ΤΑ ΙΣΙΑ ΚΑΙ «ΤΑ ΠΙΟ ΙΣΙΑ ΖΩΑ» ΤΗΣ ΦΑΡΜΑΣ - ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΟΤΤΑΔΑΚΗΣ

ΤΑ  ΙΣΙΑ  ΚΑΙ  «ΤΑ  ΠΙΟ  ΙΣΙΑ  ΖΩΑ» 
ΤΗΣ  ΦΑΡΜΑΣ

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ  ΚΟΤΤΑΔΑΚΗΣ

Α.       Συγχαρητήρια αγαπητέ μου κε Αναστάσιε. Άριστη η ανάρτηση των γραπτών, του κορυφαίου ορθόδοξου θεολόγου Ιεράρχη, του Περγάμου Ιωάννη, και του για τους Ρωμαιοκαθολικούς Σεβασμιώτατου Αρχιεπίσκοπου Παρισιού Michel Aupetit - Μιχαήλ ο Μικρός(;) -που απηχώντας το πνεύμα του Μ. Βασιλείου -«ότι ουκ έστιν αίτιος κακών ο Θεός»- ερμηνεύει θαυμάσια το θαύμα της θεραπείας από το Χριστό του τυφλού, που έστειλε στη λίμνη του Σιλωάμ - Ιω. 9,1-38. Και όσους σπεύσουν να γράψουν σχετικά τα γνωστά τους α-νόητα, παραπέμπω στον Άγιο Αργολίδος Νεκτάριο λέγοντα: «Οι άνθρωποι αυτοί θα έπρεπε να είναι έγκλειστοι στο Δαφνί».

Β.      Αν δεν κάνω λάθος η τελική πρόταση-απόφαση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου ήταν. «Λειτουργία κάθε Κυριακή 07.00-08.00 με ανοιχτή συμμετοχή». Προφανώς δεν είχε υπολογιστεί η ασύμμετρη επικινδυνότητα της πανδημίας. Η Κυβέρνηση -με εισήγηση της Ανώτατης Υγειονομικής Επιτροπής-

αποφάσισε απαγόρευση συνολική απαγόρευση. Η Δ.Ι.Σ. με βάση το τεκμήριο της σιωπής το αποδέχτηκε -ως άλλωστε στο μήνυμα του Αρχιεπίσκοπου ξεκαθαρίστηκε πια. Από κει και πέρα είχε εφαρμογή από όλους με πρώτους τους κληρικούς το «πείθεσθε τοις ηγουμένοις, και υπείκετε» -Εβρ.13,17. Διό με λύπησε που βρέθηκε εκτεθειμένος ο λίαν αγαπητός εως φίλτατος, και δια το κορυφαίο Λειτούρημα ισοδύναμα σεβαστός Άγιος Κυθήρων-Αντικυθήρων Σεραφείμ, και ο Αιδεσιμολογιότατος Αναστάσιος Γκοτσόπουλος, που παρόσα του έγραψα, δεν έπαψα να τιμώ και αγαπώ για πάντα ως λόγιο ευλαβή έγγαμο πρεσβύτερο, νυν δε και για λόγο προσωπικό. Τέλος ζητώ άδεια-ευλογία από τον Άγιο Πατρών να προσθέσω ότι επί του προκειμένου θαυμάζω την «αγία του διάκριση» και την πλατιά του καρδιά. «Ο νοών, νοείτω».

Γ.    Είναι δύσκολο θεωρήσει κανείς ότι τέτοιοι εξαίρετοι κληρικοί αγνοούν τα περί «ίσιων και πιο ίσιων ζώων της φάρμας», ότι δηλαδή τα τοιαύτα μυρίζουν ρατσιστική – επιδεικτική - προβολή … «αγιότητας»! Και ευθέως άπρεπο ένας λαϊκός να εντάξει σ’ αυτό τη δική τους περίπτωση. Διό αλλάζω, και συνεχίζω πραπέμποντας όλους μας για τα ανωτέρω στην «Επί

του Όρους Ομιλία», όπου ορίζει-εντέλλεται ο Χριστός. «Και όταν προσεύχη ουκ έση ώσπερ οι υποκριταί, ότι φιλούσιν εν ταις συναγωγαίς και εν ταις γωνίαις των πλατειών εστώτες προσεύχεσθαι, όπως αν φανώσιν τοις ανθρώποις. Αμήν λέγω υμίν ότι απέχωσι των μισθών αυτών. Συ δε όταν προσεύχη, είσελθε εις το ταμιείον σου, και κλείσας την θύραν σου, πρόσευξαι τω πατρί σου τω εν τω κρυπτώ. Και ο πατήρ σου ο βλέπων εν τω κρυπτώ αποδώσει σοι εν τω φανερώ. Προσευχόμενοι δε μη βαττολογήσητε ώσπερ οι εθνικοί*. Δοκούσι γαρ ότι εν τη βαττολογία αυτών αυτών εισακουσθήσονται, μη ουν ομοιωθήτε αυτοίς. Οίδε γαρ ο πατήρ υμών ων χρείαν έχετε προτού υμάς αιτήσαι αυτών». Ούτως ουν προσεύχεσθε υμείς» Ματθ.6,5κε. Ακολουθεί η προσευχή αρχέτυπο, «Κυριακή-του Κυρίου-Προσευχή». «Πάτερ ημών …». Όπου έχει τεράστια σημασία εκείνο το, «ημών» ! Δηλαδή. Και στο ταμιείον με την πόρτα κλειστή, «μόνος με όλους». Οπότε και «η προσευχή της καρδίας του Ιησού»-«Κύριε ημών Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με τον αμαρτωλό», θα ήταν προτιμότερο να καταλήγει, «ελέησον ημάς τους αμαρτωλούς», ένας με όλους για όλους ! 

Δ.   Επανέρχομαι στην προηγούμενη ανάρτηση -παράγραφος Γ΄- και επικεντρώνω στην κατάθεση Πασκάλ -του κατά το  Φώτη Κόντογλου,  «δια Χριστόν σαλού»- που  μας  διανηνύει. «Ο Ιησούς μέχρι το τέλος του κόσμου θα είναι -είναι- στον κήπο της αγωνίας- (Γεθσημανή). Στο διάστημα αυτό κανένας δεν μπορεί να κοιμάται» ! Και επαναλαμβάνω ότι δεν υποκύπτω στον πειρασμό για την περίπτωση της πανδημίας να την αποδώσω, «πιαστήκαμε στον ύπνο σαν τους μαθητές στον κήπο της Γεθσημανή», αλλά βάζω απέναντι την ευθεία όσο και ταπεινή ομολογία-συγγνώμη του Αγίου Αλβανίας Αναστασίου. «Αδελφοί και αδελφές μου αιφνιδιαστήκαμε»! Πλάι της πάλι τη φραση, «κατεβήκαμε στις Κατακόμβες» του Αγίου Μεσογαίας … Νικολάόυ, προεκτείνόντας, «ξέρουμε τι γινόταν εκεί», δηλαδή, προσευχή, προσευχή, προσευχή ! Και τέλος πλάι στων δύο, τη σύσταση του Αρχιεπίσκοπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμου Β’ , στο σπίτι μας και στην καρδιά μας «μικρή εκκλησιά»-Χρυσόστομος- «να κάνουμε κάθε βράδυ 10.00-10.15 θερμή ικεσία στο Θεό να φύγει το δεινό» ! Συν το χθεσινό-27.3.20-Αρχιεπισκοπικό μήνυμα.

Ε.   Επαναλαμβάνω ότι η Μετάληψη είναι προσωπική κοινωνία αγάπης με το Χριστό του μεταλαμβάνοντος «μετά φόβου – σεβασμού - Θεού, πίστεως και αγάπης» και από τούτο «φάρμακο αθανασίας και αντίδοτο του μη αποθανείν - αιώνια» γι αυτόν. «Ποντάροντα», επί πλέον στην περίπτωση του ληστή στο Σταυρό, από την ευχή του μεταδίδοντος. «Μεταλαμβάνει ο δούλος του Θεού τάδε Σώμα και Αίμα Χριστού εις άφεσιν αμαρτιών και εις ζωήν της αιώνιον». Η Θεία Ευχαριστία δεν είναι μαγικό μαντζούνι για εδώ κι εκεί και σ’ όποιον κι όποιον … Και μετά την ανάρτηση του Αγίου Περγάμου, παραπέμπω για τα περί Αγίας Λαβίδος κλπ. σχετικά του εκεί.

Στ.  Στην παράγραφο  Γ΄ της προηγούμενης ανάρτησης θύμισα τις δυο διδαχές - εντολές του Χριστού. α. «Γίνεσθε ουν φρόνιμοι ως οι όφις, και ακέραιοι ως αι περιστεραί» -Μτ.10,16. β. «Και τούτο έδει ποιήσαι, κακείνο μη αφιέναι» -Μτ.23,8..Και με βάση αυτές πρότεινα ενδεικτικά-κάποιοι μπορεί να έχουν καλύτερες ιδέες-τα εξής.

 1.  Μετάδοση σε πρόσφορη βραδινή ώρα από χώρους ευρείας ακρόασης  ηχογραφημένου σύντονα του υπέροχου ύμνου στο Χριστό. «Κύριε των δυνάμεων μεθ’ ημών γενού, άλλον γαρ εκτος Σου βοηθόν εν θλίψεσιν ουκ έχομεν, Κύριε των δυνάμεων ελέησον ημάς». Και του πρώτου της Μικρής Παράκλησης στην Παναγία. «Πολλοίς συνεχόμενος πειρασμοίς, προς Σε καταφεύγω σωτηρίαν επιζητών. Ω Μήτερ του Λόγου και Παρθένε, των δυσχερών και δεινών με διάσωσον». Που ακούνε πολλοί ορθόδοξοι και άλλοι πιστοί, βγαίνουν στα μπαλκόνια, με κερί ή καντήλι και ίσως σιγοψάλλουν μαζί, Είναι μια πρόκληση και πρόσκληση ανάτασης που θα αναμεταδοθεί από τα ΜΜΕ και κάτι θα έχει πει. Και για να μη μένουμε σε προβαλλόμενα ατυχή.

2.  Μετάδοση μόνης της Θείας Λειτουργίας-«Ευλογημένη η Βασιλεία του Πατρός …»- μέσω ΕΡΤ …  α. Από Αθήνα …  β. Από Θεσσαλονίκη … γ. Από Ηράκλειο Κρήτης, … Λειτουργία όμως πρότυπη μουσικά, λεκτικά και κατανυκτικά-αρχέτυπο οι ιερείς που έψαλλαν στο Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών την Γ΄ και Δ΄ στάση των Χαιρετισμών -συν κήρυγμα- μήνυμα από καρδίας ελάχιστων λεπτών ζωντανό, «γαλατάκι» που λέει ο Απ. Παύλος για το ευρύ -«νηπιακό»- τυπικά ορθόδοξο κοινό, όχι παθητική και μονότονη μακρόσυρτη και περί πολλών ανάγνωση από βιβλίο, ως έγινε και σήμερα -29.3.2020. Φυσικά συν Μετάληψη στο όνομα όλων με αταλάντευτη την πίστη στην Αλήθεια ότι με τα καθαγιασμένα είδη του Ψωμιού και του Κρασιού μεταλαμβάνει αυτό τούτο το Σώμα και το Αίμα του Χριστού εναλλασσόμενη ομάδα ελάχιστων πιστών υπεύθυνα μη φορέων κορονοϊού. Και εδώ παραπέμπω πάλι στα σχετικά του Αγίου Περγάμου.

       Στην Αρχιεπισκοπή και στις ανωτέρω Μητροπόλεις υπάρχουν εξαίρετοι πιστοί με ανοιχτό ορίζοντα και καλύτερες ιδέες για τον ευρύ κύκλο των ορθόδοξων Ελλήνων χριστιανών. Και μπορούν να προτείνουν εξόδους που όχι μόνο δεν θα χαλάσουν, αλλά θα διευρύνουν και τα εξυψώσουν τα τυπικά, θα τα κάνουν από φορτία βαρέα και δυσβάστακτα, και νεκρά, «ζυγό του Κυρίου χρηστό και φορτίο ελαφρό-Μτ.11,30.

      Αλήθεια είναι τόσο δύσκολο να αναπτυχθεί κάτι που να διαμηνύει με τρόπο επίκαιρο ότι η Ορθόδοξη Ελλάδα έχει ριχτεί στη μάχη κατά της θανατερής πανδημίας του κορονοϊού ανθρώπινα και με όλα τα επιστημονικά-ιατρικά όπλα, και πνευματικά, με «άνω σχώμεν τας καρδίας» αναφορά; Ή μήπως και έχει ριχτεί «άοπλη μεταφυσικά», ως έγραψε-«Ο κορωνοϊός ξεγυμνώνει τη μεταφυσική μας αοπλία»-την περασμένη Κυριακή-Καθημερινή, 22.03.2020-ο πάντα φίλτατος αδελφός και φίλος λαμπρός θεολόγος και Πανεπιστημιακός Καθηγητής της Φιλοσοφίας Χρήστος Γιανναράς !

Με «την αγάπην την πρώτην, ην ουκ αφήκα…»

Αθανάσιος  Κοτταδάκης