ΑΝΟΔΟΣ ΣΤΟ ΘΑΒΩΡ ΚΑΘΟΔΟΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ - ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΟΤΤΑΔΑΚΗΣ

 

ΑΝΟΔΟΣ  ΣΤΟ  ΘΑΒΩΡ  ΚΑΘΟΔΟΣ  ΣΤΟΝ  ΚΟΣΜΟ

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ  ΚΟΤΤΑΔΑΚΗΣ

     6 Αυγούστου σήμερα, και μεγάλη Δεσποτική γιορτή, η Μεταμόρφωση του Ιησού Χριστού, ήτοι η διακριτική αποκάλυψη της θεϊκής δόξας του ! Γεγονός ασύλληπτο, όμως παραδομένο στην Εκκλησία των αιώνων από τρεις Ευαγγελιστές, Ματθαίο, Μάρκο, Λουκά, που λέγονται και Συνοπτικοί. Γεγονός ασύλληπτο, που έλαβε χώρα έξι μέρες απ’ όταν τους μίλησε για το επερχόμενο Πάθος του. Και ο Πέτρος τον πήρε κατά μέρος, και τον μάλωσε. «Θεός φυλάξει Κύριε, του είπε, να μη σου συμβεί αυτό» ! Αλλά τα άκουσε από το Χριστό, τόσο αυστηρά, που καλύτερα να μην πούμε, γιατί έτσι έδειχνε πως γινόταν εμπόδιο στη σωτήρια σταυρική θυσία του.

    «Και μεθ’ ημέρας έξι, ακούσαμε στο Ευαγγέλιο, παραλαμβάνει ο Ιησούς τον Πέτρον, και Ιάκωβον, και Ιωάννην τον αδελφόν αυτού», και ανεβαίνουν μαζί του μόνοι αυτοί σε ψηλό βουνό, γνωστό ως Θαβώρ. «Τον Πέτρον μεν από του σφόδρα φιλείν αυτόν-για το ότι αγαπούσε πολύ το Χριστό-δια την θερμότητα της πίστεως του. Τον Ιωάννην δε από του σφόδρα φιλείσθαι υπ’ αυτού»- ήταν ο αγαπημένος του-«δι υπερβολήν αρετών»-ως ενάρετο με το παραπάνω. Τον δε Ιάκωβον, από του σφόδρα βαρύς είναι τοις Ιουδαίοις-αυστηρός στα της Ιουδαϊκής παράδοσης … και από την απόκριση που του έδωσε μαζί με τον αδελφό του Ιωάννη, «δυνάμεθα πιείν το ποτήριον», είμαστε έτοιμοι, μπορούμε να υπομείνουμε και μαρτύριο».

     «Και μετεμορφώθη έμπροσθεν αυτών ! Και έλαμψεν το πρόσωπον αυτού ως ο ήλιος, τα δε ιμάτια αυτού εγένετο λευκά ως το φως». Απλά, λιτά, ρητά, μας έδωσε το Ευαγγέλιο, την καρδιά και το όλο του ασύλληπτου γεγονότος. Πιο αναλυτικές κάποιες ερμηνευτικές απόπειρες των Πατέρων που ακολουθούν. «Η όψις αυτού άλλαξε καθώς καταυγάσθηκε από τη θεϊκή του λαμπρότητα». «Μεταμορφώθηκε, διατηρώντας το σχήμα του σώματος του, το οποίο συνάμα καθώς η θεϊκή του λαμπρότητα για λίγο αποτραβήχτηκε-απογυμνώθηκε-άφησε μια μικρή χαραμάδα,  του καταλάμπρυνε το πρόσωπο, του μετέβαλε την όλη όψη θεοειδέστερα». «Μείναντος γαρ του σώματος επί του σχήματος, επί το ενδοξότερον οι χαρακτήρες δια φωτοειδούς χρώματος διεχρώννυντο»-«Κράτησε το σώμα του το φυσικό σχήμα του, αλλά τα χαρακτηριστικά του καθώς επικαλύπτονταν από το φωτοειδές χρώμα της θείας δόξας του, αναδείχνονταν λαμπρότερα»-Άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας.

