Δανεικά
Εκατοντάδες
ήρθανε στο ξόδι σου
απόψε, αδερφέ μου
δε χώρεσε ο ναός,
απέξω μείνανε,
στερνό χαιρετισμό
για να σου δώσουν.
Σκύβοντας θα θελα στο
αυτί σου να ζητήσω
μια χάρη τελευταία
τώρα να μου κάμεις:
Άσε με να κρατήσω
μερικούς σε μίαν άκρη
να μη βαδίσουνε το
δρόμο με τα κυπαρίσσια
στο δικό σου το
κατόπι
Να τους κρατήσω να
βαδίσουν πίσω
από κείνους
που μόνοι φεύγουν
με παππά και ψάλτη
και με συγγενείς
αδάκρυτους
στου αίματος μονάχα
τη φωνή αναγκεμένους.
Δώσε τους δανεικούς
να κλάψουν λίγο και για κείνους
για να προσφέρουν
και σʼ εκείνους
την εξόδιο αγάπη.
Αλεξανδρεύς
9 σχόλια:
Στο νου μου έφερα
διαβάζοντας το ποίημα
τους λίγους που συνόδευσαν
τον γλυκύτατο Ιησού μας.
Αυτά είναι ευλογημένα δανεικά ελεημοσύνης.
Αδελφέ φιλάδελφη η σκέψη σου αυτή.
Σπαραχτικό κάτω από τον ήπιο τόνο της ποιητικής του φωνής.
Για να κλάψουν όχι. Για να προσφέρουν την εξόδιο αγάπη ναι. Με συγκλόνισε και με προβλημάτισε. Οι κοιμηθέντες έχουν την ανάγκη της προσευχητικής παρουσίας μας. θα προσπαθήσω να συμμετέχω όχι ως δανεικός, αλλά για το τελευταίο αντίο σε γνωστούς που φεύγουν.
Παντα Ο Αλεξανδρεας,κατω απο τους στιχους κρυβει κατι αλλο βαθυτερο.
Περναει ομως και μηνυματα.
Ευχαριστουμε!π
Αλξανδρεα, χαίρομαι αρχισες να γινεσαι πιο προσιτος!
Με τη δευτερη το καταλαβα και μου άρεσε...!!!
ΚΑΛΟ ΤΟ ΔΑΚΡΥ
ΣΤΕΝΑΧΩΡΟ ΤΟ
ΜΟΙΡΟΛΟΙ.
Τι να πω;
ΥΠΕΡΟΧΟ
Όλα τα ποιήματά σου μου αρέσουν. και αυτό όμως έχει κάτι το ξεχωριστώ. Προσφέρει όχι μήνυμα αλλά μηνύματα στον αναγνώστη.
Δημοσίευση σχολίου