«Όρθόδοξος Τύπος» (15/6/2012)
Σύναξη κληρικών και μοναχών :
ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ΜΕΤΕΩΡΗ
Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΟΙΚ. ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ
Εἰσαγωγή
Τό ὕφος καί τό ἦθος τῆς Πατριαρχικῆς Ἐπιστολῆς
Μεσούσης τῆς Ἁγίας Τεσσαρακοστῆς, στίς 16.3.2012, ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος ἀπέστειλε ἐπιστολή πρός τόν Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν κ. Ἱερώνυμο, ἡ ὁποία ἀναφέρεται σέ θέματα τῆς Οἰκουμενικῆς Κινήσεως.
Ἡ πατριαρχική ἐπιστολή μᾶς ὑπενθυμίζει ἄλλη παλαιότερη (τοῦ 2009), παρομοίου περιεχομένου, με τήν ὁποία ὁ Πατριάρχης κατήγγειλε την «Ὁμολογία Πίστεως κατά τοῦ Οἰκουμενισμοῦ» ὡς πρόξενο σχίσματος καί ζητοῦσε τήν ἐπι βολή αὐστηρῶν ποινῶν στούς πρωτεργάτες της. Ὅμως ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ ἄλλως τά οἰκονόμησε καί –δόξα τῷ Θεῷ– ἡ ἐπιστολή αὐτή ἔγινε ἀφορμή, ὥστε γιά πρώτη φορά νά συζητηθεῖ ἀναλυτικά ἐπί διήμερον (15–16.10.09) στήν Ἱερά Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας ἡ πορεία τοῦ Διμεροῦς Θεολογικοῦ Διαλόγου μέ τούς Ρωμαιοκαθολικούς. Στή συζήτηση στην Ἱεραρχία ἀποκαλύφθηκαν πρακτικές καί στοιχεῖα τῆς Οἰκουμενικῆς Κινήσεως τά ὁποῖα ἐπιμελῶς ἐκρατοῦντο κρυφά ἀπό τούς Ἱεράρχες μας. Ἡ Ἱεραρχία μας ὀρθῶς ἐνεργοῦσα δέν καταδίκασε τήν «Ὁμολογία Πίστεως κατά τοῦ Οἰκουμενισμοῦ» οὔτε τούς πρωτεργάτες της, ὅπως φορτικά τῆς εἶχε ζητηθῆ ἀπό τήν Κωνσταντινούπολη. Δέν εἶναι τῆς παρούσης ὁ σχολιασμός ἐκείνης τῆς ἀποφάσεως, πού εἶχε τότε γίνει ἀπό μέλη τῆς Συνάξεώς μας.
Ὅμως διαβάζοντας τήν πρόσφατη ἐπιστολή τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου καί βλέποντας τό ὕφος με τό ὁποῖο εἶναι γραμμένη, δέν μποροῦμε νά μή ἐνθυμηθοῦμε την παρ. 6 τοῦ ἀνακοινωθέντος τῆς Ἱεραρχίας (16.10.2009), μέ τήν ὁποία ἀπευθύνεται στό πλήρωμα τῶν πιστῶν μέ τήν ἄκρως συγκινητική φράση: ἡ Ἱεραρχία «παρακαλεῖ τούς πιστούς να ἐμπιστεύονται τούς ποιμένες». Εἶναι πρόδηλη ἡ διαφορά ἤθους καί ὕφους τῆς παλαιᾶς συνοδικῆς ἀποφάσεως καί τῆς παρούσης πατριαρχικῆς ἐπιστολῆς: Ἡ Ἱεραρχία ἐκφράζουσα τήν Ἐκκλησία–μάνα ἀπευθύνεται στά παιδιά της. Ὁ ἐπίσκοπος, ὡς πατέρας καί ὄχι ὡς πατριός, ὁμιλεῖ στά παιδιά του. Ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἀπευθύνεται μέ ἰδιαίτερο σεβασμό στά πρόσωπα τῶν πιστῶν καί κατανοεῖ τήν εὔλογη ἀνησυχία τοῦ πιστοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ γιά ὅσα τεκταίνονται στά πλαίσια τῆς Οἰκουμενικῆς Κινήσεως. Δυστυχῶς τέτοια ὑγιῆ ἐκκλησιολογικά στοιχεῖα δεν μποροῦμε νά βροῦμε στήν πατριαρχική ἐπιστολή. Ἀντίθετα μέ πολλή λύπη διαπιστώνουμε ἱεροκρατικές ἀντιλήψεις ἐπιβολῆς, φίμωσης και πάταξης τῆς φωνῆς, τῆς ἀγωνίας και τῆς ἀνησυχίας τοῦ Λαοῦ τοῦ Θεοῦ.
Ἄς ἐξετάσουμε ὅμως τά βασικά σημεῖα τῆς πατριαρχικῆς ἐπιστολῆς:
Α. Βατικάνεια Ἐκκλησιολογία
Τό πατριαρχικό ἔγγραφο, δυστυχῶς, ἑδράζεται ἐπί στοιχείων βατικανείου ἐκκλησιολογίας, σύμφωνα μέ τήν ὁποία ἕνας ἐπίσκοπος, ὡς δῆθεν «πρῶτος τῆς παγκοσμίου Ἐκκλησίας», μπορεῖ νά «ἀπολαμβάνει ἀνωτάτη, πλήρη, ἄμεση καί παγκόσμια κανονική ἐξουσία στην Ἐκκλησία, τήν ὁποία μπορεῖ πάντα ἐλεύθερα νά ἀσκεῖ»! Διότι, πῶς ἀλλιῶς μπορεῖ νά ἑρμηνευθεῖ ἡ ἔμμεση, ἀλλά σαφής ἀπαίτηση τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου νά ἐγκρίνει αὐτός σέ ποιά θεολογικά συνέδρια θά στέλνει ἐκπρόσωπο ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καί θα μποροῦν νά συμμετέχουν οἱ Ἱεράρχες τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος; Πῶς ἀλλιῶς μπορεῖ νά ἑρμηνευθεῖ τό ὕφος τῆς πατριαρχικῆς ἐπιστολῆς, ὁ συντάκτης τῆς ὁποίας ἀπευθύνεται ὡσάν σέ ἕνα ὑπό τήν κανονική του δικαιο δοσία ἁπλό κληρικό; Εἶναι ὕφος αὐτό ἐπιστολῆς σέὁμότιμο «ἀδελφό», συνεπίσκοπο καί μάλιστα Ἀρχιεπίσκοπο Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας ; Τό ταπεινό φρόνημα τοῦἈρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν παραβλέπει ἀσφαλῶς τήν πρός τό πρόσωπό του ἀπρεπῆ λεκτική συμπεριφορά, ὅμως τά θέματα κανονικῆς τάξεως στή διοίκηση τῶν Ἐκκλησιῶν ἐπιβάλλουν τόν ἐνδεδειγμένο σεβασμό πρός τόν πρῶτον τῆς Συνόδουτῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Πῶς ἀλλιῶς νά ἑρμηνευθεῖ ἡ ἀπαίτηση τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου νά ἀπορρίψει καί καταδικάσει ἡ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας ὅ,τι αὐτός θεωρεῖ ἄξιο καταδίκης ; Λυπούμαστε, ἀλλά προφανῶς διέλαθε τήν προσοχή τοῦ συντάκτου τῆς πατριαρχικῆς ἐπιστολῆς, ὅτι μόνον ὅταν ὑπάρχει ἔκπτωση ἀπό την Ὀρθόδοξη πίστη ἤ σοβαρή παραβίαση τῶν Ἱερῶν Κανόνων, δικαιοῦται ἤ μᾶλλον ὑποχρεοῦται ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης νά ἐνεργεῖ ὑπερορίως καί νά ἐπισημαίνει τήν ἐκτροπή. Αὐτή ἡ ὑποχρέωση ὅμως δεν εἶναι ἀποκλειστικό δικαίωμα τοῦ Οἰκουμενικοῦ, ἀλλά ὑποχρέωση–δικαίωμα κάθε Ὀρθοδόξου ἐπισκόπου. Τέτοια ὅμως περίπτωση ἐκτροπῆς ἀπό τήν Ὀρθόδοξη πίστη καί κανονική τάξη, πού νά θεμελιώνει ὑπερόρια δικαιοδοσία, δέν στοιχειοθετεῖται στό πατριαρχικό ἔγγραφο. Συνεπῶς, ἡ πατριαρχική ἐπιστολή ὄχι μόνο παραβιάζει τόν Τόμο Αὐτοκεφαλίας τῆςἘκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καί πάγιες κανονικές ἀρχές πού διέπουν τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ἀλλά καί ἐκφράζει ἐκτροπή σέ παπικές ἐκκλησιολογικές θέσεις. Στήν περίπτωσή μας, ἄλλωστε, ὅπως καί σέ πληθώρα ἄλλων στις ἡμέρες μας, οἱ ὅροι ἔχουν δυστυχῶς ἀντιστραφεῖ, καθώς ὄχι λαϊκοί ἤ κληρικοί, ἀλλά ὁ ἴδιος ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης καί Ἀρχιερεῖς τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου, και ἄλλων δικαιοδοσιῶν, προβαίνουν μέ ἐνέργειές τους στήν παραβίαση τῶν Ἱερῶν Κανόνων καί συμβάλλουν μέ τούς λόγους καί τίς ἐπιλογές τους στην ἀλλοίωση τῆς ὀρθοδόξου πίστεώς μας. Ἀναγκάζονται, ἔτσι, ὁ πιστός λαός καί οἱ ἁπλοί κληρικοί καί μοναχοί να ἐντοπίζουν καί νά ἐπισημαίνουν τις παραβιάσεις αὐτές, ὡς ἐκφραστές τῆς ὀρθοδόξου ἐκκλησιολογικῆς και δογματικῆς συνειδήσεως (βλ. Ἀπόφαση Πατριαρχῶν Ἀνατολῆς, 1848), ὅταν μάλιστα ἀποφεύγουν, νά πράξουν τό ἴδιο, ἐκτός μεμονωμένων ἐξαιρέσεων, αὐτοί τῶν ὁποίων εἶναι πρώτιστο καθῆκον καί ὑποχρέωση, οἱ Ὀρθόδοξοι, δηλαδή, Ἐπίσκοποι, καί τά συνοδικά ὄργανα τῶν τοπικῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, λόγῳ τῆς κακῶς νοουμένης φιλαδελφίας, εὐγενείας, ὑπακοῆς, τοῦ δῆθεν σεβασμοῦ πρός θεσμούς ἤ καί τῆς ἐπικλήσεως εἰδικῶν συνθηκῶν.
Β. Μέ τούς ἑτεροδόξους διαλεγόμεθα. Τῶν Ὀρθοδόξων κλείνουμε τό στόμα.
Στό πατριαρχικό ἔγγραφο ἐκφράζεται ἡ λύπη και ἡ ἀγωνία τοῦ Πατριαρχείου «ἐκ τῶν δηλώσεων, ἐκδηλώσεων καί ἐν γένει κινήσεων ἐντός τῶν κόλπων τῆς Ὑμετέρας Ἐκκλησίας, καθ᾽ ἅς ἐκφράζονται θέσεις και ἐκτιμήσεις καί ἀπόψεις ἥκιστα συμβιβαζόμεναι πρός τό Ὀρθόδοξον ἦθος καί ἔθος». Στή συνέχεια προσδιορίζει ὅτι τό πρόβλημα ἔγκειται στην ἀσκουμένην «κριτικήν … εἰς τους διεξαγομένους μετά τῶν ἑτεροδόξων διμερεῖς και πολυμερεῖς Θεολογικούς Διαλόγους καί τάς διαχριστιανικάς συναντήσεις ἐν τῷ Παγκοσμίῳ Συμβουλίῳ Ἐκκλησιῶν, τῷ Συμβουλίῳ Εὐρωπαϊκῶν Ἐκκλησιῶν και ἄλλοις παρεμφερέσι διαχριστιανικοῖς ὀργανισμοῖς».
Διερωτώμαστε ὅμως μέ ὅλο τό σεβασμό στό θεσμό τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου :
α) Ἀπό πότε καί βάσει ποιᾶς ἁγιογραφικῆς, πατερικῆς ἤ κανονικῆς διατάξεως ἡ ἀγωνία τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ γιά τήν Ἀλήθεια τῆς πίστεως καί τήν ἐν Ἀληθείᾳ ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας καί συνακόλουθα ἡ ἄσκηση εὐπρεποῦς καί τεκμηριωμένης κριτικῆς σέ πράξεις ἤ λόγους ἐκκλησιαστικῶν φορέων ἀποτελεῖ κανονικό ἐκκλησιαστικό ἀδίκημα, καί θά πρέπει νά ἐπιβληθοῦν ποινές στούς δῆθεν παρανομοῦντες; Μήπως ἀπέκτησε καί ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἀλάθητο πάπα, κατά τῶν ἀποφάσεων τοῦ ὁποίου δέν χωρεῖ οἱαδήποτε κριτική;
β) Δέν θά ἔπρεπε νά εἶναι πρόξενος χαρᾶς στούς ποιμένες ἡ ἐναγώνια ἐνασχόληση τῶν πιστῶν μέ θέματα πίστεως; Ἤ μήπως αὐτή εἶναι ἀποδεκτή καί ἐπιτρεπτή μόνον, ὅταν ὁ λαός συμφωνεῖ καί ἐπικροτεῖ τά λεχθέντα καί πραχθέντα τῆς ἡγεσίας; Ὅμως μία τέτοια προσέγγιση δέν εἶναι ἐκκλησιολογικῶς ὑγιής, διότι ὑποδηλώνει ὑποβόσκουσα κληρικαλιστική καί παπίζουσα νοοτροπία! Καυχώμεθα γιά τό συνοδικό πολίτευμα διοικήσεως τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἐν συνόλῳ, ἀλλά και τῶν κατά τόπους Ἁγιωτάτων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν. Ἀσφαλῶς στις συνόδους συμμετέχουν ἐπίσκοποι, ἀλλά καθοριστικός εἶναι καί ὁ ρόλος τοῦ πληρώματος (κλήρου καί λαοῦ) μέ τήν ἀποδοχή ἤ ἀπόρριψη τῶν συνόδων. Τά παραδείγματα ἀπό την ἐκκλησιαστική ἱστορία εἶναι πολλά : οἱ σύνοδοι Ἐφέσου (449), Ἱερείας (754) καί Φεράρρας–Φλωρεντίας (1439) ἀπορρίφθηκαν ἀρχικά ἀπό τήν ἐκκλησιαστική συνείδηση τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ (κλήρου–λαοῦ) ὡς ληστρικές, καί μετά ἦλθε ἡ συνοδική ἔκφραση τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἐτυμηγορίας τοῦ πληρώματος. Πῶς λοιπόν ποινικοποιεῖται, ἐλαφρᾶ τῇ καρδίᾳ, ἡ ἄσκηση κριτικῆς στίς ἀποφάσεις συνόδων ἤ προκαθημένων; Ἄς μή ξεχνοῦμε καί τήν πανορθόδοξη ἀπόφαση τῶν τεσσάρων Πατριαρχῶν τῆς Ἀνατολῆς (1848), πού συμπυκνώνουν τήν ὀρθόδοξη – πατερική ἐκκλησιολογία γιά τό ρόλο τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ: «Παρ᾽ ἡμῖν οὔτεπατριάρχαι οὔτε σύνοδοι ἐδυνήθησαν ποτέ εἰσαγαγεῖν νέα, διότι ὁ ὑπερασπιστής τῆς θρησκείας ἐστίν αὐτό τό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, ἤτοι αὐτός ὁ λαός, ὅστις ἐθέλει τό θρήσκευμα αὐτοῦ αἰωνίως ἀμετάβλητον καί ὁμοειδές τῷ τῶν Πατέρων αὐτοῦ».
γ) Στό πατριαρχικό ἔγγραφο γίνεται μνεία τῆς ἀσκουμένης κριτικῆς στούς διαλόγους. Ποιά λοιπόν ἀπάντηση προτείνει ἡ πρωτόθρονη Ἐκκλησία τῆς Κωνσταντινουπόλεως στήν ἀσκούμενη κριτική; Δυστυχῶς, μόνο φίμωση καί τιμωρία! Λυπούμαστε πού ἀναγκαζόμαστε νά φωνάξουμε μέ ὅλη τή δύναμη τῆς ψυχῆς μας: Ἔτσι συμπεριφέρεται ὁ πατέρας στά παιδιά του; Αὐτό ἐπιβάλλει ἡ ὑπεύθυνη ποιμαντική–ἐπισκοπική συνείδηση; Ἔτσι νομίζουν κάποιοι ὅτι καλλιεργοῦν τό σεβασμό τοῦ λαοῦ στήν ἐκκλησιαστική ἡγεσία; Μέ τέτοια νοοτροπία ὁδηγοῦν το λαό τοῦ Θεοῦ «πρός διατήρησιν ἀκλονήτου τῆς ἐμπιστοσύνης αὐτοῦ ἔναντι τῶν ποιμένων αὐτοῦ» ἤ ἐπιτυγχάνουν ἀκριβῶς τό ἀντίθετο;
Ὅμως, ἀλίμονο στόν πατέρα πού περιφρονεῖ τήν κραυγή ἀγωνίας τῶν παιδιῶν του. Ὁ ἴδιος κλονίζει στή συνείδησή τους τό πατρικό κῦρος. Καί μή μᾶς διαφεύγει ὅτι ἡ πατρική αὐθεντία δέν ἐπιβάλλεται μέ τή φίμωση τῆς κριτικῆς, ἀλλά ἐμπνέεται ἀκόμα καί στά «ἄτακτα» παιδιά. Ἄν αὐτό ἰσχύει στή βιολογική πατρότητα, πολλῷ μᾶλλον ἔχει ἐφαρμογή στήν πνευματική. Ὁ λόγος μας εἶναι κραυγή πόνου καί ἀνησυχίας γιά την ἀλλοίωση τοῦ ποιμαντικοῦ φρονήματος, τό ὁποῖο θά ἔπρεπε νά εἶναι ἰδιαίτερα αὐξημένο στό συντάκτη τῆς πατριαρχικῆς ἐπιστολῆς. Δέν ἔχουν ὑποχρέωση οἱ ποιμένες νά ἔρθουν σέ διάλογο μέ τό ποίμνιο, νά φροντίσουν νά γίνουν κατανοητές οἱ ἀποφάσεις τους; Ἄλογο εἶναι τό ποίμνιο, ὥστε νά ἄγεται καί νά φέρεται κατά τίς ἐπιθυμίες τῶν ποιμένων, χωρίς τό ἴδιο νά μπορεῖ νά ἐκφράζει τόν παραμικρό προβληματισμό; Δυστυχῶς, παρατηρεῖται ἀπό πλευρᾶς τῶν Ὀρθοδόξων πού πρωτοστατοῦν στήν Οἰκουμενική Κίνηση νά διασαλπίζουν μέ τον πλέον ἔντονο τρόπο τό διάλογο με ἑτεροδόξους καί ἀλλοθρήσκους ἀκόμα, ἀλλά νά ἀποφεύγουν προκλητικά, νά τρέμουν, κυριολεκτικά, τήν παραμικρή συζήτηση μέ τους ὁμοδόξους ἀδελφούς, τά παιδιά τους καί συνδιακόνους στό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ!
Μάλιστα στήν πατριαρχική ἐπιστολή εἶναι ἔκδηλη ἡ ἐντονότατη ἐνόχληση τοῦ συντάκτου ἀπό τη διοργανωθεῖσα ὑπό τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πειραιῶς Ἡμερίδα ἀναφορικά μέ τήν «Μεταπατερική Θεολογία» («λαϊκή σύναξις» χαρακτηρίζεται στήν ἐπιστολή). Εἶναι προφανέστατη ἡ ἐπιτυχία τῆς ἡμερίδος: τάραξε τά θολά νερά τῆς ἀντιπατερικότητας καί τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἐξύπνησε συνειδήσεις, ἐνόχλησε τούς ὑπευθύνους. Δόξα τῷ Θεῷ. Εἶναι πρόδηλο γιατί φοβοῦνται το λαό καί τή σύναξή του: διότι δέν τον θέλουν κατηχημένο καί ἐνημερωμένο, γιά νά κάνουν ὅ,τι θέλουν χωρίς ἀντίσταση! Δέν πρέπει νά γνωρίζει ὁ λαός! Ἀπαγορεύεται ἡ ὑπεύθυνη ἐνημέρωσή του! Εἶναι στοιχεῖο παρακμῆς ἡ ἐκκλησιαστική ἡγεσία να δαιμονοποιεῖ τή γνώση, τήν παιδεία, τήν ἐνημέρωση τοῦ λαοῦ γιά τά συμβαίνοντα στήν Οἰκουμενική Κίνηση!
Γ. Ποιοί παραβαίνουν τίς πανορθόδοξες ἀποφάσεις;
Ἐγκαλούμεθα ὅτι περιφρονοῦμε «πανορθόδοξες ἀποφάσεις». Εἶναι ἡ εὔκολη «καραμέλα» πού συχνά, ἀλλά ἀναπόδεικτα, πιπιλίζουν οἱ κατήγοροί μας. Εἶναι ἀπαραίτητες στο σημεῖο αὐτό τρεῖς ἐπισημάνσεις:
α) Οἱ πανορθόδοξες ἀποφάσεις δέν εἶναι ἀποφάσεις Οἰκουμενικῶν Συνόδων, στίς ὁποῖες δέ χωρεῖ κριτική. Γι᾽ αὐτό καί συχνά, ὄχι μόνο ἀσκεῖται σέ αὐτές κριτική, ἀλλά ἀκόμα καί δέν ἐφαρμόζονται ἀπό τίς τοπικές Ἐκκλησίες, χωρίς νά ἐπισύρεται ἐναντίον τῶν Ἐκκλησιῶν αὐτῶν ὁποιαδήποτε κύρωση.
β) Σύμφωνα μέ ὅλες τίς πανορθόδοξες ἀποφάσεις ἡ συμμετοχή τῆς Ὀρθοδοξίας στήν Οἰκουμενική Κίνηση δέν εἶναι ἀπροϋπόθετη . τίθενται ὁρισμένες προϋποθέσεις, τίς ὁποῖες ὑποχρεοῦνται ὅλοι νά σέβονται καί νά τηροῦν. Ἐν ἐναντίᾳ περιπτώσει, ἡ παραμονή τῶν Ὀρθοδόξων σέ Οἰκουμενιστικά fora γίνεται κατά παράβαση αὐτῶν τῶν πανορθοδόξων ἀποφάσεων. Ἐπειδή, δυστυχῶς, δέν τηροῦνται οἱ πανοροδόξως τεθεῖσες προϋποθέσεις, ὑπάρχουν τοπικές Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες πού ἔχουν ἀποχωρήσει ἐξ ὁλοκλήρου ἀπό τήν Οἰκουμενική Κίνηση προσωρινά ἤ μόνιμα ἤ ἀπό ὁρισμένες μόνο πτυχές της: π.χ. ὁριστικά ἔχουν ἀποχωρήσει ἀπό τό ΠΣΕ τό Πατριαρχεῖο Γεωργίας, τό Πατριαρχεῖο Βουλγαρίας, καί γιά μεγάλο χρονικό διάστημα παλαιότερα το Πατριαρχεῖο Ἱεροσολύμων . στή δεκαετία τοῦ 1990 προσωρινά ἀποχώρησαν ἀπό τό διμερῆ Θεολογικό Διάλογο μέ τούς Παπικούς οἱ περισσότερες Αὐτοκέφαλες Ὀρθόδοξες Ἑκκλησίες καί τά Πατριαρχεῖα (Πατριαρχεῖο Ἱεροσολύμων, Πατριαρχεῖο Ρωσίας, Πατριαρχεῖο Σερβίας, Πατριαρχεῖο Βουλγαρίας, Πατριαρχεῖο Γεωργίας, Ἐκκλησία Ἑλλάδος, Τσεχίας καί Σλοβακίας). Σύμφωνα μέ τή συνεπῆ ἐφαρμογή τῆς πατριαρχικῆς ἐπιστολῆς θά ἔπρεπε οἱ προκαθήμενοι καί οἱ σύνοδοι τῶν ἀνωτέρω τοπικῶν Ἐκκλησιῶν νά τιμωρηθοῦν γιά ἀθέτηση, περιφρόνηση καί ἀπείθεια στίς πανορθόδοξες ἀποφάσεις, πού προβλέπουν τή συμμετοχή ὅλων στήν Οἰκουμενική Κίνηση. Ἐγκαλούμεθα ἐμεῖς πού σε τελική ἀνάλυση ἁπλή κριτική κάνουμε στά συμβαίνοντα στόν οἰκουμενιστικό χῶρο, ἐνῶ οἱ ἀνωτέρω Ἐκκλησίες προέβησαν σέ σημαντικές ἐνέργειες καί ἀρνήθηκαν τή συμμετοχή τους παραβαίνοντας Πανορθόδοξες ἀποφάσεις. Ὅμως γι᾽ αὐτούς δέν τολμᾶ νά πεῖ λέξη ἡ Πατριαρχική ἐπιστολή.
γ) Ἄν μελετήσουμε προσεκτικά τίς πανορθόδοξες ἀποφάσεις, θα δοῦμε ὅτι δέν τίς περιφρονοῦν ὅσοι ἀσκοῦν κριτική γιά τά οἰκουμενιστικά λεχθέντα καί πραχθέντα ἐνίων Ὀρθοδόξων, ἀλλά οἱ ἴδιοι οἱ πρωτοστατοῦντες Ὀρθόδοξοι στήν Οἰκουμενική Κίνηση, οἱ τά πρῶτα φέροντες τῶν διαλόγων. Ναί! οἱ Οἰκουμενιστές περιφρονοῦν καί ἀσχημονοῦν ἐπί τῶν πανορθοδόξων ἀποφάσεων:
Οἱ πανορθόδοξες ἀποφάσεις ἔχουν καταδικάσει ἀπερίφραστα την Οὐνία. Συνάδει μέ τίς ἀποφάσεις αὐτές, ἡ ὑπογραφή ἀπό ἐκπροσώπους τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου τῆς ἐπαίσχυντης συμφωνίας Balamand (1993), μέ τήν ὁποία γιά πρώτη φορά στήν ἱστορία ἀναγνωρίσθηκε ἡ Οὐνία;
Δείχνει σεβασμό στίς Πανορθόδοξες ἀποφάσεις πού ἔχουν καταδικάσει τήν Οὐνία ἡ προσφορά τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου ἑνός Ἁγίου Ποτηρίου ὡς δώρου, μέ βαθύτατο συμβολισμό, στόν νεοεκλεγέντα Οὐνίτη Ἐπίσκοπο Ἀθηνῶν;
Δείχνει σεβασμό στίς πανορθόδοξες ἀποφάσεις πού ἔχουν καταδικάσει ρητῶς τήν Οὐνία, «ὁ θεωρούμενος πολύς τῆς Ὀρθοδόξου Θεολογίας Μύστης (!) Μητροπολίτης Περγάμου Ἰωάννης νά δηλώνει, ὅτι τό ζήτημα τῆς Οὐνίας δέν ἀποτελεῖ Ἐκκλησιολογίαν, ἀλλά πρακτικόν ἐρώτημα, τό ὁποῖον ὀφείλει νά ἀντιμετωπίσει κάθε Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία καθ᾽ ἑαυτήν», σύμφωνα μέ ἐπιστολή τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Αὐστραλίας κ. Στυλιανοῦ σέ μέλος τῆς Συνάξεώς μας;
Σύμφωνα μέ τήν ἀπό 31.1.1952 ἐγκύκλιο τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου –πού ἐξέφραζε τήν πανορθόδοξη ὁμοφωνία μέσα στους αἰῶνες – ἀπαγορεύονται ἀπερίφραστα οἱ συμπροσευχές ὡς «ἀντικείμεναι πρός τούς ἱερούς κανόνας και ἀμβλύνουσαι τήν ὁμολογιακήν εὐθιξίαν τῶν Ὀρθοδόξων». Δυστυχῶς ὅμως αὐτοί πού δέν σέβονται την πανορθόδοξη παράδοση εἶναι οἱ ἐκπρόσωποι τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου · καί ἔχουν τήν ἄνεση, ἐλαφρᾷ τῇ καρδίᾳ, νά καταγγέλουν ἐμᾶς ὡς παραβάτες! Νά ὑπενθυμίσουμε με συνοχή καρδίας:
α) Ἐγκρίνεται τό 2002 ὁ κανονισμός γιά τήν «ὁμολογιακή» ἤ «διομολογιακή» κοινή προσευχή στίς συναντήσεις τοῦ ΠΣΕ ἀπό τους ἐκπροσώπους τοῦ Πατριαρχείου!
β) Ὑμνεῖ ἡ Ἐκκλησία τῆς Κωνσταντινουπόλεως τον ἐμμένοντα ἐν τῇ αἱρέσει πάπα ὡς «σεπτό Ποιμένα καί Πρόεδρο» καί μάλιστα ἐντός τοῦ πατριαρχικοῦ Ναοῦ καί παρουσίᾳ τοῦ Ὀρθοδόξου Πατριάρχου!
γ) Ὑμνεῖται ἀπό τήν πρωτόθρονη Ἐκκλησία τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἡ αἵρεση τοῦ Παπισμοῦ ὡς «Ἐκκλησία σεπτή, Καθέδρα τοῦ Πέτρου» καί μάλιστα ἐντός τοῦ πατριαρχικοῦ Ναοῦ καί παρουσίᾳ τοῦ Πατριάρχου!
δ) Ὁ ἐμμένων ἐν τῇ αἱρέσει Πάπας, ἐνδεδυμένος ἄμφια, συμμετέχει ἐνεργῶς στή Θ. Εὐχαριστία στον Πατριαρχικό Ναό (30.11.2006) δίδοντας καί λαμβάνοντας λειτουργικό ἀσπασμό μέ τόν (...συλλειτουργό του;) Πατριάρχη καί ἐκφωνώντας ἐκ μέρους τοῦ Ὀρθοδόξου πληρώματος τήν Κυριακή Προσευχή!
ε) Οἱ Παπικός καί Ἀρμένιος κληρικοί, ἐνδεδυμένοι ἄμφια, διαβάζουν τό Εὐαγγέλιο στόν Ἑσπερινό τῆς Ἀγάπης στόν Πατριαρχικό Ναό (2011, 2012) καί εἰσέρχονται στο Ἱερό Βῆμα ἀπό τῆς Ὡραίας Πύλης, ὡσάν κανονικοί ὀρθόδοξοι κληρικοί !
στ) Ὁ Μητροπολίτης Γερμανίας κ. Αὐγουστῖνος συμμετεῖχε στήν Trier τῆς Γερμανίας σέ ἐκδήλωση ἀφιερωμένη στήν «ἀνάμνηση τοῦ Βαπτίσματος» κατά τήν «Ἡμέρα τῆς Οἰκουμένης» (5 Μαΐου 2012)! Συμπροσευχήθηκε ἀκόμα καί μέ ἱέρειες και ἐπισκοπίνες καί δέχθηκε νά ραντισθεῖ στό μέτωπο ἀπό παπικό Ἐπίσκοπο σέ «ἀνάμνηση τοῦ Βαπτίσματος»! Ἐξίσου τραγική γιά Ὀρθόδοξο Ἐπίσκοπο ἦταν καί ἡ στιγμή στην ὁποία ὁ Μητροπολίτης Γερμανίας, ὡς ἄλλος παπικός κληρικός, ραντίζει στό μέτωπο λαϊκούς παπικούς και προτεστάντες σέ «ἀνάμνηση τοῦ Βαπτίσματος»! Θά μποροῦσε ἄραγε, ἡ Ρώμη, να ἐξασφαλίσει καλύτερη ἐκκλησιαστική νομιμοποίηση τοῦ διάραντισμοῦ παπικοῦ «βαπτίσματος» ἀπό ἐπιφανῆ Ὀρθόδοξο Ἐπίσκοπο, ἐκπρόσωπο τοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως; Στήν ἴδια τελετή ὁ ἴδιος Μητροπολίτης φωτογραφήθηκε νά περιμένει στή σειρά πίσω ἀπό μία ἱέρεια ἤ ἐπισκοπίνα, ἡ ὁποία ἁγιάζει (!) τόν παπικό ἐπίσκοπο στο μέτωπό του! Πραγματικά miserabile visu!
ζ) Παπικοί ἐπίσκοποι συμμετεῖχαν σέ Ναούς τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου στή λιτάνευση τῶν Εἰκόνων κατά τήν Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας! Ὤ τῆς συγχύσεως καί παραφροσύνης!
η) Ὁ Μητροπολίτης Προύσης και Σχολάρχης τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς Χάλκης κ. Ἐλπιδοφόρος διδάσκει σε φοιτητές ὅτι ἐπιτρέπονται οἱ συμπροσευχές μέ τούς ἑτεροδόξους καί δέ συνιστοῦν πλέον κανονικό παράπτωμα, κατά παρά βαση τῶν Ἱερῶν Κανόνων, τῆς ἀπό 31.1.1952 Πατριαρχικῆς ἐγκυκλίου καί τῆς ἀπό 3.7.1999 Ἐπιστολῆς τοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου στήν Ἱερά Κοινότητα τοῦ Ἁγίου Ὄρους[1].
Περιφρόνηση
Τά ἀνωτέρω δέν ἀποτελοῦν πραγματική περιφρόνηση στίς πανορθόδοξες ἀποφάσεις; Πότε ὁ Οἰκουμενικός Θρόνος ἐγκάλεσε τούς ἀνωτέρω γιά παραβίασή τους; Συνάδει μέ τίς πανορθόδοξες ἀποφάσεις, πού ἐπιμένουν στή μαρτυρία τῆς Ὀρθόδοξης αὐτοσυνειδησίας στόν Οἰκουμενικό χῶρο, το προκλητικό κείμενο πού ὑπέγραψαν οἱ ἐκπρόσωποι τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου στήν Θ´ Γεν. Συνέλευση τοῦ ΠΣΕ στό Porto Alegre (Φεβρουάριος 2006), σύμφωνα μέ τό ὁποῖο «κάθε ἐκκλησία (σημ. ἀπό τις 340 προτεσταντικές ὁμάδεςτοῦ ΠΣΕ) εἶναι Ἐκκλησία καθολική και ὄχι ἁπλά ἕνα μέρος της. Κάθε ἐκκλησία εἶναι Ἐκκλησία καθολική, ἀλλά ὄχι στήν ὁλότητά της. Κάθε ἐκκλησία ἐκπληρώνει τήν καθολικότητά της, ὅταν εἶναι σέ κοινωνία με τίς ἄλλες ἐκκλησίες (δηλ. τίς προτεσταντικές ὁμάδες!)»! Ἐπίσης, στο ἴδιο κείμενο ἀναγνωρίστηκε ἐκκλησιαστική ὑπόσταση σέ ὅλες τίς προτεσταντικές αἱρετικές «ἐκκλησίες» τοῦ Π.Σ.Ε. καί ἔγινε ἀποδεκτό ὅτι ἡ πληθώρα τῶν κακοδοξιῶν καί τῶν πλανῶν τους, εἶναι «διαφορετικοί τρόποι διατύπωσης τῆς ἴδιας Πίστης» καί «ποικιλία Χαρισμάτων τοῦ Ἁγίου Πνεύματος»! Ἐπί τέλους εἶναι δυνατόν νά ὑπάρχει πανορθόδοξη ἔγκριση γιά τίς βλασφημίες αὐτές; Αὐτές οἱ λίγες περιπτώσεις γιά να δοῦμε ποιός πραγματικά περιφρονεῖ καί παραβιάζει τίς «πανορθόδοξες ἀποφάσεις»! Ὡς μέλη τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἔχουμε τήν ἀπαίτηση ἀπό τούς ποιμένες μας νά σέβονται καί νά τηροῦν ὅλες τίς πανορθόδοξες ἀποφάσεις. Ὅλες τις ἀποφάσεις καί ὄχι μόνο ὅσες θέλουν κάποιοι. Διότι ποτέ καί καμία Πανορθόδοξη Σύνοδος δέν ἀλλοίωσε την Ὀρθόδοξη ἐκκλησιολογία, δέν κατήργησε Ἱερούς Κανόνες Οἰκουμενικῶν Συνόδων, οὔτε καί ἔδωσε σέ κανένα τό δικαίωμα περιφρονήσεως καί ἀθετήσεως τῆς ἐκκλησιαστικῆς παραδόσεως καί τάξεως, ὅπως συμβαίνει συχνά στον οἰκουμενικό χῶρο. Ἄν ποτέ συνέβαινε αὐτό, τότε, ἡ ὁποιαδήποτε – ἀκόμη καί «Πανορθόδοξη» – Σύνοδος θά αὐτοαναιρεῖτο καί θά μετατρεπόταν σε «συνέδριο ἀνόμων» καί «συναγωγή πονηρευομένων». Ἄλλωστε ἡ «οἰκουμενικότης» ἤ ἡ «ληστρικότης» μιᾶς συνόδου δέν προσδιορίζεται ἀπό τόν ἀριθμό καί την ἐκπροσώπηση τῶν συμμετεχόντων, ἀλλά πρωτίστως ἀπό τίς ἀποφάσεις της.
Δ. Διάλογος μέσα στά Ὀρθόδοξα ἐκκλησιολογικά καί κανονικά πλαίσια.
Μία ἄλλη μομφή πού εὐκαίρως ἀκαίρως ἐξαπολύεται ἐναντίον μας εἶναι ὅτι ἀρνούμαστε κάθε διάλογο μέ τούς ἑτεροδόξους. Οὐδέν ψευδέστερον αὐτοῦ. Καθαρή κατασυκοφάντηση τοῦ λόγου μας. Ἀποδεχόμαστε τό διάλογο, ὅπως ὁ Κύριος καί οἱ Ἀπόστολοι καί οἱ Πατέρες · ταυτόχρονα ὅμως τόν ἀρνούμαστε, ὅπως ὁ Κύριος ἀρνήθηκε ὁποιαδήποτε συζήτηση μέ τόν Πιλάτο, τον Ἄννα καί τόν Καϊάφα. Συμφωνοῦμε καί ἐπικροτοῦμε τήν ἀπόφαση τῆς Ἱεραρχίας μας (16.10.2009) σύμφωνα μέ τήν ὁποία «ὁ Διάλογος πρέπει να συνεχισθεῖ, μέσα ὅμως στά Ὀρθόδοξα ἐκκλησιολογικά καί κανονικά πλαίσια». Ἡ ἐπισήμανση «μέσα ὅμως στά Ὀρθόδοξα ἐκκλησιολογικά και κανονικά πλαίσια» ἐκρίθη ἀπαραίτητη, διότι, προφανῶς, κατά την Ἱεραρχία μας, δέν συνέβαινε αὐτό. Ἡ εὐγένεια καί ἡ λεπτότητα στή διατύπωση τοῦ ἀνακοινωθέντος τῆς Ἱεραρχίας θά ἔπρεπε νά ἐμβάλει σε σκέψεις τούς οἰκουμενιστές γιά την μέχρι τώρα πορεία τους, ἄν θέλουν νά σέβονται τίς συνοδικές ἀπόψεις καί ἀποφάσεις. Συνεπῶς, δέν εἴμαστε μόνοι ἐμεῖς οἱ ὁποῖοι ἐπισημαίνουμε τήν ἐκτροπή ἀπό τά «Ὀρθόδοξα ἐκκλησιολογικά καί κανονικά πλαίσια». Καί δέν εἶναι μόνο ἡ Ἱεραρχία μας. Ἀκόμα καί Ἱεράρχες τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου διατυπώνουν τήν βαθιά ἀνησυχία τους γιά τήν ἐκτροπή τοῦ Διαλόγου. Παραπέμπουμε μόνο σέ ἐπιφανῆ ἐξ αὐτῶν, λόγῳ τῆς θεολογικῆς καταρτίσεως καί τῆς 20ετοῦς συμμετοχῆς του στή θέση τοῦ συμπροέδρου στό Διμερῆ Θεολογικό Διάλογο μέ τους Ρωμαιοκαθολικούς, τόν Ἀρχιεπίσκοπο Αὐστραλίας κ. Στυλιανό, ὁ ὁποῖος ἔχει καταγγείλει τήν ἔκπτωση τοῦ Διαλόγου μέ τούς Παπικούς σέ «ἀνόσιο παίγνιο», ἐνῶ σέ ἐπιστολή του σέ μέλος τῆς Συνάξεώς μας μεταξύ ἄλλων ὁμιλεῖ περί «ἐκτρόπων περί τήν δογματικήν ἀκρίβειαν τῆς Ὀρθοδόξου συμπεριφορᾶς», πού ἔχουν συντελεσθῆ στό διάλογο και δηλώνει ὅτι ὅπως ἔχει ἐξελιχθῆ ὁ διμερής θεολογικός διάλογος «σήμερον, ἀτυχῶς, οὐδόλως διαφέρομεν τῶν Οὐνιτῶν»! Ὅταν λοιπόν, ἀκόμα καί τά μέχρι πρότινος πλέον προβεβλημένα στελέχη τοῦ Διαλόγου και τῆς Οἰκουμενικῆς Κινήσεως, πού διακονοῦν σέ ὑπεύθυνες θέσεις στο Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο, ὁμιλοῦν γιά «ἐκτροπές στή δογματική διδασκαλία» καί γιά ἀνίερο παιχνίδι, πῶς εἶναι δυνατόν ὁ Πατριάρχης να ἐγκαλεῖ ἐμᾶς ὅτι ἀσκοῦμε κριτική στά συμβαίνοντα στούς διαλόγους καί ἐνημερώνουμε τό λαό τοῦ Θεοῦ;
Ε. Τόν θεσμό τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ὑπονομεύουν οἱ Οἰκουμενισταί.
Στήν πατριαρχική ἐπιστολή διατυπώνεται ἡ μομφή ἐναντίον μας ὅτι στρεφόμεθα «κατά αὐτοῦ τοῦ πανιέρου θεσμοῦ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου». Μεγάλο λάθος και συκοφαντία !
α) Σεβόμεθα τό θεσμό τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, διότι πράγματι, ὅπως ἀναφέρεται στήν πατριαρχική ἐπιστολή «ἡ Κωνσταντινουπολῖτις Ἐκκλησία, ἐγαλούχησεν εἰς τά νάματα τῆς ἀμωμήτου ἡμῶν Ὀρθοδόξου πίστεως, εἰς ἥνἐτήρησε τοῦτον ἐν καιροῖς δισέκτοις και χαλεποῖς διά τό ἡμέτερον εὐσεβές Γένος, ὀρθοτομοῦσα τόν λόγον τῆςἀληθείας». Καί πιό κάτω «διά τοῦ παραδείγματος καί τῆς θυσιαστικῆς μαρτυρίας καί τῶν ἀνά τούς αἰῶνας ἀγώνων αὐτοῦ ὑπάρξαντος ... κήρυκος, προασπιστοῦ καί φύλακος τῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶν πίστεως καί μαρτυρίας καί τῆς κανονικῆς τάξεως ἐν τῇ Ἁγιωτάτῃ ἡμῶν Ἐκκλησίᾳ». Πραγματικά αὐτός ἦταν ὁ οἰκουμενικός θρόνος μέχρι τῶν ἀρχῶν τοῦ 20οῦ αἰ. Μᾶς γαλούχησε μέ τά νάματα τῆς Ὀρθοδόξου Θεολογίας. Καί μόνο ἡ περίφημη Ἐγκύκλιος τοῦ 1848 συνταχθεῖσα ὑπό τοῦ Κωνσταντινουπόλεως Ἀνθίμου Στ´, ἐπικυρωθεῖσα ὑπό τῶν Συνόδων τῶν τεσσάρων Πατριαρχείων τῆς Ἀνατολῆς καί ὑπογραφεῖσα καί ἐκδοθεῖσα ὑπό τῶν τεσσάρων Πατριαρχῶν (πραγματικά πανορθόδοξη ἀπόφαση), ἐπιβεβαιώνει τόν ἰσχυρισμό μας γιά τόν Οἰκουμενικό Θρόνο. Ὅμως μέ συνοχή καρδίας ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ ὁμολογοῦμε ὅτι παρά τήν καλή μας διάθεση δέν μποροῦμε να διακρίνουμε τά ἴδια στοιχεῖα καί σήμερα. Διότι ποιά σχέση μπορεῖ να ἔχει ἡ πανορθόδοξη Ἐγκύκλιος τῶν Πατριαρχῶν τοῦ 1848 μέ τίς πατριαρχικές ἐγκυκλίους τοῦ 1904, 1920, κ.ἄ. ἤ μέ τά ὅσα ἔλαβαν χώρα κατά τήν Θρονική Ἑορτή τοῦ 2006 στόν Πατριαρχικό Ναό τῆς Κωνσταντινουπόλεως;
β) Γιά νά καταστεῖ σαφέστερο το ἀβάσιμο τῆς μομφῆς ὅτι στρεφόμεθα «κατά αὐτοῦ τοῦ πανιέρου θεσμοῦ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου», ἀναγκαζόμαστενά ὑπενθυμίσουμε ὅτι οἱ ἐκ τῶν πρωτεργατῶν τῆς Συνάξεώς μας Ὁμότιμοι Καθηγηταί πολλάκις πάλαι τε καί νῦν ἔχουν προσφέρει στήν ὑπηρεσία τοῦ Θρόνου τήν ἐπιστημονική και ἀκαδημαϊκή τους διακονία. Πόσα πατριαρχικά καί συνοδικά ἔγγραφα δέν συνέταξαν ἤ πόσες χιλιάδες σελίδες δέν ἔγραψαν τά ἀνωτέρω μέλη τῆς Συνάξεώς μας διακονώντας καί στηρίζοντας καί προβάλλοντας τήν προσφορά τοῦ Θρόνου στην Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καί τό Γένος; Σέ πόσα ἐπιστημονικά, διορθόδοξα καί διαχριστιανικά συνέδρια και συναντήσεις δέν ὑποστηρίχθηκαν οἱ ἀπόψεις καί ἐκπροσωπήθηκε ἐπαξίως – μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ – ὁ Οἰκουμενικός Θρόνος ἀπό τά ἀκαδημαϊκά μέλη τῆς Συνάξεώς μας; Τόσο εὔκολα λησμονοῦνται καί διαγράφονται ὅλα αὐτά; Καί σήμερα ἀκόμα, παρά τή θλίψη πού μᾶς προκαλοῦν λόγοι καί πράξεις παραγόντων τοῦ Θρόνου εἴμαστε καί παραμένουμε ἐργάτες του. Ὅμως θα πρέπει νά καταστεῖ ἀπολύτως σαφές ὅτι πάνω ἀπό πρόσωπα καί θεσμούς βρίσκεται ἡ Ἀλήθεια τοῦ Εὐαγγελίου καί ἡ Ἐκκλησία. Οἱ θεσμοί και τά πρόσωπα λαμβάνουν ἀξία μόνον, ὅταν συνεχῶς καί ἀδιαλείπτως διακονοῦν τήν Ἀλήθεια τῆς πίστεως και τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Ὑπάρχει κάποιος πού μπορεῖ νά διαφωνήσει μέ τόν πρῶτο μετά τήν ἅλωση Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως και ἐθνάρχη Γεννάδιο Β´ Σχολάριο, ὅτι χωρίς τήν συνέχιση καί ὑπεράσπιση τῆς Ὀρθοδοξίας «οὔτε ἔσται ἡ Ἐκκλησία Κωνσταντινουπόλεως ἐν λόγῳ τοῖς Ὀρθοδόξοις», ἤ μέ την γνωστή ἐπιστολή τοῦ ἀειμνήστου π. Ἐπιφανίου πρός τόν Πατριάρχη Ἀθηναγόρα;
γ) Τότε, ποιός ὑπονομεύει τον «πανίερο θεσμό τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου»; Ἡ ἐκκλησιαστική ἱστορία εἶναι σαφής: Τό θεσμό ὑπονομεύουν ὅσοι τόν χρησιμοποιοῦν, γιά νά στηρίξουν τόν Οἰκουμενισμό. Αὐτό δέν συνέβη μετά τή σύνοδο Φεράρρας–Φλωρεντίας; Ἡ Μόσχα βρῆκε τότε τήν εὐκαιρία νά παρουσιασθεῖ ὡς Γ´ Ρώμη, ἐπειδή ἡ Κωνσταντινούπολη πρόδωσε τήν Ὀρθοδοξία συμπράττοντας μέ τούς Λατίνους. Δέν ὑπονόμευσαν τό θεσμό τοῦ θρόνου οἱ Οἰκουμενιστές τῆς ἐποχῆς τους, πατριάρχες Κωνσταντινουπόλεως Βέκκος καί Καλέκας; Μήπως πρέπει καί αὐτούς νά τους τιμοῦμε, σεβόμενοι τόν «πανίερο Θεσμό τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου»; Μήπως δεν σεβάστηκαν «τόν πανίερο Θεσμό τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου» ἡ Β´ καί Γ´ Οἰκουμενικές Σύνοδοι πού κατεδίκασαν τούς Κωνσταντινουπόλεως Μακεδόνιο καί Νεστόριο ἤ ἡ Στ´ Οἰκουμενική Σύνοδος, καταδικάσασα τέσσερις Πατριάρχες Κωνσταντινουπόλεως (Σέργιο, Πύρρο, Παῦλο Β´ καί Πέτρο); Κατά τήν παράδοση τῶν Ἁγίων μας, πάνω καί πέρα ἀπό θεσμούς καί πρόσωπα ὑπάρχει ἡ Ἀλήθεια τῆς Ἐκκλησίας. Γι᾽ αὐτό ἡ παράδοσή μας γνωρίζει νά διακρίνει τούς φορεῖς ἀπό τούς ἀχθοφόρους τῶν Θεσμῶν, καί τούς μέν πρώτους ὑπερβαλλόντως τιμᾶ, τούς δέ δευτέρους παραδίδει στήν ἀρά τῆς ἱστορίας, παρά τήν πρόσκαιρη δόξα πού ἀπολαμβάνουν. Ἐμεῖς δεόμεθα εἰλικρινῶς τοῦ Κυρίου νά φωτίζει και νά χαριτώνει τούς τά πρῶτα φέροντες τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου και ὁλοκλήρου τῆς Ἐκκλησίας μας, ὥστε νά τούς καθιστᾶ «καί τρόπων μετόχους καί θρόνων διαδόχους τῶν Ἀποστόλων», γιά νά ποιμαίνουν τό λογικό ποίμνιο καί νά μᾶς ὁδηγοῦν στήν ὁδό τῆς Ἀληθείας. Ἔτσι θά ἐξαλειφθοῦν καί ἀπό τίς καρδιές μας οἱ σκιές καί ἡ πίκρα πού ἔχουν συσσωρευθῆ.
ΣΤ. Δικαιολογοῦνται τά ἀναθέματα πού ἐξεφώνησε ὁ Μητροπολίτης Πειραιῶς;
Στήν ἐπιστολή του ὁ Πατριάρχης σημειώνει ὅτι οἱ καταδικαστέες «κινήσεις καί ἐκδηλώσεις… ἔλαβον προσφάτωςἀπαραδέκτους διαστάσεις» καί ἀναφέρεται στήν ἐκφώνηση ὑπό τοῦ Μητροπολίτου Πειραιῶς «”ἀναθεματισμῶν” κατά ἑτεροδόξων καί ἀλλοθρήσκων, ὡς καί πάντων τῶν μετεχόντων εἰς τήν λεγομένην Οἰκουμενικήν Κίνησιν». Κρίνουμε σκόπιμο νά ἐπισημάνουμε:
α) Δέν διευκρινίζεται στήν πατριαρχική ἐπιστολή ποῦ ἔγκειται το «ἀπαράδεκτο» «τῆς ἐκφωνήσεως…“ἀναθεματισμῶν”». Στό ὅτι ἐκφωνήθηκαν οἱ ἀναθεματισμοί ἤ ὡς προς τό περιεχόμενό τους; Μά ἡ ἀνάγνωση τῶν ἀναθεματισμῶν δέν προβλέπεται στό πρός χρῆσιν λειτουργικό βιβλίο τοῦ Τριωδίου; Τό ὅτι δέν ἀναγινώσκονται στούς περισσότερους Ναούς δέν σημαίνει ὅτι εἶναι λάθος ἡ ἐκφώνησή τους ἤ ὅτι δημιουργεῖται κίνδυνος πρόκλησης σχίσματος ἀπό τήν ἀνάγνωσή τους!
β) Πρός ἀποκατάσταση τῆς ἀληθείας καί γιά νά μή δημιουργοῦνται λανθασμένες ἐντυπώσεις σημειώνουμε ὅτι, ὅπως προκύπτει ἀπό τη μαγνητοσκόπηση, πού ἔχει ἀναρτηθῆ στό διαδίκτυο, ὁ Μητροπολίτης Πειραιῶς δέν ἐκφώνησε ἀναθεματισμό «κατά πάντων τῶν μετεχόντων εἰς τήν λεγομένην Οἰκουμενικήν Κίνησιν», ὅπως ἐσφαλμένως ἀναφέρεται στήν πατριαρχική ἐπιστολή, ἀλλά μόνο ἐναντίον ὅσων κηρύττουν καί διδάσκουν τόν συγκρητιστικό Οἰκουμενισμό : «Τοῖς κηρύσσουσι καί διδάσκουσι τήν παναίρεσιν τοῦ διαχριστιανικοῦ και διαθρησκειακοῦ συγκρητιστικοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἀνάθεμα». Νομίζουμε ὅτι εἶναι πρόδηλος ἡ διαφορά τῶν δύο φράσεων · ἀπορία μᾶς προκαλεῖ πῶς αὐτό διέλαθε τήν προσοχή τοῦ συντάκτου τῆς πατριαρχικῆς ἐπιστολῆς. Ἐπί πλέον δέ, μήπως ὑπάρχει ἔστω καί ἕνας συνειδητός Ὀρθόδοξος πού νά μή καταδικάζει τόν «διαχριστιανικό καί διαθρησκειακό συγκρητιστικό Οἰκουμενισμό»; Γιατί λοιπόν τόση ταραχή ἀπό τήν ρητή καταδίκη του ἐν Ἐκκλησίᾳ; Πόθεν προκύπτει ὁ κίνδυνος σχίσματος ἤ ἀταξίας ἐν τῇ Ὀρθοδοξίᾳ, πού ἀναφέρεται στήν πατριαρχική ἐπιστολή; Μήπως σκιαμαχοῦμε;
γ) Στά ἀναγνωσθέντα ὑπό τοῦ Μητροπολίτου Πειραιῶς ἀναθέματα προστέθηκαν καί ἀναφορές στον πάπα, στούς πρωτεργάτες τῆς Διαμαρτυρήσεως, στούς Μονοφυσίτες, στούς ὀπαδούς τῆς «Ἑταιρείας Σκοπιά», καί στούς Σιωνιστές καί Ἰσλαμιστές, πού δέν ἀναφέρονται στό ἐν χρήσει Τριώδιο. Τέθηκε τό ἐρώτημα: μά ὅλοι αὐτοί ἐκ τῶν πραγμάτων εἶναι ἐκτός Ἐκκλησίας· τί νόημα λοιπόν ἔχει ἡ ἐκφώνηση «ἀναθέματος» ἐναντίον τους ; Θά πρέπει νά κατανοήσου με ὅτι ἡ σκοπιμότητα ἐκφωνήσεως τῶν ἀναθεμάτων στήν ἐκκλησιαστική μας παράδοση ἔχει πρώτιστα ποιμαντική διάσταση. Ἡ ἐκκλησία μέ τά «ἀναθέματα» τῶν Οἰκουμενικῶν καί Τοπικῶν Συνόδων κεντᾶ τήν εὐαισθησία τῶν πλανεμένων ἀδελφῶν καί κρούει τόν κώδωνα τοῦ κινδύνου στά μέλη της ἐπισημαίνοντας τήν ἀλλοίωση και διαστροφή τῆς Ἀληθείας. Γι᾽ αὐτό ἀκόμα καί στήν Ζ´ Οἰκουμενική Σύνοδο ἐπαναλαμβάνονται οἱ καταδίκες τῶν αἱρετικῶν Ἀρείου, Μακεδονίου, Νεστορίου, Διοσκόρου, Εὐτυχοῦς, κ.ἄ. αἱρεσιαρχῶν καί τῶν ὀπαδῶν τους, πού ἦσαν ἤδη ἀπό αἰῶνες ἐκτός Ἐκκλησίας. Τότε, γιατί ἡ Ἐκκλησία ἐπαναλαμβάνει τούς ἀναθεματισμούς; Διότι πάντα ὑπάρχει ὁ κίνδυνος οἱ αἱρετικές ἀπόψεις τους νά διαχυθοῦν στό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας καί νά δηλητηριάσουν τά μέλη Του. Ἡ Ἐκκλησία ἐκφωνώντας τά ἀναθέματα φωνάζει στεντορείᾳ τῇ φωνῇ: «Λαέ τοῦ Θεοῦ πρόσεχε· ὑπάρχει κίνδυνος γιά τή σωτηρία· ὑπάρχει ἀλλοίωση τῆς Ἀλήθειας τοῦ Εὐαγγελίου· δέν μπορεῖς νά εἶσαι μέλος τοῦ Σώματος τῆς Ἐκκλησίας καί ταυτόχρονα νάπιστεύεις πλάνες καί ἀνακρίβειες· δέν εἶναι ἡ Ἀλήθεια ἴδια μέ τήν πλάνη καί τήν αἵρεση».
δ) Ἰδιαίτερη ἀναφορά πρέπει να γίνει στά ἀναγνωσθέντα «ἀναθέματα» κατά τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ καί τοῦ Ἰσλάμ. Ὡς γνωστόν, πρόκειται για ἐντελῶς ἄλλες θρησκεῖες, οἱ ὁποῖες οὐδεμία σχέση ἔχουν μέ τό Εὐαγγέλιο καί σέ τελική ἀνάλυση, θά μποροῦσε κάποιος νά ἰσχυρισθεῖ ὅτι οὐδεμία περίπτωση συγχύσεως ἤ ἀλλοιώσεως τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως μπορεῖ νά ὑπάρξει ἀπό τή δράση τους. Ποιά λοιπόν ἡ ποιμαντική ἀνάγκη ἐκφωνήσεως ἀναθεματισμῶν; Παλαιότερα αὐτά ἦταν τά δεδομένα· σήμερα ὅμως τά πράγματα εἶναι πολύ διαφορετικά: ὅποιος μελετᾶ μέ προσοχή τό κίνημα τῆς Νέας Ἐποχῆς καί τή γέννηση καί ἀνάπτυξη τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἀντιλαμβάνεται τήν ἀναγκαιότητα αὐτῶν τῶν ἀναθεματισμῶν: Ὁ Γάλλος ἰσλαμολόγος καί μυστικιστής Louis Massignon (1883–1962), διατύπωσε τή θεωρία τῶν «ἀβρααμικῶν θρησκειῶν», ἡ ὁποία πρεσβεύει ὅτι ὁ Χριστιανισμός, ὁ Ἰουδαϊσμός καί το Ἰσλάμ λατρεύουμε τόν ἴδιο ἕνα Θεό καί ἀνήκουμε στήν ἴδια οἰκογένεια τῶν μονοθεϊστικῶν ἀβρααμικῶν θρησκειῶν, εἴμαστε περίπου ἀδέλφια ἐν τῇ μιᾷ πίστει τοῦ Ἀβραάμ. Παρόμοιες ἀντι λήψεις ἔχουν διατυπωθῆ στή Διακήρυξη «Nostrae Aetate» (§ 3–4) τῆς Β´ Βατικανῆς Συνόδου. Οἱ ἀντιλήψεις αὐτές ἔχουν βρῆ εὐήκοον οὖς στήν προτεσταντική Δύση καί δειλά–δειλά σερβίρονται ἀπό ὀρθοδόξους ταγούς καί ἀκαδημαϊκούς θεολόγους στήν Ἀνατολή. Δέν φτάσαμε βέβαια ἀκόμα στον Ὀρθόδοξο χῶρο νά ὁμιλοῦμε περί CRISLAM (CRistus καί ISLAM), καί να θέτουμε στόν ἄμβωνα ἤ στήν Ἁγ. Τράπεζα δίπλα–δίπλα Εὐαγγέλιο και Κοράνιο, διδάσκοντας καί ἀπό τά δύο, ὅπως γίνεται σέ προτεσταντικές ἐκκλησίες τῶν ΗΠΑ[2], ἀλλά δυστυχῶς πρός τά ἐκεῖ ὁδεύουμε, ἀφοῦ Ὀρθόδοξοι Ἀρχιερεῖς ὁμιλοῦν ὅλο καί πιό συχνά καί πιό ἔντονα περί «Ἱεροῦ Κορανίου» καί δέν διστάζουν νά τό δίνουν ὡς δῶρο. Ἐπίσης, τή διδασκαλία περί τῆς ἐκ τοῦ Ἀβραάμ πατρότητος Χριστιανῶν καί Ἰουδαίων τήν ἀκούσαμε καί ἀπό τά χείλη τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου στή Συναγωγή Park East τῆς Ν. Ὑόρκης[3]. Μήπως θέλουν νά προετοιμάσουν τόν Ὀρθόδοξο λαό νά δεχθεῖ τά περί ἀβρααμικῆς θρησκευτικῆς οἰκογενείας καί ἑνότητος τῶν θρησκειῶν της; Ὁ διαθρησκειακός συγκρητιστικός Οἰκουμενισμός προχωρεῖ. Μπροστά σέ αὐτή τή νεοεποχίτικη ἀλλοίωση, διαστροφή καί καταστροφή τοῦ εὐαγγελικοῦ κηρύγματος, μπροστά σέ αὐτή τήν πραγματική βλασφημία τῆς Ἁγίας Τριάδος, πού δόλια προσφέρεται στό λαό μας, βρέθηκε – ἐπιτέλους – ἕνας Μητροπολίτης μέ αὐξημένη ποιμαντική εὐθύνη καί μέ τόν προκλητικό για τόν ἐφησυχασμό τῶν ὑπνούντων τρόπο νά βροντοφωνάξει ἐν μέσῃ ᾽Εκκλησίᾳ «ἀνάθεμα», μήπως καί ξυπνήσουμε ἀπό τό βαρύ λήθαργο πού πασχίζουν νά μᾶς προκαλέσουν! Πιθανόν ὁρισμένοι νά ξαφνιάστηκαν ἤ ἄλλοι νά στενοχωρήθηκαν πού κάποιοι στέκονται ἐμπόδιο στίς μεθοδεύσεις τους. Γι᾽ αὐτό ταμπουρώθηκαν πίσω ἀπό τήν τυπική ἀλλοίωση τοῦ γράμματοςτοῦ «Συνοδικοῦ τῆς Ὀρθοδοξίας». Αὐτή ὅμως ἡ δῆθεν παράτυπη προσθήκη στό «Συνοδικό τῆς Ὀρθοδοξίας», διέσωσε ἀδιαμφισβήτητα τό πνεῦμα του. Ἄς σκεφτοῦμε: ἄν αὐτό γινόταν σέ ὅλες τίς Μητροπόλεις, θά μποροῦσαν νά βροῦν ἔδαφος στό λαό μας οἱ βλασφημίες περί ἀβρααμικῶν θρησκειῶν;
Ἀναφερόμαστε σέ δῆθεν παράτυπη προσθήκη, διότι στόν ἀρχικό πυρήνα τοῦ «Συνοδικοῦ τῆς Ὀρθοδοξίας», πού συνετάγη τό 843, ἡ Ἐκκλησία προσέθεσε καί νέες καταδίκες νεωτέρων πλανῶν καί αἱρέσεων τοῦ 14ου αἰ. γιά λόγους ποιμαντικῆς φροντίδας, γιά νά προφυλάξει τους πιστούς ἀπό τίς νέες πλάνες καί για νά μή μένουν οἱ πιστοί ἀνενημέρωτοι. Τό ἴδιο ἔγινε καί στόν Πειραιᾶ.
