Δευτέρα 18 Μαΐου 2009

Χωρίς τίτλο 4

4.

Σε θαυμάζω, άνθρωπε, για το κουράγιο σου
και τα μεγάλα κατορθώματά σου.
Έφτιασες πελώρια νοσοκομεία
με πολύπλοκα επιστημονικά εργαστήρια
και αναζητείς συνεχώς όπλα
στον αμείλικτο σου πόλεμο
κατά των μικροβίων.

Στρατιές οι δόκτορες και οι νοσοκόμες,
στρατιές οι καθηγητές της Ιατρικής.
Νόμπελ και βραβεία και τιμές
σ’ όσους ανακαλύψουν νέα φάρμακα,
σ’ όποιον νικήσει τον καρκίνο.

Και δεν αμφιβάλω καθόλου,
ότι οι προθέσεις σας είναι φιλάνθρωπες
και οι επιτυχίες της ιατρικής σας πολλές.

Μετά από τόσους αγώνες όμως τιτάνιους,
μετά από τόσα έξοδα και μόχθους,
η φθορά μας φθείρει κι’ ο θάνατος μας θερίζει.

Η τόση ιατρική τι κατόρθωσε;
να δίνει κάποιες αναβολές στην εκτέλεση,
που το δρεπάνι του χάρου ετοιμάζει για όλους μας;
πως θα νικήσουμε ολοκληρωτικά
και για πάντα την φθορά και το θάνατο;

Δεν υπάρχουν σχόλια: