Πέμπτη 31 Μαΐου 2012

"ο υπομείνας εις τέλος, ούτος σωθήσεται". - Άγιος Κλήμης ο Αλεξανδρεύς

Ούτε η πίστη,
ούτε η αγάπη,
ούτε η καρτερία
μιάς ημέρας,
αλλ’
"ο υπομείνας εις τέλος,
 ούτος σωθήσεται".

Άγιος Κλήμης ο Αλεξανδρεύς

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Πολύ με φοβίζει, Κύριε, ο λόγος Σου!

Ανώνυμος είπε...

Δεν με φοβίζει … με γεμίζει με ελπίδα.

Ανώνυμος είπε...

Πόσες και πόσες φορές έχουμε φτάσει στο τέλος μας;
Και μετά κάτι μας ξυπνάει, κάτι μας σηκώνει και πάλι απ' την αρχή...
Το θέμα είναι θ' αντέξουμε;;;;
Το οριστικό τέλος μας θα μας βρει στην προσπάθεια;;;
Μερικά από τα καυτά ερωτήματα που με απασχολούν πολλά χρόνια...
Δόξα τω Θεώ, είμαι ακόμα ζωντανός...
Κι ελπίζω στην αρχοντιά Του και στην αγάπη Του...

Ανώνυμος είπε...

ναι..."είμαστε ακόμα ζωντανοί, στη σκηνή και αν θα αντέξει το σκοινί θα φανεί στο χειροκρότημα που λεε και το τραγούδι..."

Ανώνυμος είπε...

Κατά την ατελή μου γνώμη,έχουμε μάθει πως Ο Κύριος δεν μπορεί να σου δώσει παραπάνω από αυτό που μπορείς να αντέξεις.Γιαυτό και την κατάλληλη ώρα δίδει λύσεις.Οπώτε ,το ζήτημα είναι πως θα παραμείνεις ενωμένος μαζί Του,πιστεύοντας στο Σωτήριο έργο Του .Βλέπουμε οι άγιοι,προσεύχονταν όταν τους παρέδιδαν στα μαρτύρια και η σταθερή πίστη στον Λυτρωτή Χριστό,δημιουργούσε το θαύμα της επούλωσης τραυμάτων,του αισθήματος ότι δεν καίγεσαι αν και καίγεσαι κ.λ.π.Όταν λέγει ''ο υπομείνας'',έχει σχέση πιστεύω και με την πίστη.Πιστεύεις υπομένοντας και υπομένεις πιστεύοντας.Ο αββάς χαιρήμωνας μας λέγει πως το έλεος του Θεού εξαρτάται από τη δύναμη της ανθρώπινης πίστης.''Και δεν μπορούσε εκει να κάνει κανένα θαύμα εξαιτίας της απιστίας τους.Μαρκ 6,5-6''.Αυτό έρχεται σε συνάρτηση με τα παθήματα των αγίων.Ψάχνοντας,βρήκα πως μπορείς να παραμείνεις ενωμένος με τον Κύριο:1]ΜΕ ΤΗ ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ 2]ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΧΗ[Κύριε Ιησού Χριστέ Υιέ Του Θεού ελήσόν με]3]ΜΕ ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΊΑ ΤΩΝ ΕΝΤΟΛΏΝ @4]ΜΕ ΤΗΝ ΑΚΡΟΑΣΗ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΥ[Κυριακοδρόμιο Νικηφόρου Θεοτόκη].π