Αύτη ήτον κατά τους χρόνους του Μαξιμιανού εν έτει τδ’ [304], καταγομένη από την πόλιν της Αλεξανδρείας, θυγάτηρ βασιλίσκου τινός ονομαζομένου Κώνστου. Ωραία πολλά και μεγαλόσωμος, δεκαοκτώ χρόνων ούσα κατά την ηλικίαν. Αύτη έμαθεν εις το άκρον κάθε ελληνικήν και ρωμαϊκήν, ήτοι λατινικήν παιδείαν και επιστήμην: δηλαδή του Έλληνος Ομήρου, του των Λατίνων μεγαλωτάτου ποιητού Βιργιλίου, του Ασκληπιού, του Ιπποκράτους και Γαληνού των ιατρών, Αριστοτέλους και Πλάτωνος, Φιλιστίωνός τε και Ευσεβίου των φιλοσόφων, Ιαννή και Ιαμβρή των μεγάλων μάγων, Διονυσίου και Σιβύλλης. Αυτή εγυμνάσθη και όλην την ρητορικήν τέχνην, όση εφευρέθη από τους ανθρώπους.
Ου μόνον δε ταύτας, αλλά και πολλάς γλώσσας και διαλέκτους πολλών εθνών έμαθεν η πάνσοφος, ώστε οπού έκαμνεν εκστατικούς, όχι μόνον εκείνους οπού την έβλεπον, αλλά και εκείνους οπού ήκουον την φήμην και την σοφίαν της.Κατά τους χρόνους δε του βασιλέως
Μαξιμιανού και Μαξεντίου του υιού του, επιάσθη δια την εις Χριστόν ομολογίαν,
και εδοκίμασε πολλά και διάφορα βάσανα. Και με την σοφίαν αυτής και
διαλεκτικήν, εκατάπεισεν εκατόν πενήντα ρήτορας να πιστεύσουν εις τον Χριστόν,
ομού με άλλους πολλούς Έλληνας. Με τους οποίους απεκεφαλίσθη η μακαρία, και
έλαβε του μαρτυρίου τον στέφανον.
Άγιος Νικόδημος
Αγιορείτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου