Τετάρτη 12 Ιανουαρίου 2011

Φιλαδέλφεια - Αλεξανδρεύς

Φιλαδέλφεια

Σαν κίνησε την πόλη την ελληνική να πάρει
ο Τούρκος Βασιλεύς ο Παιαζήτης
«ἒχων μεθ’ ἑαυτοῦ τούς βασιλείς Ἑλλήνων»
ζήτησ’ αντάλλαγμα βαρύ
της βοηθείας του έναντι
(βοήθεια σ’ αιτήματα πικρά κι ανόσια:
τους τσακωμούς  για ένα θρόνο δίχως κράτος
να ημερέψει!)

Όμως σαν έστειλεν ο Μανουήλ ανθρώπους
ζητών απ’ τους Φιλαδελφείς την πόλη
σε τούρκον αρμοστή να παραδώσουν
αυτοί απέρριψαν ευθύς του δούλου-βασιλιά το θράσος
«οὒκ ἒφασαν ἑκόντας εἶναι καταπροδοῦναι σφᾶς τῷ βαρβάρω.
Και τῷ ἐντεῦθεν ἐπολιόρκει Φιλαδέλφειαν Παιαζήτης».
Κι έβαλε αυτόν, το Μανουήλ, την πόλιν να πορθήσει
-την πόλη π’ άντεξε αιώνας, κάστρο απόρθητο
το τελευταίο ελληνικό στην Ιωνία.
«Οὒτω μέν οὒν ἐάλω Φιλαδέλφεια τῆς Λυδίας
πόλις εὐνομουμένη, ελληνίς»  .
Έτσι τελειώνει ο Λαόνικος την ιστορία
-Λαόνικος που του ‘λαχε μονάχα ήττες να ιστοράει-
πώς Φιλαδέλφεια ούσα, υπ’αδελφών επάρθει.

Αλεξανδρεύς

Τα πολυτονικά είναι παραθέματα από τον Λαόνικο.

12 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Το ποίημα αυτό, με έκανε να ανατρέξω στην ιστορία, για να δω αυτή την πτυχή που δεν γνώριζα.
Αυτή η κατακλείδα «Φιλαδέλφεια ούσα, υπ’αδελφών επάρθει» κτυπά στο κόκαλο.
Εξαιρετικά αποδοσμένο σε όλους τους τομείς.

Ανώνυμος είπε...

Εκπλήσσομαι με την άνεση που συνταιριάζεις την γλώσσα. Είναι στο σύνολό του αριστουργηματικά δομημένο.

Ανώνυμος είπε...

Μου φέρνει στην σκέψη κάποιον άλλο Αλεξανδρινό μεγάλο ποιητή.
Με άνεση τον πλησιάζεις….

Ανώνυμος είπε...

Το διάβασα στο blog του κ. Τελεβάντου και με γοήτευσαν η γραφή και τα μηνύματα που προσφέρει. Πολύ δυνατό. Θα διαβάσω και τα άλλα ποιήματά σας που εντόπισα εδώ. Ευχαριστίες.

Ανώνυμος είπε...

Από έκπληξη σε έκπληξη. Συγχαρητήρια είναι υπέροχο το δημιούργημά σου.

Χαράλαμπος Γερ.Στανίτσας είπε...

Γι' άλλη μια φορά εξαιρετικός.
Σ'ευχαριστούμε Αλεξανδρέα.

Ανώνυμος είπε...

είναι πραγματικά αξιοθαύμαστο ότι ένας τόσο πυκνός λόγος ρέει τόσο αβίαστα... με ιστορικά διδάγματα
και κατακλύζει με δυνατά συναισθήματα!
Μου άρεσε πάρα πολύ!!

Ανώνυμος είπε...

Πολύ δυνατό!!!
Ξετυλίγει ζωγραφικά μία-μία τις εικόνες για να σε φέρει αντιμέτωπο με την αλήθεια!
Που μερικές φορές είναι πικρή και … απωθούμενη.
Σπουδαίο το ποίημά σου Αλεξανδρέα!

Ανώνυμος είπε...

ΠΟΛΥ ΚΑΘΑΡΕΥΟΥΣΑ ΠΕΦΤΕΙ.

Ανώνυμος είπε...

ΠΟΛΛΗ ΑΓΡΑΜΜΑΤΟΣΥΝΗ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ

Ανώνυμος είπε...

Από τα λίγα που με έχουν ενθουσιάσει τόσο πολύ.
Υποκλίνομαι στον συντάκτη.

Ανώνυμος είπε...

ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΑΠΟ ΕΣΕΝΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΑ!!!
ΚΑΛΟ..