Ἐγκύκλιος Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν κ.κ. Χρυσοστόμου πρὸς τὸν Ἱερὸ Κλῆρο

«Τυγχάνει τοῖς πᾶσι γνωστόν, ὅτι οἱ καιροί μας εἶναι ἐξαιρετικά δύσκολοι καί ὁ Λαός μας διέρχεται μία ἀπό τίς μεγαλύτερες καί βαθύτερες κρίσεις στήν διαδρομή τῆς ἱστορίας του. Ἔχομε ὅλοι χρέος, νά στηρίξωμε αὐτόν τόν Λαό, ὥστε νά μή γονατίσῃ μπροστά στίς δυσκολίες, στήν φτώχεια, καί τήν ἐγκατάλειψη. Προέχει βεβαίως ἡ πνευματική στήριξη, ἡ ὁποία εἶναι ἀπαραίτητη, ἀφοῦ ὁ Λαός ἔχει ἀνάγκη ἀπό ἐλπίδα, ἀγάπη, ὅραμα. Ὅλα αὐτά, τοῦ τά ψαλίδισαν τόσα χρόνια τά ποικίλα πολιτικά καί ἰδεολογικά συστήματα, τά ὁποῖα ἐχρησιμοποίησαν τούς ἀνθρώπους, προκειμένου νά περάσουν τίς διάφορες ἰδέες τους, ἐνῶ στό τέλος ἐπρόδωσαν τήν ἐμπιστοσύνη τῶν Ἑλλήνων.

Τώρα πού ὁ Λαός αἰσθάνεται αὐτή τήν ἀδικία, αὐτή τήν προδοσία καί τήν ἐγκατάλειψη, καλούμεθα περισσότερο ἀπό κάθε ἄλλη φορά, νά προσφέρωμε τό εἶναι μας θυσιαστικά γιά τόν κουφισμό καί τήν ἀπαντοχή τοῦ ποιμνίου μας, ἀλλά καί γενικώτερα ὅλων τῶν ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι ἐγκαταβιοῦν στόν χῶρο μας.  

Ἀφῆστε στήν ἄκρη τά δευτερεύοντα θέματα. Κάνετε τόν Ἱερό Ναό σας κυψέλη ἀγάπης καί στοργῆς. Προσφέρατε μέ ἁπλότητα, μέ καλοσύνη καί ἀγάπη, τόν Θεό στούς ἀνθρώπους, ὡς τόν μόνο καί ἀληθινό Σωτῆρα τοῦ κόσμου. Ὁ λόγος σας νά εἶναι βάλσαμο παρηγορίας καί τά χείλη σας νά γίνουν ὑπέρ μέλι γλυκύτερα, γιά νά γλυκάνετε τίς πονεμένες καρδιές τῶν ἀνθρώπων. Μή λείπετε ἀπό τούς Ἱερούς Ναούς. Ἄν μέχρι τώρα ἐκεῖ ἦταν ἡ ἐνασχόλησή σας, ἀπό τώρα καί στό ἑξῆς πρέπει ἐκεῖ νά εἶναι ἡ μόνιμη διατριβή σας. Οἱ ἀπαιτήσεις τῶν καιρῶν εἶναι πρωτόγνωρες. Ἔχομε γίνει μάρτυρες συγκλονιστικῶν γεγονότων, τά ὁποῖα ἐκτυλίσσονται τόσον στό Γραφεῖο μας, ὅσο καί στούς Ἱερούς Ναούς μας. Ἐκεῖ φτάνουν ἄνθρωποι ἀπογοητευμένοι, πολλάκις στά πρόθυρα αὐτοκτονίας. Σέ ὅλους ἐδώκαμε καί δίδομε τήν δυνατότητα, διά λόγων ἀγάπης νά ἐπανεύρουν τήν ἐλπίδα καί νά προχωρήσουν μέ θάρρος στήν ζωή, «ἀφορῶντες εἰς τόν τῆς πίστεως ἀρχηγόν καί τελειωτήν Ἰησοῦν» (Ἑβρ. 12,2).

Προσευχηθῆτε, ἀγρυπνήσατε, ὀργώσατε κυριολεκτικά τήν Ἐνορία σας. Μή ἐπαναπαύεσθε, σέ ὅσα ἐγνωρίζαμε ὡς τακτικήν ποιμαντικῆς μέχρι σήμερα. Δέν φτάνουν. Οἱ καιροί ἀπαιτοῦν ἐγρήγορση, κόπο πνευματικό, θυσίες.

Ἐνισχύσατε, σύν τοῖς ἄλλοις, τήν φιλανθρωπική διακονία. Ἀναζητήσατε τρόπους, ὥστε νά δύναται ἡ Ἐνορία σας νά προσφέρῃ, ὁσάκις χρειασθῆ, τά ἀπαραίτητα γιά τήν ὅποιας μορφῆς ἐνίσχυση τῶν ἀνθρώπων.

Καταγράψατε τούς ἐνδεεῖς καί πένητας. Συνεργασθῆτε μέ τά Σχολεῖα τῆς Ἐνορίας σας, γιά νά πληροφορηθῆτε, ἐάν ὑπάρχουν παιδιά μέ προβλήματα καί ἀνάγκες. Ἐνημερώσατε τήν Μητρόπολη γιά τά προβλήματα τῆς Ἐνορίας σας, ὥστε νά σᾶς δώσωμε ὁδηγίες καί ὅποια βοήθεια χρειασθῆτε...

... Πρέπει νά πείσωμε τόν Λαό μας, ὅτι ἤδη ἀνεβήκαμε στό σταυρό καί γευόμεθα τό πάθος, προσφερόμενοι ὡς ἐθελόθυτα θύματα γιά νά τοῦ δώσωμε παρηγοριά καί ἐλπίδα.

Μόνο μέ αὐτό τό θυσιαστικό φρόνημα, θά μπορέσωμε νά περπατήσωμε μέ ψηλά τό κεφάλι στούς δρόμους καί μέ ξάστερη τήν ματιά, προσφέροντας ὅραμα ζωῆς καί πορείας κυρίως στούς νέους ἀνθρώπους, ἀλλά καί ἐλπίδα στούς μεγαλυτέρους.

Ὅλα αὐτά δέν μποροῦμε, νά τά ἐπιτύχωμε μόνοι μας. Χρειαζόμαστε τήν βοήθεια τοῦ Θεοῦ. Ὑψώσατε τόν νοῦ καί τήν καρδιά πρός τόν οὐρανό καί ζητήσατε τήν ἐνίσχυση παρά τοῦ Παντεπόπτου καί Παντοδυνάμου Κυρίου μας. Γονατίσατε μέ δάκρυα μπροστά στήν Εἰκόνα τῆς Θεομήτορος, τῆς γλυκυτάτης Παναγίας μας καί ἐκζητήσατε τίς ἱκεσίες της γιά τήν σωτηρία τοῦ Λαοῦ μας. Ἱκετεύσατε τούς Ἁγίους, «ἵνα ταῖς πρεσβείαις αὐτῶν οἱ πάντες ἐλεηθῶμεν».

Μητροπολίτης Πατρών Χρυσόστομος