ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΜΟΝΗ ΣΙΝΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΣΙΝΑΙΟΥ ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ; - ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΟΤΤΑΔΑΚΗΣ

ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΜΟΝΗ ΣΙΝΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΣΙΝΑΙΟΥ

ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ; 

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ  ΚΟΤΤΑΔΑΚΗΣ

 Α.   Συμφοιτητές στη Θεολογική του Αθήνησι με το Δημήτρη Σαμαρτζή-δυο μήνες κι εφτά μέρες νεώτερο. Συστρατιώτες, φίλοι και αδελφοί εν Χριστώ Ιησού στη Χριστιανική Φοιτητική Ένωση … Συνοδοιπόροι μετά στη Διακονία Του από άλλη διαδρομή, ο γράφων από την κατ’ οίκον Εκκλησία-1961-και τη Λειτουργία του λόγου Του στη νέα γενιά. Εκείνος από τη Μοναστική ζωή της ευχής, επίσης-1961-Μοναχός Δαμιανός, Διάκονος, Αρχιμανδρίτης, Αρχιεπίσκοπος Ηγούμενος της Μονής της Αγίας Αικατερίνης του Σινά. Διαδρομή ζωής στο πνεύμα του στίχου του Απόστολου των Εθνών. «Ουκ εσμέν γαρ ως οι πολλοί καπηλεύοντες τον λόγον του Θεού. Αλλ’ ως εξ ειλικρινείας, αλλ’ ως εκ Θεού κατενώπιον Θεού εν Χριστώ λαλούμεν»-2Κο.2,17.

     Πλην σε σχέση με το ανακύψαν στη Μονή οξύ θέμα, η ακόλουθη διαφορά. Ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος, γνωστός αγαπημένος και των δυο μας και σεβαστός ως «ο πατήρ Αναστάσιος» πιο πολύ, έμεινε εκεί που τον έστησε «εις τύπον και τόπον Του» ο Χριστός παρών μέχρι και 96 χρονών. Κλινήρης μετακομίστηκε στον Ευαγγελισμό, από όπου τον παρέλαβε η Αγάπη Του, κρίνοντας ότι «τον δρόμον τετέλεκε», και, τον επανέφερε εκεί που ανήκε να ταφεί-και ετάφη- περιφανώς …

Β.  Παρά τα ανωτέρω το και αυθαίρετο και αντικανονικό των στασιαστών μοναχών, και για την ατυχή συγκυρία απαράδεκτο, από μόνη την εύστοχη επισήμανση του Μητροπολίτη Χονγκ Κονγκ Νεκτάριου καταρρίπτεται. Αλλά και, τους φορτώνει την ευθύνη για όλα τα ευρύτερα για την Ορθοδοξία δυσάρεστα. Αυτό επιμαρτυρείται απροκάλυπτα προς κάθε κατεύθυνση και από την ανακοίνωση του Αρχιεπίσκοπου Δαμιανού για τα της διαδοχής του. Ήτοι, σε ποιον ανήκει και η πρωτοβουλία, και η ευθύνη, και σε ποιον όχι, με το όνομα αυτού καταλεπτώς. «Πανορθόδοξα, γράφει, η Κανονική θέση της ιεράς Μονής Σινά έχει οριστεί αμετάκλητα από το Σιγίλλιο του Οικουμενικού Πατριάρχου Γαβριήλ Δ’ το 1872. Παράλληλα τελικός κριτής πανορθοδόξως  παραμένει το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Η Ιερά Μονή είναι «αυτόνομη, αυτοδέσποτη …»

Γ.  Πράγμα το οποίο τώρα, και υπό το φως της πραγματείας του Πανεπιστημιακού Καθηγητή Σπυρ. Κοντογιάννη-«Το Σιναϊτικόν ζήτημα»-ιστορικά τε και θεολογικά ανάγει το όλο θέμα πίσω, πολύ πίσω, στον 6^ο αιώνα, και πολύ υψηλά, στον αυτοκράτορα Ιουστινιανό, στην επέμβασή του στον Ιερό χώρο του Θεοβάδιστου Όρους, και στα προκύπτοντα από αυτήν προνόμια για τη Μονή, τον Ηγούμενο της οποίας ορίζει τιμητικά σε Αρχιεπίσκοπο. «Η σημασία της Ιεράς Μονής του Σινά, γράφει, είχε πλέον επίσημον αναγνώρισιν και αυτοκρατορικήν προστασίαν, η οποία εξεδηλώθη δια της παροχής υπό του Ιουστινιανού συγκεκριμένων προνομίων δια την αυτοδυναμίαν και αυτονομίαν της εν αυτή ασκήσεως των μοναχών».

     Προνομίων που δόθηκαν με συγκεκριμένη «Νεαρά» ή «Χρυσόβουλο» ή «Ορισμό», του Ιουστινιανού, για τα οποία δείχνει αρχικά να κρατάει κάποια απόσταση. «Ανεξαρτήτως της οποιαδήποτε αξιολογήσεως, της αξιοπιστίας και αυθεντικότητος αυτών», γράφει-σελ.28. Κι αυτό παρότι συνάμα δέχεται πως. «Η «Νεαρά» αύτη του Ιουστινιανού περιλαμβάνεται εις τα περιεχόμενα τριών Σιναϊτικών Κωδίκων». «Νεαρά του Μεγάλου Ιουστινιανού εις τον επίσκοπον όρους Σινά, αρχιεπίσκοπον και υπέρτιμον και τρίτον των δύο είναι αξιούσαν…» Αλλά και λίγο πιο πέρα αναθεωρεί αυτή την απόσταση και επισημαίνει τα εξής. «Οπωσδήποτε όμως η αμφισβήτησις του περιεχομένου της σωζομένης «Νεαράς» δεν αίρει την βάσιν και της υπό του Ιουστινιανού εκχωρήσεως εις την ιεράν Μονήν ωρισμένων προνομίων αυτονομίας εν τη οργανώσει και λειτουργία αυτής, τα οποία-ενδιαφέρον αυτό-ηξιοποιήθησαν βραδύτερον δια την θεμελίωσιν περαιτέρω διεκδικήσεων»-σελ. 31.

    Ναι ! Διεκδικήσεων που όντως πέτυχαν, αλλά και σεβάστηκαν σε μεγάλο βαθμό πάντες οι στο πέρασμα του χρόνου ετερόδοξοι και αλλόδοξοι κατακτητές αυτών των τόπων των τόσο ιερών. Πράγμα το οποίο σε τελική ανάλυση έχει να πει ότι, το όλο προκύψαν ζήτημα και πράγμα ανάγεται εκεί που ανήκει έκπαλαι και πρωταρχικά, στο primus inter pares της καθ’ ημάς Ορθόδοξης Ανατολής Οικουμενικό Πατριαρχείο ! Αλλά και ότι, μένουν και ανοιχτοί, και έκθετοι, και απ’ έξω, ως «εισπηδήσαντες», πάντες οι γραφόμενοι παλαιοί τε και οι καινοί !

Αθανασιος Κοτταδακης