ε) Ὁλοκληρώνοντας τήν ἀναφορά στήν Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας, θά θέλαμε νά ἐπισημάνουμε ὅτι ὅσοι ἐξέφρασαν τό θυμό τους γιά την προσθήκη νέων ἀναθεματισμῶν σιώπησαν προκλητικῶς – καί οἱ ἔχοντες εὐθύνην καί ἐνόχως – για τήν κακοποίηση τῆς Κυριακῆς τῆς Ὀρθοδοξίας μέ τή συμμετοχή και παπικῶν καρδιναλίων καί ἀρχιεπισκόπων στή Λιτάνευση τῶν Ἱερῶν Εἰκόνων σέ Ναούς τῆς δικαιοδοσίας τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου. Πραγματικά οἰκτρό θέαμα νά λιτανεύουν τήν Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας μαζί μέ Ὀρθοδόξους ἐπισκόπους και αὐτοί πού οὐσιαστικά ὑβρίζουν την Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας, θεωρώντας την «ἐλλειμματική», ἐπειδή δεν ἀναγνωρίζει τό παπικό πρωτεῖο και ἀλάθητο. Λυπούμεθα πού διαπιστώνουμε ὅτι ὁ Οἰκουμενικός Θρόνος γιά τά συμβάντα τῆς Κυριακῆς τῆς Ὀρθοδοξίας προβαίνει σέ ὑπερόριες ἐνέργειες στήν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, ἀλλά σιωπᾶ γιά τήν ἀποκατάσταση τῆς τάξεως σέ χῶρο τῆς δικαιοδοσίας του. Διερωτώμεθα τελικά ποιός ὑποσκάπτει τό κῦρος τοῦ Θρόνου καί διχάζει τό λαό τοῦ Θεοῦ;
Ζ. Ἐνδεικτικές παρεκκλίσεις σέ θέματα πίστεως.
Στήν πατριαρχική ἐπιστολή σημειώνεται μέ ἔμφαση ὅτι ἡ συμμετοχή στήν Οἰκουμενική Κίνηση γίνεται «ἄνευ οὐδεμιᾶς ὑποχωρήσεως ἐκ τῶν καιρίων τῆς ἀμωμήτου ἡμῶν Ὀρθοδόξου πίστεως» καί ἐκδηλώνεται ἡ ἔκπληξη, διότι ἡ κριτική μας ἐντοπίζεται σέ «μονομερεῖς καί ἐπιλεκτικάς ἀναφοράς καί ἑρμηνείας». Θά εἴμασταν εὐτυχεῖς, ἄν μπορούσαμε νά συμφωνήσουμε μέ την πατριαρχική ἐπιστολή. Δυστυχῶς ὅμως φοβούμεθα ὅτι οἱ ὑποχωρήσεις καί οἱ ἀβαρίες στά θέματα τῆς πίστεως εἶναι πολλές καί σοβαρότατες. Ἡ Σύναξή μας ἐπιφυλάσσεται νά παρουσιάσει τόμο ὁλόκληρο ἀπό τά πραχθέντα καί λεχθέντα ἐκ μέρους Ὀρθοδόξων ἰθυνόντων στά πλαίσια τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Εἴμαστε βέβαιοι ὅτι ἡ δημοσίευσή τους θά ἐξεγείρει καί τήν πλέον νωθρή ὀρθόδοξη συνείδηση. Στήν παροῦσα περιοριζόμαστε μόνο σέ πολύ λίγα καί ὄχι ἀπό τά πλέον αἰχμηρά και ἀπαράδεκτα πού ἔχουν γραφῆ και λεχθῆ :
α) Ἡ ἀναπτυχθεῖσα στό χῶρο τοῦ Οἰκουμενισμοῦ βαπτισματική θεολογία, σύμφωνα μέ τήν ὁποία τά ὅρια τῆς Ἐκκλησίας καθορίζονται ἀπό τό Βάπτισμα. Δηλαδή ὅποιος ἔχει βαπτισθῆ στό ὄνομα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἀνήκει στήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, ἀνεξάρτητα μέ τό τί πιστεύει σέ βασικά θέματα πίστεως.
β) Ἀναφερθήκαμε ἤδη στήν Θ´ Γενική Συνέλευση τοῦ ΠΣΕ στο Πόρτο Ἀλέγκρε (2006), στήν ὁποία οἱ Ὀρθόδοξοι ἐκπρόσωποι οὐσιαστικά ἀρνήθηκαν τήν Καθολικότητα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας την ὁποία ὁμολογοῦμε στό Σύμβολο τῆς Πίστεως. Ὑπέγραψαν ὅτι ἡ πληρότητα τῆς καθολικότητος τῆς Ἐκκλησίας ἐξαρτᾶται ἀπό τό ἄν κοινωνεῖ μέ τίς προτεσταντικές παραφυάδες τοῦ ΠΣΕ !
γ) Στήν Κοινή Δήλωση τῆς Μικτῆς Ἐπιτροπῆς τοῦ Θεολογικοῦ Διαλόγου μέ τούς Μονοφυσίτες οἱ Ὀρθόδοξοι ἀντιπρόσωποι ὑπέγραψαν ὅτι οἱ Μονοφυσίτες «διατήρησαν αὐθεντικῶς τήν αὐτήν ὀρθόδοξον πίστιν». Μέ ἄλλα λόγια κακῶς οἱ Πατέρες τῆς Δ´ Οἰκουμ. Συνόδου τούς ἀπέκοψαν ὡς αἱρετικούς. Καί προφανῶς πλανήθηκαν καί οἱ Πατέρες τῶν ὑπολοίπων Ε´, Στ´, Πενθέκτης καί Ζ´ Οἰκουμενικῶν Συνόδων καί ἐπανέλαβαν τις καταδίκες!
δ) Ἀναφερθήκαμε στή συμφωνία τοῦ Balamand (1993), στήν ὁποία για πρώτη φορά οἱ Ὀρθόδοξοι ἀντιπρόσωποι, κατά παράβαση πανορθοδόξων ἀποφάσεων, ἀναγνώρισαν την Οὐνία. Στό Balamand ὅμως ὑπῆρξε καί ἄλλη ἀπαράδεκτη ὑποχώρηση στίς Παπικές ἀξιώσεις. Οἱ Ὀρθόδοξοι ἀντιπρόσωποι ἀναγνώρισαν ὅτι κάτοχος τῆς ἀποστολικῆς διδαχῆς καί διαδοχῆς δέν εἶναι μόνο ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἀλλά καί ὁ Παπισμός. Ἐπί λέξει: «καί ἀπό τίς δύο πλευρές ἀναγνωρίζεται ὅτι αὐτό πού ὁ Χριστός ἐνεπιστεύθη εἰς την Ἐκκλησίαν Του – ὁμολογία τῆς ἀποστολικῆς πίστεως, συμμετοχή στα ἴδια μυστήρια, πρό πάντων στή μοναδική Ἱερωσύνη πού τελεῖ τή μοναδική θυσία τοῦ Χριστοῦ,ἀποστολική διαδοχή τῶν Ἐπισκόπων – δεν δύναται νά θεωρεῖται ὡς ἡ ἰδιοκτησία τῆς μιᾶς μόνο ἀπό τίς Ἐκκλησίες μας»! Διερωτώμαστε αὐτοί πού ὑπέγραψαν τό κείμενο αὐτό ἔχουν συναίσθηση τί ὑπέγραψαν; Ἀποδέχονται ὅτι ὁ Παπισμός διασώζει τήν ἀποστολική διδαχή, δηλαδή ὅτι τά δόγματα τοῦ filioque, τοῦ παπικοῦ πρωτείου, παπικοῦ ἀλαθήτου, ἡ κτιστή χάρη, οἱ ἀξιομισθίες τῶν ἁγίων, ἡ ἄσπιλη σύλληψη τῆς Θεοτόκου εἶναι μέρος τῆς ἀποστολικῆς διδαχῆς; Παράλληλα ὅμως καί οἱ ἐντελῶς ἀντίθετες διδασκαλίες τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας εἶναι καί αὐτές μέρος τῆς ἀποστολικῆς διδαχῆς! Ἡ ἀπόλυτη θεολογική παράκρουση ἤ ἡ σύγχρονη νεοεποχίτικη θεολογία, σύμφωνα μέ τήν ὁποία καί ἐδῶ και ἐκεῖ ὑπάρχει ἀλήθεια. Κατά τά ἄλλα ἡ συμμετοχή μας στόν Οἰκουμενισμό γίνεται «ἄνευ οὐδεμιᾶςὑποχωρήσεως ἐκ τῶν καιρίων τῆς ἀμωμήτου ἡμῶν Ὀρθοδόξου πίστεως»! Ἤ μή πως τά ἀνωτέρω «εἶναι μονομερεῖς καί ἐπιλεκτικαί ἀναφοραί καί ἑρμηνεῖαι», ὅπως ἰσχυρίζεται ἡ πατριαρχική ἐπιστολή;
Δικαίως λοιπόν ἀκόμα καί ὁ ἐκ τῶν προβεβλημένων ἱεραρχῶν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Αὐστραλίας, ὁμιλεῖ περί «ἐκτρόπων περί τήν δογματικήν ἀκρίβειαν τῆς Ὀρθοδόξου συμπεριφορᾶς» καί ὅτι «σήμερον, ἀτυχῶς, οὐδόλως διαφέρομεν τῶν Οὐνιτῶν» καί χαρακτηρίζει τόν Οἰκουμενικό Διάλογο μέ τή φοβερή φράση «ἀνόσιο παίγνιο»!
Η. «Ἀποφασίζομεν καί διατάσσομεν»
Τέλος, ἡ πατριαρχική ἐπιστολή με ὕφος προϊσταμένης ἐκκλησιαστικῆς Ἀρχῆς δέν ζητεῖ ἀπό τή Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος νά μελετήσει τά καταγγελλόμενα καί νά λάβει θέση ἐπ᾽ αὐτῶν, ἀλλά ἐπιτάσσει και ὁρίζει τήν ἀπόφαση πού ὀφείλει να λάβει ἡ Σύνοδος: ἵνα «ἀπορρίψητε καί καταδικάσητε ταύτας ἐπισήμως ὡς ἀνεδαφικάς και ἐπικινδύνους, λάβητε δέ καί ὡς ἐκκλησιαστικόν σῶμα τάς προσηκούσας ἀποφάσεις πρός εὐρυτέραν καταδίκην και ἀπόρριψιν τῶν ἐνεργειῶν τούτων». Παρόμοιο αἴτημα εἶχε ὑποβληθῆ και μέ τήν παλαιό τερη ἐπιστολή, τοῦ 2009.
Ἰδιαίτερα ἐνδιαφέρουσα εἶναι ἡ καταληκτική παράγραφος τῆς ἐπιστολῆς, ἡ ὁποία καί τή διακρίνει ἀπό τήν παλαιότερη τοῦ 2009 παρομοία ἐπιστολή κατά τῆς «Ὁμολογίας πίστεως κατά τοῦ Οἰκουμενισμοῦ». Σημειώνεται στήν πατριαρχική ἐπιστολή, ὅτι ἄν δέ συμμορφωθεῖ ἡ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος μέ τά κελεύσματά της, ὅπως περιγράφονται ἀνωτέρω, ἡ Κωνσταντινούπολις «ἐπιφυλάσσεται … ἵνα ὀφειλετικῶς προβῇ και αὕτη εἰς τάς δεούσας πανορθοδόξους ἐνεργείας διά την ἔγκαιρον πρόληψιν ἐπαπειλουμένων ἀπευκταίων καταστάσεων».
Ἄν κατανοοῦμε καλῶς, πρόκειται περί εὐθείας ἀπειλῆς κατά τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος: ἤ συμμορφώνεσθε μέ τίς ἀπαιτήσεις μου ἤ θα συγκαλέσω Πανορθόδοξη Σύνοδο, γιά νά καταδικάσω ἐγώ!
Ἐπίλογος.
Μακάρι νά συγκληθεῖ γιά τό θέμα πανορθόδοξη σύνοδος.
Δέν ἀνησυχοῦμε ἀπό τέτοιες ἀπειλές. Ἀντιθέτως χαιρόμεθα για μία τέτοια ἐξέλιξη, διότι ὅ,τι καί ἄν ἀπεργάζονται οἱ ἄνθρωποι, τόν τελευταῖο λόγο ἔχει ὁ Θεός. Και ὅπως ἡ Χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος βοήθησε καί ἡ πρό τριετίας ἀπαίτηση τοῦ Πατριάρχου γιά καταδίκη τῆς «Ὁμολογίας Πίστεως κατά τοῦ Οἰκουμενισμοῦ» προκάλεσε, παρ᾽ ἐλπίδα, τήν ἀποκαλυπτική συζήτηση ἐνώπιον τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καί τήν ἔκδοση τοῦ περιφήμου ἀνακοινωθέντος τῆς 16.10.2009, ἔτσι καί τώρα ἡ παροῦσα πατριαρχική ἐπιστολή ἴσως γίνει πρόξενος συζητήσεως τοῦ θέματος τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ για πρώτη φορά σέ Πανορθόδοξο ἐπίπεδο! Καί ἐκεῖ πλέον ὅλοι οἱ Ὀρθόδοξοι ἐπίσκοποι ἐνώπιον τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ, τῆς συνειδήσεώς των καί τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ θά πάρουν ὑπεύθυνη θέση. Ποιός ξέρει, ἄν ἔτσι θελήσει ὁ Θεός νά διακρίνει τούς πραγματικούς ποιμένες ἀπό τούς ψευδοποιμένες; Ποιός ξέρει, ἄν ἔτσι θελήσει ὁ Θεός νά ἐλευθερώσει τήν Ἐκκλησία Του ἀπό τά δεσμά τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, πού μεθοδικά θέλουν κάποιοι νά τῆς ἐπιβάλουν;
Βέβαια ἀπό μία ἄλλη πλευρά μια τέτοια ἐξέλιξη θά ἔχει τραγικές συνέπειες γιά τό ἴδιο τό Πατριαρχεῖο καί συνακόλουθα γιά τήν Πανορθόδοξη ἑνότητα. Ἀλλά καί αὐτό ἀκόμη μπορεῖ νά συντελέσει, ὥστε νά ἐγερθοῦμε ἀπό τή ραστώνη τοῦ ἐφησυχασμοῦ καί νά ἀναλάβουμε ὅλοι μας, μικροί καί μεγάλοι, τίς εὐθύνες μας ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ και τῆς Ἐκκλησίας Του. Εἶναι βέβαιο ὅτι θά προκληθεῖ πολύς πόνος καί θλίψη, ἀλλά ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ γνωρίζει καί Αὐτή οἰκονομεῖ τή ζωή τῆς Ἐκκλησίας πρός τό συμφέρον τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ καί τῆς ἀμωμήτου πίστεως Του, τῆς ἀποστολικῆς και πατερικῆς Ὀρθοδοξίας.
Γιά τή Σύναξη Κληρικῶν καί Μοναχῶν
Ἀρχιμ. Ἀθανάσιος Ἀναστασίου, Προηγούμενος Ἱ. Μ. Μεγ. Μετεώρου.
Ἀρχιμ. Σαράντης Σαράντος, Ἐφημέριος Ἱ. Ν. Κοιμήσεως Θεοτόκου, Ἀμαρούσιον Ἀττικῆς.
Ἀρχιμ. Γρηγόριος Χατζηνικολάου, Καθηγούμενος Ἱ. Μ. Ἁγίας Τριάδος, Ἄνω Γατζέας Βόλου.
Γέρων Εὐστράτιος Ἱερομόναχος, Ἱ. Μ. Μεγίστης Λαύρας Ἁγ. Ὄρους.
Πρωτοπρ. Γεώργιος Μεταλληνός, Ὁμότιμος Καθηγητής Θεολογικῆς Σχολῆς Πανεπ. Ἀθηνῶν.
Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης, Ὁμότιμος Καθηγητής Θεολογικῆς Σχολῆς Πανεπιστημίου Θεσ/νίκης.
