Σύναξη των Αγίων και Δικαίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης (9 Σεπτεμβρίου)

Σήμερα, 9 Σεπτεμβρίου η Εκκλησία μέσα στη χαρά της εορτής του Γενεσίου της Υπεραγίας Θεοτόκου, επιτελεί Σύναξη των αγίων και δικαίων θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, και τιμά τη μνήμη των Μαρτύρων Σεβηριανού  και Χαρίτωνος και του Οσίου Θεοφάνους του ομολογητού.
Η σύναξη των γονέων της Υπεραγίας Θεοτόκου, σύμφωνα με την εκκλησιαστική παράδοση, ορίστηκε την επομένη του Γενεσίου της Μαριάμ, για το λόγο ότι αυτοί αναδείχθηκαν πρόξενοι της παγκόσμιας χαράς της σωτηρίας με τη γέννηση της κόρης τους.
Ο Ιωακείμ καταγόταν από τη φυλή του Ιούδα και ήταν απόγονος του προφητάνακτα Δαβίδ «εκ της ρίζης Ιεσσαί». Νυμφεύτηκε την Άννα, θυγατέρα του Ματθάν Ιερέως της φυλής Λευΐ και της Μαρίας, από τη φυλή του Ιούδα. Το ζεύγος Ιωακείμ και Άννας πέρασαν τη ζωή τους θεάρεστα, ο μεν Ιωακείμ πέθανε οκτώ χρόνια από τα Εισόδια της Θεοτόκου στο ναό, σε ηλικία 92 ετών, η δε Άννα 11 μήνες αργότερα, σε ηλικία 83 ετών (Τη Θεοτόκο απέκτησαν θαυματουργικά, σε ηλικία 80 ετών ο Ιωακείμ και 70 η Άννα).
Ο άγιος Μάρτυρας Σεβηριανός, που εορτάζουμε σήμερα, ήταν ευσεβής πλούσιος Χριστιανός, επί αυτοκράτορα Λικινίου, διακρινόταν για τη φιλανθρωπία και την εφαρμογή της χριστιανικής διδασκαλίας. Με τη φλόγα της πίστεως και τον ένθεο ζήλο του, ενεθάρρυνε πολλούς χριστιανούς να υποστούν με καρτερία τα βάσανα και τα μαρτύρια για τον Νυμφίο Χριστό. Ο άρχοντας Λυσίας μεταχειρίσθηκε πολλούς τρόπους και διάφορες υποσχέσεις, για να αποτρέψει τον Άγιο Σεβηριανό, άνδρα γεμάτο ανδρεία και αυταπάρνηση εξοπλισμένο με τα όπλα του φωτός εν Αγίω Πνεύματι.
Τότε, χολωμένος ο άρχοντας από τις αλλεπάλληλες αποτυχίες στις μάταιες προσπάθειές του, διέταξε στο τέλος να τον βασανίσουν ανελέητα. Τα φρικτά βασανιστήρια συνεχίστηκαν έως ότου τον Μάρτυρα Σεβηριανό βρήκε ο θάνατος, δεχόμενος με τον τρόπο αυτό το στεφάνι της δόξης του Υιού της Παρθένου Μαριάμ, και Σωτήρος μας Ιησού Χριστού.

Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου