Μελωδία του “Shuidiaogetou” - Νύχτα Φεγγαριού του Φθινοπώρου - Μητροπολίτης Χονγκ Κονγκ Νεκτάριος

Ένα βράδυ σαν το σημερινό, το έτος 1076
Μελωδία του “Shuidiaogetou” -   Νύχτα Φεγγαριού του Φθινοπώρου

Μητροπολίτης Χονγκ Κονγκ Νεκτάριος

Ένα βράδυ σαν το σημερινό, το έτος 1076, ο Κινέζος ποιητής Σου Σί (Su Shi), γνωστός και ως Σου Ντονγκπό, βρισκόταν μακριά από την αυτοκρατορική αυλή. Εξόριστος σε μια απομονωμένη επαρχία, κοίταζε την πανσέληνο κρατώντας ένα ποτήρι κρασί στο χέρι, γιορτάζοντας το Φεστιβάλ του Μεσοφθινοπώρου. Μέσα στην ησυχία εκείνης της νύχτας εμπνεύστηκε και έγραψε ένα από τα πιο αγαπημένα ποιήματα της κινεζικής παράδοσης, αφιερωμένο στον αδελφό του, Σου Ζιγιού.

Η ιστορία λέει πως, όταν αργότερα το ποίημα έφτασε στα χέρια του Αυτοκράτορα, εκείνος πίστεψε ότι ο ποιητής το είχε γράψει για τον ίδιο και αναφώνησε γεμάτος συγκίνηση: «Πόσο πιστός είναι σε μένα ο Σου Σί». Αυτή η παρεξήγηση δείχνει τη βαθιά συναισθηματική δύναμη του έργου, ικανή να αγγίξει τον αναγνώστη σε κάθε επίπεδο.

Ο Σου Σί (1037–1101) υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους λογίους της Δυναστείας των Σονγκ. Εκτός από ποιητής, ήταν ζωγράφος, καλλιγράφος, δοκιμιογράφος και αξιωματούχος. Οι πολιτικές του αντιπαραθέσεις με ισχυρά πρόσωπα της αυλής τον οδήγησαν πολλές φορές στην εξορία — γεγονός που άφησε ανεξίτηλο αποτύπωμα στο έργο του. Η περίοδος της απομάκρυνσής του έγινε γόνιμο πεδίο εσωτερικής περισυλλογής και ποιητικής ωριμότητας.

Στην Κίνα, το Φεστιβάλ του Μεσοφθινοπώρου είναι σύμβολο οικογενειακής ενότητας και ευγνωμοσύνης για τη συγκομιδή. Οι άνθρωποι μαζεύονται για να παρακολουθήσουν τη σελήνη, να απολαύσουν παραδοσιακά γλυκίσματα (“moon cakes”) και να στείλουν ευχές στους αγαπημένους τους που βρίσκονται μακριά. Το φεγγάρι, στη λογοτεχνία της Άπω Ανατολής, εκφράζει σύνδεση πέρα από την απόσταση και τον χρόνο· έτσι, δεν είναι τυχαίο ότι ο Σου Σί, μακριά απ’ την πατρίδα και την οικογένειά του, απευθύνεται στο φεγγάρι σαν σε άμεσο αγγελιοφόρο συναισθημάτων.

Το ποίημα φέρει τον υπότιτλο “To the Tune of Shuidiaogetou”. Επρόκειτο για μελωδία πάνω στην οποία γράφονταν ποιήματα σύμφωνα με συγκεκριμένο ρυθμό και αριθμό συλλαβών. Αυτή η μορφή, γνωστή ως ci, συνδυάζει την ποίηση με τη μουσική, δίνοντάς της ψαλμωδικό τόνο και ρέοντα ρυθμό.

Ελεύθερη μετάφραση του ποιήματος

Μελωδία του “Shuidiaogetou” -   Νύχτα Φεγγαριού του Φθινοπώρου

Σου Σί, 1076

Πότε φάνηκε ένα φεγγάρι τόσο λαμπρό;
Σηκώνω το ποτήρι και ρωτώ τον ουρανό.
Ποια χρονιά βασιλεύει τώρα
στο Παλάτι του Ουρανού;
Αν ανέβαινα με τον άνεμο,
εκεί ψηλά το κρύο θα με πάγωνε
στους πύργους από νεφρίτη και κρύσταλλο.
Πιο γλυκό είναι να μένω εδώ κάτω,
να χορεύω με τη σκιά μου
στο φως του φεγγαριού.
Το φως περνά τα παράθυρα,
αγγίζει όσους δεν κοιμούνται.
Μήπως το φεγγάρι γελά με εμάς,
που μένουμε χωρισμένοι,
και γεμίζει μονάχα όταν είμαστε μακριά;
Οι άνθρωποι έχουν λύπες και χαρές,
συναντήσεις και αποχωρισμούς,
το φεγγάρι φθίνει και ξαναγεμίζει·
τίποτα δεν μένει τέλειο.
Εύχομαι να ζούμε μακρόχρονα,
να μοιραζόμαστε το ίδιο λαμπρό φεγγάρι,
όσο κι αν μας χωρίζουν χιλιάδες μίλια.