Ούτος ήτον επί Καρίνου του βασιλέως, εν έτει σπγ’ [283], Ρωμαίος κατά το γένος, εκ νεαράς ηλικίας μετέχων από την βουλήν και τιμήν της βασιλικής Συγκλήτου. Διαβαλθείς δε ως Χριστιανός, παρεστάθη εις εξέτασιν. Και επειδή δεν ηθέλησε να θυσιάση εις τα είδωλα, κρεμάται και δέρνεται με ξυλίνας σπάθας. Έπειτα απλώνεται επάνω εις εσχάραν πεπυρωμένην. Είτα βάλλεται μέσα εις τηγάνι αναμμένον, και μέσα εις καζάνι γεμάτον από νερόν βρασμένον. Εφυλάχθη όμως από όλα αυτά αβλαβής, επειδή παραδόξως η φωτία μετεβάλθη εις δρόσον. Ύστερον ριφθείς εις τα θηρία δια να τον φάγουν, έμεινεν απείρακτος από αυτά δια της θείας χάριτος. Μετά ταύτα απατήσας τον βασιλέα, ότι έχει να υπάγη εις τον ναόν των ειδώλων δια να προσφέρη θυσίαν, αυτός δε πηγαίνωντας εκεί, δια προσευχής του κρημνίζει τα είδωλα.
Όθεν δια την αιτίαν ταύτην αποκεφαλίζεται, και λαμβάνει παρά Κυρίου του μαρτυρίου τον στέφανον. Παρέπεμπον δε και ηκολούθων αυτώ έως εις τον τόπον της καταδίκης, ο πατήρ και η μήτηρ του, μακαρίζοντες αυτόν, δια τι ηξιώθη να λάβη τέλος μακάριον.Άγιος Νικόδημος
Αγιορείτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου