Η σημερινή κοινωνία, με λυσσαλέα οργανωμένους, και αδίσταχτα λειτουργώντας, τρόπους, μας βεβαιώνει πως η ευτυχία του ανθρώπου βρίσκεται σε όσα ζώντας κερδίζει, σε όσα συσσωρεύει, υλικά και μη αγαθά, σε όσα απολαμβάνει και σε όσα του εγγυώνται ένα μέλλον άνετο απολαύσεων. Και του αποκρύπτει πως ο τρόπος αυτός του βίου δεν παράγει και δεν εγγυάται την ελευθερία του ανθρώπου. Διότι, αφού ο άνθρωπος είναι αναπόφευκτα ένας διαβάτης του κόσμου αυτού, είναι απαραίτητο και υπαρκτικά κρίσιμο να μην επιζητεί, ούτε και ν' αποδέχεται δεσμά τέτοια που θα τον εμποδίσουν, με μιαν ενδόμυχη, ιερή ωριμότητα, να οδηγηθεί, όταν έλθει η στιγμή, προς την έξοδό του από τον κόσμο αυτό.
Δεν είναι εγκαταστημένος εδώ, είναι περαστικός. Και η ελευθερία του συνίσταται στο να χάνει όλα εκείνα, σταδιακά, που τον εμποδίζουν να την απολαύσει, να την βιώσει με την ιερή εκείνη χαρά που ευλογεί ο Θεός, την χαρά του ελεύθερου πλάσματος, του αδέσμευτου, του αξιοπρεπούς και υπερήφανου που κατανίκησε την εκφοβιστική τυραννία του χρόνου και πως είδε φως ελευθερίας χάνοντας όλα τα περιττά, τα σκιώδη, όσα τον εμποδίζουν να υψωθεί προς το μυστήριο του υπάρχειν πάνω από τον Χρόνο. Προς τον Θεό.
Κώστας Τσιρόπουλος
1 σχόλιο:
Μακάρι όλοι οι στοχαστές και διανοούμενοι της εποχής μας να σκέφτονταν όπως ο Κώστας Τσιρόπουλος τουτέστιν υπό το πρίσμα της αιωνιότητος!Δυστυχώς οι περισσότεροι απ αυτούς είναι δέσμιοι του ενδοκοσμικισμού και της σχετικοκρατίας!
ΛΥΚΟΥΡΓΟΣ ΝΑΝΗΣ
Δημοσίευση σχολίου