ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ
2025
Πέτρος
Περσεφόνης
«Όταν οι Χριστιανoi σε μια χώρα
μειώνονται αριθμητικά και περιθωριοποιούνται. Όταν ο Χριστός δεν είναι πλέον η
ψυχή της κοινωνίας, τότε ο Ιησούς ασχολείται με τη χώρα αυτή με τον τρόπο που
τον αντιμετωπίζουν.
Εκείνος συνεχίζει να δίνει τη χάρη Του και τις ευλογίες Του στα άτομα που
τον χρειάζονται, αλλά εγκαταλείπει τους άλλους που δεν τον χρειάζονται. Δύο
διαφορετικοί κόσμοι στην ίδια κοινωνία.
Χριστούγεννα έρχονται, με στολίδια και φώτα παντού. Το χρήμα, που είναι ένα εργαλείο, δεν είναι η Αξία, κυλά άφθονο σε αυτούς που το έχουν. Ο Άγιος Βασίλης σημαίνει για τα παιδιά, Δώρα. Το χριστουγεννιάτικο δένδρο δεν θα έχει τη φάτνη από κάτω, δεν χρειάζεται. Πολλοί μάλιστα για να είναι συνεπείς έχουν αλλάξει και τα ονόματα. Εορτή του χειμώνα για τα Χριστούγεννα και εορτή της άνοιξης για το Πάσχα. Η διασκέδαση είναι σε πρώτη προτεραιότητα. Το ρεβεγιόν της παραμονής των Χριστουγέννων θα είναι το κορυφαίο γεγονός των εορταστικών εκδηλώσεων που κρατάει μέχρι το πρωί της επόμενης μέρας 25ης Δεκεμβρίου. Για αυτούς η ημέρα αυτή δεν έχει κανένα ιδιαίτερο νόημα. Ένα ψυχικό άδειασμα.
Την ίδια ώρα στις
εκκλησίες ακούγεται ο όρθρος των Χριστουγέννων. <<Δεύτε είδωμεν πιστοί πού εγεννήθη ο
χριστός. Ακολουθήσωμεν λοιπόν ένθα οδεύει ο Αστήρ>>
Αυτά τα λόγια
είναι απλησίαστα για τους περισσότερους
ανθρώπους. Αυτοί όμως, που τα αποδέχονται
(που δυστυχώς λιγοστεύουν) ένα μόνο ξέρουν από παιδιά, πως «τη 25η
του μηνός, προ της πρωίας και νυκτός, συναγόμεθα πάντες εν τη Εκκλησία και
αρχόμεθα της λοιπής ακολουθίας της κατά σάρκα Γεννήσεως του Κυρίου και Θεού και
Σωτήρος Χριστού» αναζητώντας εκεί τo αποκούμπι της ζωής μας, που είναι τα ίδια τα Χριστούγεννα, και μια
απέριττη χαρά ακούγοντας τους θαυμάσιους ύμνους του Όρθρου των Χριστουγέννων.
Είναι η φυγή προς τα έσω, εκεί όπου η ύπαρξη συναντά τον Θεό.
Όλοι γυρεύουμε τη
χαρά, «πάντων σκιρτόντων, σκιρτήσαι θέλω κ’αγώ, χορεύσαι βούλομαι, πανηγυρίσαι
θέλω.» Όπως λέει ένας μεγάλος Άγιος στην αρχή μιας ομιλίας του για τα
Χριστούγεννα. Για αυτή τη χαρά θα κινήσουμε και φέτος, αν θέλει ο θεός, τα
χαράματα για το Ναό με το ψυχρό αεράκι να μας χτυπάει στο πρόσωπο και να
ζήσουμε το Καινό μέσα στην κανονική του επανάληψη. Μια τέτοια στάση προϋποθέτει
ψυχικό πλούτο, αδιανόητο για τους περισσότερους
ανθρώπους της εποχής μας. Για μερικούς ίσως να είναι και η τελευταία
φορά στη ζωής τους. Μια είναι η καλύτερη ευχή στον κόσμο
«Και του χρόνου
να γιορτάσουμε πάλι τα Χριστούγεννα. Αμήν!!!»
Π.Π.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου