιχθύς

Ο άρτος στην αγιογραφική και πατερική παράδοση συμβολίζει την ίδια τη ζωή, την αναγκαία καθημερινή τροφή, αλλά και τον ίδιο τον Χριστό: «Ἐγώ εἰμι ὁ ἄρτος τῆς ζωῆς» (Ιω. 6:35). Ο ιχθύς (ιχθύς = Ἰησοῦς Χριστός, Θεοῦ Υἱός, Σωτήρ) χρησιμοποιήθηκε από τους πρώτους χριστιανούς ως σύμβολο πίστης και ομολογίας.

Στο θαύμα αυτό, αυτά τα δύο απλά και συνάμα ιερά στοιχεία προσφέρονται από τον Χριστό ως σημείο της θείας Του φροντίδας, αλλά και ως προτύπωση του Μυστηρίου της Ευχαριστίας. Ο Ιησούς «λαμβάνει», «ευλογεί», «κατακλά» (σπάει) και «δίδει» — τέσσερα ρήματα που συναντούμε ξανά στον Μυστικό Δείπνο.

Εσπλαγχνίσθη

Η λέξη «ἐσπλαγχνίσθη» δεν είναι απλή συγκίνηση ή συμπόνοια. Στην ελληνική της ρίζα δηλώνει τον βαθύ, εσωτερικό πόνο του Κυρίου μπροστά στην ανθρώπινη δυστυχία. Ο Θεός δεν είναι απλώς θεατής της πείνας του κόσμου — προσλαμβάνει την ανάγκη του ανθρώπου και την κάνει δική Του. Η θαυματουργική ενέργεια δεν γίνεται για εντυπωσιασμό, αλλά ως έκφραση της άφατης αγάπης Του.

Ο Αληθινός Ποιμήν

Ο Ιησούς βλέπει το πλήθος και το αντιμετωπίζει ως «πρόβατα μή ἔχοντα ποιμένα» (Μάρκ. 6:34). Το θαύμα αυτό είναι, επομένως, και ποιμαντική πράξη. Ο Κύριος δεν εγκαταλείπει τον άνθρωπο στην πείνα του, είτε σωματική είτε πνευματική, αλλά προσφέρει και τροφή υλική και τροφή αιώνιας ζωής.

Πνευματικά Διδάγματα

1.Η Προσφορά των άρτων και των ψαριών: Ο Χριστός δεν δημιουργεί τροφή εκ του μηδενός. Λαμβάνει το λίγο που προσφέρεται — πέντε άρτοι και δύο ψάρια — και το πολλαπλασιάζει. Αυτό μας καλεί να προσφέρουμε έστω και το ελάχιστο με πίστη· Εκείνος θα το αυξήσει.

2.Η Θεία Ευχαριστία: Το θαύμα είναι προεικόνιση της Θείας Λειτουργίας, όπου ο άρτος και ο οίνος μεταβάλλονται μυστικά σε Σώμα και Αίμα Χριστού.

3.Η Εκκλησιαστική Κοινότητα: Ο λαός κάθεται κατά ομάδες, όπως αναφέρει και ο Μάρκος (6:40), εικόνα της οργανωμένης Εκκλησίας. Η τροφή διανέμεται όχι απευθείας από τον Ιησού στο πλήθος, αλλά μέσω των μαθητών — προτύπωση της αποστολικής και ιερατικής διακονίας.

Σε έναν κόσμο που βιώνει ποικίλες μορφές πείνας — τροφής, αγάπης, νοήματος — ο Χριστός παραμένει η μόνη αυθεντική Τροφή. Ας Τον δεχτούμε με πίστη, και ας προσφέρουμε κι εμείς το "λίγο" μας, για να γίνει μέσο χάριτος για πολλούς.

Μητροπολίτης Χονγκ Κονγκ Νεκτάριος