Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2025

Ένα χρόνο μετά από αυτή τη φωτογραφία...

Με αφορμή την αυριανή ημέρα παραμονή, καθώς και τη μεθαυριανή, ανήμερα της εορτής της εκκλησίας μας, των Εισοδίων της Θεοτόκου!

Σαφώς, η ιστορική σημασία της εν λόγω εικόνας είναι βαθιά συνδεδεμένη με τη Μικρασιατική Καταστροφή του 1922 και τον ξεριζωμό του ελληνικού πληθυσμού…

Η φωτογραφία αυτή δεν είναι απλώς μια καταγραφή μιας θρησκευτικής τελετής, αλλά ένα ισχυρό σύμβολο του τέλους μιας εποχής. Απαθανατίζει μια κοινότητα που, παρά τα σύννεφα του πολέμου που είχαν ήδη φανεί, συνέχιζε να ζει και να τιμά τις παραδόσεις της στην πατρογονική της γη

Έναν χρόνο μετά από αυτή τη φωτογραφία, η κατάρρευση του μετώπου οδήγησε σε βίαιους διωγμούς, λεηλασίες, φόνους, βιασμούς κλπ και τη φυγή των επιβιωσάντων κατοίκων προς την Ελλάδα. Το πανηγύρι του 1921 ήταν, χωρίς να το γνωρίζουν τότε, το "κύκνειο άσμα" του ελληνισμού στα Αλάτσατα.

Η μνήμη αυτού του γεγονότος και της χαμένης πατρίδας παραμένει ζωντανή. Στην Ελλάδα, οι σύλλογοι Αλατσατιανών και οι κοινότητες που δημιούργησαν οι πρόσφυγες, συνεχίζουν να τιμούν την εικόνα της Παναγίας της Αλατσατιανής και να γιορτάζουν τα Εισόδια της Θεοτόκου, ως φόρο τιμής σε εκείνες τις στιγμές και τους ανθρώπους της φωτογραφίας.

Ο Μητροπολίτης Καλλίνικος Λαμπρινίδης, που βρίσκεται στο κέντρο της εικόνας, ήταν μια σημαντική εκκλησιαστική φυσιογνωμία που έζησε από κοντά αυτά τα δραματικά γεγονότα. Αργότερα υπηρέτησε ως Επίσκοπος Ελάσσονος στην Ελλάδα.

Η εν λόγω εικόνα αποτελεί ένα από τα σπάνια ντοκουμέντα που διασώζουν μια στιγμή κανονικότητας λίγο πριν την καταστροφή, και γι' αυτό έχει μεγάλη βαρύτητα στη συλλογική μνήμη όλων των Μικρασιατών

ΠΗΓΗ ΠΡΩΤΟΤΥΠΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ: Πνευματικό Κέντρο Νέας Ερυθραίας Αττικής.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Ένα χρόνο μετά και άλλαξαν τα πάντα. Αυτές οι όμορφες μέρες χάθηκαν. Οι Πατρίδες αυτές είναι αξέχαστες σ’ εμάς τους Μικρασιάτες. Χρόνια πολλά για το πανηγύρι μας. Κι ας είναι ένα πανηγύρι που το γιορτάζουμε μακριά από την Πατρίδα.
Έτη πολλά με υγεία, αγαπητέ Αναστάσιε.