      «Και ιδού ώφθησαν αυτοίς-βλέπουν οι τρεις μαθητές-Μωσής και Ηλίας μετ΄αυτού συλλαλούντες». Οι εκπρόσωποι, του Νόμου και της Προφητικής αναφοράς στη σωτηρία που θα κομίσει ο Χριστός, μπροστά στον ελθόντα ήδη να επικυρώνονται.  Και ο Πέτρος, λες και δεν τον είχε επιπλήξει αυστηρά μόλις έξι μέρες πριν, να μη χάνει την ευκαιρία να προτείνει στο Χριστό. «Κύριε καλόν εστί ημάς ώδε είναι-είναι ωραία να μείνουμε εδώ. Να κάνουμε, αν θέλεις, τρεις σκηνές, μια για σένα και από μια για το Μωυσή και τον Ηλία». Στην πρόταση αυτή, πρόταση ακραίου απομονωτισμού, και φυγής μακριά απ’ τον κόσμο, ευτυχώς που άφησε και μια έξοδο διαφυγής, εκείνο το «ει θέλεις»-«αν θέλεις». Διό και σ’ αυτή την πρόταση του Πέτρου ο Κύριος μεν «ουδέν φθέγγεται, ουδέ Μωσής, ουδέ Ηλίας, ο δε πάντων μείζων και αξιοπιστότερος, ο Πατήρ, φωνήν αφίησιν», παρατηρεί ad hoc κι επισημαίνει στην ώρα ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος. Καθώς στο μεταξύ, «ιδού νεφέλη φωτεινή»-μέσα από φωτεινό σύννεφο που επικαλύπτει όλους ακούγεται επιβλητικά η βροντερή του Θεού Πατέρα φωνή. «Αυτός είναι ο αγαπημένος  μου Υιός, ο εκλεκτός, αυτόν ν’ ακούτε»! Οπότε, και ευτυχώς, και ως ίσως έπρεπε, αλλάζει το όλο σκηνικό.

    Γιατί. «Ακούσαντες οι μαθηταί έπεσαν επί πρόσωπον αυτών και εφοβήθησαν σφόδρα»-«Όταν το άκουσαν οι τρεις Μαθητές έπεσαν με το πρόσωπο στη γη και φοβήθηκαν πολύ». Και παρευθύς τους πλησίασε ο Ιησούς, «και ήψατο αυτών», και τους άγγιξε, εγερτήριο θείο, συγκλονιστικό άγγιγμα, και τους είπε. ΄Σηκωθείτε και μη φοβόσαστε΄. Σήκωσαν τα μάτια και δεν είδαν κανέναν άλλο παρά μοναχά τον ίδιο που ήξεραν και όπως τον ήξεραν Ιησού Χριστό ! Επανήλθαν στο «εδώ και τώρα», στην οδό που ανοιγόταν μπροστά τους, στο χρέος, το μόνο που μετράει ! Τους πήρε και άρχισαν να κατηφορίζουν, ως ήξερε και όφειλε, κάτω στον κόσμο για το σωτήριο λυτρωτικό σκοπό και έργο που απ’ τα ύψη με το Άγιο Πνεύμα και την Παναγία Παρθένο Μαρία ως και άνθρωπος που είχε γεννηθεί, είχε να επιτελέσει, και επιτέλεσε. 

     «Όλα αυτά που είδατε δεν θα τα πείτε σε κανέναν ώσπου να αναστηθεί ο Υιός του ανθρώπου από τους νεκρούς», τους διαμήνυσε πολύ αυστηρά.  «Ου γαρ δια παντός εκέλευσεν μηδενι ειπείν,  αλλ’ έως αν αναστή εκ νεκρών», πράγμα το οποίο και τηρήθηκε απαρέγκλιτα και με απόλυτο σεβασμό.

******   ***   *******

      «Το συγκλονιστικό, το ασύλληπτο γεγονός της Μεταμόρφωσης του Χριστού, ήτοι της στιγμιαίας έστω αποκάλυψης ατόφιας της θεϊκής δόξας του, «ως ηδύναντο», που λέει ο ύμνος, όσο μπορούσαν και άντεχαν να συλλάβουν, να καταλάβουν, ασφαλώς είχε μεγάλη σημασία για τους Μαθητές. Βοήθησε απόλυτα τους τρεις και από αυτούς τους άλλους δέκα και εξής να καταλάβουν και να εμπεδώσουν ότι έπρεπε να πάθει ο Χριστός ! Και ότι το Πάθος του και αυτή ακόμα η συνολική απόρριψη του από το Ιουδαϊκό θρησκευτικό κατεστημένο, δεν θα μείωνε, πολύ περισσότερο δεν θα έκανε να χαθεί, η επερχόμενη από το Σταυρό και την Ανάσταση δόξα της βασιλείας του, της Εκκλησίας Του ! «Μετά από αυτά καταξιώθηκαν και της χάρης του Αγίου Πνεύματος, και όσων θαυμαστών με αγώνα μάλιστα κι αυτοί μαρτυρικό, θυσιαστικό κατόρθωσαν να διασαλπίσουν, να κάνουν ευπρόσδεκτα εις δόξα της Εκκλησίας Του», επισημαίνει Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος.

     Έργο που συνεχίζεται, και με Αυτόν άμεσα παρόντα, στους αιώνες των αιώνων θα συνεχιστεί ! Από δικούς του ανθρώπους, που θα τους παίρνει σε κάποιο άλλο βουνό-Θαβώρ, όπου θα αποκαλύπτεται, και θα γίνεται το θαύμα της προσωπικής τους ανακαίνισης ! Όχι για να μείνουν εκεί, όπου πάντα όντως καλό θα είναι, καθώς έχουν ποιηθεί οι από τον Πέτρο υποδειχθείσες ιερές σκηνές. Αλλά ! Για να κατεβαίνουν στον κόσμο γεμάτοι δικό Του φως, τρόπο ζωής ως η δική Του, δηλαδή, της ταπείνωσης και της αγάπης όσης πολλής, που μπορεί να φτάνει για τον άλλο έως και σε Σταυρό !  Και μακάριοι οι άξιοι για το τελευταίο αυτό.

      Μέρα Μεγάλη, η γιορτή της Μεταμόρφωσης του Κυρίου Ιησού, όχι όμως για  φουσκωμένα λόγια, «μεταμόρφωση του κόσμου, θεώσεις και τα παρόμοια κύμβαλα αλαλάζοντα και τυμπανοκρουσίες και άλλα φανταστικά. Τέτοιους δικούς του και θέλει, και έχει τη διάθεση, αλλά και είναι ανάγκη να έχει να στείλει, «στο και από το χρέος μη κινούντες», ιδιαίτερα στη σημερινή, δυο χιλιάδες χρόνια μετά την έλευσή Του χαοτική, αν μη αντίχριστη εποχή. Και όχι, βέβαια, από μικρή ατυχώς ή δυστυχώς των ως τώρα όποιων δικών Του παράλειψη ή ενοχή ! Μνήμη αλήθειας, ειλικρίνειας, ταπείνωσης, μετάνοιας, νέας αρχής αυτό.

    Τετάρτη 6 Αυγούστου 2025 της Μεταμορφώσεως του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, Μέρα Μεγάλη, και στο λεγόμενο Πάσχα του Καλοκαιριού, την Κοίμηση της Παναγίας Μητέρας, ad hoc εισαγωγική. Φέτος αντί άλλων μια ολόθερμη προσευχή, μια ικεσία ας αναπεμφτεί, για το τελευταίο, να βγουν τέτοιοι εργάτες Του στον αγρό του θερισμού, ανάγκη από άλλοτε πολύ πιο επιτακτική  !

Αθανάσιος Κοτταδάκης