76 σχόλια:
Αξίζουν θερμά συγχαρητήρια στους συντάκτες του ομολογιακού αυτού κειμένου.Με υπέροχη διαλεκτική που εδράζεται στο γράμμα και το πνεύμα των ιερών κανόνων αλλά και στις ευαγγελικές και αγιοπατερικές επιταγές αντικρούουν την επιεικώς ατυχέστατη πατριαρχική παρέμβαση που μόνο τους εχθρούς της Εκκλησίας χαροποίησε.Ο λαός του Θεού ευελπιστεί ότι ο πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως θα ανακρούσει πρύμναν επί του προκειμένου ζητήματος με σκοπό να καθησυχαστούν οι δεινώς σκανδαλισθείσες συνειδήσεις.
Λ.Ν.
Κείμενο σαφές και ξεκάθαρο.
Μπράβο.
Συγχαρητήρια και από μένα.
Δεν είναι ήθος και ύφος αυτό για να ασκούν κριτική οι κατώτεροι κληρικοί προς τον Οικουμενικό Πατριάρχη. Υπάρχει διοίκηση στην Εκκλησία της Ελλάδας για να αποφανθεί. Οι λοιποί να πειθαρχούν εις τους ηγήτορας και την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας που είναι οι μόνοι αρμόδιοι για να αποφανθούν.
Οι κατώτεροι κληρικοί δεν είναι μουζίκοι αλλά ελεύθεροι άνθρωποι με αποκρυσταλλωμένη γνώμη και άποψη.Ταυτόχρονα και υπεύθυνοι ποιμένες της Εκκλησίας.Ποιμένες δεν είναι μόνο οι επίσκοποι αλλά και οι λοιποί κληρικοί.Και όταν πρόκειται για θέματα πίστεως η ένοχη σιωπή συνιστά συνενοχή.Στην ιστορία της Εκκλησίας μας απαντώνται πάμπολλα περιστατικά κριτικής,διαφοροποήσεως αλλά και διακοπής της εκκλησιαστικής κοινωνίας κατωτέρων κληρικών απ τους ανωτέρους τους.Οι συντάκτες του κειμένου δεν αγωνίζονται για αμπελοχώραφα αλλά για τη διαφύλαξη ανόθευτης της άπαξ τοις αγίοις παραδοθείσης πίστεως.
Λ.Ν.
Το κείμενο αυτό κονιορτοποίησε τα φληναφήματα του Βαρθολομαίου.Ένα μεγάλο μπράβο στους λεβέντες παπάδες που το συνέταξαν!
Αγαπητέ συνανώνυμε 4:05
Είμαι βέβαιος ότι το κείμενο αυτό θα το υπέγραφαν οι περισσότεροι Αρχιερείς, αν δεν υπήρχε η απαραίτητη, πολλάκις, εκκλησιαστική διπλωματία.
Μήπως θα μπορούσες να αντιτάξεις επιχειρήματα στο κείμενο αυτό; Με πολλή χαρά θα τα διαβάσουμε.
Ανώνυμε 4;005 Το ύφος και το ήθος του Πατριάρχη δε σε πείραξε να απευθύνεται έτσι σε Σύνοδο Αυτοκέφαλης Εκκλησίας;
Καλά κάνουν και του τα λένε χύμα και με στοιχεία. Έχει παραγίνει με το θράσος του.
Μπράβο τους που δεν τον φοβούνται καθόλου απ΄ότι φαίνεται
Η επιστολή του οικουμενικού πατριάρχη αποπνέει εξουσιαστική,ιεροκρατική,παπίζουσα νοοτροπία.
Μεγάλο κείμενο αλλά καλά τεκμηριωμένο. Εύγε στους κληρικούς μας αυτούς.
Απορώ και εξίσταμαι!
Πως είναι δυνατόν κληρικοί να γράφουν τόσα ανυπόστατα για να κτυπήσουν τον Βαρθολομαίο. Έχουν μεγάλο και υπερβάλλοντα εγωισμό. Γράφουν υπερβολές τις οποίες έχουν καλλιεργήσει στο νου τους και δεν αποτελούν συνείδηση της Εκκλησίας.
Άρθρα διαμαρτυρίας όπως αυτό που είναι ανυπόστατο πρέπει να αρχειοθετείτε στον κάλαθο των αχρήστων και όχι να τυγχάνει δημοσιεύσεως και προβολής.
Οι γνωστοί που κτυπούν λόγω προσωπικών απογοητεύσεων το Οικουμενικό Πατριαρχείο υπογράφουν το κείμενο αυτό το οποίο δεν διαφέρει σε τίποτα από τα τροπάρια που μονίμως λένε οι υπογράφοντες. Δεν αξίζει να τους δίνει κανένας σημασία ότι είχαν να πουν το είπαν. Ότι κακό μπορούσαν να προσφέρουν στην ενότητα της εκκλησίας το προσέφεραν μεγαλοπρεπώς.
Δυστυχώς όλοι αυτοί δεν είναι άξιοι να λιτανεύουν το Σώμα του Χριστού. Ας μετανοήσουν διότι προξενούν μεγάλο κακό στην εκκλησία. Με τα όσα γράφουν κλονίζουν συνειδήσεις και τις οδηγούν στην απόσχιση και τον παλαιοημερολογιτισμό.
Ντροπή σας για την υπογραφή του επαίσχυντου αυτού κειμένου.
ΚΑΛΑ ΘΑ ΚΑΝΕΙ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΝΑ ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΥΤΟΚΕΦΑΛΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ.ΝΑ ΒΑΛΕΙ ΜΙΑ ΣΕΙΡΑ ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΟΙ ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ ΤΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΟΣΦΥΟΚΑΜΠΤΕΣ ΤΟΥ ΓΕΡΜΑΝΟΥ...ΚΑΡΔΙΝΑΛΙΟΥ!
Εδώ ο κόσμος καίγεται. Η Ελλάδα φτάνει στο μηδέν και οι 6 παπάδες αυτοί ασχολούνται με μια επιστολή την οποία εδώ και μήνες έστειλε ο Πατριάρχης. Τελικά οι παπάδες είναι στον κόσμο τους έξω από τα προβλήματα της ενεργείας της πείνας της ανέχειας. Παπάδες μου έχω προβλήματα μεγάλα και εσείς μου λέτε πράγματα που δεν με νοιάζουν. Είναι θέματα παπάδων και όχι εμάς των αγωνιούντων για το αύριο πολιτών. Οι παπάδες ζουν σε άλλον πλανήτη.
Γιατί φιλοξενείς τέτοιες ιδέες στον ιστότοπο σου; Μόνο εδώ το είδα και στον ορθόδοξο «ρύπο» όμως αναφέρει η διαμαρτυρία. Καλά κάνω και δεν διαβάζω τον ορθόδοξο «ρύπο» που δεν έχει προσανατολισμό. Μήπως πρέπει να αποφεύγω να διαβάζω και το «Αναστάσιος»; Επιφυλάσσομαι προσωρινά όμως.
Τα γνωστά και πάλι :
Ύβρεις και χαρακτηρισμοί. Τίποτα για το περιεχόμενο του άρθρου.
Ανώνυμε 10,55 ποια είναι τα ανυπόστατα; πού οι υπερβολές του κειμένου; είσαι ο καρδιογνώστης και ξέρεις ποιος έχει εγωισμό;
Ανώνυμε 10,24 Στον παλαιοημερολογητισμό οδηγούν οι προκλητικές ενέργειες των του Φαναρίου. Τα κείμενα της Συνάξεως είναι ανάχωμα στην εκροή προς τους παλαιοημερολογίτες. Θέλεις απόδειξη; Γιατί οι παλαιοημερολογίτες δεν πρόβαλαν ποτέ και πουθενά την "Ομολογία πίστεως κατά του Οικουμενισμού"; Γιατί απλούστατα δεν τους συνέφερε.
Και να δείτε ούτε αυτή την επιστολή θα την προβάλλουν.
Πολλές αναδημοσιεύσεις, αλλά από τις πρώτες ο ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ.
Έχεις φαίνεται πολλές διασυνδέσεις σε όλους τους χώρους ιστολόγε!
Το μόνο που έχω να καταθέσω είναι ότι: γνωστή μου ευλαβής οικογένεια με μυστηριακή ζωή, διάβαζε το περιοδικό του π. Αθανάσιου Αναστασίου και το διένεμε με θερμότητα. Φωτοτυπούσε και μοίραζε άρθρα των π. Σαράντη Σαράντου, Γεωργίου Μεταλληνού και Θεοδώρου Ζήση. Τώρα μας αποκαλεί αιρετικούς. Δεν θέλει να υπάρχει σχέση με την δική μου οικογένεια διότι προσχώρησαν στην Εκκλησία του Πατρίου Εορτολογίου όπως την αποκαλούν την παλαιοημερολογίτικη εκκλησία με κάποιον Αρχιεπίσκοπο Νικόλαο.
Δεν νομίζω ότι γι’ αυτό ευθύνεται το πατριαρχείο αλλά η ανευθυνότητα αυτών την ιερέων που γράφουν πολλά και κλονίζουν συνειδήσεις. Οι ίδιοι μεν μνημονεύουν τον Βαρθολομαίο αλλά με τις πράξεις τους στέλνουν πιστούς σε άλλους δρόμους.
Νομίζω ότι πλέον η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος θα πρέπει στους ιερείς αυτούς να απαγορεύσει να ομιλούν δημόσια με κυρήγματα, να γράφου και να εξομολογούν. Είναι επικίνδυνοι.
Ας ξυπνήσει επιτέλους ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος και οι Μητροπολίτες που τους περιθάλπουν αυτούς του ψευδό-επαναστάτες ιερείς.
Παλιά η ιστορία. Η φαγωμάρα μεταξύ μας αποδεικνύει το ότι είμαστε έλληνες και ορθόδοξοι χριστιανοί.
Το λοιπόν ζήτω σε μας τους χριστιανούς που μας χορεύει ο δαίμονας στο δικό του τον σκοπό.
Σωστότατος ο 1:44
Οι παλαιοημερολογίτες τροφοδοτούνται από τα καμώματα και τις Φαναριώτικες αυθερεσίες.
Αυτές οι αυθαιρεσίες δημιουργούν τα σχίσματα και προσβάλλουν την εκκλησιαστική ενότητα.
Επιτέλους ας το πάρουν είδηση στο Φανάρι!
Ας σταματίσουν τοα φλιναλήματα περί της ευθύνης των άλλων για τη διάσπαση της ενότητος της Εκκλησίας μας.
Αυτοί και μόνο αυτοί φταίνε.
Αναστάσιε ευχαριστούμε για το κείμενο. Να ομολογήσω ότι πολλά από τα στοιχεία αυτά δεν τα γνώριζα. Εντύπωση μου προκαλούν οι δηλώσεις του Αυστραλίας. Πού έχουν δημοσιευθεί;
Μπράβο στους συντάκτες αυτής της αίας επιστολής. Με ταπείνωση λενε α παράπονά τους στον Οικουμενι(στι)κό Πατριάρχη μας.
Εξαιρετική επιστολή που νομίζω δεν χωράει αντιλογία.Είναι όλα τόσο ξεκάθαρα.
Ο Θεός να φυλάει τον Πατριάρχη μας και να τον συνετίσει.
Ανώνυμε 2:23 αν κατάλαβα καλά φταίνε αυτοί που καταγγέλλουν την περιφρόνηση της εκκλησιαστικής παραδόσεως και όχι αυτοί που την περιφρονούν.
Νέα χριστιανική ηθική! Μπράβο μας! και μετά ψάχνουμε τι φταίει και πάμε κατά ...
Θα σου πρότεινα να απευθυνθείς και στο Πατριαρχείο να φιμώσει και τον Αυστραλίας Στυλιανό. Γιατί τόσο σκληρά ούτε ο π. Μεταλληνός δεν έχει γράψει
Πραγματικά οι σκληρότερες φράσεις της απάντησης είναι του Χαρκιανάκη (του Αυστραλίας): εκτροπές στη δογματική διδασκαλία, ανόσιο παίγνιο, δεν διαφέρουμε σε τίποτα από τους Ουνίτες.
Πάντως δεν έγινε ο Στυλιανός ταλιμπάν αλλά από ότι φαίνεται τα πράγματα δεν πάνε καθόλου καλά στους διαλόγους. Δίκαιη η ανησυχία όσων φωνάζουν.
Ασφαλώς αφθεντίες δεν είμαστε όλοι εμείς οι χριστιανοί ούτε τους υπερορθόδοξους κάνουμε.Χρειάζονται και οι αντιθέσεις μέσα στην εκκλησία για να φαίνεται και ποιός πιστεύει.Όμως,το ερώτημα που τίθεται εδώ είναι το εξής:Οι αντιδράσεις κάποιων κληρικών,θεολόγων,Μητροπολιτών,μοναχών και πιστού λαού εξ αιτίας κάποιων εμμονών κάποιων εκ της ιεραρχίας έγιναν χάριν της αλήθειας η εναντίων της?Ο λαός λέει μιά παροιμία.΄΄Γιά τους καθαρούς,όλα είναι καθαρά..΄΄.Δεν θα υπήρχε λόγος ταραχής,θυμού και απειλών από την άλλη πλευρά αν υπήρχαν τα τεκμηριωμένα επιχειρήματα που θα έπειθαν βάσει του Ευαγγελίου,ότι οι ενέργειες είναι σωστές και θα πιστοποιούσαν από την άλλη, ότι η επικοινωνία με τους ομόδοξους ,που είναι πολύ βασική προυπόθεση γιά την ενότητα του πληρώματος της εκκλησίας δεν είναι προβληματική.Αν όμως η αγάπη μεταξύ μας δεν στηρίζει την αλήθεια,δεν έχει βάση η πίστη.Οπότε και η υπομονή εξαντλείται σιγά σιγά και η υπακοή ''πάει περίπατο''.Όλοι αυτοί που υπέγραψαν τις ομολογίες,το ίδιο Ευαγγέλιο διαβάζουν με μας.Ένα είναι Το Ευαγγέλιο!Εμείς μένουμε πιστοί στο Ευαγγέλιο που δίνει ζωή και είναι αδύνατον να φρονήσουμε παραπάνω.Έχουμε Σύνοδο αλλά και Μεγα Αρχιερέα Τον Ιησού Χριστό.Χαίρομαι για τους αγώνες που δίνονται μέσα στην εκκλησία χάριν της αληθείας και αντί να είναι χαρά και έπαινος ,είναι λοιδορία .Η Πίστις σύμφωνα με τη διδασκαλία του οσίου Αντιόχου είναι η αρχή της ενώσεώς μας με το Θεό.Όταν η πίστη κλονίζεται,κλονίζεται και η ενότητα.Και αυτό πρέπει να το δούμε όλοι και η προσπάθειά μας να είναι με την ειρήνη που μας δίνει Το Πνεύμα να είμαστε ενωμένοι στο αυτό Θεμέλιο.Εμείς ,είμαστε ενωμένοι με Το Χριστό και με την ελπίδα πως δεν θα κατακαούμε ως ζιζάνια στην κάμηνο.Δόξα τω Θεώ έχουμε ιερείς με πολύ γενναίο φρόνημα.Η Εκκλησία ας αποφανθεί!Κάποιες αποκλίνουσες θέσεις ,δεν τις βλέπουμε μόνον εμείς οι πιστοί που είμαστε τίποτε,αλλά τις έχουν δει πολύ πιό μπροστά αυτοί που έχουν πάρει πολύ στα σοβαρά την Πίση στην αλήθεια,που οι προσευχές τους αντιχούν και στεραιώνουν την εκκλησία που απλώνεται στα πέρατα της γης και που δεν υπολογίζουν την ζωή τους χάριν της επικράτησης της αλήθειας.Και αυτούς τους χαιρετίζουμε με μεγάλη εκτίμηση και αγάπη,γιατί στο πρόσωπό τους βλέπουμε τον Χριστό.Πιστεύω στην αλήθεια του Ευαγγελίου.Και αν Το Ευαγγέλιο αναφωνεί να επιτύχουμε την αγιότητα,δεν μπορούμε να το επιτύχουμε χωρίς την αλήθεια..πην
Σας θαυμάζω όταν τρώγεστε μεταξύ σας. Σας απολαμβάνω όπως απόλαυσα και το βίντεο Κανέλλης - Κασιδιάρη.
Σκεφτείτε για να λέει τέτοια ο Στυλιανός που έχουμε φτάσει. Μπράβο στον π. Ζήση και π. Μεταλληνό για το καταπληκτικό κείμενό τους. Σοβαρό, μετρημένο κείμενο που λέει τα πράγματα με τ' όνομά τους, με πραγματική χριστιανική ευθύτητα και χωρίς στρεψοδικίες.
Πραγματικά δε χωρεί αντίλογος. Γι΄αυτό μόνο σε ύβρεις και χαρακτηρισμούς προβαίνουν για να το αντιμετωπίσουν.
Η πλειοψηφία των σχολίων αποδεικνύει ότι ο πιστός λαός του Θεού είναι ευαισθητοποιημένος σε θέματα πίστεως.
Να σταματήσει να προκαλεί το Πατριαρχείο ώστε να το βουλώσουν και όσοι φωνάζουν για να το συνετίσουν.
Έλεος!!!
Επί τρεις μήνες προσπάθησαν να δώσουν απάντηση σε μια και μόνη επιστολή.
Μα αυτό είναι φτώχεια.
Δεν την διάβασα διότι δεν έχω να σπαταλήσω χρόνο.
Έχω μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στο Φανάρι από ότι στους υπογράψαντες την επιστολή αυτή.
Δίκιο έχεις να έχεις εμπιστοσύνη στο Φανάρι, αν δεν διαβάζεις και δε βλέπεις και δεν ακούς.
Να σου ζητήσω να μου εξηγήσεις για τις φοβερές καταγγελίες του Αυστραλίας (του Φαναρίου είναι) θα είναι μάλλον περιττό.
Θα σου δώσω απάντηση 10.44
Ο Αυστραλίας συμπορευόταν σε ΟΛΑ με τον φίλο του Βαρθολομαίο και ως εκ τούτου με την γραμμή του Φαναρίου. Αποτελούσε ο Στυλιανός μέλος και μέρος της ηγετικής ομάδας. Όταν ο Βαρθολομαίος δεν ικανοποίησε το αίτημα-απαίτηση να καταλάβει την θέση του Αρχιεπισκοπικού Θρόνου Αμερικής τότε ο Στυλιανός έγινε αντίπαλος. Δεν προσέχω τα όσα λέει ο Αυστραλίας γιατί τα λέει από ανθρώπινη εμπάθεια. Δεν μπόρεσε και λογικό είναι να ξεπεράσει τον εαυτό του και να συνεχίσει την διακονία του στην Εκκλησία.
Βλέπεις πως δεν ήταν περιττό. Απλά περιττή είναι η πολεμική την οποία ασκούν οι ελάχιστοι μοναχικοί υπογράψαντες. Ας το πάρουν είδηση μόνο κακό στην Εκκλησία κάνουν με αυτά τα ανακοινωθέντα τα οποία βγάζουν. Κλονίζουν ψυχές. Δεν κλονίζει το Φανάρι που μετρά με βάση τους Ιερούς Κανόνες και την Ιερά Παράδοση την δράση του.
Γνωρίζω καλά τους περισσότερους από αυτούς που υπογράφουν και του καλώ να σταματήσουν αυτό τον πόλεμο. Ο Βαρθολομαίος βαδίζει και συνεχίζει τον δρόμο της Εκκλησίας αυτοί που τον αντιμάχονται ποιόν εξυπηρετούν;
Διαβάζω, βλέπω, και ακούω όσα αξίζουν.
Φαιδρά επαναλαμβανόμενα σήριαλ δεν αντέχω ούτε να τα δω, ούτε να τα ακούσω, περισσότερο δε να τα διαβάσω.
H επιχειρηματολογία σου ανώνυμε 1:49 & 11:50 ακαταμάχητη.
Όποιος δε συμφωνεί με τις απόψεις σου είναι εμπαθής, κινείται από ταπεινά ελατήρια. Αποκλείεται να έχει αγνά κίνητρα.
Προφανώς θα είσαι "ο ετάζων νεφρούς και καρδίας".
Βέβαια το ότι κάνεις την πάπια και δεν μιλάς καθόλου για τα στοιχεία που παρατίθενται είναι μια μικρή, επουσιώδης λεπτομέρεια...
Μια διαφορά ήθους μόνο επισημαίνω : όσοι υπογράφουν το κείμενο το κάνουν επώνυμα και με αυξημένο προσωπικό κόστος, ενώ εσύ βγάζεις δηλητήριο - δε σε κακολογώ για το δηλητήριο, γιατί ό,τι έχει ο καθένας συνεισφέρει - κρυμμένος στην ανωνυμία σου.
Γνωστή, άθλια τακτική της διαδικτυακής αλητείας.
π.Α.Κ.Γ.
(για να σε διευκολύνω, εγώ συμφωνώ με την επιστολή, διότι το Πατριαρχείο δε με έκανε προϊστάμενο στον Αγ. Γεώργιο στο Φανάρι ή έστω στον Άγ. Παύλο στο Λονδίνο ή και στον Άγ. Πέτρο της Ρώμης...)
Όσο ο Αυστραλίας συπορευόταν με τον Βαρθολομαίο ήταν καλός και άξιος.
Τώρα "δεν μπόρεσε να ξεπεράσει τον εαυτό του"!
Σα δεν ντρέπεστε! Και μετά σας φταίει η κριτική των αντι-οικουμενιστών!
Ρώτησα χθες πού έχει δημοσιευθεί το κείμενο με τις καταγγελίες του Αυστραλίας. Γνωρίζει κάποιος;
Υπομονή αγαπητέ 6:00.
Να είσαι σε άμεση επαφή με το ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ και θα έχεις σύντομα υπεύθυνη ενημέρωση...
π.Α.Κ.Γ.
Δες ποιοι μιλάνε. Τα ίδια πρόσωπα συμπολίτευση και αντιπολίτευση. Κάνουν ότι μαλώνουν μεταξύ τους για να κρατούν τους χριστιανούς μαντρωμένους και να μην δουν ότι όλοι μαζί τους οδηγούν δια του οικουμενισμού έξω από την Εκκλησία. Είσθε όλοι από το ίδιο προδοτικό φύραμα και αυτοί που βρίζουν τον Βαρθολομαίο και αυτοί που τον υποστηρίζουν. Τον δρόμο τον έδειξε στην Σερβία ο Αρτέμιος. Εδώ υπάρχουν μόνο προδότες.
Όσο για τις υπεύθυνες ενημερώσεις ας τις γράψουν οι χριστιανοί εκεί που προέτρεπε ο Στυλιανός να γραφούν οι ι. Κανόνες προ ετών.
Δηλαδή υποκρινόμαστε ότι διαφωνούμε ανώνυμε των 8:36μ.μ;Πώς είστε τόσο βέβαιος;Μήπως ζηλώσατε δόξαν ψυχοανατόμου;Δε σας περνάει καθόλου απ το νου ότι ενδέχεται να αδικείτε πρόσωπα και πράγματα;Όλοι προδότες λοιπόν εκτός από σας βέβαια!Και ποιοι είναι οι γνήσιοι;Μήπως οι αλληλομισούμενες και αλληλοαφοριζόμενες και αλληλοαναθεματισμένες σέκτες κάποιων σούπερ-ορθοδόξων;Άυτές μόνο έχουν το μονοπώλιο της αγάπης προς την Ορθοδοξία;Σύνετε κύριοι!
Λ.Ν.
Δεν είναι αναγκαίο να είμαι ψυχοανατόμος κ. ΛΝ. Αν και σεις ανοίξτε τα μάτια σας στην Αλήθεια της διδασκαλίας της Εκκλησίας θα διαπιστώσετε ότι όλοι αυτοί σας εμπαίζουν. Επιμένω ότι είναι συνειδητοί προδότες που παραπλανούν το πλήρωμα της Εκκλησίας εγκλωβισμένο στο ψέμα του οικουμενισμού. Ο Ζήσης ενώ φωνάζει και καταγγέλλει την προδοσία παράλληλα προτείνει την παραμονή στην προδοσία. Λέγει σε όλους τους τόνους να μην αποσχιστούν. Είναι ένας λαοπλάνος όπως και ο ΑΚΓ που γράφει σε βιβλία και άρθρα την προδοσία της Κωνσταντινούπολης και των στελεχών της αλλά και ο ίδιος παραμένει μέσα σε αυτό το απόστημα της αμαρτίας και της αίρεσης του οικουμενισμού. Απλή λογική όποιος έχει βλέπει την αλήθεια.
Μία διόρθωση ημαρτημένου:παρακαλώ στο προηγούμενο σχόλιό μου να διαγραφεί η λέξη μόνο απ την τελευταία φράση που αναφέρεται στο μονοπώλιο της αγάπης προς την Ορθοδοξία ως αδόκιμη.
Λ.Ν.
Το σχόλιο του 8:36 αποδεικνύει αυτό που έγραψα στις 16 Ιουν. 1:29 π.μ. ότι η Σύναξη όχι μόνο δεν τροφοδοτεί τον παλαιοημερολογισμό, αλλά του χαλάει και την επιχειρηματολογία.
Γι' αυτό και οι παλαιοημερολογίτες δεν την χωνεύουν και βρίζουν συνεχώς.
Όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια 9,58.
Μια απλή ερώτηση:
Η Σύναξη αυτή πρόσφερε κάτι στην Εκκλησία ή έγινε για να γίνει;
Δεν ξέρω από ημερολόγια κι ούτε τα λατρεύω. Μήπως μερικοί γίνονται ειδωλολάτρες βάζοντας την ημέρα πάνω από τον Χριστό; Μήπως είναι ημερολογίτες κι όχι χριστιανοί; Κι αυτό το λέω γιατί υπάρχει ένα επίμονο κι ανεξήγητο μίσος.
Ο Θεός είναι αγάπη!
θψ
Τόσος θόρυβος για το τίποτα. Μια καλογραμμένη επιστολή με αγάπη και ενδιαφέρον συνέταξε και απέστειλε ο Οικουμενικός Πατριάρχης προς την θυγατέρα Εκκλησία της Ελλάδος. Δεν βλέπω τίποτα από όλα αυτά που γράφουν οι εκπρόσωποι αυτής της Σύναξης. Νομίζω ότι την μοναδική αρμοδιότητα απαντήσεως την έχει μόνο η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος και όχι ο κάθε ένας πιστός ακόμα και αν είναι κληρικός.
π. Νεόφυτος
Η αγάπη συμβιβάζεται με τις απειλές και την ποινικοποίηση της διαφωνίας σεβαστέ πάτερ Νεόφυτε;Δεν το νομίζω!
Αν όλοι οι συντάκτες της δημόσιας διαμαρτυρίας αυτής διάβαζν με προσοχή τις επιστολές, τα κηρύγματα, τα μηνύματα, και τις αποδείξεις του Πατρός και Πατριάρχου μας κ. Βαρθολομαίου τότε δεν θα υπήρχε θέμα.
Υπάρχουν πάντα στον εκκλησιαστικό χώρο τα ζιζάνια τα οποία προσπαθούν να κάνουν κακό. Μπορεί να αυξάνουν να έχουν ευρωστία όμως δεν βγάζουν καρπό. Αυτά τα ζιζάνια θεριεύει και η ανακοίνωση της συνάξεως αυτής.
Πάντα οι εχθροί της Εκκλησίας ήσαν τα παιδιά της και περισσότερο οι κληρικοί της.
Να τι διατυπώνει η Α.Θ.Π. ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος: «Ιδού, λοιπόν, η πρώτη και μεγίστη δωρεά τής επιφοιτήσεως του Παναγίου Πνεύματος: η ενότης τής Εκκλησίας, και δι αυτής και εν αυτή και η «των πάντων ένωσις», υπέρ της οποίας δεόμεθα εις κάθε Θείαν Λειτουργίαν. «Όπου το Άγιον Πνεύμα εκεί και η Εκκλησία», κατά την ρήσιν του Αγίου Ειρηναίου, και όπου η Εκκλησία και το Άγιον Πνεύμα, εκεί παύει κάθε διαίρεσις, κάθε σύγκρουσις, κάθε διχασμός.»
Είθε αυτή την ενότητα να την αισθανθούν και οι αντιπολιτευόμενοι για να πληρωθούν υπό του Πνεύματος του Αγίου και να ειρηνεύσει η καρδιά τους.
Το θέμα δεν είναι οι κατά καιρούς δηλώσεις και τα μηνύματα του πατριάρχη Κων/πόλεως αλλά οι πρακτικές του που κατασκαναδαλίζουν τους πιστούς ανώνυμε των 2:52μ.μ.Κι αυτό δεν μπορεί να το αμφισβητήσε κανείς μα κανείς!
Υ.Γ.Ώστε τόσος θόρυβος για το τίποτα κατά τον π.Νεόφυτο!Τίποτε δεν σας προβλημάτισε πάτερ απ τα όσα κατά πάντα τεκμηριωμένα,ΜΕ ΔΙΕΥΘΥΝΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΝΟΜΑΤΑ,καταγγέλει η σύναξη;
Με ποινές όχι
με κανόνα ναι
με ποινικοποίηση της διαφωνίας όχι
με επιτίμια ναι.
«Πάντα ευσχημόνως και κατὰ τάξιν γινέσθω».
π. Νεόφυτος
Ο ένας,ο π.Νεόφυτος δεν άκουσε και δεν είδε τίποτε.Για το τίποτε όλα αυτά μας είπε.Ο άλλος,αμέσως μετά τον π.Νεόφυτο,ονομάζει εχθρούς της Εκκλησίας τους συντάκτες της ανακοίνωσης.Κι αυτός δηλαδή δε βλέπει τίποτε το μεμπτό στην αίσχιστη πατριαρχική επιστολή.Οι πιστοί όμως διαβλέπουν και στους δύο σχολιαστές έλλειψη ορθόδοξης πνευματικής ακοής και όρασης.
π. Νεόφυτε 2:38, λυπάμε αλλά δεν αληθεύετε !
Ο Πατριάρχης κατηγορεί κάποιους για σοβαρά κανονικά αδικήματα και ζητά την τιμωρία τους. Για σας "την μοναδική αρμοδιότητα απαντήσεως την έχει μόνο η Ι.Σ. και όχι ο κάθε πιστός ακόμα και αν είναι κληρικός"!
Ο κατηγορούμενος όμως πρέπει να σιωπά ;!
Και αυτό να γίνεται στο όνομα μιας ψευτο-εκκλησιαστικότητας. Με συγχωρείτε, υπάρχει προηγούμενο στην εκκλησιαστική μας παράδοση ;
Η αναφορά σας ότι "Δεν βλέπω τίποτα από όλα αυτά που γράφουν οι εκπρόσωποι αυτής της Σύναξης" είναι -ας με συγχωρήσετε- υπόπτως ασαφής.
π.Α.Κ.Γ.
Αυτοί που υπόκεινται σε φρικτά επιτίμια είναι οι αθετούντες τις ιεροκανονικές και αγιοπατερικές επιταγές αναφορικά με τις συμπροσευχές κ.τ.ο. κι όχι οι διαφωνούντες και καταγγέλοντες τις οικουμενιστικές πρακτικές.Απ αυτήν την άποψη ο πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως και οι ομόφρονές του είναι οι καλύτεροι υποψήφιοι για την επιβολή επιτιμίων.Αντ αυτού τα επιτίμια επισείονται ως δαμόκλειος σπάθη υπεράνω των κεφαλών των συντακτών της ομολογίας.Εκεί που μας χρωστούσαν μας πήραν και το βόδι!
π. Νεόφυτε
Κάποια ερωτήματα με αφορμή το δικό σας «Δεν βλέπω τίποτα από όλα αυτά που γράφουν οι εκπρόσωποι αυτής της Σύναξης» και το «Πάντα ευσχημόνως και κατὰ τάξιν γινέσθω» :
· Συμφωνείτε με την επίδοση δώρου από τον Πατριάρχη στον Ουνίτη Επίσκοπο Αθηνών ;
· Με το ραντισμό του Γερμανίας σε «ανάμνηση του Βαπτίσματος»; Και εσείς βαπτίζετε … ραντίζοντας;
· Είναι «σεπτός Ποιμένας καί Πρόεδρος» ο πάπας Βενέδικτος και η κοινότητά του «Ἐκκλησία σεπτή, Καθέδρα τοῦ Πέτρου», όπως εψάλη στο Φανάρι;
· Θα βγαίνατε να ασπαστείτε παριστάμενο παπικό στο «Αγαπήσωμεν αλλήλους»;
· Θα επιτρέπατε σε παριστάμενο παπικό στη ΘΛ να πει το «Πάτερ ημών» εκ μέρους των πιστών σας ;
· Θα επιτρέπετε σε παπικό κληρικό να μπαινοβγαίνει από την Ωραία Πύλη του Ναού σας ;
· Συμφωνείτε με την αναγνώριση της Ουνίας στο Balamand ;
· Θα προσυπογράφατε το κείμενο του Πόρτο Αλέγκρε (2006) ;
· Πώς σχολιάζετε τις καταγγελίες του Αυστραλίας;
· Συμφωνείτε με την περί «αβρααμικών θρησκειών» διδασκαλία;
· Θα δίνατε δώρο σε Μωαμεθανό, σε Ιουδαίο ή σε Μάρτυρα του Ιεχωβά αντίστοιχα Κοράνιο, Ταλμούδ ή Σκοπιά, χαρακτηρίζοντάς τα «ιερά»;
· Πιστεύετε ότι οἱ Μονοφυσίτες «διατήρησαν αὐθεντικῶς τήν αὐτήν ὀρθόδοξον πίστιν»;
Όχι τίποτα άλλο, αλλά «πάντα ευσχημόνως και κατὰ τάξιν γινέσθω»…
Αδελφικά
π. Α.Κ.Γ.
Εδώ η Ελλάδα έχει τεράστια προβλήματα κοινωνικά και οικονομικά. Οι χριστιανοί στενάζουν κάτω από την ανεργία και τις φορολογικές επελάσεις και οι παπάδες μιλούν και γράφουν σαν να ζουν σε άλλο κόσμο.
Σας πληροφορώ ότι εμένα δεν με νοιάζουν αυτά.
Σωκράτης Ανεστόπουλος
Πατήσια
κ. Σωκράτη
Μας πληροφορείς ότι δε σε νοιάζουν αυτά. Τρία ερωτήματα :
1) ποιος σε ρώτησε αν σε νοιάζουν ή όχι αυτά;
2) σε νοιάζει αν θα προκριθεί η Τσεχία στο EURO2012; και
3) τι καφέ πίνεις, και τι μουσακάς σου αρέσει;
Δε μας ενημέρωσες και έχουμε πολλή αγωνία
k. Ανεστόπουλε ευχαριστούμε για την καθοριστική πληροφορία που μας δώσατε.
Είχαμε φοβερή αγωνία τι σε νοιάζει και τι δεν σε νοιάζει.
Χαιρετισμούς στα Πατήσια
Πάντα είχα την γνώμη ότι μερικού από τους θρησκευόμενους βλακοφέρνουν και υποτιμούν την ποιότητα μεγάλων μορφών στον χώρο τον εκκλησιαστικό.
Οι 8,56 και 9,30 ας μην με θεωρούν γελοίο κρίνοντες από τον εαυτό τους.
Είναι δικαίωμα μου να εκφράζω την άποψή μου αυτή. Έτσι έχετε μάθει, να γελοιοποιείται τους αντίθετους εσείς οι Φαρισαίοι της Εκκλησίας με ειρωνείες προσπαθείτε να με βάλλεται στο περιθώριο. Ότι έχει ο καθένας αυτό προσφέρει και σεις οι δύο βλάκες μου απαντήσατε με την προσωπογραφία της βλακείας σας.
Παρόλα τούτα σας απαντώ διότι εγώ και στους ανθρώπους μειωμένης αντιλήψεως και ήθους νοητικού απαντώ:
8,56. 1) Όποιος ρώτησε και σένα.
2) Δεν παρακολουθώ ποδόσφαιρο.
3) Καφέ δεν πίνω. Ο μουσακάς δεν μου αρέσει.
9,30. Σας ευχαριστώ για το ενδιαφέρον. Η αγωνία σας δεν με συγκινεί. Στα Πατήσια χαιρέτισμα τ ανόητων δεν μεταφέρω.
Καλά τους τα έχωσες Σωκράτη για να σταματήσουν την ανώνυμη αλητεία της ειρωνείας.
Eυτυχώς που δεν σώζει ο Οικουμενισμός,αλλά Ο Χριστός.
Αφού δε σε ενδιαφέρουν τα θέματα αυτά περιορίσου στον τρύγο σου κε Σωκράτη τουτέστον στον κύκλο των ενδιαφερόντων σου.
Η ιστορία επαναλαμβάνεται.
Πάντα υπάρχουν τάσεις στην εκκλησία που δεν μπορεί να υπάρξει σύγκλιση από τους μόνιμα ακραίους. Όπως στην πολιτική ζωή υπάρχει το ΚΚΕ η Χρυσή αυγή και οι Ανεξάρτητοι έτσι και στην εκκλησία υπάρχει η ποικιλία των σεχτών που θέλουν να παίξουν ρόλο ηγεμονικό.
Αυτή η Βατικάνεια Εκκλησιολογία μπάζει νερό. Μεγάλη φαντασία και πολλά λόγια χωρίς ουσία. Πουθενά δεν κατανοώ ότι κάτι τέτοιο εκπέμπει η πατριαρχική επιστολή.
Πότε και που το Πατριαρχείο έκλεισε το στόμα; Αν έχουν κάθε δικαίωμα οι Συνάξεις δέκα ατόμων να βγάζουν «απανταχούσες» δεν μπορεί το Πατριαρχείο που εκφράζει μεγάλη μερίδα πιστών να ομιλεί και να συνδιαλέγεται;
Στο θέμα των ποιών παραβαίνουν τις Πανορθόδοξες Αποφάσεις νομίζω ότι χρειάζεται περισσότερη υπευθυνότητα. Ας αφήσουν τους λαϊκισμούς οι συντάκτες. Ας δουν την ουσία. Οι αποφάσεις είναι εύκολες δύσκολη όμως η υλοποίηση και η πραγματοποίηση. Η Εκκλησία μας είναι γεμάτη από Ιερούς Κανόνες τους οποίους ούτε οι συντάκτες της Συνάξεως ούτε και εγώ τηρούμε. Όταν μιλάμε για ιερούς Κανόνες χρειάζεται σεβασμός. Οι αναφορές σας σε γεγονότα φέρουν τον αντίλογο. Αυτό τον αντίλογο τον οποίο λόγο παρωπίδων ποτέ δεν θα κατανοήσετε.
Ο διάλογος με τους ετεροδόξους είναι μέσα στα πλαίσια τα εκκλησιολογικά και τα κανονικά. Δεν υπάρχουν υπερβάσεις μπορεί κάποιες παραφωνίες αλλά είναι μέσα στα πλαίσια της ιεράς μας Παραδόσεως.
Σέβομαι την αγωνιστικότητα και τις απόψεις του Πειραιώς όμως την Κυριακή της Ορθοδοξίας υπερέβη τις δικαιοδοσίες του ως επίσκοπος.
Σε ζητήματα πίστεως υπάρχει διάλογος για να κατανοήσουν οι ετερόδοξοι τα σφάλματα τους. Επί χρόνια συμμετείχαν και άνθρωποι της Σύναξης ήσαν αλάθητοι. Ο σεβαστός μου π. Θεόδωρος έχει κάνει την αυτοκριτική του και τον χάρηκα στις απαντήσεις του.
Ας υπάρχει εμπιστοσύνη στην Ιεραρχία του Οικουμενικού Θρόνου και οι Συνάξεις να προσπαθούν με μετριοπάθεια να συμβουλεύουν και όχι να απορρίπτουν συλλήβδην όλες τις γόνιμες προσπάθειες.
κ. Σωκράτη, αν υποψιαστώ ότι και εγώ "υποτιμώ την ποιότητα μεγάλων μορφών στον χώρο τον εκκλησιαστικό" σαν εσάς θα τρελαθώ...
Πάντως για να μην έχετε αγωνία εμένα δεν με νοιάζει που θα κάνετε διακοπές, ούτε αν έχετε κάλους - στα πόδια, εννοώ ...
Όλο το 4Κεφ προς Εφαισίους,μας λέγει πως την ενότητα την δίνει το Άγιον Πνεύμα με την Πίστη στην Αλήθεια.''Και να προσπαθείτε να διατηρείτε με την ενότητα ΠΟΥ ΔΙΝΕΙ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ..''Θα καταλήξουμε όλοι στην ενότητα που δίνει Η ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ Η ΒΑΘΙΑ ΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΥΙΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΥ..''.''Αυτός συναρμολογεί και ΣΥΝΔΕΕΙ με αρθρώσεις ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΣΩΜΑ..''Και το ερώτημα που τίθεται είναι το εξής:Η ένωση των ''εκκλησιών''θα φέρει την Πίστη η η Πίστη θα φέρει την ενότητα?Έχουμε Τον Κύριο ο οποίος μοιράζει χαρίσματα,ενισχύει,ενώνει,δίνει ειρήνη,καθαρίζει καρδιές,σου δίνει τη δυνατότητα να ανεβείς στις πιό ψηλές κορυφές της αρετής και εμείς ψάχνουμε τη σωτηρία σε συγκολλήσεις δογμάτων αγάπης.Και έρχεται ο Ιερός Χρυσόστομος και μας λέγει''ΚΑΝΈΝΑ ΔΟΓΜΑ ΜΗΝ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΤΕ ΜΕ ΤΟ ΠΡΟΣΧΗΜΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ''.Και τελικά βγάζει κανείς το συμπέρασμα πως ίσως να άφηνε κανείς τους διαλόγους με τους έξω,γιατί υπάρχει πρόβλημα με τους έσω.Εκεί χρειάζονται διάλογοι ενδοεκκλησιαστικοί διότι αν δεν υπάρχει αγάπη εν αληθεία εντός της εκκλησίας,πως θα πείσεις τους εκτός?Και από την άλλη,αφού υπάρχει το πρόσχημα της ένωσης των εκκλησιών,γιατί να υπάρξει δείγμα μεταστροφής ετερόδοξων στην Ορθοδοξία?Δεν είναι καθαρές αυτες οι κινήσεις και είναι κρίμα γιατί Ο Χριστός για αυτή την ψυχή κατέβηκε στη γη και για αυτή θυσιάστηκε.Συγνώμη και πάλι για την παρέμβαση!πην
Αριμαθαίε,
δογματίζεις απαράδεκτα.
Το κείμενο της Συνάξεως ήταν πολύ συγκεκριμένο. Αν θέλεις να το αντικρούσεις δε γίνεται με αφοριστικές γενικότητες, όπως επιχείρησες.
Εάν το ίδιο κείμενο το έγραφαν από το Πατριαρχείο, ή εάν υποστήριζε τις απόψεις του Φαναρίου σίγουρα θα έλεγες τα αντίστροφα.
Δυστυχώς στον εκκλησιαστικό χώρο λειτουργούν κάποιοι παραταξιακά.
Μπράβο επίπεδο χριστιανών.
Αναστάσιε να κάνεις λογοκρισία σε πολλά σχόλια δεν μας αντιπροσωπεύουν εμας ως πιστους.
Οι φιλιπατριαρχικές σου παρωπίδες Αριμαθαίε δε σ αφήνουν να αντικρύσεις την αλήθεια.
Κανείς στην Ορθοδοξία δεν είναι υπεράνω κριτικής.Έστω κι αν αυτός είναι πατριάρχης.ΟΙ συντάκτες του κειμένου καταθέτουν ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ.Οι διαφωνούντες φιλοπατριαρχικοί ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ και ΚΡΑΥΓΕΣ.
ΕΙΡΗΝΗ ΥΜΙΝ ΑΜΗΝ.
Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΚΑΙ Η ΝΗΣΤΕΙΑ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ Σ' ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΔΥΣΚΟΛΟ ΚΑΙΡΟ.
Αναστάσιε με τις αναρτήσεις σου ξεσηκώνεις τον κόσμο.
Πάντως είναι αξιοπρόσεκτο και για μένα πολύ ευχάριστο ότι υπάρχει τέτοιο ενδιαφέρον για θεολογικά θέματα, παρά το ότι υπάρχουν και εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις.
Παρά τις λίγες παραφωνίες το επίπεδο των σχολιαστών σου είναι σοβαρό.
Προς έπαινο και τιμή του ιστολογίου.
Δεν είμαι φιλοπατριαρχικός. Υπήρξα υποστηρικτής του Χριστόδουλου. Διάβασα την ανακοίνωση αυτή της Σύναξης….. και την θεωρώ ότι λέει πολλά, που όταν τα διαβάσεις στο τέλος λες: δίκιο έχει στην επιστολή του ο Βαρθολομαίος.
ΜΙΑ ΠΡΟΤΑΣΗ ΣΤΟΝ ΙΣΤΟΛΟΓΟ.
Βλέπω ενδιαφέρον μεγάλο και πολλές διαφορετικές απόψεις από τους αξιότιμους σχολιαστές. Σας προτείνω να κάνετε –όπως σε άλλα ιστολόγια- μια ψηφοφορία επί του θέματος με ερωτήσεις:
1) Συμφωνώ με τον Πατριάρχη
2) Συμφωνώ με την Σύναξη
3) Διαφωνώ και με τους δύο
4) Δεν με ενδιαφέρει.
Θα είχε ενδιαφέρον το αποτέλεσμα.
Ο Αριμαθαίος είναι διπλωμάτης. Πάντα παίρνει το μέρος του Βαρθολομαίου και των ανθρώπων του προσπαθώντας να μειώσει τεχνηέντως τους άλλους. Επί της ουσίας τι έχεις να πεις Αριμαθαίε;
Αλήθεια είσαι κληρικός ή λαϊκός;
Όλοι στο κόλπο του οικουμενισμού είναι και οι μεν και οι δε. Μόνο φωνές από τις φωνές δεν φοβάται το Φανάρι. Θέλει δραστηριότητα διαφορετική. Όσα και να γράφεις π. ΑΚΓ δεν θα γίνει τίποτα. Θέλει δυναμική και ουσιαστική δράση. Ο Αναστάσιος που σας φιλοξενεί και οι όμοιοί του οικουμενιστές σας εμπαίζουν και σας περιπαίζουν.
Από πού κι ως πού μας εμπαίζει και μας κοροιδεύει ο Αναστάσιος ανώνυμε των 11:40μ.μ.;Πόθεν συνάγεται κάτι τέτοιο;Ό άνθρωπος δημοσιεύει όλες τις απόψεις.Και την τελευταία δική σας που είναι άκρως προσβλητική για το πρόσωπό του.Τοιουτοτρόπως αποδεικνύει αν μη τι άλλο τη δημοκρατικότητά του.Πώς είστε τόσο βέβαιος για τη βεβαιότητα της αληθείας των εικασιών σας;
Λ.Ν.
Ο Κωστόπουλος δημοκράτης ήταν και είναι. Ακούει και διαβάζει όλες τις τάσεις. Διαφωνεί όταν αυτός το κρίνει πάντα με ευγένεια. Παρουσιάζει εδώ και τους αντίθετους. Ο ίδιος όμως είναι οικουμενιστής μέχρι το κόκαλο. Πάντα ήταν υπέρ των διαλόγων και οι φιλικές του σχέσεις με την Ρώμη είναι σε πολλούς μας γνωστή. Δεν σας κάνει εντύπωση ΛΝ ότι δεν παίρνει μέρος στον διάλογο αυτόν εδώ και δεν εκφράζει άποψη. Δεν μου αρκεί να δημοσιεύει τα κείμενα και τα σχόλια θέλω να πάρει ανοικτά θέση. Παλαιότερα σε άλλο blogs είχε ανταλλάξει σχόλια με τον π. ΑΚΓ. Μην μας το παίζει τώρα απόμακρος και ωραίος.
ΛΔΚ
ΛΔΚ θέλεις ο Αναστάσιος να πάρει θέσει!
Μα θα δυσαρεστήσει φίλους και κατά το νεοχριστιανικόν : φίλος ο Πλάτων φιλτάτη δε η μη δυσαρέσκειά του!
Δημοσίευση σχολίου