«Σε προσκυνείν τὸν Ἥλιον τῆς δικαιοσύνης» – ο στίχος αυτός από το
απολυτίκιο των Χριστουγέννων δεν είναι απλώς μια ποιητική προσφώνηση προς τον
Χριστό, αλλά μια ομολογία πίστης και ταυτόχρονα μια σιωπηρή καταγγελία της
ανθρώπινης ιστορίας. Ο Χριστός γεννιέται ως Ήλιος δικαιοσύνης μέσα σε έναν
κόσμο όπου η δικαιοσύνη απουσιάζει, όχι μόνο ως κοινωνική πρακτική αλλά και ως
υπαρξιακή στάση.
Την εποχή της Γεννήσεώς Του, η πολιτική εξουσία εκφραζόταν μέσα από τη βία, τον φόβο και την αυθαιρεσία, ενώ η θρησκευτική εξουσία συχνά είχε μετατραπεί σε μηχανισμό αυτοδικαίωσης και κοινωνικού αποκλεισμού. Ο Ήλιος της δικαιοσύνης δεν ανατέλλει στα παλάτια ούτε στους ναούς της ισχύος, αλλά στη φτώχεια της Βηθλεέμ, αποκαλύπτοντας ότι η αληθινή δικαιοσύνη δεν επιβάλλεται, αλλά προσφέρεται ως φως που ελέγχει και θεραπεύει.
Από τότε έως σήμερα, η ιστορία φαίνεται να
επαναλαμβάνει το ίδιο μοτίβο. Η εξουσία –πολιτική και, δυστυχώς, ενίοτε και
θρησκευτική– συχνά διαφθείρεται, εργαλειοποιεί τον άνθρωπο και αλλοιώνει την
αλήθεια. Η δικαιοσύνη υποχωρεί μπροστά στο συμφέρον, ενώ η πίστη κινδυνεύει να
καταντήσει ιδεολογία ή άλλοθι εξουσίας. Μέσα σε αυτό το σκοτάδι, η επίκληση «Σε
προσκυνείν τὸν Ἥλιον τῆς δικαιοσύνης» αποκτά προφητικό χαρακτήρα: δηλώνει ότι η
τελική αναφορά του χριστιανού δεν είναι καμία ανθρώπινη αρχή, αλλά ο ίδιος ο Ιησούς
Χριστός.
Η ηθική στάση των χριστιανών απέναντι σε αυτή την
πραγματικότητα δεν μπορεί να είναι ουδέτερη. Η προσκύνηση του Χριστού ως Ήλιου
της δικαιοσύνης συνεπάγεται άρνηση της αδικίας, αντίσταση στη διαφθορά και
μαρτυρία αλήθειας, ακόμη και όταν αυτή έχει κόστος. Ο χριστιανός καλείται να
ζει ως άνθρωπος του φωτός μέσα στον κόσμο, όχι για να κυριαρχήσει, αλλά για να
φωτίσει, θυμίζοντας ότι η δικαιοσύνη δεν είναι απλώς ανθρώπινο αίτημα, αλλά
θεϊκή κλήση.
Αυτή είναι η ευχή μου για όλους μας τα εφετινά
Χριστούγεννα, ώστε όντως η δικαιοσύνη να μην πάψει ούτε στιγμή να αποτελεί
στάση ζωής και τρόπος ύπαρξης!
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2025
π. Ιουστίνος Κεφαλούρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου