Η Εκκλησία υφίσταται στον κόσμο από τη στιγμή που ο Θεός εισήλθε στην Ιστορία, όμως δεν είναι κοσμικός θεσμός ούτε «κόσμος». Συνηθίζεται να την ονομάζουμε θεσμό, όρος ο οποίος ποιητική αδεία ευρίσκεται και στην υμνογραφία Της, όμως διαφέρει παντελώς κάθε κοσμικού θεσμού. Εικονίζει τη Βασιλεία του Θεού στον κόσμο, η οποία δεν είναι τίποτα άλλο παρά η σχέση του ανθρώπου - προσώπου και της κοινωνίας του με τον Τριαδικό Θεό εθιζομένη και ευτρεπιζομένη οσημέραι στην κοινωνία της Αγάπης των προσώπων της Αγίας Τριάδος σπουδάζουσα την τάξη και τη σχέση των τριών προσώπων της Αγίας Τριάδος ώστε να εφαρμοσθή και στον κόσμο η αυτή τάξις και να πληρωθή το αίτημα της Κυριακής προσευχής «…γεννηθήτω το θέλημά Σου ως εν ουρανώ και επί της γης…». Είναι άρα ένα βιούμενο γεγονός, το οποίο μη ευρισκόμενον στο χώρο του παρελθόντος αλλά στο παρόν, είναι αιωνίως νέο, δηλαδή καινό. Δεν θα αρνηθώ ότι η βιωτή των προσώπων δεν είναι συμβατή με ό,τι πιο πάνω καθορίσαμε και επομένως υπάρχει θέμα μαρτυρίας, αλλά αυτό μας υποχρεώνει να δεχθούμε ότι η Εκκλησία ως βιωματικό γεγονός δεν μπορεί να μεταβάλλεται όπως κάθε κοσμικός θεσμός, αλλά τα πρόσωπα τα οποία βιώνουν το Μυστήριό Της πρέπει να πετύχουν να μαρτυρούν την εν Χριστώ αλλοίωσή τους...
Η Εκκλησία είναι πολιτική, μόνον που επιδιωκόμενο
Αυτής τέλος δεν είναι να μορφοποιήσει ανθρώπινες κοινωνίες αλλά να εφαρμοσθεί
το θέλημα του Θεού, με την ελεύθερη συγκατάθεση του ανθρώπου για να καταστεί ο
κόσμος «ουρανός». Με βάση αυτά δεν μπορεί να διεκδικεί θέση στην κοινωνική
πολιτική, δικαιούται μόνον να παρέχει μαρτυρία του εσχατολογικού μεταμορφωτικού
γεγονότος κάνοντας στο «νυν» τον κόσμο Βασιλεία του Θεού, εικονίζοντας δηλαδή
τη Βασιλεία του Θεού εδώ και τώρα...
Μητροπολίτης
Ιωαννίνων Θεόκλητος
(Εφημ. ΕΤ. Κ,
28.09.08)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου