Η Ορθόδοξος Εκκλησία τιμά σήμερα τη μνήμη των οσιομαρτύρων Αστερίου, Δομετίου του Πέρσου (†363), της Οσίας Ποταμίας, του Νεομάρτυρος Αββακούμ, του εν Θεσ/νίκη (†1628) εκ μεταθέσεως από τις 6 Αυγούστου, των Αγίων Ποιμένος του Ρώσου, Ναρκίσσου Πατριάρχου Ιεροσολύμων, του Μάρτυρος Σώζοντος εκ Νικομηδείας και των Οσίων Δομετίου Σημειοφόρου, ο οποίος έζησε στα όρια της Μονής Φιλοθέου στον Άθωνα και Μικάλλου του εν Ακανθού, όπου υπάρχει Εκκλησία και αγίασμα, στο οποίο πολλοί πιστοί βρίσκουν θεραπεία.
Ο Δομέτιος, περσικής καταγωγής, έζησε επί Μεγάλου Κωνσταντίνου. Διδάχθηκε το Ευαγγέλιο από τον Άβαρο. Όταν οι οικείοι το έμαθαν, εξεγέρθηκαν εναντίον του. Εκείνος επιθυμώντας την απόλυτη αφοσίωση στο Μεταμορφωθέντα Χριστό τους εγκατέλειψε.
Ο Ηγούμενος, βλέποντας το ήθος, τη φιλοτιμία και την εν γένει πνευματική ανωτερότητα και σταθερότητα του Δομετίου, του πρότεινε να χειροτονηθεί πρεσβύτερος.
Η ανάληψη του υπουργήματος της Ιερωσύνης απαιτεί προετοιμασία και αρτιμέλεια της ψυχοσωματικής οντότητας του υποψήφιου.
Ο Δομέτιος, κινούμενος από ταπείνωση και όχι φυγοπονία, κατέφυγε σε μια σπηλιά αναζητώντας την εμπειρία του ακτίστου θαβωρίου φωτός, αντί να παραμείνει να αναλάβει διοικητικά και λειτουργικά διακονήματα.
Διερχόμενος ο Ιουλιανός ο Παραβάτης, βρήκε τον Όσιο να προσεύχεται μαζί με μαθητές του. Τότε, διέταξε επιτακτικά τη συνοδεία του να σκοτώσουν τον Δομέτιο λιθοβολώντας τον.
Με τη βιωτή του ο οσιομάρτυρας Δομέτιος μάς διδάσκει όπως και ο Μέγας Βασίλειος πως να ανατρέπουμε την ελλειμματικότητα της υποκρισίας:
«Ο υποκριτής κρατά το μίσος στο βάθος της καρδιάς, επιδεικνύοντας επιφανειακή αγάπη, κατά τον ίδιο τρόπο που γίνεται με τους ύφαλους, οι οποίοι καλύπτονται με λίγο νερό, αλλά γίνονται αίτιοι απρόοπτου δυστυχήματος γι’ αυτούς που δεν φυλάγονται».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου